SANTA MARÍA MADALENA DE SÁRRIA : REDUCIÓN Á ORDE DE SANTO AGOSTIÑO ( 1568 ) ( 608 )

 SANTA MARÍA MADALENA DE SÁRRIA: REFORMA  E  REDUCIÓN Á ORDE DE SANTO AGOSTIÑO POR DECISIÓN PAPAL  E  MANDATO REAL  ( 1568 )

                                                            ( 608 )                

O MOSTEIRO DE SANTA MARÍA MADALENA  DE SÁRRIA NO ANO 1567

 A ÚLTIMA COMUNIDADE DA ORDE DA PENITENCIA DOS VENERABLES MÁRTIRES DE CRISTO  ( " MADALENOS )

1.-  FREI ÁLVARO PÉREZ DE SÁRRIA, PRIOIRO PERPETUO ( POR BULDA PAPAL) Nunha primeira declaración feita o 3 de  xaneiro de 1568 declara que o mosteiro ten a renda  de 800 fanegas  de pan centeo  ( 43.200 quilos )  , 30 porcos cebados, 200 canados de viño ( 400 cántaras castelás ) e 100 cavaduras de viña en Pacios de Veiga ( na Pobra do Brollón ).

Dixo que  tiña por bens propios 300 fanegas de centeo ( 16.200 quilos ) ,porcos, capóns e cabirtos,  e que o mosteiro lle debía  800 ducados,

Que a prata que había no mosteiro  era a dos obxectos litúrxicos que había na sancristía.

                       Os freires e leigos declararon cales eran os seus bens particulares

2,. FREI ÁLVARO DE SAN XULIÁN.- Declara ter por bens propios seus;  4 fanegas de centeo,  1 vaca , 1 becerra ( 3 /4  dela ), 6 reáis,  1 mula, 4 ou 5 canados de viño, algunha roupa a lavar, roupa branca , hábitos  e algunhas menudanzas.

3.-  FREI RODRIGO SÁNCHE  DE OROZCO.- Declara  ter por bens propios seus:  1 cama de roupa, os hábitos e menudanzas.

4.-  FREI PEDRO SÁNCHEZ DE OROZCO .- Declara  ter por bens propios seus : 1 cama  pobre, 1 real e o hábito.

5.-  FREI SEBASTIÁN DA CERVELA.-  Declara  ter por bens propios seus:   1 / 2 fanega de pan centeo de renda,  50 fanegas de centeo , 12 fanegas de trigo ,  13 pipiñas de viño (  4 cargas ),  9 ou 10 reáis , Debíanlle  156 reáis  , 5 ducados.  Tiña dúas camas de roupa , o hábito, 2 touciños , outras cousas e outro hábito.

6.- FREI  ÁLVARO DE PADRIÑÁN .- Declara ter por bens propios seus :  14 celemíns de pan centeo de renda (  3 tegas e media ),  12  bois e vacas. Debíanlle 20 ducados, 4 tegas de pan centeo, 1 cabalote con sela  e adubíos ,  2 touciños, o hábito , roupa branca, arcas , mesas e  bancos.

7.-  FREI XOÁN SÁNCHEZ, PREGADOR.- Declara  ter por bens propios seus.:  1 mula enviada fora para vendela,  9 tegas  de pan centeo en gra , os seus libros , unha cama de roupa, outra pouca roupa, hábitos , 7 reáis, arcas, mesas e bancos .

8.- FREI XOÁN DE ROSENDE .- Declara ter por bens propios seus :  A lexitima herdada dos seus pais no couto de Betote e Rosende, 8 ou 10 cabezas de gado vacún, ovellas e cabras en Betote, Vilapedre e Padriñán dos que fixo doazón a Álvaro López de Rosende ( Ortoá ) e a Margarida López, sobriña, de Treilán,  Unha arca de 3 ou 4 fanegas de pan centeo en gra dentro do mosteiro, un cabalote de sela con albarda, 2 reáis e un anel riba do que lle deben 2 ducados, e o anel era do entallador Bieito Fernández, Débenlle 300 reáis, deles 90 debíallos o mercader Quevedo, 3 fanegas de trigo na casa do pai  de frei  Sebastián da Cervela, 1 cama de roupa, 2 camastros, hábitos e roupas brancas, arquiñas ,mesas, bancos e libros. Tiña un criado,

9.-  FREI PEDRO RODRÍGUEZ.- Declara ter por  bens propios seus : O hábito  que trai ás costas e 1 breviario polo que reza.

10.-  FREI XOÁN DE ABUÍN.- Declara ter por  bens propios seus,.   3 reáis en diñeiro,  Bastián Rodríguez, crego de Sárria, debíalle 12 reáis ,  Antonio Gómez , crego de Castelo dos Infantes   debíalle 22 reáis por unha misa semanaria   na igrexa do mosteiro  un ano enteiro , 1 cama de roupa, un cabezal, 2 mantas para mozos , bancos , mesas e un escano na cela, 1 hábito

11.-     FREI  MIGUEL DA CAL.- Declara ter por bens propios seus :  1 cama de roupa, o habito que trai  e cousiñas na cela.

12.- FREI PEDRO DE FERREIROS.- Declara ter por bens propios seus :   1 cama de roupa, o hábito  e cousiñas na cela, Antes tivera unha débeda de máis de 100 reáis.

13.- FREI ANDRÉ DE AIÁN.-  Declara ter por bens propios seus :  7 tegas de pan, 3 reáis , 1 cama de roupa e cousiñas na súa dela. ( Non sabía escribir ).

14,. FREI FRANCISCO DA VILANOVA.-  Declara  ter  por bens propios seus : 1 cama de roupa, 1 hábito.

15.- FREI XOÁN ENRIQUEZ, LEIGO.-  Declara ter por bens propios seus:  1 cama de roupa, 1 hábito.

16.- FREI XOÁN  DE MERA.- Declara ter por bens propios seus :  1 hábito.,  2 fanegas  de pan centeo na tulla do mosteiro ,A cama na que durmía era allea, 

17.- FREI PEDRO RODRÍGUEZ DE PADRIÑÁN .- Declara ter por bens propios seus: 1 hábito. A cama na que durmía era allea,

************************************************************************************

                                         REDUCIÓN NON DOADA

Este é un tratado ben e fielmente sacado dunha cédula  real da Súa Maxestade asinada do seu real nome  de Gabriel  de Cayas e doutra provisión do moi reverendo padre frei Francisco Serrano, provincial que se dí  ser da provincia de España da Ouservancia da Orde de Santo Agostiño, dirixida ao padre  frei Diego López, prioiro  do mosteiro de  Santo Agostiño de Sañamanca, visitador da provincia de Salamanca, asinada do seu nome e frei Vicenzo de Quintanilla, notario público,  e selada con un selo grande de cera colorada  que o seu teor de cada unha delas . Unha cuxos dous traslados son:

                                                Cédula real

Nós El-Rei  a meiriño calquera outra xustiza da vila de Sárria e a cada un ou calquera dela a quen lle comprenda a nosa real cédula vexa por relación do reverendo e en Cristo padre bispo de Lugo, do real consello ou do seu vigairo ou sodelegado  e de frei Diego López do Mosteiro de  Santo Agostiño da cidade de Salamanca e visitador da visitación  daquel partido : Entenderedes a comisión que leva para reformar e reducir  á regular ouservancia da súa propia orde de Santo Agostiño , consonte  ao que a súa beatitude ten proveído  e ordeado, e para que así se faga  e execute como convén  mandámosvos  que sempre que polas susoditas persoas  vos sexa pedido  vaiades na súa compaña ao dito convento  e lles achaiedes a casa  e as partes e portas del  que  sexa necesario  e os asistades e favorezades en todo de maneira  que sen estorbo nin embarazo  algún poidan faceren a visita e reformación  e redución do dito mosteiro e cumpriren  enteiramente  o que a súa santidade quere e manda como sexa de razón  que por ser para tan evidente beneficio seu e servizo de Deus  noso Señor e recibiremos de vós niso

De Aranjuez a cinco  de setembro  do ano de mil e cincocentos anos  e sesenta e sete. Eu El-Rei. Por mandado da súa maxestade,.  Gabriel de Cayas.

                                                Provisión do provincial

Eu frei Francisco Serrano  provincial da provincia de España  da ouservancia  da orde do noso pai  Santo Agostiño por canto  o noso moi santo  padre manda  visitar  a reformar e reducir  á regular ouservancia os mosteiros  de relixiosos e relixiosas claustráis  da nosa orde desten reino  o que a maxestade real  do rei don Filipe  noso señor  manda executar  e levar a debido efecto.  E polas miñas doenzas  eu non podo asistir a iso nin facelo como convén , polo tanto  pola presente e pola autoridade  do noso Cabido  e pola autoridade apostólica do noso moi santo  padre Pio Quinto  da que nesta parte encomendo e mando  ao moi reverendo padre frei Diego López, prioiro do mosteiro de Santo Agostiño de Salamanca e visitador da visita  desta provincia  que por min e no meu nome  e coma eu mesmo  trate da visitación  e reformación e redución  á regular ouservancia de todos  e calisquer mosteiros  que han reducir e vir a esta provincia  e á nosa obediencia pola orde que para iso  a súa maxestade ten dado , para o que nomeo e sinalo e delego  ao dito padre  prioiro e visitador  e doulle autoridade nas miñas veces.  E autoridade  e poder cumprido  e para todo a el anexo  e concernente  para que poida n nomear  e niso delegar para o de suso dito e para calquera cousa  ou parte dela o relixioso ou relixiosos  da nosa orde que lle pareza  e facer e ordear todo o que eu podería facer  presente sendo e mando  en virtude de santa obediencia e so pena de excomuñón  e maior a todos  a todos os relixiosos desta nosa provincia  que obedezan en todo e por todo  ao dito padre visitador  e lle dean favor  e axuda  e asistan ao que provea  e ordene   encol do de suso dito  e que ninguén o impida  direita nin indireitamente . En testemuño do que din a presente asinada do meu nome  e selada  co selo do noso oficio . No noso  mosteiro de Santo Agostiño de Toledo  a nove días do mes de decembro  do ano do Señor  de mil e cincocentos anos  e sesenta e sete,  De frei  Francisco Serrano , provincial por mandado  da súa paternidade  frei Vicenzo de Quintanilla , notario apostólico-

    Ao cal dito traslado  da dita cédula real  e da provisión  e comisión  do dito padre frei  Francisco Serrano,  provincial da dita orde  de Santo Agostiño,  que de suso van insertas  e incorporadas , eu Gregorio Rodríguez ,  escribán  da maxestade real , por mandado do moi magnífico  e moi reverendo señor   o doutor  Antonio López Corujo, provisor da Santa Igrexa, cidade  e Bispado de Lugo  e Xuiz Apostólico  reformador por man doutro a fixen escribir  e sacar do propio orixinal  e vai corrixido e  e concertado  co propio e orixinal  na vila de Sárria  a seis días  do mes de xaneiro  de mil e cincocentos  e sesenta oito anos . Testemuñas que foron aquí  presentes  a velo, corrixir e concertar  Macía López  e Diego de Armesto , criados do  dito señor provisor , Xuiz  apostólico reformador.

E eu o dito Gregorio Rofríguez , escribán da maxestade real,  por mandado do dito señor provisor  e Xuíz apostólico reformador  susodito  que aquí asina. O seu nome escribín  e saquéi do dito tratado  da cédula real  e provisión e comisión  do dito provincial  por man de outro  e dou fe diso. , fixen aquí o meu acosstumado  sino  que é tal en  testemuño de verdade.  Gregorio Rodríguez. O Doutor Antonio López Corujo.

Digo eu o padre frei Diego López, prioiro  do mosteiro de Santo Agostiño  de Salamanca  que recollín de  Gregorio Rodríguez, escriban , a cédula real  e comisión do dito padre provincial, cuxos traslados   son estes de atrás  e asineino do meu nome . Feito no mosteiro  da Madalena de Sárria  a  sete días  do mes de xaneiro  de mil cincocentos sesenta e oito . Frei Diego López, visitador.

                                          PROVISIÓN DO BISPO DE LUGO

Don Fernando de Velosillo , pola graza de Deus e da Santa Igrexa  de Roma e señor da cidade e Bispo  de Lugo, do Consello  da súa Maxestade,  por canto por breve  do noso moi santo padre  Pío Quinto  a petición da maxestade real  do rei don Filipe  noso señor,  cometeunos e ten mandado  reducirmos e  que reduzamos  á regular ouservancia  todos os mosteiros conventuáis  desta nosa Diocese, e en especial que reduzamos  á regular ouservancia  de Santo Agostiño  o mosteiro da Madalena da dita vila de Sárria  sito nesta nosa  diocese.

E por canto que estamos impedido  en outros negocios  que necesariamente requiren  a nosa asistenza, non podemos  pola nosa persoa  ir a facer a dita  redución e dilixenzas  que encol dela se requiren , confiando da prudencia e rectitude de vós o doutor Antonio López Corujo, o noso provisor, mandámosvos  e cometemos as nosas voces e expresamente subdelegamos  no noso lugar., nombréi para que visite o dito mosteiro  da Madalena  e a outras calisquer partes e lugares que necesario for e fagades aprensión  de todos os bens mobles e raíces e semoventes que achedes no dito mosteiro  e que os ditos frades del teñan e posúan  e lles pertenzan  en calquera maneira, en común  e en particular  en  nome da ord regular e ouservancia de Santo Agostiño e tomade e apreedede e facede tomar, apreen+der a posesión  de todos eles, os que entregade  e tamén  o dito mosteiro  e casa aoreverendo padre  frei Diego López, prioiro de Santo Agostiño de Salamanca e xeral da dita orde hánselle entregar, e para que poidades proceder por actuación segura e rigor de dereito  contra das persoas que volo impidan  e rebeldes sexan  a esta invocación   do auxilio regular seglar, privar e suspender,  absolver e condear   e para todo iso  e a cada unha cousa  e parte dámosvos  o dito poder cumprido pola autoridade apostólica de que nesta parte usamos plenariamante  coas súas incidencias e dependencias, anexidades e conexidades no que vos ocuparedes  os días que sexan necesarios dos ditos bens  quince maravedís  cada día . En testemuño  do que demos a presente asinada da nosa man  e selada co noso selo e refendrada do notario  infraescrito.  Dada na cidade de Lugo  a vinte e seis días  do mes de decembro de mil e cincocentos   e sesenta e sete.  Fernandus . Episcopus lucensis.  Por mandado do  Bispo,  meu señor ,  Luis de Ruelta, notario e segredario.

               REQUERIMENTO FEITO Á XUSTIZA  DE SÁRRIA COA CÉDULA REAL

Na Fortaleza da Vila de Sárria  a tres días do mes de xaneiro do ano de mil cincocentos  e sesenta e oito perante o magnífico e moi reverendo   doutor Antonio López Corujo provisor e  vigairo  xeral da Santa Igrexa, cidade  e Bispado de Lugo , polo moi ilustrísimo señor  don Gregorio Rodríguez escribán da Súa Maxestade  e das testenuñas de suso escritos  requiríu ao señor Rodrigo de Yebra , Alcaide da dita fortaleza e meiriño  e xuiz da dita vila , cunha cédula real da súa maxestade  asinada do seu real nome  e refrendada de Gabriel de Cayaes  para que consente se lea e o seu cumprimento do que por ela lle será mandado  pola súa maxestade  fose co dito señor  provisor  ao Mosteiro da Madalena da dita vila a darlle o favor e a axuda  necesarios  para que o dito señor provisor  poidese entrar  no dito mosteiro  e facer a apreensión  del e dos bens  del  para que fose reducido á regular ouservancia de Santo Agostiño e entregado cos ditos bens ao reverendo padre frei Diego López, prioiro do Mosteiro de Santo Agostiño e  a quen a súa maxestade e o dito  señor reverendísimo  de Santo bispo lle mandaban entregar . E vista lida polo dito Rodrigo de Yebra meiriño  e posta a de susodita nas súas mans e beixóuna  e púxoa riba da súa cabeza e a obedecía coa reverencia e acatamento  debido e en cumprimento dela  dixo que estaba presto e aparellado  de facer en todo o que pola súa maxestade e a dita real cédula sexa mandado  E de dar o favor e axuda necesario ao dito señor provisor , asistir e favorecelo en todo parque  sen estorbo nin embargo algún  poidese facer a visita, reformación e redución  do dito mosteiro  e cumprir enteiramente o que pola súa maxestade  e a súa santidade  era mandado. E así foise de seguido  co señor provisor  ao dito mosteiro da Madalena  no que entraron  e fixeron as cousas e autos seguintes e ao que se acharon presentes  Xoán Franco de Guitián , digo , veciño das Nocedas e Macía López, criado do dito señor provisor.  O que dou fe que pasóu  perante min, Gregorio  Rodríguez , Escribán.

COMO O SEÑOR PROVISOR  NO DITO MOSTEIRO  FIXO XUNTAR  O PRIOIRO  E MÁIS              FREIRES DEL

Despóis  do susodito  dentro da igrexa  e mosteiro  da Madalena da dita  vila de Sárria  aos ditos tres días  de xaneiro  de mil cincocentos   e sesenta e oito anos  perante o  o dito doutor Antonio López Corujo  provisor do dito bispado  perante o dito escribán  sendo presentes as testemuñas  fixo xuntar  nunha capela do dito mosteiro  convén a saber  a frei ÁLVARO PÉREZ DE SÁRRIA, prioiro e  frei XOÁN SÁNCHEZ, pregador ,  e frei SEBASTIÁN DA CERVELA  e frei RODRIGO RODRÍGUEZ,  e frei XOÁN DÍEZ DE GUITIÁN ,  e frei XOÁN DE ABUÍN  , e frei MIGUEL DA CAL , e frei RODRIGO DE FERREIROS ,  e frei ANDRÉ DE AIÁN,   frei AFONSO DE SAN XULIÁN,  e frei RODRIGO DE OROZCO  e frei PEDRO SÁNCHEZ DE OROZCO,  os que así xuntados  na presenza  do dito señor provisor  e estando presentes tamén  o moi reverendo padre frei Diego Lóepz , prioiro e vistador  da orde e ouservancia  de Santo Agostiño e  o dito Rodrigo de Yebra  meiriño e xustiza , o dito frei Diego López  entregóu unha cédula da súa maxestade  ao dito frei Álvaro Pérez  de Sárria, prioiro , a que en presenza de todos mandóu ler  segundo viña dirixida  para o dito convento  pola que a súa maxestade  lle facía saber  en como a súa santidade mandaba  polo seu breve reducir  á regular ouservancia  de Santo Agostiño  o dito mosteiro  e freires  e o tivesen por ben  e así lida a dita real  cédula o dito  frei Álvaro Pérez  gardouna e quedóu no seu poder  e logo o dito señor provisor  sacóu unha provisión  do señor bispo do Bispado de Lugo asinada da súa man  e selada do seu selo e refrendada de Luis de Ruelta  o seu sehredariom , a que  fixo ler  a min o dito escribán  e nela o dito reverendísimo  señor sustituía  e subrogaba  no seu lugar ao dito señor doutor Antonio López Corujo  e cometíalle as súas veces  para que no seu lugar  e pola autoridade apostólica  del cometida  viñese ao dito mosteiro  da Madalena  e reducilo  á regular ouservancia  de Santo Agostiño , entregalo cos bens del anexos ao dito reverendo padre  Diego López, prioiro,  a cal dita provisión  orixinalmente queda e está cosida no principio deste proceso e logo e por virtude dela  o dito señor provisor  e pola autoridade apostólica e lles  .......... por virtude da dita cédula real  dixo que mandaba  e mandóu por  virtude de santa obediencia  e so pena de  por un trina canónica  premisa late sentencia  aodito padre e freires  que presentes  estaban   obedecesen   o breve da súa santidade  que en razón  da dita redución  estaba concedido  e en cumprimento del lle desen as chaves do mosteiro  e do santísimo sacramento  e sancristía  que llas entregase  ao dito reverendísimo  padre frei Diego López  no nome da regular ouservancia de Santo Agostiño e do provincial da dita orde con todos os bens que o dito mosteiro tiña  e posuía  así en común como en particular os freires as ditas cédulas reáis  e mandamento e provisión do dito señor reverendísimo  bispo e o mandado polo dito señor provisor   o dito frei  Álvaro Pérez de Sárria , prioiro,  en nome dos demáis freires  que ali estaban  e por el dixo  que obedecía e que obedecéu  as ditas cédulas reáis   e o que polo dito señor provisor  fora mandado  coa reverencia  e acatamento debido  e en canto  ao cumprimento  que apelaba das ditas provisións e cédulas  e mandamentos  para diante da súa santidade  e a súa maxestade dicindo que el  era prioiro perpetua  da dita casa e mosteiro  por provisión  apostólica e que non podía  ser desposeído  por todos os días da súa vida e nembargantes diso  o dito señor provisor dixo que a súa santidade o  mandaba así  e tiña proveído  e a súa maxestadec diso era servido  de había facer a dita redución  e habíase entregar o dito mosteiro  e os bens del  ao dito padre frei Diego López no nome da regular ouservancia  de Santo Agostiño   como o tiñan mandado  e que así o andaba a mandar  pola autoridade apostólica  del cometida  e ordenaba notificar  ao dito Rodrigo de Yebra , meiriño, dea forza a real cédula proveída pola súa maxestade e mandóu lle dese favor  e schaiase  o dito mosteiro  para que puidese facer as diilixencias  nrcesarias  e convintes  e entregarllo ao dito reverendo padre frei Diego López e o dito meiriño dixo  que estaba presto  e aparellado  de darlle o favor necesario e achaiar do dito señor provisor era proveído  e mandado  ao que estaban presentes e por testemuñas o  dito Xoán Franco de Guitián, Diego López das Nocedas e Macía López,  criado do dito señor provisor   e Francisco Díaz de Guitián   e Diego da Cervela , aguacil e Pablo Vázquez  acede , e Vasco de Castro de Sárria  e o dito señor provisor  e asinóu da súa man  o doutor Antonio López Corujo, provisor e xuiz  apostólico, o cal dou fe.  Pasóu perante min. Gregorio Rodríguez,

                          ENTREGA DO MOSTEIRO  E POSESIÓN  DEL E DOS BENS  

E logo incontinente dentro do dito mosteiro  da Madalena de Sárria , o dito día, mes e ano  anteditos  o dito señor doutor  Antonio López entróu  na sancristía do dito mosteiro  na que achóu unha cruz de prata dourada  co seu pé , un botafumeiro  de prata coa súa naveta, dúas viñaxeiras de prata douradas, sete cálices de prata coas súas patenas, os cinco deles dourados, un terno de damasco branco  coa súa cenefa e  faldóns de carmesí dourado, unha capa do mesmo e outros ornamentos que llos entregóu   ao dito reverendo padre frei Diego  López . E xuntanmente a chave  da dita sancristía  e do santísimo sacramento  e logo o dito señor provisor  foi á ala da dita casa e mosteiro a unha cámara  onde o dito frei Álvaro Pérez tiña moitas escrituras e libros  e memorias da renda  e facenda do dito mosteiro  e entregóu a chave  da dita cámara e escrituras  e cousas que nela estaban  ao dito reverendo padre frei Diego López  e logo baixóu á adega  e celeiro onde estaban  as cubas  do viño e as tullas  con centeo e trigo  e achóu dúas cubas grandes con viño  e outras moitas valeiras  e unha tulla  con centeo onde  dixeron estaba e había  seiscentas fanegas de trigo pouco máis ou menos e entregóu  as chaves de todo iso  ao dito reverendo padre frei Diego López e logo tomouno da man  e paseouno pola igrexa  do dito mosteiro e entregoulle  as chaves  da porta del  e botóu fora ao dito frei Álvaro Pérez  de Sárria, prioiro que fora  e ás demáis persoas que de presente con el estaban  e pechóu a porta do dito mosteiro  e polos ditos actos posesorios  e por cada un deles  o dito señor doutor  Antonio López, provisor  dixo daba  e deu posesión  actual,  real, persoal  así  do dito mosteiro  e dos bens mobles e  raíces e semoventes  e rendas e  dereitos e racións  a el anexos , debidos e pertencentes , ao dito frei Diego López  en nome da regular ouservancia  de Santo Agostiño , teña, posúa , rixa, goberne e administre  o dito mosteiro ,casa, bens , rendas, dereitos e accións a el anexos , debidos  e pertencentes  despoóis del  aos prioiros  que no nome  da dita regular  ouservancia  de Santo Agostiño  sexan enviados , nomeados e deputados. E mandaba e madóu  en virtude de santa obediencia  e so pena de excomuñón  e pola autoridade apostólica  de que nesta parte usaba que por maneira algunha non lle molestase, inquietase nin perturbase a dita posesión  e os rendeiros , foreiros  e persoas  que deben calqueira rendas e débedas  e deberen  de aquí endiante ao dito mosteiro  acudan  con todo iso e  con cada unha cousa e parte dela  ao reverendo padre frei Diego López e aos prioiros  que no nome da regular ouservancia de Santo Agostiño estiveren na dita casa  e mosteiro  e a quen o seu poder tiver . E o dito reverendo padre  frei Diego López  que presente estaba  a todo o de suso dixo  que polos ditos  autos posesorios  e por cada un deles  se daba e deu por apoderado na posesión real , corporal , actual , belcasi do dito mosteiro  da Madalena e de todos os bens e rendas , dereitos e racións del anexos, e pertencentes  en calquera maneira  no nome da regular ouservancia de Santo Agostiño  e de alí en diante protestaba usala e continuar a dita posesión e pediuno por testemuño e asinouno do seu nome e tamén o asinóu o dito señor prioiro estando presentes os testemuños  Xoán Franco , Diego das Nocedas,e Macía López, criado do dito señor provisor,  e Francisco Díaz de Guitián , e Diego da Cervela , aguacil,  e Pedro López,  alcalde ordinario e veciño da dita vila , e  Rodrigo de Yebra , meiriño e  e xustiza  de suso dito  que asistíu aos  ditos autos . O doutor A. López Corujo , provisor  e xuiz apostólico, frei Diego López, visitador . Pasóu perante min, Gregorio Rodríguez.

XURAMENTO  DA RACIÓN QUE SE TOMÓU A FREI  ÁLVARO PÉREZ , PRIOIRO,  DOS BENS  DO MOSTEIRO

En logo incontinente dentro da dita igrexa e mosteiro da Madalena da dita  vila  de Sárria , o señor provisorb e xuiz apostólico de suso dito  para saber os bens  e rendas que hai no dito mosteiro  así da comunidade  como en particular, tomóu xuramento en forma  de dereito do prioiro Álvaro Pérez de Sárria, consonte ao seu hábito e tonsura, o que o fixo cumpridamente  e da confesión  del dixo " Si xuro " e "Amén "  e prometéu dicir verdade , do cal dou fe que pasóu perante min Gregorio Rodríguez , escribán.

Item.-  O  dito frei Álvaro Pérez , proioiro do dito mosteiro da dita vila  de Sárria , tendo xurado  segundo forma de dereito  consonte ao seu hábito e tonsura , polo dito señor provisor  en presenza  do dito padre frei Diego López , visitador e  prioiro de suso dito, fóronlle feitas as seguintes preguntas.

- Preguntado que bens   ten a dita casa  e mosteiro  da Madalena de Sárria , así mobles como raíces  en común, dixo  que a casa e mosteiro  ten de renda en cada un ano  oitocentas fanegas  de pan centeo de renda  das que ten escrituras  e recaudo segundo o arquivo  da dita casa  e tamén dixo que tiña  a dita casa e mosteiro  en cada un ano trinta porcos  cebados  en cada un ano e douscentos canados de viño  de renda  e máis tamén  que en cada un ano son catrocentas cántaras castelás.

- Preguntado diga e declare so pena de perxuro  e diga en por un que outros bens raíces e rendas o dito mosteiro ten, dixo  que non sabe outra cousa e que a dita casa e mosteiro ten como cen cavaduras de viña no lugar de  Laiosa e  no lugar de Pacios de Veiga,

-  Preguntado diga e declare  que outros bens o dito prioiro ten  en particular  por seusm dixo que non acorda ben dos bens que ten  e a isto parécelle  terá  trescenta fanegas de pan centeo  de renda en cada un ano e disto di en obriga a algunhas persoas  para restituir  e tamén dixo que tiña  de renda porcos, capóns e cabuxos que non acorda  por el cal é a cantidade  que son.

- Preguntado diga e declare  que outros  bens mobles  ten a dita casa  e mosteiro  e que prata hai nela , o cal dixo  que habería na sancristía  e isto respondéu  a todo o que lle foi preguntado  e asinouno da súa man , e tamén o asinóu o dito señor e provisor  , o dito  Antonio López , provisor e  xuiz apostólico . Frei Álvaro Pérez, perante min  Gregorio Rodríguez, escribán. 

E logo o dito señor provisor  fixo preguntar  ao dito prioiro diga  e declare  so cargo do xuramento  que feito ten , que diñeiro, ouro e prata  ten de seu  en particular  e en comunidade , o cal dixo  e respondéu  que tiña certo libro de contar  polo que entendía lle debía a dita casa e mosteiro  oitocentos ducados  pouco máis ou menos , e que tiña de bens de presente   en diñeiro vinte ducados , pouco máis ou menos,  e isto respondéu  á dita pregunta  e asinouno  o dito señor provisor  e Xuiz Apostólico , frei Álvaro Pérez , prioiro, perante min , Gregorio Rodríguez, escribán.

COMO SE VISITARON AS CELAS  DOS DITOS FREIRES  E OS BENS  QUE CADA UN DECLARÓU TIÑA EN PARTICULAR

E logo encontinente  este mesmo día , tres días  do dito mes de xaneiro  de mil e cincocentos e sesenta e oito anos, o dito señor provisor, acompañado do padre  frei Diego López, foi visitar a cela  do padre  frei ÁLVARO DE SAN XULIÁN e nela o dito señor provisor na presenza de min, escribáne notario público de suso dito. tomóu e recibiu xuramento en forma . dado consonte ao seu hábito e tonsura , que neste caso sobre lle era tomado  xuramento sobre lle era tomado  xuramento so pena  de excomuñón, diría verdade do que el souber e polo que fose preguntado  e que así o fixese Deus o axudase  e en non o facendo  llo demandas e á conclusión  e confusión del  dixo " Si, xuro" e "Amén " e  prometéu dicir verdade , o cal dou fe  que pasóu perante min,  Gregorio Rodríguez, escribán.

- Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento que feito ten os bens así mobles como raíces que ten e posúe  por seus  en particular , e dixo que tiña certo pan centeo  de renda en cada un ano  no lugar de Cesár , serían catro fanegas  de pan centeo, as que son súas e do seu irmán , de patrimonio dos seus pais e que tamén  ten unha vaca parideira  e unha becerra na casa de Alonso de Nai en Barbadelo e que da becerra ten un cuarto dela  o dito Alonso de Nai, ten unhas aequiñas  e unha cama de roupa  na que durme e o seu hábito.

- Preguntado  se ten ocultado   e escondido  ou trocóu algúns bens  dixo que non ocultóu  nin escondéu nin ten  nin ten con troco  ningúns bens  e posúe unha mula  nova  e catro ou cinco canados de viño nun cubeto  que está na casa do dito Alonso  e  algunha roupa que ten  a lavar  fora da casa , así de roupa branca  como de hábito e outras miudanzas  para o seu servizo  que están na dita cela  e asinóuno o doutor Antonio López Corujo, provisor e Xuiz apostólico. Frei Álvaro de San Xulián   Perante min , Gregorio Rodríguez, escribán.

DE FREI RODRIGO DE OROZCO

E logo encontinente  no dito mosteiro da Madalena de Sárria  este dito día , mes e ano  atrá contidos , o dito señor provisor  na presenza do dito padre  frei Diego López , visitador  e prioiro  de suso ditos , foi  a visitar a cela  do padre FREI RODRIGO DE OROZCO  e nela  o dito señor provisor  perante min  o dito escribán público  tomóu e recibiu xuramento  en forma de dereito  consonte ao seu hábito  e tonsura, que  neste caso diría a  verdade , so pena de excomuñón e se así o fixese    Deus o axudase  neste mundo ao corpo  e a alma á mesma, o contrario facendo  llo demandase á confusión  e conclusión do dito xuramento  dixo " Si, xuro" e "Amén " e prometéu  de dicir verdade, o cal dou fe  que pasóu perante min, Gregorio  Rodríguez, escribán.

- Preguntado diga e declare  so pena  de perxuro  dos bens  así mobles como raíces  e renda ten, dixo que non ten ningúns bens   raíces nin rendas e que ten de bens mobles unha cama de roupa na que durme e os seus hábitos e outras miudanzas para o seu sevizo na dita cela e respostóu  que non ten   outros ningúns bens  nin os escondéu  nin ocultado e asinouno  da súa man e tamén o asinóu o  dito señor provisor, o doutor Antonio López, prioiro e visitador apostólico.Frei Rodrigo Sánchez de Orozco, pasóu perante min, Rodrigo Rodríguez,

 DE FREI PEDRO SÁNCHEZ DE OROZCO 

E logo encontinente  no dito mosteiro da Madalena de Sárria  este dito dia tres de xaneiro  do dito ano de mil e cincocentos e sesenta e oito o dito señor provisor na presenza  do dito padre frei Diego López  visitador, e prioiro  do susodito, entróu  na cela de frei Pedro Sánchez de Orozco , freire do dito mosteiro  e o dito señor provisor  perante o dito señor escribán  tomóu o xuramento en forma  de dereito consonte  ao seu hábito e tonsura , o cal fíxoo  cumprodamente e á confusión  del so pena de  excomuñón, prometéu de dicir verdade  do que dou fe  e fóronlle feitas as preguntas seguintes:

-  Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento que fixo  e de perxuro  e de excomuñón  os mobles,  raíces, pan, viño  e diñeiro de renda  que ten por seu particular, respondéu que non tiña  ningúns bens mobles  nin raíces senón  tan soamente  unha cama pobre  e un real e decraróu  que non escondéu  outros ningúns  e respondeuno   e  asinouno  e tamén o dito señor provisor  o doutor Antonio López , provisor e Xuiz  apostólico. Frei Pedro Sánchez de Orozco.  Perante min Gregorio Rodríguez, escribán,

DE FREI SEBASTIÁN DA CERVELA

E logo encontinente  dentro do mosteiro da Madalena de Sárria, da vila de Sárria,  este dito día tres do dito mes de xaneiro  de mil cincocentos sesenta e oito anos,  o dito señor provisor  e Xuiz apostólico de suso dito  na presenza  do reverendo padre  frei Diego López, visitador,  foi a ver e visitar  a cela de  Frei Sebastián da Cervela, freire do dito mosteiro perante min , o escribán público,  tomoulle xuramento en forma de dereito, consonte ao seu hábito e tonsura, o cal fíxoo cumpridamente , e á confusión   e condenación do dito xuramento dixo " Si, xuro " e "Amén" e prometéu de dicir verdade  do que dou fe  que pasóu perante min.

-  Preguntado diga   e declare  so cargo do xuramento  que ten feito  e dea razón  que bens mobles e raíces , pan, viño , de renda, diñeiros , ouro, prata que ten por ser seus  en particular , dixo que ten media fanega  de  pan de renda  na casa de  Álvaro Díaz da Veiga  , irmán seu, que lle dá  e paga  pola parte do dito lugar  que lle cabéu  por patrimonio dos seus pais e que tiña cincuenta fanegas   de pan centeo  pouco máis ou menos  e como doce fanegas de trigo todas  nunha das arcas  do dito mosteiro e que ten na adega  da dita casa e mosteiro  unha pipa  de que bebe  e que trae trece pipiñas  de viño que será  en todo catro cargas de viño sen o que está   na adega. E que terá nove ou dez reáis  e débenlle os  ducados seguintes :  Primeiramente débelle Pedro López de San Vicenzo vinte reáis  e Álvaro López, veciño de San Pedro de Maside, débelle oito reáis  e a muller de Pedro dous  e outro veciño do lugar de Frades  dazaséis reáis e Sebastián da Veiga cen reáis , Diego López, escribán , veciño da vila de Sárria,  cinco ducados e o máis que dixera  e non trai máis débedas   en que se acordando  as declarará e tamén  ten na súa cela dúas camas de roupa  de mudar e outras cousiñas  da súa cela e servizo  e o seu hábito  e que fora da súa casa ten dous touciños e outras cousas de comer  e roupa branca a lavar  e un hábito, e  isto respondéu  e dixo e asinouno  o dito señor provisor  o doutor Antonio López  provisor e Xuiz apostólico. Frei Sebastián.  Pasóu perante min , Gregorio Rodríguez.

DE   FREI  ÁLVARO DE PADRIÑÁN

E logo encontinente  dentro do mosteiro da Madalena,   día  , mes e ano  atrás contidos , o dito señor provisor  e xuiz apostólico  de suso dito , foi a ver e visitar  a cela de frei Álvaro de Padriñán,  freire do dito mosteiro , e nela na presenza  de min o escribán  público,  o dito señor provisor  tomóu e recibíu xuramento  en forma consonte ao seu hábito e tonsura  e el fíxoo cumpridamente  e á confusión del dixo:"Si, xuro" e " Amén" e prometéu de dicir verdade  e so cargo del  fóronlle feitas  as preguntas seguintes:

-  Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento  feito ten e declaración  de bens mobles e raíces . pan, viño de renda , diñeiros, ouro e prata  que ten e posúe  por seus en particular , dixo que ten catorce  celemíns de pan  de pan de renda  que son tres tegas e media de pan centeo  na casa de Fernando do Piñeiro , veciño do Couto de Betote ,  que el compróu e está  a escritura no poder  de Antonio Díaz de Guitián , escribán,  e que a lexítima que lle tocóu  dos seus pais deixoulla ao seu irmán  e máis  hai de vinte días,  e que el ten doce bois e vacas , pouco máis ou menos , dos que  e no poder de quen están  dará a memoria máis en particular  e que non ten diñeiros  mais que lle deben  algunhas persoas  até vinte ducados , cuxa  memoria  dará  máis  particularmente  e que terá catro tegas de pan centeo  em gra e que ten un muleto  coa súa sela e aderezos  e dous touciños  que están na Veiga na casa  de Xoán da Áspera  e que ten o seu hàbito  e outras cousiñas de roupa branca na súa cela do seu servizo e unha cama de roupa  e outra para un mozo  seu  e outras miudanzas  de arcas , de mesas e bancos  e que non escondéu ningúns bens  e respondéu e asinouno  o dito señor provisor  o doutor Antonio López , provisor e Xuiz apostólico. Frei Álvaro de Padriñán. Pasóu perante min, Roddrigo Rodríguez, escribán.

DE FREI  XOÁN SÁNCHEZ, PREGADOR

E logo  encontinente  no dito mosteiro da Madalena da dita vila de Sárria  este dito día tres días do dito mes de xaneiro de mil cincocentos sesenta e oito ano, o dito señor ptovisor  e Xuiz apostólico  de suso dito  na presenza do dito prioiro  e visitador  foi a ver e visitar a cela do padre frei XOÁN SÁNCHEZ, pregador, e nela polo dito dito señor provisor  na presenza de min, escribán,   tomóu e recibiu xuramento  en forma de dereito consonte ao seu hábito e tonsura, que  o fixo cumpridamente e á confusión del dixo     " bSi, xuro" e "Amén" e prometéu dicir verdade. E so cargo del  foron feitas as seguintes preguntas:

-   Preguntadio diga e declare  so cargo  do xuramento que ten feito  e de declarar polos bens  mobles e raíces  e pan e viño  de renda, e ouro, prata e diñeiros que ten por seu en particular , dixo quen non ten ningúns bens raíces , nin pan, nin viño de renda e que ten  a mula de que xa está inventariada  a que hai moitos días que a envióu  para  que se vendese  e que ten en gra  até nove tegas de pan centeo. E os seus libros  e  unha cama de roupa  e outra pouca roupa para o seu uso persoal  del  e os seus hábitos  e que ten até sete reáis e outras cousiñas de arcas, mesas  e bancos,  e que se outras cousas se lle acordan   as dirá  e declarará e non escondéu  outros ningúns bens e isto respondéu  e declaróu  e o asinóu  da súa man  e o dito señor provisor tamén  e asinóu  o doutor  Antonio López, provisor e Xuiz apostólico. Frei Xoán,  Pasóu perante min, Gregorio Rodríguez.

DE FREI XOÁN DE ROSENDE

E logo encontinente  no dito mosteiro da Madalena da dita vila de Sárria  este dito día tres  do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil e cincocenmtos e seenta oito anos,  o dito señor provisor e Xuiz apostólico de suso dito en presenza do dito  padre frei Diego López , prioiro e visitador susodito foi a ver e visitar  a cela de frei XOÁN DE ROSENDE   freire  do dito mosteiro  e nela o dito  señor provisor del  tomóu e recibiu xuramento  en forma de  dereito  consonte ao seu hábito e tonsura . E el fíxoo cumpridamente  e á confusión  e conclusión del dixo " Si, xuro" e " Amén " .E prometéu de dicir verdade  so cargo do dito xuramento , polo dito señor provisor  foille preguntado o seguinte :

-  Preguntado  diga e declare  so cargo do xuramento   feito bens e dereitos, bens mobles e raíces, pan e viño de renda, diñeiro e ouro e prata que ten e posúe  por seus en particular dixo que ten a lexítima  da herdanza que lle tocóu  polos seus pais no Couto de  Betote  e Rosende e os seus arredores  que así non está partido entre os seus herdeiros  e que tiña  oito ou dez cabezas de gado vacún, algunhas cabezas de ovellas e cabras  e nas freguesías  de Betote, Vilapedre e Padriñán  e que fixo doazón diso  Álvaro López de Rosende , irmán seu,  veciño de Santa María de Ortoá ,  e a Margarida López. a súa sobriña,  veciña de Treilán,  pode haber tres meses pouco máis ou menos. E que ten unha arca que terá catro ou cinco fanegas  de pan en gra  que están na dita casa e mosteiro  e un muleto  de sela con albarda  e que no seu poder non ten máis de dous reáis e un anel que lle deben riba del dous ducados  e o anel é de Bieito Fernández, entallador,e riba del debe os ditos dous ducados. E tamén dixo que lle deben trescentos reáis  e as persoas que llo debían  e canto serán  as seguintes aínda que non acordará de todas : Quevedo, mercader , veciño da dita vila de Sárria débelles noventa reáis pouco máis ou menos  e os demáis non se lle acordaban ben , o cal dixo que as daría  expresadas e especificadas  pola súa conta e  e memoriáis e que  tamén ten dúas fanegas de trigo  na casa do padre frei Sebastián da Cervela , e que ten unha cama de roupa  e dous camastros  e os seus hábitos e roupas  brancas e outras cousiñas da súa cela, de arquiñas  e mesas, e bancos e libros.

- Preguntado declare se  sacóu ou escondéu algúns bens así mobles como raíces , diñeiro, ouro e prata dixo que el non agachóu nada  e non  tiña ou tivo  ningúns bens agás  que se algunhas cousas  deu e sacóu  que a persoas a quen estaba obrigado e o debía de servizo ao seu criado  e a outras persoas  e el responde ao que lle foi preguntado  e asinouno da súa man , tamén o asinóu o dito señor provisor  o doutor Antonio López , provisor e Xuiz apostólico. Frei Xoán de Rosende . Pasóu perante Rodrígo Rodríguez. 

-  E logo o dito  señor provisor mandóu  ao dito padre frei    Xoán de Rosende  que estaba presente,  en pena de execución dentro de un día ......memorial  asinado da súa man , das persoas que lle deben  os ditos diñeiros e cada un o canto e que bens e maravedises deu e pagóu  ás persoas que di no seu dito era obrigado  e a que persoas o deu  e pagóu e que tanto foi e canto tempo  hai que o deume pagóu  para poñelo no proceso  e autos  desta reformación  deste dito mosteiro da Madalena  e así o mandóu  e asinóu da súa man estando o dito  frei Xoán de Rosende presente,  a quen eu  o dito escribán llo notifiquei. O doutor Antonio López, provisor e Xuiz apostólico. Pasóu perante min Rodrigo Rodríguez.,

DE FREI PEDRO RODRÍGUEZ

E logo enonteniente   no dito mosteiro  da Madalena de Sárria   de este dito dia tres do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil cincocentos  e sesenta e oito anos , o dito señor provisor e Xuiz apostólico  de suso dito  en presenza  do dito frei Diego López foi a ver e visitar  a cela de frei PEDRO RODRÍGUEZ  que era na cela de frei Xoán de Rosende e nela o dito señor provisor  perante min   o dito escribán publico  del tomóu  e recibiu  xuramento  en forma de dereito consonte ao seu hábito e tonsua e el fíxoo cumpridamente   e á confusión  e  conclusión del  dixo " Si,, juro" e "Amén" e  prometéu de dicir verdade  e   so cargo del  fóronlle feitas as preguntas  seguintes  :

-  Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento que  feitos , bens , mobles e raices. diñeiros. ouro e prata  , pan e viño de renda  ten por seus  particularmente, O cal dixo que non tiña ningúns mobles  mobles, nin raíces,  ouro nin prata , nin máis que  tan soamente  un hábito que trai a costas  e un breviario  polo que reza  e el respondeuno e  asinouno do seu nome  e tamén  o asinóu o dito señor provisor  o doutor Antonio López, provisor  e Xuiz apostólico. Frei Pedro Rodríguez. Pasóu  perante min Gregorio Rodríguez.

DE FREI XOÁN DE ABUÍN

E logo encontinente  no dito mosteiro da Madalena de Sárria  este dito  tres días do mes de xaneiro de mil e cincocentas e sesenta e oito  anos, o dito señor provisor  na presenza do dito padre frei Diego López prioiro e visitador   de suso dito foi  á cela  de frei XOÁN DE ABUÍN ,  freire do dito mosteiro  do cal   o dito señor provisor  perante de min o dito escribán  tomóu e recibiu xuramento   en forma consonte ao seu hábito e tonsura  e so pena de excomuñón  que neste caso diría a verdade  do que soubese  e fose preguntado  e se así o fixese  Deus o axudase,  o contrario facendo llo demandase,  e á confusión dixo " Si, xuro " e "Amén   e prometéu de decir verdade  , o cal dou fe  que pasóu perante min  Gregorio Rodríguez, escribano.  

- Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento  que ten feito e excomuñón , bens, mobles e raíces,  pan e viño de renda,  diñeiros ouro e prata  ten pos seu  particularmente, o cal dixo que el non ten ningunhas propiedades  nin rendas nin gados , senón somente ten  en diñeiros tres reáis  e Sebastián Rodríguez, crego , veciño da vila de Sárria,  débelle doce reáis e tamén  lle debe  Antonio López, crego de  Castelo das  Infantes , vinte e dous reáis  que quedóu  de llos pagar   porque dixese  cada semana unha misa  dentro da igrexa do dito mosteiro , un ano enteiro  que se cumpre  á fin  do mes de marzo  primeiro que ven  deste ano de sesenta e oito.  E que tamén ten unha cama de roupa  na que durme e máis un cabezal  e dúas mantas  pra mozos e  outras cousiñas    que ten  na dita cela de bancos  e mesas  e un escano  que  ten na mesma cela para o seu  servizo  e o seu hábito  e que non ten outros bens nin escondéu  ningún  e isto declaróu  ao que se lle preguntóu  e asinouno.  E tamén o asinóu  o dito señor provisor  a rogo  de frei Xoán, que non sabía asinar e rubricouno  da rúbrica que aquí vai feita. O doutor Antonio López , provisor e Xuiz apostólico, Perante min Gregorio Rodrguez, escribán.

DE FREI MIGUEL DA CAL

E logo encontinente  no dito  mosteiro  da Madalena de Sárria  este día de tres días  do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil  e cincocentos e sesenta e oito anos , o dito señor provisor  e Xuiz apostólico susodito  reformador  na presenza do dito padre frei Diego López  prioiro e visitador  susodito , foi a ver e visitar  a cela do padre frei  MIGUEL DA CAL ,  e nela del o dito señor provisor  perante  de min o dito escribán , e notario público susodito tomóu e recibiu xuramento en forma  consonte ao seu hábito e tonsura  o cal o fixo cumpridamente  e á confusión e conclusión del dixo "Si, xuro" e "Amén " e prometéu de dicir verdade  so cargo do cal  lle fixeron as preguntas seguintes :

-  Preguntado diga e declare  que bens mobles  e raíces , pan e viño de renda ,  diñeiros, ouro e prata  ten por seu particularmente,  O cal  dixo que non ten  ningúns bens  mobles nin raíces , senón tan somente  unha cama de roupa  e un hábito que trai  e outras cousiñas na súa cela  para servizo da súa persoa  e respendéu  e asinóuno da súa man  e tamén o asinóu  o señor provisor   e Xuiz apostólico . Frei Miguel. Perante min, Gregorio Rodríguez, escribán.

DE FREI PEDRO DE FERREIROS

E logo encontinete   no dito mosteiro da Madalena de Sárria, este dito tres días do dito mes de xaneiro do dito ano de mil e cincocentos e sesenta e oito  anos, o dito  señor provisor  na presenza do dito padre frei PEDRO DE FERREIROS , freiredo dito mosteiro e nela  o dito señor provisor  perante min o dito escribán  e notario publico susodito   tomóu e recibiu xuramento en forma consonte  ao seu hábito e tonsura . O cal  fixoo cumpridamente  e á confusión e conclusión del  dixo "Si ., juro" e "Amén" . E prometéu  decir verdade , so cargo  do que lle foi encargado  respondese ás preguntas seguintes:

-  Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento que feito ten  e excomuñón , bens, mobles e raíces , pan e viño de renda , bois e vacas  e gadosm diñeiros, ouro e prata ten  por seus particularmente .  O  cal dixo  que non tiña ningúns bens mobles nin raíces, nin pan nin viño de renda , non bois nim vacas, nin outros gados , nin diñeiros , que antes debía máis de cen reáis, e que só ten unha cama de roupa na que durme  e o seu hábito  e outras cousiñas que ten na súa cela  para servizo da súa persoa, e menos  escondera ningúns bensm  E isto respondéu  . E asinouno  o dito señor provisor e Xuiz apostólico.  Frei Pedro de Ferreiros. Perante min, Gregorio Rodrñiguez, escribán.

DE FREI ANDRÉ DE AIÁN

E logo encontinente no dito mosteiro da Madalena de Sárriaa   este dito día  tres días  do dito mes de xaneiro  do dito anos de mil cincocentos sesenta e oito anos , o dito señor provisor  e Xuiz apostólico   de suso dito  na presenza do dito padre frei Diego López  visitador foi a ver  e visitar a cela  de frei ANDRÉ DE AIÁN,  e nela perante de min o dito escribán  tomóu e recibiu xuramento  en forma de dereito consonte ao  seu hábito e tonsura  o cal fíxoo  cumpridamente  e á confusión del dixo " Si, juro" e "Amén". E prometéu dicir a verdade , so cargo do cal  lle foi encargado  respondese ás preguntas seguintes. 

-  Preguntado diga e declare   so cargo do  xuramento que feito ten  e de excomuñón , que bens mobles e raíces , diñeiros , ouro e prata , ten pos seus  particularmentem dixo  que non tiña bens ningúns  bens nin diñeiros , senón sete tegas de pan  e tres reáis de diñeiros ,  e unha cama de roupa ma que durme  e  outras cousiñas que ten  na súa cela para  servizo da súa persoa  e isto respondéu   ao que  lle foi preguntado  e asinouno da súa man. E tamén o fixo o dito  señor provisor  a rogo  por dicir que non sabía asinar . O doutor  Antonio Lopez  , Provisor e Xuiz apostólico , Perante min Gregorio Rodrígeyz, escribán.

DE FREI FRANCISCO DE VILANOVA  E FREI  XOÁN ENRÍQUEZ, LEIGO

E lego encontinente  no dito mosteiro da Madalena  de Sárris  o día tres día do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil cincocentos e sesenta e oito anos, o dito señor provisor e Xuiz apostólico  de suso dito na presenza do dito padre frei Diego López prioiro  e visitador susodito foi a visitar a cela de frei FRANCISCO DE VILANOVA  e frei XOÁN ENRIQUEZ  , leigo,  que residen entrambolosdous  nunha cela e en presenza  deles o dito escribán   público tomoulles e recibiu xuramento  deles en forma de dereito ao seu hábito e eles fixérono  cumpridamente e á confusión  do dito xuramento  cada un por si "Si , xuro" e "Amén"  e prometeron de dicir verdade so cargo  do cal lles  foi encargado  respondendo  ás preguntas seguintes:

-  Preguntados digan e declaren  so cargo  do xuramento  que feito teñen  e de  excomuñón  que bens mobles e raíces e rendas e rendas  e diñeiros e prata en particular  teñen , e eles  dixéronlles  que non tiñan ningúns mobles  e raíces, nin diñeiros, ouro nin prata  nin rendas, senón tan sómente  cada un a súa cama de roupa na que durmen, ben pobres,  e os seus hábitos  que tran vestidos e isto responderon  e asinárono   das súas mans. E tamén o asinóu o dito señor provisor  da súa man. O doutor  Antonio López provisor e Xuiz apostólico. Frei Xoán Enríquez. Frei Francisco. Perante min Rodrigo Rodríguez, escribán

DE  FREI XOÁN  DÍAZ  DE GUITIÁN

E logo  encontinente  no dito mosteiro  da Madalena de Sárria  este dito día , mes e ano de suso ditos , o dito señor  provisor na presenza do dito padre frei Diego López visitador e prioiro  susodito foi a ver e visitar  a cela de frei Xoán Díaz de Guitián , freire  do dito mosteiro  e nela  e del o dito  señor provisor  por xuramento en forma , o cal o fixo cumpridamente e á confusión del dixo " Si, xuro" e " Amén"  e prometéu de dicir verdade so cargo do cal lle foi  su cargado responda ás preguntas seguintes:

Preguntado diga e declare  so cargo do xuramento que feito ten e de excomuñón  que mobles e raíces ., diñeiros, ouro e prata  ten, o cal dixo que non ten ningúns bens  mobles nin raíces , nin diñeiros  senón somente oito reáis  e débenlle outros cinco e ten unha cama na que durme e o seu hábito  e outras cousiñas  na súa cela  para servizo da súa persoa e isto respondéu  e asinouno da súa man e tamén o asinóu o dito señor previsor , O doutor Antonio López , provisor e Xuíz apostólico . Frei Xoán Díaz de Guitián. Perante min  Gregorio Rodríguez, escribán.

DE FREI  XOÁN DE MERA  E FREI PEDRO RODRÍGUEZ  DE PADRIÑÁN, NOVICIOS

E luego enconteniente  en el dicho monesterio  de la dicha villa de Sárria este díto día do dito mes de xaneiro do dito ano de mil e  cincocentos e sesenta e oito anos , o dito señor provisor  na prsenza do dito padre frei Diego López , visitador  e prioiro susodito   fxo  a frei XOÁN DE MERA e frei PEDRO RODRÍGUEZ  DE  PADRIÑÁN  , freires novicios  do dito mosteiro e así parecidos  perante de min o dito escribán tomóu xuramento en forma  de dereito, que o fixeron cumpridamente  e á confusión del dixeron "Si, xuro  " e " Amén"  e prometero de dicir verdade so cargo do cal foilles encargado respondesen ás preguntas seguintes :

-  Preguntados digan e declaren so cargo do xuramento  que feito teñen  e de excomuñón   que bens mobles e raíces  , diñeiros , ouro e prata  teñen por seus., e eles dixeron que non tiñan ningúns bens  mobles nin camas de roupa porque nas que durmen son alleas  e xa que tan soamente  tran  e teñen os seus hábitos  que tran vestidos e  o dito frei Xoán de Mera  dixo que tiña dúas fanegas de pan centeo  en gra na tulla da casa , e isto responderon  ao que lles foi preguntado  e asinárono  dos seus nomes  e tamén o asinóu  o dito señor provisor . O doutor Antonio López, provisor e Xuiz apostólico, Frei Xoán de Mera. Frei Pedro Rodríguez de Padriñán. Pasóu perante min Gregorio Rodríguez ,escribá,

COMO O SEÑOR PROVISOR  FIXO XUNTAR  TODOS  OS FREIRES  DO DITO MOSTEIRO  E MANDOULLES NON SAÍSEN  DEL SEN LICENZA DO PROVISOR

No  mosteiro da Madalena  da vila de Sárria aos ditos tres días  do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil cincocentos  e sesrnta e oito anos, o dito señor provisor e Xuiz apostólico de suso dito despóis  de ter visitado  as celas do dito padre frei  Álvaro Pérez de Sárria, prioiro que foi do dito mosteiro e de todos os demáis freires del, fíxoos xuntar  todos e así xuntos mandoulles so pena de excomuñón  maior que ningün deles  se ausentase  nin saíse da dita casa e mosteiro da Madalena  de Sárria, nin sacasen  ningúns bens  que tivesen en común  nin en  particular , así dos que cada un deles  tiñan declarado como doutros algúns  que non se lles teñan acordado , aos que eu o escribán  estando así xuntos , como  testemuñas presentes  Álvaro Díaz , crego,  veciño da dita vila  e Macía López e Diego de Armesto, criados  do dito señor provisor  e Xuiz Apostólico, e asinouno da súa man . O Doutor Antonio López , provisor e Xuiz apostólico, Pasóu perante  min, Gregorio Rodríguez , escribán.

COMO SE MANDÓU LIBRAR CENSURAS  POLOS BENS QUE ESCONDERON  E LEVARON DO DITO MOSTEIRO

E logo encontinente  no dito mosteiro da vila de Sárria este dito día , mes e ano sobreditos perante o dito señot provisor e Xuiz apostólico reformador  de suso dito o dito  padre  Diego López , prioiro do mosteiro de Salamanca  e visitador da dita visitación  dixo que por canto á súa noticia  era vido  que moitos bens  mobles  e raíces  da dita casa e mosteiro  pedía á súa mercé  mandase dar e librar  censuras e de excomuñóns  contra que teñan levado  e deportado do dito mosteiro  da Madalena de Sárria.  E polo dito señor provisor  dixo que mandaba e mandóu dar e librar  as censuras  e descomuñóns  que pide  as que se deron en forma . E asinouno da súa man , Pasóu perante  min, Gregorio Rodríguez, escribán.

AUTO E REQUERIMENTO  FEITO  POLO PADRE FREI DIEGO LÓPEZ , VISITADOR, CONTRA  FREI  ÁLVARO PÉREZ

E despóis do susodito  no dito mosteiro da vila de Sárria  a catro días  do dito mes  de xaneiro do dito ano de mil e cincocentos e sesenta e oito anos, perante o moi magnífico  e moi reverendo  señor o doutor  Antonio López , provisor  e vigairo xeral  deste Bispado de Lugo , pola súa reverendísima  e por diante de min  o dito escribán público e testemuñas  presentes, o padre freim Diego López , prioiro  e visitador susodito dixo que por canto  o padre frei  Álvaro de Sárria . prioiro da dita casa e mosteiro .dixera e publicara  e dixera e publicara e di e publica  que aínda é prioiro  perpetuo  da dita casa e mosteiro  por autoridade apostólica  e que ncomo tal prioiro que di seer non quixera  nin quere entregar as escrituras e  tíduos do priorado da citada casa e mosteiro  nin da facenda que posuira  en particular que é moita, nin menos as chaves da súa cela nin das arcas , caixóns  e partes delas, polo tanto dixo  que se pedía se necesario for , requería  ao dito señor provisor  e ao dito Rodrigo de Yebra, meiriño e Xustiza da dita vila , compelan e apremien  ao dito padre frei Álvaro Pérez de Sárria  a que o obedeza  e en obedecéndoo  lle dea e entregue  as ditas escrituras , buldas e tíduos  que ten  e as chaves  da dita cela  e de todas as arcas  e caixóns dela , e en non querendo  facelo así  cumprir , o prendan e encaceren  e porque o dito  frei Álvaro Pérez de Sárria gabouse  e gábase  que ten debedores  e persoas  nesta terra   que o defenderán e ampararán  na posesión  do dito priorado e tamén ten dentro do dito mosteiro  e no seu servizo  dous seus criados  homes  con espadas cinguidas  e outros debedores seus, do que demáis  de mal exemplo e escándalo  se poderían seguir danos  e inconvintes  e alteracións  e pouca seguridade da súa persoa  e dos relixiosos que consigo ten , que outra vez pide e require  ao dito señor provisor e meiriño  manden  e compelan  ao dito frei Álvaro  a que entregue todo o de suso dito  e declare os demáis bens , mobles e raíces  que ten, dicindo  cada cousa en particular alén  os máis  que xa ten declarados , dando  razón  de cada cousa  a onde e como  e en que parte a ten  e  llo manden entregar   da orde  de Santo Agostiño , mandando tamén  que os seus ditos medio sobriños  e parentes  non entren no dito mosteiro  os mande saír con protestación  que facía  que  facéndoo así  farían  o que deben e están obrigados  e pola Súa Santidade   e Maxestade Real  lles foi mandado  e en facendo o contrario  queixaríase das súas mercés  perante quen  e con dereito deba  e pediuno por testemuño  e protestóu   riba deles  e cada un delesos dea e notaba e escándalos  e custas  e gastos  que non o facer  así  seguiren e recreceren.

E polo dito señor provisor  visto, ouvido e entendido  e o dito  Rodrigo de Yebra , meiriño e Xustiza na dita vila de Sárria  estando presente , dixo que mandaba e mandóu en virtude de santa obediencia  e so pena de excomuñón  segundo mandado tiña xa por outra vez  ao dito frei Álvaro Pérez  de Sárria, que presente estaba , entregue ao dito padre Diego López , visitador de suso dito  e prelado  a quen lle dera e entregara a dita casa  e mosteiro da Madalena de Sárria  no nome da regular ouserbancia de Santo Agostiño, tódalas chaves de calisquer portas, arcas e caixóns que teña alén  das que ten entregadas e tamén todas as escrituras de calisquer bens e especialmente as buldas e letras apostólicas que ten do dito mosteiro e en todo sexa cerne  á obediencia  do dito padre visitador  e mandóu notificar aos sobriños criados do dito padre frei Álvaro Pérez  non entren  na dita casa e mosteiro  sen licenza do dito padre frei Diego López , so a dita pena  e en non o querendo cumprir  rquería e requeríu ao dito Rodrigo de Yebra , meiriño e Xustiza da dita vila lle dea  o favor e axuda necesario  cumprindo o mandado  pola súa maxestade  pola súa real cédula  e o dito Rodrigo de Yebra , meiriño e Xustiza de suso dito, que estaba presente, dixo que el está presto  de lle dar o favor e a axuda necesario consonte a como lle é mandado  pola súa maxestade  e asinárono dos seus nomes. O doutor Antonio López Corujo. Rodrigo de Yebra. Pasóu perante mi, Rodrigo Rodríguez, escribán,

NOTIFICACIÓN AO DITO  FREI  ÁLVARO PÉREZ E COMO ENTREGÓU  AS BULDAS APOSTÓLICAS DO SEU PRIORADO

E logo encontinente  no dito mosteiro neste dito  día  , mes e ano atrás contidos  eu o dito escribán  e notario público  susodito  notifiqueille  o de susodito proveído   e mandado polo señor provisor  no auto de atrás, ao dito padre  frei Álvaro Pérez  que estaba presente  o  cal logo exibíu  diante  da súa mercé a chave  dun caixón  que tiña dentro da súa cela  e as bukdas escritas en latin que son as seguintes :

 - Unha bulda que din ser provisión apostólica do prioradso do dito mosteiro e escrita en pergameo  con un selo de chumbo  pendente  nunhas cordas  de seda coloradas  e amarelas  co seu proceso , fulminado  tamén escrito en latín, e en pergameo cun selo pendente  de cera metido nunha  caixiña  de  pau  cunhas cordas de fío  colorado.

- E  outra bulda que din ser  forma xuramento  tamén escrita en latín  e nun pergameo  con un selo de chumbo pendente nunha corda de cáñamo   que son en todas tres pezas e pediu que fosen entregadas a unha persoa que delas dea conta cando lle for mandado  e logo o dito señor provisor  depositounas no poder do dito Rodrigo de Yebra que estaba presente, ao cal  mandóu  as tivese en garda e depósito para acudir e non a outra ningunha persoa  sen a súa licenza  e mandato  e de quen deste  poida   e deba coñecer.  E o dito Rodrigo de Yebra  que estaba presente recibiunas e deuse por entregado delad e obrigouse coa súa persoa e bens, mobles e raíces habidos e por haber de telas e gardalas no seu poder e que non acudirá con elas a ningunha persoa sem licenza e mandato  do dito señor provisor ou doutro Xuiz competentes que isto en calquera tempo poida e deba coñecer e asinouno o dito señor provisor, o cal dou fe que pasóu perante min. O doutor Antonio López Corujo. Rodrigo de Yebra, Dou fe  coñezo ao dito Rodrigo de Yebra.Gregorio Rodríguez. escribán.

COMO FREI ÁLVARO PÉREZ  COMEZÓU A DECLARAR   A SÚA RENDA  E BENS  E EN PODER DE QUEN

Despóis do de suso  dito   no dito mosteiro da Madalena da dita vila de Sárria aos ditos catro días do dito mes de xaneiro do dito ano de mil cincocentos e sesenta e oito, presente o dito frei Álvaro Pérez de Sárria cumprindo o que polo dito señor provisor lle fora madando e na súa presenza e na presenza de min o escribán e notario publico dixo que os bens e rendas que acordara que tiña para os se pacificar eran os seguintes :

Primeiramente e  estes son os que ten por seus en particular :

- Dixo  e declaróu que tiña e lle debían Diego López do Currial oito fanegas de pan  e unha fanega de trigo e un porco cebado, o cal lle debe pola casa na que vive.

- Máis débelle Bartoloméu do Currial,  polo lugar no que vive, ouutras nove fanegas de pan  e unha de trigo, un porco cebado de pé e un cabirto.

- Máis débelle Francisco de Santalla, oito fanegas de pan  e un porco  cebado en pé e un cabirto , que todo é na freguesía  de San Pedro de Maside, Xurisdición desta vila de Sárria.

- Máis debe Pedro de Vila , veciño de Santiago de Barbadelo ,  Xurisdición  de Samos, catro fanegas de centeo  e un porco aberto e un carneiro.

- Máis debe Pedro López de Sorriba, veciño da freguesía de Santiago de Barbadelo , tres fanegas de pan centeo  e un porco  cebado en pè e un carneiro.

- Máis  Xoán Tecelán , da dita freguesía,  debe cinco fanegas  de pan centeo  e seis capóns  cebados

 -  Máis  debe Gonzalo  Mourín , veciño da dita freguesía,  dez fanegas de pan  e unha de trigo  e un porco cebado  vivo  en pé..

-  Máis debe  Lope Mourín  , veciño  da dita freguesía, dez fanegas de pan e un porco cebado.

- Máis na casa de Pedro Abade, veciño  da dita freguesía ,  fanega e media  de trigo  cada un ano, que son tres  fanegas en cada dous anos  e dúas fanegas de pan en cada un ano.

- Máis débenlle  na casa  dos fillos de Álvaro García,  veciño de Santa Mariña  de Rubín,  unha fanega de trigo en cada un ano.´

-  Máis débenlle  na casa dun home  que se chana Tallón , veciño da dita freguesía, cinco tegas e nedia de pan en cada un ano.

- Máis débeselle  na casa de Martiño Fernández , veciño   da dita freguesía , cinco  tegas e media de pan en cada un ano,

- Máis  débeselle  na casa de Pedro Simón  de Fonteabuín  tres fanegas  de pan en cada un ano.

- Máis débeselle  na casa  de Rodrigo  de Congosta , veciño de Fonteabuín, cinco fanegas  de pan  en cada un ano,

-  O  lugar  de Manán  que se chama dos  Pedroso , freguesía  de San Salvador  do Mato, unha fanega de pan en cada un ano,

- Na casa de Fernando de Piñeiro., veciño  da de Betote,  unha fanega de pan cada  un ano .

-  Na casa de Pedro da Armea  , veciño  do dito couto, outra fanega de pan cada ano.

-  Na casa de Pedro da Vila, veciño do dito couto,tres tegas de pan en cada uno,

- N a casa de Domingos Quiroga de Treilán,  unha fanega de pan en cada ano.

.  Na casa de Xoán Gómez,  veciño de Vilar de Sárria,  tres tegas de pan e dúas tegas de trigo  cada ano.

-   Na casa de Pedro de San Pedro,  veciño de Vilar de Sárria ,  unha fanega de pan cada ano.

-  Polo lugar que labra  Xoán López do Barrio , veciño de Sárria,  unha fanega de pan, e o lugar polo que o debe é sito  en Vilar de Sárria.

-  Máis débeselle  no lugar de Ferreiros  . no lugar que foi de Lourenzo do Barrio , tres fanegas de pan  de cada ano.

-  Paga  en San Martiño  de Louseiro  Francisco  Carro , veciño da dita freguesía,  unha fanega de pan  e doce ( ovos ) cada ano.

-  En San Martiño de Río , Bartoloméu de Manán, veciño da dita freguesía, dúas fanegas de pan cada ano.

-  En Seoane da  Somoza , por un lugar que alí ten por herdeiros,  sete ou oito fanegas de  pan centeo en cada un ano.

-  Máis débeselle  no lugae de Darpilleiros  no que soía vivir  Roi Blanco, defunto,  tres fanegas de pan  en cada ano.

.  Máis débeselle  en Lousadela  na casa de Xulio  Pérez  dúas fanegas de pan en cada un ano.

-  Máis na freguesía de Santa María de Vilar, na casa de Pedro Sánchez, veciño da dita freguesía. , oito fanegas de pan e seis capóns en cada un ano,

- Máis débeselle na casa de María Ares, veciña da dita freguesía,  unha fanega de pan   de renda en cada un ano ,

-  Máis débeselle  polo lugar no que vive Pedro Douro, veciño da dita freguesía, unha fanega de pan en cada un ano.

- Máis débeselle polo lugar  no que vive Francisco López, veciño da dita freguesía, outra fanega de pan cada un ano.

- Máis débeselle  na casa de Francisco Díez , dez celemíns de pan en cada un ano.

-  Máis débelle  Xulio da  Vila, veciño da dita freguesía, unha tega de pan en cada un ano.

- Máis débelle  André de Ferreiros , veciño de San Fiz de Vilapedre,  dúas fanegas de pan en cada ano.

-  Máis débelle a muller de Gonzalo Cocin, veciño da dita freguesía, unha tega de pan en cada un ano.

-  Máis débeselle  en Goián  , lugar de Vilalence, unha tega de pan  en cada un ano.

- Máis débeselle na freguesía  de San Miguel de Vilapedre , a muller que quedóu de Pedro  Rodriguez, veciño da dita freguesía , tres fanegas de pan  e catro capóns cada ano,

- Máis dñébelle Sebastián da Cal, veciño da dita freguesía, unha fanega de pan en cada un ano.

- Máis débelle Sebastián do Carballo, da dita freguesía, tres fanegas e media de pan cada ano.

- Máis dixo  que se lle debía  do Páramo , na parroquia de Santa  Comba e San Martiño da Torre cero pan de renda en cada un ano, que non sabe el canto  sexa, se os caseiros e persoas p deben e o mesmo na freguesía de Vilasante que está en Terra de Páramo.

- E tamén  lle deben  na freguesía de  San Xoán de Castrelo  certa renda de pan  que non sabe canta é  nin como  se chaman  os caseiros  e persoas que lla deben e canto.

-  Item dixo que na freguesía  de San Pedro de Barán  débelle un labrego  que non se acorda do seu nome oito fanegas de pan  e seis capóns  e outro seu veciño outras cinco fanegas de renda en cada un ano.

- Item tamén dixo  que lle debía unha muller de Teibade, freguesía de Vilaragunte. doce ou trece fanegas de pan centeo de renda en cada un ano e seis capóns e un touciño tamén de renda en cada un ano.

- Item tamén dixo  lle debía en Guián un labrego que non se acorda do seu nome unha tega de pan de renda cada ano.

-  Item dixo que lle debe máis Älvaro López , veciño de San Xulián de Meixente,  seis fanegas de pan e seis capóns de renda en cada ano.

- Item dixo e declaróu  que lle debía máis  Diego do Pacio , veciño da dita freguesía, dúas fanegas de pan de renda en cada ano.

- Item dixo e declaróu  que lle debían en Meixente  tres tegas de pan de renda  en cada un ano por un prado.

-  Item dixo e declaróu  que lle debía máis Álvaro Vázquez, veciño de Barbadelo,  dúas fanegas de pan de renda  cada ano.

-  Máis dixo e declaróu  que lle debía Pedro Conde , veciño de San Pedro de Maside , dez fanegas de pan  e un porco en cada un ano  cebado.

E que era o que polo presente  se lle acordaba e non outra cousa  todo o cal pan e trigo,porcos, carneiros, cabirtos , touciño  e capóns  que aquí tiña dito  e declarado  se debían en renda  en cada un ano as persoas e lugares que ten declarados . E a que se se lle acordase  a diría , declarará e especificará  e as persoas que se lle deben  diante do dito señor provisor ,E perante de  min  o escribán  e asinouno  da súa man  e o dito  señor provisor rubricouno , o cal dou fe que frei Álvaro  Pérez, prioiro,pasóu perante min, Rodrigo Rodríguez, escribán.

 COMO FREI ÁLVARO PÉREZ DECLARÓU  MÁIS RENDAS E BENS RAÍCES

E despóis do susodito, dentro do dito mosteiro  da  Madalena  de Sárria , a cinco días  do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil  e cincocentos  e sesenta e oito anos, perante o dito señor provisor e Xuíz eclesiástico  e perante min o dito escribán público parecéu o dito padre frei Álvaro Pèrez e dixo que en cumprimento  do que pola súa mercé  lle estaba mandado  el quería dicir  e declarar os máis bens  e rendas de pan, viño , trigo,, porcos, capóns, cabirtos e outras cousas que tiña por seus  en particular de máis dos que xa tiña declarados que ao presente lle acordaban os que eran os seguintes :

- Primeiramente dixo  e declaróu que lle debían  no couto de Biville , na casa de Xoán do Casal , veciño do dito couto,oito fanegas  de pan de renda en cada un ano.

- Item dixo e declaróu máis que lle debían no couto da Pinza,  Rodrigo  da Brea  , veciño do dito couto, cinco fanegas de pan e un porco cebado aberto.

-  Item dixo que lle debían no dito couto polo lugar do Campo, seis fanegas  de pan e seis reáis en cada un ano.

-  Item dixo e declaróu  que lle debían máis no couto de Ferreiros  un labrego, que non sabe o seu nome,  seis fanegas de pan centeo  e tres reáis en cada  ano de renda, ao seu parecer tornóu a dicir que non serán máis  de cinco fanegas e media de pan.

- Item dixo e declaróu que lle  debían nun lugar  máis arriba do couto de Ferreiros , a onde chaman Os Montes, dúas fanegas de pan de renda en cada un ano, un labrego  que non se acorda do seu nome,

- Item dixo e declaróu máis que tiña nesta vila de Sarria, unha  casa  na que vive  e  mora Francisco Díaz, que ten por estrema a vía pública,

-Item dixo e declaróu  máis que riba e pola casa na que vive Pedro Rodríguez, canteiro, dous reáis de renda en censo encada un ano.

E estes son os bens raíces e rendas  que tiña ao presente e non outras ningunhas , porque os demáis que tiña dispuxeraos  e dérallos  a parentes pobres e a outras persoas de  quen tiña cargo e era en obrigación. E  asinouno  da súa man e que de todo o de suso dito  que tiña  declarado  dará as escrituras  e recaudos e en poder de escribán están,Frei Álvarez. Perante  min Rodrigo Rodríguez. Escribán.

BENS MOBLES  QUE DECLARÓU  O PADRE FRAI ÁLVARO PÉREZ

E logo  encontinente  no dito mosteiro   este dito día, mes e ano sobreditos  , perante o dito señor provisor  e Xuiz apostólico   e perante min o dito escribán  público  o dito padre frei Álvaro Pérez dixo que os bens mobles que tiña  e posuía por seus  en particular eran os seguintes :

- Item dixo que  declara  que tiña   no couto da Pinza , na casa de Rodrigo da Brea,  nunha arca cincuenta ou sesenta fanegas  de pan centeo en gra.

- Item dixo e declaróu  que tiña máis    no lugar de Sáa  do Páramo   setenta ou oitenta  fanegas de pan centeo en gra pouco máis ou menos.

´ Item dixo e declaróu  que tiña máis  neste mosteiro tres arcas cheas de pan centeo en gra  que non sabe as fanegas que serán,

- E dixo e declaróu  que  as chaves do dito pan que tiña neste mosteiroas tiña frei Xoán Díaz, mordomo.

- Item dixo e declaróu que nunha arca que estaba nos corredores deste mosteiro tiña seis ou sete fanegas de trigo, pouco máis ou menos.

-- Item dixo  e declaróu que nunha arca que estaba nos corredores deste mosteiro tiña seis ou sete fanegas , pouco máis ou menos.

- Item dixo e declaróu  que tiña máis unha taza de prato que pode haber quince días  que lla dera a un seu parente de que tiña cargo.

-Item  tamén dixo que tiña no Páramo certas cabezas de égoas e crías delas  , as que dixo  que tiña a cargo de  Alonso López  de Paredes , veciño do Páramo,  ao gardo  e que non sabe nin se lle acorda  cantas cabezas de críasson.

-   Item dixo e declaróu que tiña  outra égoa na Lobataira , na casa  dunha muller caseira  e foreira de casa, veciña de Nespereira, e que non se lle acorda do seu nome.

- Item dixo e declaróu súas na freguesía de San  Salvador do Mato da Veiga de Sárria,  certo gado vacún  que non sabe as cabezas que son, as que as tran dous homes que viven xunto da rigueira que non sabe os seus nomes.

- Item dixo e declaróu que tiña máis na casa de Martiño Fernández, veciño de Santiago da Veiga, certas cabezas de gado vacún ao gardo que non sabe as cabezas que serán.

-  Item dixo e declaróu  máis que tiña  na freguesía de Santa Mariña de Rubín, na casa dun fillo de Xoán do Regueiro, veciño da dita freguesía, unha vaca que tamén trai ao gardo e coas súas crías se algunha vivira.

- Item dixo e declaróu que tiña máis en Corvelle  na casa de Rodrigo do Pedroso certo gado vacún que non sabe nin se lle acorda cantas cabezas serán nin as cabezas que teñen,

-  Item dixo  e declaróu que  tiña máis en Guillade na casa de Aras Sánchez, veciño da dita freguesía, ovellas ao gardo que non sabe  nin se lle acorda as que poderán ser.

- Item dixo  e declarou que tiña máis cabras , pero que non sabía cantas , nin que partes  e lugares as ten  e que delas e de todo o demáis gado  que ten declarado ten libro e memorial e entregarallo ao padre visitador,

- Item  dixo e declaróu  que lle debían as débedas  de que primeiramente dixo  e que lle debía Martiño Fernández, veciño de Santiago da Veiga, por obriga e tamén dixo e declaróu que todas as demáis débedas que del se lle debían serán por coñecemento e obrigas que tiña no seu caixón e logo daría e entregaría ao dito padre visitador e el respondéu e asinuno da súa man e tamén o rubricóu o dito señor provisor e Xuiz apostólico de suso dito.  Frei Álvaro Pérez. Perante min, Gregorio Rodríguez, escribán.

COMO  O DITO FREI ÁLVARO PÉREZ  DECLARÓU MÁIS RENDAS  QUE ACORDÓU TIÑA

E logo encontinente  no dito mosteiro da Madalena da Vila de Sárria este dito día, mes e ano atrás contido o dito  señor provisor e Xuiz  apostólico  e en presenza e perante min o dito escribán público , o dito frei  Álvaro Pérez dixo que se lle acordaba que iña máis as rendas   seguintes  :

-  Primeiramnente dixo e declaróu  máis na Pobra de San Xillao na casa de Inés de Escoureda veciña da dita Pobra, dúas fanegas  de pan de renda en cada un ano.

- Item dixo e declaróu  que tiña máis na casa de Inés de Riazor  outras tres fanegas  de pan centeo  de renda en cada un ano.

-  Item dixo e declaróu máis que tiña e lle debía  Miguel de Láncara , veciño da dita xurisdición da  dita Pobra ,  catro fanegas de pan de renda cada ano.

-  Item dixo que lle  debía máis Xoán Lopez de Lago na dita Pobra,  unha fanega de pan  de renda en cada un ano.

-  Item dixo que lle debían máis  en Moscán, da dita  xurisdición,  un caseiro que non sabe  nin acordado do seu nome cinco fanrgas de pan de renda en cada un ano.

-  Item dixo e declaróu   que lle debían máis   polo lugar de San Paio que é na mesma xurisdición , dúas fanegas de pan de renda en cada un ano e que non tiña ningúns outros bens nin rendas de que se lle acorde. E asinouno  da súa man e tamén o rubricóu  o dito señor provisor  e Xuiz  apostólico susodito.Frei Álvaro Pérez . Pasóu perante  min . Gregorio Rodríguez, escribán.

XURAMENTOS E DECLARACIÓNS  DE VASCO DE BALBOA   E    PEDRO   DE   LACI ANA  SOBRIÑOS CRIADOS  DE   FREI   ÁLVARO PÉREZ

E despóis  do susodito  dentro do dito  mosteiro  da Madalena de Sárria  aos ditos cinco días do dito mes de xaneiro  de mil e cincocentos  e sesenta e oito  anos, o dito señor provisor  e Xuiz apostólico  susodito perante  min o dito escribán público  para saber e averiguar  que bens  Vasco de Balboa  e Pedro de Laciana  ,criados  do padre frei  Álvaro Pérez  de Sárria, prioiro que foi do dito mosteiro da Madalena , tiñan no seu poder , do dito padre freI Álvaro Pérez, fíxoos parecer  diante del  e así parecidos   deles e de cada un deles tomóu e recibiu  xuramento firme  de dereito  e so pena de excomuñón  que dirían verdade  e se así fixesen Deus os axudase  e en non o facendo  lle lo demandase  e á confusión del dixeron  "Si, xuro" e "Amén e pometeron  dicir verdade. E so cargo del o dito Vasco de Balboa  fóronlle feitas as preguntas seguintes :

Preguntado diga  e declare  que oficio tivo na dita casa e mosteiro e canto tempo hai que vive, reside e mora  no dito mosteiro  da Madalena  de Sárria en servizo do prioiro e frades  del e que dende sete ou oito anos a esta parte foi solicitador  da susodita casa e mosteiro  e do dito frei Álvaro Pérez  e freires  e  cal o tempo  e días  antes servíu do que lle mandaban o dito prioiro  e freires.

- Preguntado que salario tiña e que lle deron e pagaron pol dito servizo. E solicitude  de diñeiro de salario  e que lle terán dado desde o tempo  que serve  a casa cincuenta ou sesenta ducados  e algunhas roupas  para a súa persoa.

Preguntado  que chaves  deste mosteiro  a casa e que bens  están ao seu cargo do dito mosteiro  e  do dito  prioiro  frei Álvaro  Pérez  e dos outros freires  dixo o dito declarante que non ten ningunhas chaves  da casa e mosteiro  nin ningúns bens  do dito prioiro  frei Álvaro Pérez  nin dos demáis freires  do dito mosteiro  nin ten outra cousa que dicir  nin responder o cal é a verdade  e asinouno  da súa man  e o dito  señor provisor rubricouno , Vasco  de Balboa  perante min Gregorio Rodríguez, escribán.

Ao  dito Pedro de Laciana despóis de xurar segundo forma  de dereito  fóronlle feitas as preguntas seguintes :

Preguntado  diga e  declare  canto tempo  e anos hai que reside na dita casa e mosteiro  da dita vila de Sárria  e que beneficio  tivo ou ten no dito mosteiro , dixo o declarante  que pode haber  sete ou oito anos  pouco máis ou menos  que hai que vive  e mora na dita casa  e que en todo este tempo  serviu  ao dito  frei Álvaro  Pérez  prioiro  que fue do dito mosteiro do que el lle mandaba  e de andar algúns camiños e iso res`ponde.

Preguntado diga  e declare  que salario tiña e lle pagaban no dito mosteiro  da Madalena  cada ano dixo o declarante  que nunca lle sinalaron salario  nin partido ningunha cousa , nin lle pagaron nada do dito servizo  nin lle deron máis que comer e beber , calzar  e vestir  de  pardo  e iso responde.

Preguntado   diga e declare  que chaves ten no seu poder da dita casa e mosteiro e que bens mobles e raíces ten no seu poder  e están ao seu cargo  do dito frei Álvaro Pérez, prioiro  que foi do dito mosteiro da Madalena, e dos demáis freires del, dixo  o dito declarante   que el ten catro chaves , a unha  da cámara e cela  onde durme o padre visitador  e outras dúas de dúas arcas  que están no aposento  e cela do dito padre frei Álvaro Pérez e que os bens que están no seu poder e ten ao seu cargo  do dito padre  frei Álvaro Pérez, serán camisas e matéis e paniños e sabas e roupas de cama que non sabe a cantidade  do que el trai  de cantas estánnas ditas dúas arcas  e na dita  cela  e iso respondéu e asinouno da súa man e que non tiña  nin sabía de outros ningúns bens . E esas chaves , logo as entregóu  ao padre  frai Xoán Gutiérrez . Pedro de Laciana,Perante  min, Rodrigo Rodríguez.

                         MÁIS RENDAS  QUE DECLARÓU FREI ÁLVARO PÉREZ

Despóis  do susodito no dito mosteiro da Madalena  de Sárria  a seis días  do mes de xaneiro  de mil e cincocentos  e sesenta e oito anos  perante o dito señor provisor   e Xuiz apostólico  susodito  e perante min o dito escribán  público e testemuñas , o dito padre frei Álvaro Pérez, prioiro que foi  do dito mosteiro  dixo que demáis e alén  dos bens  mobles e raíces  que tiña  declarados , tiña e posuía  por seus en particular  se lle acordaba  que tiña máis os bens seguintes:

 Particularmente  dixo e declaróu  que tiña na freguesía  de San Fiz de Reimóndez , na aldea de Callás, na casa de Xoán da Rañoá, oito fanegas  de pan centeo e un carneiro  de renda  en  cada un ano.

Item dixo  e declaróu  que tiña na casa de Martiño Regueiro, veciño da dita freguesía, dúas fanegas e media de pan de renda en cada un ano e un porco cebado   e catro ou seis capóns  de renda en cada un ano.

- Item dixo  e declaróu que o dito Xoán da Rañoá declarado  na partida   antes desta lle debía  máis de renda un cabirto  en cada un ano ao seu parecer.

- Item  dixo e declaróu  que lle debían  máis na freguesía  de Santa Mariña de Rubín  polo lugar que foi de Alonso Pérez unha fanega de trigo en cada un ano.

O cal dixo se lle debía  todo tamén de renda  en cada  un ano  de máis e alén  do que antes disto tiña declarado . E que  polo presente non se lle acordaba outra cousa, que se máis se lle acordase  o diría e declararía  e asinouno do seu nomeb  e o dito  señor provisor e Xuíz apostólico rubricouno. Frei Álvaro Pérez,  E pasou perante min, Gregorio Rodríguez.

AUTO  COMO SE LLES MANDÓU A TODOS OS FREIRES  ESTANDO XUNTOS , SE QUERÍAN TOMAR O HÁBITO  DE SANTO AGOSTIÑO  DA OUSERVANCIA  QUE QUIXESEN

No dito mosteiro da Madalena da dita vila de Sárria  aos ditos seis días  do dito mes de xaneiro  do dito ano de mil  e cincocentos  e sesenta e oito anos, diante do moi magnífico  e moi reverendo  señor   o doutor  Xoán  López Corujo  provisor e vigairo  xeral  pola Santa Igrexa  na Cidade   e Bispado de Lugo , pola súa reverendísima  o Xuíz Apostólico  susodito na presenza do dito  padre  frei Diego López , prioiro  do mosteiro de Santo Agostiño da cidade de Salamanca e visitador da dita orde, perante min o dito escribán público , dixo que atento  que era en cumprimento do disposto  e proveído pola súa santidade e pola maxestade real reformara e reducira  á regular ouservancia de Santo Agostiño o dito mosteiro e déralle a posesión del  e dos bens del a el anexos  e pertencentes , así  en común así como os que en particular  frei Álvaro  Pérez de Sárria , prioiro  que foi do dito mosteiro  e os máis freires del tiñan e posuían , ao dito padre frei Diego López, visitador e que somente restaba  reducir   á dita regular ouservancia  aos freires do dito mosteiro  para que en todo se cumprise  e se efectuase  o pola Súa Santidade  ordeado e mandado  por ende mandaba e mandar  tornar a xuntar   e congregar  ao dito prioiro  e freires do dito mosteiro  que son os seguintes:  o dito frei Álvaro Pérez de Sárria, prioiro que foi  do dito mosteiro e frei Sebastián da Cervela e frei Xoán Sánchez, pregador,  frei Rodrigo Sánchez de Orozco ,  frei Xoán de Rosende, frei de Álvaro de Padriñán, frei André de Aián,  frei Pedro de Ferreiros , frei Xoán de Abuín, frei Álvaro de San Xulián, frei Xoán Díaz de Guitián,  frei Pedro Sánchez de Orozco , frei Miguel da Cal, frei Pedro Rodríguez de Vilarrairo , frei Pedro de Padriñán,  frei Francisco da Vilanova ,  frei Xoán de Mera,   frei Xoán Enríquez, leigo, os que así xuntos e congegados, o dito señor provisorb  e Xuíz Apostólicon reformador  de suso dito  e xuntamente  o dito padre frei Diego López, visitador da dita orde susodita, dixo  que mandaba e mandóu so pena de desobediencia  aos ditos padres  e a cada un deles  digan e declaren  os seus ánimos e vontades, se queren permanecer na dita orde e regular ouservancia de Santo Agostiño , debaixo  da obediencia  dos perlados dela , onde non escollan  a orde de ouservancia  á que é a súa vontade  de se pasaren  e transferiren   para que logo o fagan  e cumpran  realmente  e contesten  con apercibimento  que contra deles e  cada un deles  se procederá  co rigor de dereito  e consonte a como a súa santidade   o provee e manda, E asínoo do seu rogo  estando presentes  por testemuñas  Rodrigo  Vasco de Balboa e Pedro Díaz de Ribeira, crego ,  e Pedro de Laciana, veciño  da dita vila de Sárria , e Diego de Armesto, criado do dito frei Álvaro  Pérez. O doutor Antonio  López provisor  e Xuíz  apostólico . Pasóu perante min Gregorio Rodríguez.

NOTACIÓN   E DECLARACIÓN  DO TODO DE ARRIBA 

E logo enconteniente  no dito mosteiro   da Madalena   da dita vila de Sárria  este dito día seis  días do mes de xaneiro  do dito ano de mil e cincocentos  e sesenta e oito, perante eu  o dito  escribán público , na presenza  do dito Señor provisor e Xuíz apostólico  e do dito padre frei Diego López , visitador susodito , despóis de estar  xuntos todos os padres, frei Álvaro Pérez de Sáaia e frei Sebastián da Cervela e frei Xoán Sánchez, pregador, e frei Rodrigo Sánchez de Orozco , e frei Xoán de Rosende,  e frei Álvaro de Padriñán ,  e frei André de Aián, e frei Pedro de Ferreiros , e frei Xoán de Abuín, e frei Álvaro  de San Xulián,  e frei  Xoán Díaz de Guitián, e frei Pedro Sánchez de Orozco, e frei Miguel da Cal, e frei  Pedro  Rodríguez de Vilarrairo e frei Pedro de Padriñán  e frei Francisco  da Vilanova, frei Xoán de Mera, frei  Xoán Enríquez , leigo, así xuntos e congregados  linlles  e notifiqueilles  o auto  de atrás proveído e mandado polo señor provisor  e Xuiz apostólico reformador  susodito , de maneira que cada un deles  o entenderon os que despois de ouvilo  e entendelo  todos eles  e cada un por sí  responderon  o seguinte  : 

 

LOGO OS FREIRES  DERON A OBEDIENCIA  AO PADRE FREI DIEGO LÓPEZ, VISITADOR