ENTROIDO EN SÁRRIA ( 2006 )

 O ENTROIDO EN SÁRRIA ( 2006 )

No ano 2006 , seguindo o costume de anos anteriores, na AULA  DE HISTORIA E XEOGRAFÍA COMARCAIS do Centro de Educación Permanente de Adultos de Sárria ( Rúa Pedro Saco ) editouse  o TESTAMENTO do Antroido,  da autoría de XAFA.

                                              ANTROIDO DE DOUS MIL SEIS

Tan galano e repoludo,  / dita axiña o testamento/ que estás a caer do burro ,/ Non esquezas as melloras, / as mandas e as cousas pías , / que as cousas de testar  / fanse con mentes ben frías. / Mira ben os arredores, / e dos que están polos cumes, / non te esquezas de ninguén / e bótalles os teus " perfumes ". Moitas grazas escribano, / moitas e ben repetidas , / vaia anotando a conta / que vosté cobra " a  ,mantidas"//

 " Eu principio declarando / que son da Vila de Sárria, ANTROIDO Medio Gaiteiro, / vacinado da "malaria"./ Naconvos no Dous Mil Cinco, / e neste Seis morreréi , / e que morramos  cada ano / evos entre os Antroidos lei, /  ( Os politicos, vem vedes, / aspiran á eternidade, / entran, seguen e repiten,,, / vos ben o vedes, ¡ calade ! )/ Abride ben as orellas, / pois con cara de paspán  / vouvos a ler a Cartilla, / o Catón e o Esparabán,//

                                               ................................................

I.- Fago primeiro legato / de todos os bens raíces, / que sendo eu tan rico / estou xa até os narices / de un ano si e outro non / ver voar  esa piscina / de auga quente, con sauna, / ( ¡ Que lle queres Xosefina ! ) / que vai de Ribela ás Insuas, / e que nunca aquí  aterriza, / por iso por galanura / deixo un solar que eu teño / no curuto do San Marco / para que ali o Concello / argalle unhas pías novas / en terras de bons coellos, / para combinar natación, / co movemento de artellos, / que pesca e caza, abofellas, /  de bieitos cozorellos / axudarán a que veñan  / piscinas de moito pelo,/ Eu no dubido, señores, / polas barbas do Profesta, /  que nalgún século chegue  / a treinar algún atleta / nunhas pías macanudas, / se aquí rematan a guerra /  de planeos.replanteos / e de beber augas ferras , Pois ben, xa teñen terreos  / e que están moi norteados /  e máis por seren de altura / poiden  seren desaugados./..... Primeiro " problema feito" / xa está solucionado , / que  alguén corra con presa  / e leve a nova a Santiago : / Xa teñen terreos as pías , /  non hai xa problema, coido, / que magnifico legato /  a Sárria dixo o Antroido. //

II,. Segunda cláusula,  digo, /  que outro regalo fago, / para rematar o Morelle, / que anda un pouco esemendrellado. / Deixo  millonciños de euros / que están na hucha gardados, / non hai mellor inversión / que para a SEPES mandalos, / para que faga uns lotiños / a gosot dos empresarios , / Están no "Banco Romero" / ali ben amoreados, / así que señores xefes / vaian axiña a buscalos. ://

III.-. Terceiro, si , vou e digo / que mando paraa "Outravía" / un nadiña de paciencia, / que a cousa ben malparida "  / e non sabemos  se  aluz  / virá cecñais a "autovía"./ Tamén encabuxamento , /  mando, eu dou, e regalo / para que con ira e noxo / teñan un así de vergoñá, / por poñer o forno roxo. /  A uns por programar `pouco / facendo un camiño coxo, / e aos outros de vara e mando / que agora teñen tesoura, / porque unha cousa é facer  / e outra andar de  deboura. //

IV.- Como doente que son  / e máis condeado a morte / quero dicirvos, sarriaos, / ( non é cousa que me importe ) / que o Centro de Saúde / debe andar no Polo Norte, / pois os anos van pasando / sen que ninguén vaia e corte / a fitiña inauguradora / mentres outros teñen sorte,/ e hai lustros que atoparon  / o xeito de traballar en orde. / Deixo aquí un mato de ortigas / para darlles "salva a parte" / a cantos coa súa fachenda  / fan co Centro se arretrase. //

V.-  ¿ E co río , que facemos ?, / pois o Don Encanamento, / por todos tan agardado, / vai de Oviedo para Oviedo , / de papelin en papel / e cun papelón do demo, / e no se ve solución / que non a haxa , eu temo / Con ánimo de dar resposta /  a problema tan agudo , / como eu son enxeneiro /  con título ben repoludo /  regalo para esta patria /  onde papo caldo e unto / proxecto marabilloso, / que ha rematar  coas riadas / e que sen dúbida, coido, / fai das bágoas gargalladas, / Vexamos pois, meus amigos, /  a solución que eu ofrezo  / é facer  grande furado / sen que nos importe o prezo / dende Frolláis a Rubián , / que queda alo cara Lemos, / por onde ladrillos fan / e hai a Feira do Catorce, / polo inverno e o verán , / tirando  a Sur , no ao Norte,/ Que terra ben cha vos é  / e con  máquinas modernas  /  axiña feito se ve  / tan desexado  desvío, / regalando as nosas augas  / de Monforte ao regadío. / Xa o dicía Hipocrates /  "Todo mal ten boa cura". / A solución é facer / túnel de bela factura /  e así todos veremos , / augas que enchen a Veiga /  até por vista de cegos, / non causar danos na Vila / e aproveitar os lemegos  / o Sárria, o Mao  e o  Cabe / sen danos e con proveito, / e canto máis fondo  caven / a cousa será máis a xeito./  De nada, meus amiguiños, /  Eis  a resposta  para as cheas. Hai que pensar en politico, / para solucionar as meas, / temos  que enlear as liñas / e non hai mellor receita  / para as cousas complicadas  ; /  enredar moito as sinxelas. //

VI., -  Xa co reparto da herdanza  / vai todo ben arranxado  / e agora  as cousas miudas / tamén precisan de  caldo /.... Nesta Sárria  onde vivimos  / coitelos, facas, navallas / andan en xornáis  a eito /  e non son fume de pallas, / que Zola co seu  "J ' accusse" /  foi tan só un malpocado / e aquí  está á orde do día / "Denunciar-Ser Denunciado" / , que con tanto denunciar / temos o patio lastrado. / E non falemos das cousas /  na Internet aparecidas , / pois en vergoña de todos  / as prumas escrarecidas /  quedan  ben en pitos cairos /  polos ditos e paridas  / e querendo  aparentaren galos  / quedaron todos en "quicas " ./  Para lavar trapos suxos / hai que poñer ao crareo  , / farrapos  e panos finos /  e semella ser  moi feo /  nas augas suxas, decote, / facer o langureteo." //

VII.-  Algunhas cousiñas máis /  vou deixalas no tinteiro. / Señor escribano, escriba /  que  aquí lle vai o diñeiro. / cobre axiña  a  soldada / que se siga repartindo / amáis de non facer nada  / vexo  de portas pedindo /  a min, o pobre do Antroido / e por axudar aos politicos  / de canto teño e dispoño, / polo método analitico / por vía de sustitución  / e por amor filantrópico / déixolle á Vila de Sárria  / que ten quentura  de Trópico, / e como  é cousa  está que arde /  parece cousa sabida / que  xa nos mandan  ben tarde / o Parquiño de Bombeiros / pois para cando aquí chegue /  segundo aluman candea , / segundo cardan estopa /  non vai quedar un novelo  / e todo serán cardeas  / e dende o Campo de Vigo  / e esa Ponte da Áspera  / non hemos ver outra cousa : /  Os osos do pobre Antroido / por baixo  de grande lousa, //

                           .................................................................................... 

                           ELEXÍA FINAL DO ANTROIDO

 Sárria , castelo antigo, / Sárria, vila fachendosa, / Sárria dos nosos pecados , /  voltado en     La    Ponderosa"      

Aquí somos  "trinitarios"  / da redención de captivos : / tecemos  e destecemos /  e todos somos ben vivos, /  aquí  todos en común  / a verdade profesamos  ; " Aquí todos somos listos  , agás o abade de Samos".

Outrora eran outros tempos, agora son os que hai: / "A auga  do río Sárria / sempre  cara a Veiga avi".

Aquí todos somos xastres  / e sabemos cortar teas / O que non é bon de facer  / e desenguedellar as meas / E turramos polos fíos  / e collemos as tesouras , / cravámolas onde  cadra , / poñendo faces moi mouras,//

 Sárria, castelo antigo, /  Sárria, vila fachendosa , / Sárria dos nosos pecados / voltada en "La Ponderosa".

Cadaquén turra do carro , / sen o  loro e a chavella , / xa non se ve o adibal, / e vai a roda moi vella , / A  cousa xa ven de lonxe  / e non sabemos rousar , / os que nos miran rinse  / do noso fato reinchar ".//

                                                        Xa acabéi

                                  Asinado: ANTROIDO  DO DOUS MIL SEIS

                                                          Pepe : Notuit                                               ( XAFA 06 )