CASA DA VILERMA ( MASIDE - SÁRRIA ) ( 576 )
CASA DA VILERMA ( MASIDE-SÁRRIA ) ( 576 )
LUCIANO MACÍA VÁZQUEZ
Avogado
Coñecida de antigo por CASA DOS SEÑORES DA VILERMA, está encravada na parroquia de San Pedro de Maside . do antigo partido de Sobredarriba-Lobataira , xurisdición do Marquesado de Sárria. Foi reconstruida case totalmente a fináis do século XVIII. Todas as fiestras achábanse dotadas de montantes de granito , que foron recentemente retiradas para proporcionarlle máis luz ás estancias . Entre dous ocos da frenteira principal hai unha fornela que pola súa situación e dimensións parece estaría destinada a aloxar unha pedra de armas , que non chegóu a ser colocada.
Tiña a Casa sepultura propia na igrexa parroquial de Maside, " a carón do degrao que sobe para a Capela Maior". Como esmola pola seputura , o licenciado Felipe de Armesto sinalóu unha renda asegurada riba da casa nova que ten no lugar do Currial, " que ao de presente trai Pedro Vázquez, xastre". E para maior seguridade sinala tamén os seus bens , coa condición de que no dito sepulcro non sexan enterradas outras persoas que as da Casa da Vilerma.
Eran os seus donos padróns presenteiros da Capelanía de Santo Antonio, inclusa na parroquia de San Vicenzo de Rubián de Cima, compartindo o dito padroado cos señores da Casa Grande da dita parroquia. Tamén o eran doutra capelanía na igrexa de Barbadelo , e dunha terceira na igrexa de Maside , na que se conserva un retábulo doado pola Casa , e á que se alude en nota marxinal dun documento que di : "Capelanía de San Xosé , con rendas dabondo para o capelán , no altar do lado da Epistola".
O vínculo maorazgo da Vilerma foi fundado por:
I.- O Licenciado ANTONIO GONZÁLEZ DE RUBIÁN, da Casa Grande de Rubián de Cima - Fillo de Pedro da Igkesia e da súa muller Inés Ares de Monseiro, donos da dita Casa -, cura beneficiado de San Pedro de Maside e anexos , fundóu vínculo por escritura de 6 de febreiro de 1646 , que pasóu perante Diego Álvarez, escribán . O vínculo incluía : A casa e bens da Vilerma, así como os procedentes dun foro outorgado polo Bispado de Lugo ; a Casa e Granxa de Palmelle , en San Romao de Moreda , Terra de Lemos ; e a Casa e Granxa de Margaride , en terras de Quiroga , con todas as rendas de gra , viño, anguías, etc., e demáis dereitos a elas pertencentes.
Chama á sucesión do maorazgo ao seu sobriño:
II.- PEDRO LÓPEZ DE ARMESTO, tamén chamado PEDRO DE ARMESTO, fillo de Antonio López de Castragude , " O Vello" , e da súa muller María Ares de Monseiro , irmá do fundador do vínculo.
Casóu o vinculeiro con Dona María de Gayoso Saavedra e Guitián ( tamén chamada María Álvarez de Parga ), filla do licenciado Xoán de Gayoso e Taboada, Avogado da Real Audiencia do Reino de Galicia.
A dote de Dona María foi constituida por María López de Saavedra e o Licenciado Amaro Díaz de Guitián , abade de Avavides , avoa aquela e tío este da contraente ; e na mesma escritura , o licenciado Domingos López de Armesto, cede ao seu irmán o futuro contraente , a lexítima que poidera corrresponderlle na Casa de Rubián de Cima pola súa nai María Ares de Monseiro. Outorgouse o acto o 9 de novembro , perante Baltasar Rodríguez, escribán da Vila de Sárria. Na referida dote , ademáis de anéis,adornos e vestidos , así como diñeiro , incluíanse foráis de diversa índole e unha casa en Sárria, Declarábase ademáis que " tamén lle corresponde a Dona María o legato e obra pía que o licenciado Xoán Díaz de Guitián , o seu tío, deixóu fundado, e que todo iso sen perxuizo do legato que Antonio de Saavedra, o su tío, ordeóu no seu testamento ".
O citao Licenciado Gayoso e Taboada, pai de Dona María, foi veciño de Perros , e máis tarde de Sárria , onde exercéu a avogacía. Debéu nacer no último cuarto do século XVI , descendendo , segundo parece por liña de bastardía , da familia dos seus apelidos , señores da fortaleza de San Miguel de Penas ( Monterroso ), Castelo dos Infantes ( Sárria ) e outras terras. Da súa citada esposa, Dona Xoana de Saavedra, ademáis dun fillo chamado Don Francisco , tivo seis fillas : Dona Dionisia de Quiroga e Correa, Dona Mónica de Gayoso e Guitián ( muller do capitán Pedro de Valcarce e Quiroga ), Dona Antonia de Taboada, Dona Sabela González de Taboada e Correa, Dona Inés Álvarez de Quiroga e Dona Madalena de Quiroga.
En canto a Dona Xoana, muller do Licenciado Gayoso e Taboada, era filla de Pedro Díaz de Guitián , Alcalde Ordinario de Sárria e Mordomo de rendas do Conde de Lemos, e da súa muller María López de Saavedra. O primeiro, fillo pola súa parte, dos consortes Bartoloméu López de Ribera e Inés Díaz de Guitián, e esta, filla de Xoán Núñrz e de María Díaz de Guitián, neta de Aldara Núñez, bisneta de Leonor Álvarez e de Suero González de Quindós, terceira neta de Rodrigo Álvarez de Toirán e de Aldara Díaz ( con Casa Torre na vila de Sárria ) , cuarta neta de Pedro Álvarez de Toirán . Polo que fai a Dona María López de Saavedra, era filla dos consortes Rui López de Saavedra ( Alcalde Ordinario de Sárria ) e Catarina Díaz de Gutián, donos da chamada Casa Grande da dita vila - ou antecesores direitos e prósimos dos primeiros donos dela ; e o Rui López , fillo de Alonso López do Barrio e de Tereixa Núñez de Saavedra , e esta filla de Rui Núñez de Sárria e de Clara Rodríguez.
A mencionada María López de Saavedra ( muller de Pedro Díaz de Guitián, Alcalde Ordinario de Sárria ), unha vez viuva , propoñéndose contraer segundas nupcias - como así o fixo -co capitá Xorxe Ares de Valcarce, xentilhome do Conde de Lemos e veciño e rexidor de Monforte, solicita da Xustiza de Sárria, se confira a Catarina Díaz de Guitián, a súa nai, a curaduría dos seus fillos Xoana, Inés , Amaro, Antonio e Catarina . Por proveído do Xuiz de Orfos da dita vila e das súas "Andadorías" , e no postrimeiro día do ano 1608, mandouse notificar a petición á referida señora para que aceptase a tutela e curadoría dos seus netos . Nove anos máis tarde . en 10 de maio de 1617 , formula Dona Catarina unha petición no exercizo do dito cargo e como apoderada da súa filla María López de Saavedra.
A mesma Dona Catarina , en 1593 e a nome de Antonio Díaz de Saavedar, o seu fillo , acode diante da Xustiza de Sárria......
Os máis arriba citados Pedro López de Armesto e Dona María de Gayoso Saavedra e Guitián ( a súa esposa ( que encabezan este parágrafo segundo ) tiveron por fillos a :
1.- Dona Xoana María de Armesto Saavedra e Guitián.
2.- O licenciado D. Felipe de Armesto, crego.
III.- XOANA MARÍA DE ARMESTO SAAVEDRA E GUITIÁN sucede na Casa e vínculo. Contraéu matrimonio con Xoán Rodríguez de la Vega ( fillo de Antonio Rodríguez de la Vega e da súa muller Inés Fernández de Santa Eufemia , os dous do estado noble e veciños da freguesía de Santiago de Galegos , da Xurisdición do Concello de Navia ).
Aos referidos consortes Dona Xoana María e Do Xoán alude o padrón de repartimentos da freguesía de San Pedro de Maside, partido de Sobredarriba.-Lobataira , de 30 de xaneiro de 1702 , con estas palabras " : Dona Xoana de Armesto, viuva de Xoán Rodríguez de la Vega , e os seus fillos solteiros e menores, fidalga como din que tamén o era o seu marido",
O matrimonio tivo polo menos a D. Francisco que segue:
IV.- XOÁN FRANCISCO DE LA VEGA E ARMESTO sucede na Casa e maorazgo e contrai matrimonio coa súa parente María Manuela Somoza Losada e Quiroga ( tamén apelidada Somoza Goyanes e Quiroga e de Goyanes e Somoza ). A unión tivo lugar na parroquia de San Xoán de Remesar , o 21 de xuño de 1723 ).
A esposa Dª María Manuela era filla de Don Diego de Quiroga Goyanes e Reimóndez , sucesor na Casa soar de Vilamaior das Cabras , freguesía de San Cosme de Fiolleda , terras de Monforte de Lemos ( fillo pola súa volta de Antonio de Quiroga e Goyanes e neto de Diego López de Goyanes e da Ribera , sucesor na Casa soar de Lagos e da súa muller Sabela de Valcarce Sarmiento e Monseiro, do Pazo de Perros ) e da súa muller Dona María Francisca Somoza e Losada, bautizada na igrexa de Santa Mariña de Sárria , o 8 de xullo de 1680 , filla do Rexidor Don Manuel de Valcarce e Quiroga e da súa muller Dona María de Somoza Losada e Quiroga , veciños da vila de Sárria.
O referido Don Xoán Francisco de la Vega e Armesto outorgóu testamento na súa Casa da Vilerma o 30 de marzo de 1753, perante Xosé Antonio de la Peña, escribán de Sárria. Declara no mesmo que tivo da súa muller Dona María Manuela Somoza e Goyanes a Don Lucas de la Vega e Armesrto - primoxénito .- , Don Nicoláu de la Vega, estudante, Dona Froilana, Dona María e dona Xosefa Somoza e Goyanes. Mellora a Don Lucas en terzo e quinto , e ordea que a tal mellora sexa agregada ao vínculo maorazgo que deixóu fundado o seu tío o Abade de Maside.
V.- LUCAS FRANCISCO DE LA VEGA E ARMESTO sucede na Casa e vínculo, Foi bautizado na parroquial de San Pedro de Maside o 18 de outubro de 1728. Nun padrón de veciño de 1779 lese: " Don Lucas de la Vega e Armesto, casado, maior dos cincuenta anos ten dous fillos e dúas fillas menores de sete, e un criado maior e unha criada de trinta",
Contraéu matrimonio na freguesía de San Pedro de Santa Comba, o 8 de xullo de 1766, con Xosefa Díaz de Navia , filla de Don Gaspar Díaz da Vila e Dávila .
Do matrimonio naceron:
1.- Don Francisco de la Vega e Armesto , primoxénito, que segue.
2.- Dona Rita Díaz de Navia.
3.- Dona María Xoana Armesto de la Vega, bautizada o 27 de xuño de 1767.
4.- Dona Xosefa de Armesto Somoza e Guitián.
5.- Don Manuel de la Vega, presbítero.
6.- Don Nicoláu de la Vega e Armesto , coengo penitenciario da catedral de Lugo. Vivía en 1827.
VI.- FRANCISCO DE LA VEGA E ARMESTO, segue a liña e leva o maorazgo. Bautizado en San Pedro de Maside o 21 de agosto de 1770 e casado o 5 de setembro de 1785 coa súa parente ( polo ascendente común Antonio López de Castragude , " O Vello" ) Rafaela de Armesto Boado ( tamén apelidada de Boado e Armesto ) sucesora na Casa soar de Castragude e Casa Torre de Eimer e as súas agregadas.
Con motivo do matrimonio de Don Francisco e Dona Rafaela , e ao pasar o primeiro á Casa de Eimer e a de Castragude , tivo que litixiar a súa fidalguía cos veciños de San Cristovo da Cervela , obtendo Real Provisión para o mantemento do estado noble , librada pola Chancelaría de Valladolid, Sala dos Fillosdalgo, o 23 de setembro de 1788. O pleito foi promovido por Don Lucas de la Vega e Armesto , no seu propio nome e como representante legal do seu fillo menor de edade o referido Don Francisco. A consecuencia do litixio , os veciños da Cervela , malia ao achaiamento inicial, foron condeados en custas ( ascenderon a 614 reáis e 18 maravedís veludo ) pola súa mala fe ao pretenderen descoñecer a inmemoriable posesión de fidalguía de sangue de Don Francisco, o seu pai don Lucas e demáis descendentes desfrutaran sempre.
Don Francisco e a súa esposa Dona Rafaela vivían en Eimer en 1788, segundo resulta do Padrón Callehita confecionado na Xurisdición da Somoza Maior de Lemos, por orde da Real Chancelaría de Valladolid, data 22 de marzo do dito ano, no que o matrimonio figuraba entre as persoas do estado noble.
*****************************
Don Xoán Rodríguez de la Vega ( véxase parágrafo III ), outorgóu testamento na Casa e lugar da Vilerma , parroquia de San Pedro de Maside, o 23 de xuño de 1698, perante o escribán de Sárria Marco Antonio de la Peña. Entre outras cousas declara e dispón:
a).- Que os seus herdeiros prosigan o pleito que el inicióu , e que está pendente na Real Audiecia deste Reino, contra Antonio de Espina e María de Rocha, a súa muller, veciños do lugar de Piñeiro, Xurisdición do Marquesado de Santa Cruz, do Arcebispado de Santiago, en reclamación de catro mil reáis " con pouca diferencia ". E é a súa vontade que, cobrada a dita suma, se digan outras duascentas misas, ademáis das que leva indicadaas, pola súa alma e dos seus defuntos. A cantidade reclamada debera ser prestada aos demandados, o que indicaría que Don Xoán residiu no Arcebispado de Santiago un tempo máis ou menos longo .
b) Que se lles esixa aos herdeiros de Xoán do Outeiro , veciño este nos seus días de Santa María de Vilar, a devolución " dunhas arracadas de ouro de media lúa , cos seus pendentes de pèrolas e pedraría, e dous anelos de ouro con cinco pedras cada un, brancas e verdes , e unha alfaia de ouro de esmalte " que todo isto deixárao en poder do Xoán do Outeiro , por canto achouse en certa ocasión faltoso de diñeiro" . Ordena que se paguen " cento quince reáis , porque os oitenta e cinco restantes entregoullos , os cincuenta e cinco en Maside, en virtude de orde que para a súa paga lle deu, e o resto en trinta e dous canados de viño que lle deu".
c ) Que por conta quedaron de Antonio Rodríguez de la Vega e Inés Fernández de Santa Eufemia , os seus pais defuntos, cantidade de bens así mobles como raíces , e con todos eles quedóu intruso un sobriño, fillo do seu irmán Alonso Rodríguez, manda que os seus herdeiros, amigablemente, comuniquen ao citado sobriño que debe darlles o que lle tocare das súas lexítimas , " e non habendo acordo , se lle poña a acción que máis breve e executiva sexa".
d).- Nomea albaceas ao licenciado Don Felipe de Armesto, irmán seu, crego, e a dona Xoana Rosa de Armesto Saavedra e Guitián, muller súa . Institúe por seus universáis herdeiros aos seus fillos e da súa esposa, María Manuela, Xoán Francisco , Inés e Xoana para que os " leven, gocen e herden coa bemzón de Deus e a súa".
************************
Comentarios
Publicar un comentario