MANUEL RAMIRO PALLARES LÓPEZ : POEMAS

                                        MANUEL RAMIRO PALLARES LÓPEZ

Naceu en 1911  na "Casa da Abelaira "  de San Miguel de Paradela, no concello lugués de Paradela,. Foi fillo de Anxo Pallares, que foi Alcalde de Paradela, e de  María Estrela López,  Fixo estudos de Maxisterio e de Dereito en Ourense e Santiago de Compostela. No tempo da  II República foi simpatizante da  Comunión Tradicionalista tomando parte activa nos procesos electoráis  do seu concello.

Mantivo unha forte amizade co tamén paradelense Xesús López González,do que  foi ocasionalmente alumno ,  co que, téndoo por mentor, mantivo unha forte  relación epistolar ende   o ano 1930 a 1939 . No tempo da súa estancia en Ourense foi alumno de Vicente Risco e baixo do seu impulso e dirección fixo o traballo de campo para a recollida do vocabulario de Paradela

En 1935 presentóuse como aspirante ao cargo de Xuiz Municipal de Paradela. E no período bélico de 1936 a 1939, ademáis doutras funcións, e tendo en conta a súa licenciatura  en Dereito,  estivo ascrito como oficinista auxilar  no Xulgado Militar Eventual de Lugo.

Foi declarado Fillo Predileto do Concello de Paradela. Falecéu no ano 1994.

A súa vida profesional  , maiormente, desenvolveuse   nas delegacións   provinciáis dos sindicatos verticais en Lugo, Salamanca e Ávila,

( 1951 ) Xuiz de Primeira Instancia e Instrucción accidental de Monforte de Lemos.

( 1954 )  Nomeado Fiscal  sustituto da Agrupación Monforte de Lemos-Quiroga-O Saviñao ´

( 1957 )  Delegado Comarcal de Sindicatos en Monforte de Lemos

( 1957 )  Vicepresidente Provincial de Ordenación Social.

( 1964 )  Presidente da Xunta Económico-Administrativa Provincial de Lugo.

( 1965 )  Provisoriamente Segredario  Xeral da Delegación Provincial de Sindicatos en Lugo

( 1967 )  Ocupa a Xefatura  do Departamento de  Inspección e Asesoramento  de Servizos e  Entidades Provinciáis  e de Delegacións  Comarcáis e Locáis.

( 1967 )  Inspector Provincial da C.N.S,

( 1967 ) Por oposición entra no Corpo  de Segredarios Técnicos de Sindicatos, tomando posesión do cargo en Salamanca.

( 1969 ) Comunica ás autoridade culturáis o descubrimento de pinturas muráis na igrexa de San Miguel de Paradela.

( 1972 ) Segredario  Provincial Sindical en Ávila  e Vicepresidente do C.E.S.D,

(1974 )  Presidiu a Asamblea  Provincial de la Enseñanza ( Ávila )

(  1990 )  Publica  a obra " Vocabulario do Concello de Paradela " ( Deputación Provincial de Lugo )

( 2022 ) Edición facsimilar do " Vocabulario do Concello de Paradela ( editado polo Concello de Paradela coa ocasión da celebración do 200 Aniversario da súa creación )

                                           OBRA POÉTICA

Publicóu poemas   en galego en xornáis de Lugo e Ourense que asinaba como MANOEL PALLARES

                                      ( HERALDO DE GALICIA,  1 de xuño de 1931 ) 

                                                    VOCAMIOS E FRÓCEGAS

                                                         UN HOME VALENTE

Pasando unha ponte / de pao de carballo, / ó lado da fonte  / saquei de bregallo... / e de lombo en lombo  / lle lo fun  cruzando / con alas de pombo /  cando vai voando / ós mozos da rúa /  qu' estaban bruando.//

Metínm ' â canella ./ Metínm 'â retorta / i-alcontréi  unha vella / fiando n-a roca, / n ' aquela vereda  / e dixenll ' ô vela :/ ¿ Que fas  n-a canella , / muller fiandeira ? / - Fiando manelas, /  buscando laceira./ .- Escond ' as guedellas / non seas mateira  / que porche  lum' elas / non costa carreira, / Queimar queimarasmas /  farasme lumieiras , / queimadas deixarmas / serache carreira,//

I. ô vel-o valente  / as cousas do demo / voltóu de repente /  pr' o seu casarello /  pensando qu ' a bruxa / lle metera medo / pol-as fataruxas / d ' aquil regatelo. / De novo alviscouna /  branqueándoll ' o pelo / d ' aquela matrona  / qu ' ollaba comel-o /  e lle dixo con sorna: /  - ¿ Que fas  no portelo / muller fiadeira  ? /- Fiando na roca por esta ribeira.//

                                                                                 MANOEL PALLARES

.....................................................................................................................................................................

( MUNDO DE AHORA, Lugo, 1933 )

                                             VOCAMIOS E FRÓNCEGAS

                                     HESTORIA REPUBLICANA DE LUGO

Valladares non o queren / nin siquer velo pintado,/  pol ' a puna que lle teñen /  os lugueses espetados,//

A Repubrica e o goberno / do mal pobo pol' o pobo / que goberna por si mesmo /  as arelas do seu todo.//

Xa qu ' o pobo non o quixo  / a cortellos deputados /  o trunfare, como esprico /  como foi n ' iste fregado.//

Tamaños feitos se deben / ós caciques con carauta /  que aprimido ó pobo teñen / desde qu ' estreitas se pasan //

Os caciques crense donos /  do sufraxio dos concellos / antepoñéndoos a todos / coma  se foran carneiros. /

Os larpeiros en xeral / non deixaron de quedar /  empezuñados no mal /  pr ' os labregos engañar.//

 Din  o que máis i-o que menos : /  "sempre fun repubricán....." /       Ben se dan conta os galegos / boa traición que nos fan //

                                                             MANOEL PALLARES

                                                     Abelaira de Paradela, 16-8.933

....................................................................................................................................................................... 

                                                              A CARAUTA DA REPÚBRICA

" - Señor, hai que porse á sombra /  d ' algún albre ou do que seia / que c ' o tempo iste que temos..../é cousa que se deseia, / a sequía por un lado / i-o desgoberno por outro /  vannos facer vivir d ' aire /  e vistir sempre de loito,//

- Agora se non fai falta / buscal ' a sombra d ' os albres /  porque o sol xa se retira /   ó ver qu ' o señor Casares / aplica a Ley de Defensa / ( corrixida  i-aumentada / qu ' hoxe chaman d ' Orden Público ) a todo bicho que salia / por onde queira que seña /  facéndolle mala partida /  á súa "Nena " mirrada / dinantes de vel ' o día  / d ' arumes repubricanon /  d ' o seu triste nacemento /  en que deu o  último folgo / de tal nacencia pr ' o enterro, / pois aló din as parteiras / qu ' o que d 'iste modo nace  / sempre ven fora de tempo /   por moito qu' elas s ' engañen. //

- Que alegría me levaba/ se da noite pr ' a mañá / así como veu a levaran / os vasalos de Satàn,//

 - ¡ Si, home, sí ! ¡ Non haxa medo  ! /  qu 'en calquer lado que fose / eu sempre viñen oíndo /   qu ' o demo qu ' as fai as descobre /  ó pensar que non son nosos /  os ollos con que se ve / a carauta da Repúbrica /  que fai vel 'o que non é / a tod ' os  que se resolven / pagal ' as  contribucións / de boa ou de mala gana / ós zánganos d ' a  Nación.

                                                               MANOEL PALLARES

                                                      Abelaira do Río, 31-8.933

...........................................................................................................................................................................

              

O seu amigo Xesús López González ( Silio Ben Amor ) , que coincudiu con el  cursando estudos na  Escola Nornal de Ourense  , adicoulle  o seguinte  poema ;

                                    NI EN PROSA NI EN VERSO

                                             "DOMUS AUREA"

Envío  ;Para mi dilectísimo amigo,D. Manuel R. Pallares López. ( Mercedes, 3. Ourense ), con todo cariño 

¿ Qué es un libro ? / -  Es un  tesoro  / de inestimable valor /  garantía de placer ,  / lenitivo en el dolor , / alta cumbre del Saber . / flor y nata del sabor, /

Venero de arte y de luz, / en las oscuras tinieblas / de la vida, /  que  brinda mortal salud /  a quien la tiene perdida /  y de profundo talud / la retira,

Es vistosa "Casa Áurea ". clara " Salud para enfermos ". / "  Refugio de pecadores ", /  linda "Estrella matutina" / y "Causa  de niuestra alegría". / "Consolación de afligidos", / claro "Espejo de Justicia "  / 

Fiel consejero y amigo /  que tus acciones  dirige  / y en las penas no te aflige  / y sabe reir contigo...

Que un alma limpia y noble /  en sus hojas se extravíe .  / La Ciencia en tí se refunda  / y hacia la  gloria te guíe /  cual "Estrella matutina"  /  " Causa de nuestra alegría",//

                         Silio Amor del Valle y de la Monnière

...........................................................................................................................................................................