SÁRRIA: PROXECTOS FRACASADOS ( 619 )
SÁRRIA: PROXECTOS FRACASADOS ( 619 )
UN MONUMENTO AOS CAÍDOS
Anos despóis de ser indultado, Mario González Zaera, que fora xefe territorial da Falanxe en Galicia promovéu a colocación no cume do Monte de Santa Cristiña dun monumento para lembrar "aos caídos" sarriaos que formaran parte do exército e das milicias franquistas. Máis adiante as xerarquías provinciáis tomaron para elas as xestións para a redación dun proxecto de monumento de dimensións considerables e conseguiron que a Deputación Provincial asumise a necesaria apertura dun camiño de acceso con orixe en Betote .
Nin a estrada nin o monumento pasaron da vía do desexo e duns primeiros planos , e a única actuación, ben anos depóis do remate da confrontación bélica , habida na vila de Sárria foi a colocación dun texto formado con ñetras metálicas douradas na igrexa de Santa Mariña na que se lía " Caídos por Dios y por España. José Antonio Primo de Rivera ¡ Presente !. Mentres noutras localidades se incluiron os nomes dos falecidos naquela loita fratricida , aquí non figuraron inscricións a eles referidas.
DEPUTACIÓN PROVINCIAL DE LUGO. Sesión de 23 de novembro de 1948.
" Aprobouse o proxecto formado pola Sección de Vías e Obras para a construción do camiño provincial " de Betote , na estrada de Nadela a Campos da Vila, ao Monte de Santa Cristiña , até o punto de erección do MONUMENTO AOS CAÍDOS DE SÁRRIA cuxo orzamento ascende á cantidade de 91.576,32 pesetas , sendo de conta do Concello da expresada vila os gastos de formación do dito proxecto , e debéndose publicar o correspondente anuncio coa fin de que no prazo de dez días poidan formularse as reclamacións que se estimen oportunas , para que , se resulta posible e os medios económicos o permitisen , poida ser no seu día incluido en futuros plans.
( EL PROGRESO, 19 de xaneiro de 1951 )
A MECA PATRIÓTICA PROVINCIAL CENTRALIZARASE MOI AXIÑA EN SÁRRIA COA CONSTRUCIÓN DUN XIGANTESCO MONUMENTO AOS CAÍDOS
Dende hai uns días estase procedendo con toda actividade á confeicióm do plano topográfico do lugar onde se vai construir o descomunal Monumento aos Caídos desta provincia.
A arquitectónica obra elevarase no cume do Monte de Santa Cristiña , situado xeográficamemte , moi perto do punto céntrico provincial..
Temos coñecemento de que a esta xigantesca construción daráselle unha altura tal , que dende a súa cima, á que terá acceso pola parte posterior , poderase chegar visualmente máis alá da capital.
Tamén sabemos o propósito que existe de celebrar anualmente diante daquel simbólico túmulo , actos relixiosos de carácter provincial , a onde chegarán en peregrinar patriótico milleiros de mozos e militantes do Movemento de toda a provincia.
Este digno recordo aos Caídos foi promovido polo Consello Provincial da Falanxe , en sesión recentemente celebrada e da que xa deu conta este diario.
Máis adiante daremos a coñecer con todo detalle as características deste xigantesco monumento.
............................................
................................Ese " Cuelgamuros " sarriao e lucense nunca se fixo realidade.................................
................................................................................................................................................................
PISCINA , CAMPO DE TENIS E SALA DE FESTAS NA UNIÓN ( " VILLA AURELIA )
Sucesivas Xuntas Direitiva de " La Unión" ofreceron aos asociados mellorar o equipamento social coa dotación de piscina e campo de tenis. Outro proxecto moi ambicioso foi o de facer instalacións soterrañas, ben na pista de baile ou na traseira do edicio para facer amplos salóns para albergar bailes e outras actividades.
Todos eses proxectos foron desbotados por falla de recursos económicos .
.....................................................................................................................................................................
UN" MONOLITO " DE ONCE "MENHIRES"
Para ambientar o Cruce de Catro Camiños diversificando o tránsito darredor desa instalación, houbo a proposta de poñer un " monolito" composto de once pedras chantadas lonxitudinalmente ao xeito dos aliñamentos observables na Bretaña Francesa, e que aquí a cada unidade lle damos nas terras galegas os nomes de "Pedra Chantada" ou " Pedrafita " deron amostra de megalomanía megalitica e de gañas de tirar os cartos , como é de costume consuetudinario norma tradicional.
Os munícipes promotores da idea que non estaban moi postos en asuntos gramaticáis e tampouco eran uns lumieiras en temas matemáticos , descoñecían que " mono" quer dicir " UN SÓ" e que "lito "quer dicir " PEDRA ", polo tanto UNHA SOA PEDRA e que as normas de concordancia esixían que querendo poñer un monolito sobraban doce pedras. Acabaron sobrando as trece pedrafitas previstas, e como premio de consolidación acabáronlle regalando á nosa querida vila a alongada " Rotonda da Compresa " da que disfrutamos no chamado Cruce dos Catro Camiños, que agora son "cinco".
.......................................................................................................................................................................
UNHA PRAZA DE TOUROS NA VILA DE SÁRRIA
Cando nas primeiras décadas do século XX os "sarriaos vilegos" pasaron a "amar los toros" montaron a golpe de carpinta unhas armazóns no patio das Escolas Públicas , asimilaron tan ben o espiritu taurófilo que moi axiña prpuxeron facer aportacións económicas para alzar unha Praza de Touros , redonda e polivalente , recibida a idea con xeral aplauso das "elites locáis" que non poñían o mesmo celo na construción de escolas.
Cando dende os xornáis galegos se alzaron voces contra ese proxecto a idea foi desbotada , e poucos anos despóis a afición foi esmorecendo, e non foi até fináis da década de 1960 que os touros chegaron de volta a Sárria , sendo lidados en prazas portátiles , e voltaron voces suxerindo a " necesidade " de que Sárria contase cunha praza de touros fixa.
A proposta de facer un circo taurino na vila de Sárria deu pé para as seguintes novas :
( La Correspondencia Gallega, Pontevedra , 28.11.1912 ) .- De Sárria. Unha praza de touros. Din dende de Sárria que no banquete ali celebrado en agasallo a Afonso CCela, concorreron distinguidas e todo o máis saínte da vila.
Entre os numerosos concorrentes ao banquete , que se efectuóu no salón do CASINO , axitouse de novo o proxecto dunha praza de touros, idea que foi acollida con tanto entusiasmo que no acto suscribironse 2.000 duros , sendo " Celita " o primeiro accionista.
Quedóu designada unha Comisión encargada de realizar o proxecto iniciado alí hai un ano.
A dita Comisión compóéna compoñen os entusiastas D. Xosé Antonio Gayoso, D, Dimas González e D. Emilio Zaera quen promoverán a suscrición imiciada ate reuniren o capital necesario para o proxectado circo .
Este terá que se construir para o vindeiro verán inaugurándose cunha grande corrida que dirixirá o agasallado destro, e que promete ser un verdadeiro acontecemento maquela localidade.
Felicitamos aos sarriaos polas súas iniciativas, que agoiramos han ser de proveitosos resultados.
..........................................................................
( La Correspondencia Gallega, Pontevedra , 7.12.1912 ).- Dende a miña atalaia.- Aos señores don Antonio Gayoso, don Dimas González e D. Emilio Zaera que constitúen a comisión encargada de recadar fondos para construir en Sárria unha praza de touros.
Eu supoño , sen coñecelos a vostedes , que son homes dignos, patriotas e que, en vostedes brilla o máis puro e elevado dos sentimentos de humanidade que honran aos homes. Porque así o creo diríxolles estas liñas . E ao seu corazón ao que vou chamar eu con acentos de piedade e de caridade.
Recadan vostedes diñeiro para construir no seu pobo unha praza de touros e, segundo as novas que eu teño, posúen, xa, máis de 10.000 pesetas. Vostedes, de seguro, de boa fe, cren que con iso van facer unha obra meritoria.
Pensan en conciencia se ........ de desgrazas e de dores , teñen dereito a derrocharen o diñeiro para un espectáculo bárbaro e salvaxe.
¿ É que en Sárria non hai miseria que aminguar, dores que mitigar, necesidades que socorrer ?. Non é desgraciadamente , de agardar que así sexa, Sárria segundo entendo , non é unha sucursal de Jauja ? ¿ Cantas escolas hai nesa vila ?. ¿ Son letrados todos os seus habitantes , ou, pola contra abondan os analfabetos ? ¿ Non lles parece a vostedes que é un crime gastar uns miles de pesetas nunha praza de touros que non serve absolutamente para nada , cando hai homes que non saben das delicias do pan do espíritu , cando hai seres que viven na indixenza mental, na máis crasa iñoranza ?.
Vostedes , como homes honrados , protestaron coa maior enerxía do asasiñato do Sr. Canalejas ? ¿ Saben vostedes de onde saen os Pardiñas ?
á
.......................................................................................................................................................................
PRIMEIRO PROXECTO DE REGADÍO NO VAL DE SÁRRIA
O primeiro Concello Constitucinal de Sárria ( 1820 /1823 ) pretendéu facer unha canle que, con orixe na Acea de Baixo ( Farbán ) levaría as augas do río Sárria para fertilizar a banda dereita do río, rematando o seu percorrido na parroquia de Santa Mariña de Rubín.
Con orixe na Presa do Peago, augas arriba do Muiño da Acea de Baixo, abriron unha xancia que non pasóu de ser rega dos prados de Ribela.
E os sucesivos concellos non fixeron actuación ninguha a prol da posta a punto dese desexado regadío, co que se volvería a falar cando darredor de 1960 se falóu de facer unha grande presa en Sivil ( Samos ).
...................................................................................................................................................................
A GRANXA PROVINCIAL DO MORELLE
A Deputación Provincial tratóu de establecer no Monte do Morelle ( San Xulián da Veiga ) unga granxa con finalidade divulgativa e experimental quixeron que ali fose realidade, mais a oposición dos veciños levóu a que o proxecto se trasladase á Terra Cha.
Un proxecto semellante para unha granxa da mesma promoción no Monte de Lamalonga ( Barbadelo ) levóu o mesmo camiño.
......................................................................................................................................................................
O CAMIÑO DE FERRO DE PONTEVEDRA A SÁRRIA
Nas primeiras décadas do século XX foi teima mantida a da construción dun ferrocarril central galego que, con orixe en Pontevedra e pasando por Lalín e Sárria remaaría o seu trazado en Ribadeo. Politicos e xornáis falaron da necesidade e abrir ese camiño de ferro. Tamén se falóu de que en vez de vir a liña por Sárria, pasase pola Pobra de San Xiao, mentres outros sinalaban que debería facelo por Lugo.
Ninguha desas alternativas achóu bon suceso.
.....................................................................................................................................................................
UN ENCORO EN SIVIL
Tanto para facilitar o regadío do Val de Sárria como para aproveitamento destinado ao suministro de auga para a cidade de Lugo autoridades locáis e provinciais, e mesmo en plans hidrolóxicos, manifestaron dende a década dos anos 1960 a inmedita construción dunha presa aproveitando un estreitamento existente á altura do lugar de Sivil, pa parroquia samoenens e de Estraxiz, que encorando as augas do río Sárria serviría para potenciar o aproveitamento agrícola e gandeiro da Veiga de Sárria.
Aínda que se fixeron traballos e medicións no terreo , aforamentos e cecáis houbese borradores manexados na Confedración Hidrográfica do Norte de España , esa obra que supoñería a desaparición da Veiga de Reiriz , non pasóu a ser realidade.
....................................................................................................................................................................
A ESTRADA DO COUREL A GUNTÍN
Darredor de 1860 a Deputación Provincial de Lugo lanzóu o proxecto de apertura dunha estrada con orixe no Courel, que pasando por Sárria e Portomarín remataría en Guntín de Pallares. Como primeiro treito a abrir estableceron o compreendido entre Sárria e O Courel. Como método de traballo sinalaron o de prestación persoal. Ese desexo construtivo coincidiu co tempo no que, tamén por prestación persoal o Concello de Sárria , estaba a derrubar a parte da Fortaleza , foxos e contrafoxos que comprara para alongamento do Campo da Feira do 20. Como non se arbitraban fondos para a proxectada estrada, o Alcalde sarriao solicitóu do Gobernador Civil que , mentres non houbese obras para a proxectada estrada, se empregasen os homes no rebaixo do soar da Fortalez, A autorización foi concedida.
Comezdaas as obras non psaron máis aló do Fontao. O trazado entre Sárria e a Montaña courelá foi esquecido e a liña entre Sárria e Portomarín , á que adicaron unha primeira intención, estivo perto de 70 anos parada en Mouzós. Entre Sárria e Seoane, tomando entrada pasada a vila de Samos e seguindo por Lóuzara, pasaron máis de 100 anos até se poido chegar por estrada dende Sárria a Seoane.
...................................................................................................................................................................
O TELEFÉRICO DO OURAL AO VAL DO MAO
En Santa María do Mao ( O Incio ) e para a Factoría de Cementos que se establecéu no Oural, fíxose o aproveitamento de pedra caliza na canteira de Cadamonte. Para facilitar o transporte do material extraído , para o que se empregaron camións , houbo que alargar as estradas do Oural a Cruz do Incio e do Empalme de Castroncán ao Val do Mao, e abrir dous enlaces para poñer en comuicación esas dúas estradas. Un deles para concetar a estrda do Incio coa que dende o Mesóns dos Alvaredos ía a Loureiro, e outro dende Loureiro á Vneda de Córneas ( Samos ). Un terceiro ramal , xa no Val do Mao, abriuse , por xunto do Campo de San Fraiz , chegaba pé da canteira.
A autorización da explotación da Factoría e da canteira incluía a instalación entre eses dous puntos dunha liña de teleférico que permitiría que, de xeito contino, a pedra caliza por ese medio de transporte aéreo, se puxese no Oural.
Esa liña non pasóu de simple proxecto non plasmado en actuacións prácticas.
..................................................................................................................................................................
O TELEFÉRICO DO OURAL ÁS CANTEIRAS DA VILAVELLA
Cando se esgotóu a Canteira do Val do Mao, a fábrica de cementos do Oural pasóu a aproveitar a pedra caliza existente en Santa María da Vilavella ( Triacastela ), e para salvar a distancia entre canteira e factoría houbo necesidade de destinar ao acarrexo unha numerosa flota de camións. Tendo en conta a distancia entre eses dous puntos e o custe que supoñía, solicitaron permiso administrativo para establecer un teleférico , que foi declarado de utilidade pública , comezando o expediente de expropiación forzosa , avanzando as actuacións até a publicación das parcelas e propietarios afectados pola pretendida obra.
Porén a Empresa desistiu do proxecto , e o transporte por estrada mantívose coa acostumada intensidade, malia a que os estudos económicos sinalaran a bondade e economía do sistema que se pretendera instalar.
..................................................................................................................................................................
A PLANTA INCINERADORA DE NEUMÁTICOS DO OURAL
Outro proxecto de Cementos Cosmos que quedóu en nada foi o de aproveitar a queima de neumáticos como fonte de enerxía calorica. Houbo oposición veciñal e dos movementos escoloxistas, véndose obrigada a Empresa a desistir dese intento.
Máis adiante trataron de empregar como combustible plantas que poderían ser cultivadas en grandes espazos, como podían ser montes en man común, mais ese proxecto non pasó da fase de estudos previos de natureza teórica .
...................................................................................................................................................................
O CENTRO DE FORMACIÓN PROFESIONAL MINEIRO
...................................................................................................................................................................
O COLEXIO LIBRE ADOPTADO DE ENSINO SECUNDARIO DE SÁRRIA
...................................................................................................................................................................
UNHA IGREXA PARROQUIAL EN SAN LÁZARO
.................................................................................................................................................................
UNHA RÚA DENDE A RÚA MAIOR Á ESTACIÓN
.................................................................................................................................................................
UNHA SALA DE CINE NA RÚA MATÍAS LÓPEZ
.................................................................................................................................................................
UNHA PLANTA DE FORMIGÓN NO OURAL
...............................................................................................................................................................
CAPTACIÓN DE AUGAS NA FONTE RIBEIRA
..................................................................................................................................................................
CAPTACIÓN DE AUGAS NA AGRA DA PONTE RIBEIRA
..................................................................................................................................................................
CAPTACIÓN DE AUGAS NA PRAIA DO CHANTO
..................................................................................................................................................................
ESTACIÓN DEPURADORA NAS INSUAS
..................................................................................................................................................................
PROXECTO PARA REFACER A PONTE DE RIBELA ( INEXISTENTE )
.................................................................................................................................................................
PROXECTO PARA REFACER A PRESA DO MUIÑO DA PONTE RIBEIRA ( INEXISTENTE )
..................................................................................................................................................................
PROXECTO PARA RESTAURAR AS PINTURAS MURÁIS DO PRESBITERIO DA IGREXA DE SANTA MARIÑA DE SÁRRIA ( INEXISTENTE )
......................................................................................................................................................................
AMPLIACIÓN DO POLIGONO EMPRESARIAL DO MORELLE
......................................................................................................................................................................
A CIRCUNVALACIÓN DA VILA DE SÁRRIA
.......................................................................................................................................................................
Comentarios
Publicar un comentario