OS DANZANTES DO CORPUS EN SÁRRIA

                                            OS DANZANTES DO CORPUS EN SÁRRIA

                                                           Xaime Félix López Arias

Até as décadas finais do século XVIII  foi costume consagrado  que na Festa de Corpus Christi , que era a oficial do Rexemento da vila de Sárria , participasen na procisión  que dende San Salvador ía até Santa Mariña , seis danzantes , debidamente caracterizados, que  ían facendo os seus puntos de baile  diante do palio que acollía  ao celebrante portador da custodia.

O custe desta danza , que en realidade debería ser por conta do Rexemento da Vila , corría a cargo da Obra Pía dos Hospitais de Santo Antón Abade e San Lázaro, que tamén pagaba a colocación de flores, fiuncho e espadanas  ornando o chan  da rúa e varrido previo, isto coa natural satisfación por parte dos rexedores  que vían con bos ollos  que as fracas arcas municipais non mermasen,.

Os diferentes bispos e visitadores  cando tomaban contas  aos administradores da Obra Pía  insistían unha e outra vez  en que todos os fondos  se destinasen  só á atención dos peregrinos  e pasaxeiros pobres , que volvían de Santiago, sempre e cando  presentasen a "compostela"  e unha e outra vez os munícipes  sarriaos seguían a adicar  os medios do hospital  a esas atencións e a outras , como o sostemento  da escola de primeiras letras e da de gramática , xa no remate do século XVIII.

Finalmente as ordes dos bispos  foron cumpridas  e retirados os reais e maravedises  sustraídos das fondos da Obra Pía , que se gardaban na arca de tres chaves, e xa non hai lembranzas  de que ese costume se mantiveses por máis tempo.

Nas escasas contas coñecidas  , do Rexemento sarriao, referidas aos primeiros anos do século XIX , non hai consignación ningunha para danzantes e é de supoñer  que a tradicional danza non se mantería, e non habendo cartos  e non habendo paga o costume morrería axiña. Polo que se ve a  devoción " a secas " non prestaba.

A Danza do Corpus de Sárria  dalgún xeito estaría emparentada  coa que aínda se conserva  na actualidade na parroquia de San Cristovo da Cervela , e é de imaxinar  que unha e outra virían dunha longa tradición secular.

O acompañamento musical  corría de conta do Concello  que contrataba un gaiteiro   , e son coñecidos os nomes de Domingos López ou de Xoán Rivela  que entre 1570 e 1612 amenizaron  as  festas de San Xoán Corpus  e as Pascuas.

A tradición de estrar  a rúa principal  con flores, fiuncho  e espadanas tivo mellor sorte , e en cada Corpus ademáis de varrer a rúa , os rapazolos recibían  a encomenda de  buscaren  vexetais para embelecer  o chan.

De varios anos para acó , seguindo un criterio artístico , un longo tapiz floral  vai desde San Salvador a Santa Mariña , e son moitos os sarriaos  e sarriás  que colaboran na recollida de flores , follas de buxo e na formación das fermosas alfombras  nas que con sucesión temporal Violeta Bernardo  e Hernando Caldeiro,   entre out ros, aportaron  a súa sensibilidade artística  para que a celebración da Festa do Cortpo de Cristo  alcance un bon suceso  e nese labor tamén se pide  a colaboración  de peregrinos de paso pola vila. Esta nova tradición corre parella  co embelecemento floral  que se fai noutras vilas galegas.

                                                        ***************************    

Nas décadas finais do século XIX estaba viva  en San Xoán de Lòuzara a tradición de facer danza na procisión do Corpus,  con bailes de espadas, fitas e outros pasos  de vello  mantidos .

Na actualidade só os Danzantes da Cervela, na súa Festa de Santa Lucía, manteñen viva a anterga tradición .