CAMILO GARCÍA VAAMONDE E GARCÍA ( 606 )
CAMILO GARCÍA VAAMONDE E MACIA ( 606 )
Avogado, Deputado Proncial e Vicepresidente da Deputación Provincial de Lugo
" Na pintoresca canto fértil vila de Sárria nacéu o Sr. García Vaamonde o 20 de marzo de 1847, descendente de respectable familia daquel risento pobo.
Os seus pais foron D. Manuel García Vaamonde e Somoza e Dª Antonia Macía de Neira, persoas arraizadas e con grande influencia no país.
Está ademáis emparentado con distinguidas familias de Sárria e o seu partido.
Despóis de ter pasado os seus primeiros anos a carón da súa respectable familia pasóu a Monforte a cursar os estudos do segundo ensino en cuxa cidade graduouse de Bacheler en Ciencias e Artes.
De seguido trasladouse a Madrid cursando na Universidade Central todas as asinaturas da Faculdade de Dereito.
O 19 de novembro de 1869 obtivo, previos os exercizos correspondentes, o grao de Licenciado en Dereito Civil e Canónico.
Unha vez rematada a súa importante carreira voltóu ao seu pobo nadal , exercendo no mesmo a profisión de Avogado dende 1870.
O 16 de decembro de 1870 posesionouse do cargo de Fiscal municipal de Sárria e desempeñouno a satisfación dos seus conveciños até o 31 de xullo de 1877, estando encargado por diferentes ocasións e varios meses da Promotoría Fiscal do dito partido.
Desempeñóu por longo espazo de tempo o cargo de Xuiz municipal de Sárria , tomando posesión o 1º de agosto de 1877 e continuando até o 31 de xullo de 1889 , sendo reelexido en cinco bienios consecutivos e disntinguíndose sempre pola súa rectitude e acendrado celo.
En diversas veces e algúns varios meses desempeñóu o Xulgado de primeira instancia daquel partido.
O 1º de xaneiro de 1890 foi elexido Concelleiro e Primeiro Tenente de Alcalde do Concello de Sárria co beneplácito dos seus comarcáns , exercendo o dito cargo até que pasóu á Deputación.
Foi elexido Deputado provincial en decembro de 1890 polo distrito electoral de Chantada-Sárria , posesionándose en xaneiro do ano 1891 , desempeñando até a actualidade o referido cargo , por ter sido reelexido en setembro de 1894 e no mesmo mes de 1898.
Sempre formóu parte como Vogal da Comisión de Facenda da Deputación e tamén o foi da de Goberno interior .
En novembro de 1894 foi elexido Vicepresidente da Deputación, cargo que exercéu até novembro de 1896.
Actualmente é Vogal da Comisión permanente e ademáis tamén o é da Xunta provincial do Censo na calidade de Vicepresidente.
Foi Vogal propietario do Tribunal provincial Contencioso-administrativo no ano de 1895 e Vogal suplente noutros varios anos, volvendo a selo hoxe en día tamén propietario.
Por real decreto de 18 de outubro de 1893 condedéuselle a honra de Xefe Superior de Administración Civil, libre de gastos.
O 16 de outubro de 1898 foi elexido Presidente da humanitaria e caritativa asociación a Cruz Vermella , no distrito de Sárria , cargo que desempeñóu e aínda desempeña con reconocido celo, polo que a Asemblea Suprema da Cruz Vermella Española concedeulle " Diploma de Gratitude".
O seu proceder recto e cabaleiroso , ademáis do celo que amosa en todas as ocasións que se lle presentan polos intereses que están encomedados , fai que disfrute de boas relacións con politicos e persoaxes de valía e especialmente co Excmo. Sr. D. Benigno Quiroga López Ballesteros , con quen o unen elos de antiga e sincera amizade .
Os relevantes dotes e virtudes cívico- relixiosas que o rodean fan que o noso distinguido sexa persoa moi considerada , non só na comarca sarriá , senón tamén nesta cidade , onde reside accidentalmente con moita frecuencia . Ademáis da súa recoñecida honradez abrillantada polos máis loables sentimentos , encóntrase o Sr. García Vaamode ao cabaleiro de bon porte e ao cidadán e protector servicial e desinteresoso , sen que nas súas miras particulares aniñen as máis sombras de pequenos procedimentos".
...................................................
( Tomado de "Tesauro Sarriense")
A FAMILIA GARCÍA VAAMONDE
MANUEL GARCÍA VAAMONDE SOMOZA ( MANUEL VAAMONDE ).- Propietario .Alcalde de Sárria e Cabaleiro da Real Distinguida Orde de Carlos III. Casóu con Antonia Macía de Neira López. Fillos: Camilo e Daniel García Vaamonde Macía de Neira.
CAMILO GARCÍA VAAMONDE E MACÍA DE NEIRA.- Propietario e avogado, veciño de Sárria, parroquia de San Salvador , con casa na Rúa Maior / Praza da Constitución, actual Casa do Concello. Nacéu en Sárria o día 20 de marzo de 1847. Foron os seus pais Manuel García Vaamonde Somoza ( "Manuel Vaamonde" ) e Antonia Macía de Neira López. Casóu con Concepción Ulloa e Lois, da "Casa dos Ulloa" da Praza de Vista Alegre, en Santa Mariña de Sárria.
Seguiu o ensino primario na Escola de Nenos establecida na parte traseira da Casa do Concello- antigo Hospital de Santo Antón Abade- na actual Rúa da Mercé. O ensino secundario cursouno en Monforte de Lemos onde se graduóu como Bacheler en Ciencias e Artes. En Madrid, estudóu entre 1862 e 1870 , na Universidade Central, onde acadóu a Licenciatura en Dereito Civil e Canónico o 19 de decembro de 1869.
Entre 1864 e 15.02.1871 foi Administrador de Rendas Estancadas en Sárria. Dende 1870 exercéu como avogado na vila de Sárria , posesiónadose do posto de Fiscal municipal o 16 de decembro de 1870 estando no seu exercizo até 31 de xullo de 1877 . Foi Xuiz municipal entre 31 de agosto de 1877 e 31 de xullo de 1889 , distinguíndese pola súa rectitude e celo, sendo ocasionalmente Xuiz de Primeira Instancia interino do partido xudicial de Sárria . En 1 de xaneiro de 1890 foi elexido concelleiro e tenente de alcalde e en decembro foi elexido Deputado Provincial polo distrito Sárria-Chantada , tomando posesión en xaneiro de 1891, resultando reelexido en setembro de 1894 e setembro de 1898. Na Deputación Provincial foi Vogal da Comisión de Facenda . En novembro de 1894 foi elexido Vicepresidente da Deputación , posto no que estivo até novembro de 1896. Foi tamén Vogal da Comisión Permanente e Vicepresidente da Xunta Provincial do Censo , Vogal propietario do Tribunal Contencioso-Administrativo no ano 1895 e Vogal suplente varios anos. Por Real Decreto de 13 de outubro de 1893 fóralle concedida a honra de Xefe Superior de Administración Civil, libre de gastos. O 16 de outubro de 1898 foi elexido Presidente da Cruz Vermella de Sárria, labor que levóu adiante con recoñecido celo , séndolle concedido " Diploma de Gratitude", destacando na atención prestada aos soldados repatriados de Cuba, Porto Rico e Filipinas ao seu paso pola estación do camiño de ferro.
Foi presidente do Casino de Sárria ( 1888 e 1889 ) . Solicitóu que se ampliase unha taxea na Ponte do río Sárria , na estrada de Samos. En maio de 1897 voltóu dunha viaxe feita a Madrid coa súa esposa. ( 1901 ) Realizóu unha excursión por Pontevedra, Santiago e outras partes .
Alzóu a Casa Vaamonde ( Praza da Constitución nº 1 ), segundo proxecto do seu irmán Daniel.
Falecéu o 1 de outubro de 1908 . Foi herdado pola súa esposa , Concepción Ulloa Lois que á súa morte deixóu a maior parte dos bens do matrimonio á Orde da Mercé. A "Casa Vaamonde" foi comprada en 1920 polo Concello de Sárria, que instalóu nela a Casa Consistorial, que estaba ubicada no número 1 da Rúa Maior.
Foi enterrado no Panteón dos Vaamonde, no Cemiterio Municipal de Sárria , proxectado por Daniel García Vaamonnde, que na actualidade é tamén panteón onde son enterrados os relixiosos mercedarios falecidos en Sárria.
Na Sala de Visitas do Convento da Mercé- Mosteiro da Madalena hai os retratos dos esposos García Vaamonde. Ulloa Lois e do bispo Murúa, como benfeitores da Orde Mercedaria.
DANIEL GARCÍA VAAMONDE E MACÍA DE NEIRA.- Arquitecto. Nacéu en Sárria . Foi fillo de Manuel García Vaamonde e Somoza e Antonia Macía de Neira e López. Casóu con Delia García Ferreiro e fixaron a súa residencia en Santiago de Compostela. Non tiveron fillos.
Seguiu estudos na Faculdade de Ciencias da Universidade Central de Madrid, resultando titulado en 1877.
En 1883 corréu coa direción da obra da Deputación Provincial de Pontevedra, sendo arquitecto provincial interino. En 19.08.1889 interviu profesionalmente na acta de deslinde dos terreos adquiridos para facer o cárcere do Partido de Sárria ( horta da Casa de Losada, na Rúa Maior ).- ( 1896 ) Fai o proxecto do quisosco da Música no Paseo da Ferradura de Santiago de Compostela , desenvolvendo un porxecto anterior de R. Vieites Castromán . En 1897 Fixo planos para unha frustrada unión da Rúa do Pombal co Campo do Inferniño.- O Cabido da Catedral de Santiago agasallouno cunha figura de prata en agradecemnto á axuda por el prestada en algunhas obras realizadas no tempo. Foi arquitecto da Diocese de Ourense . Foi da súa autoría o proxecto da construción da Casa Vaamonde. Tamén se debe a el o proxecto da finca de Vista Alegre, actual Casa de Europa, en Compostela .
No programa das Festas o Apóstolo do ano 2013 , con relación á queima dos famosos fogos e á fachada que alí se alzaba lese o seguinte: ...." está documentado un intento de cambio da man do arquitecto municipal Daniel García Vaamonde, que traza unha catedral gótica, mais polo seu elevado custe non puido chegar a ser realizada ". No ano 2000 o Concello de Santiago patrocinóu a construción dunha nova fachada e recuperóu o deseño de García Vaamonde que foi a usada nos últimos anos da queima de fogos de artificio, antes de ser sustituida os fogos por un program de luz e son .
Falecéu en Santiago o 8 de xuño de 1898 e foi herdado pola súa viuva Delia García Ferreiro.
**************************
CONCEPCIÓN ULLOA LOIS.- Natural de Santa Mariña de Sárria ( 2.12.1846 ). Filla de Xoán Antonio Ulloa e de Benita Lois. Casóu con Camilo García Vaamonde de cuxo matrimonio non houbo fillos. Nomeu por herdeira súa á Orde da Mercé, que enaxenóu a Casa Vaamonde ao Concello de Sárria ( Rúa Maior 14- Praza da Constitución 1 ) que pasóu a ser a Casa Consitorial. Venderon tamén a terceiros a Casa dos Ulloa ( Praza de Vista Alegre ), a Horta da Ponte Ribeira e fincas en San Vicenzo de Froián.
Falecéu o 25.07.1918 . Leva o seu nome a Asociación de Viuvas constituida na vila de Sárria.
****************************
..........................................................................................
Comentarios
Publicar un comentario