PREGÓNS VERSIFICADOS DO SAN XOÁN DE SÁRRIA.( 567 )

                                                      SAN  XOÁN DO ANO  1976    ( 567 )

                                                                  PREGÓN

    Eu chámome Xoán Palletas /  e  non hai no mundo enteiro / quen poda ser destas festas , / sen cobrar, millor pregoeiro,/

Principian o Vinte e dous / os festexos de San Xoán  / e pra os pobres dos ramistas / tódolos  traballlos van,/

O Vinte e tres  pola noite / repartirase  augardente , / como a  cousa de balde  / todos lle botan o dente,/

¡ Veñan todos ! ¡ Veñan todos ! /  pois non hai  millor ruada , / mais veñan con xeito, a modo, / senón non nos toca a nada. /

Ó repartir  a queimada  / acenderán a fogueira , /  lume vai e lume ven  / eu pillaréi  borracheira,/

Logo botaréi un  pé,/ Praza da Constitución, / se me ves alí  rapaza ,/ por favor, non digas  ¡ non !, /

Vinte e catro da mañán / lavaréi  cara  e cañotos /  con auga feita de rosas / ó xeito de quen quer votos./

Misa, procesión, concerto / e pote , que é o importante , /  e eu de ser como todos  / por iso nacín mangante,/

Pola tardiña ó partido  / e cando acendan lumieiras /  andaréi de praza a praza /  mirando prás churrusqueiras, /

Deitareimo ali ás quinientas /  cos callos esfarelados, /  ¡ Estase visto que o mundo /  non vos é prós desgraciados  ! /

Vinte e cinco , volta ó conto /  hastra que queden foguetes; / xa mo dicía meu pai . / " ¡ Coidadiño onde te metes ! " ./

Arrastradiño de todo / por tanta festa e verbena , /  cando esta xeira remate  / estaréi que dará pena,/

Mais a pesares de todo,  /  pensemos solo no bon : / hai que esquecerse de mágoas , / iso cae de caixón. /

¡ Veñan todos ! ¡ Veñan todos ! / a nosa vila está en festas , /  veñan  con xeito e a modo /  a facer sumas e restas. /

Moitos intres de agarimos /  entre todos sumaremos :  bágoas, teimas e penas /  da conta rebaixaremos, /

Pra rematar  o pregón /  que de balde vos botéi /  berrade todos comigo /  un anceio que é de lei ; /

Prendido no corazón  / branco e azul de ledicia  / nas festas e nos traballos / ¡ Viva por sempre Galicia !

                                                                       O PREGOEIRO DO CONCELLO

************************************************************************************

                                                         SAN XOÁN DO ANO 1983

                                                                      PREGÓN

Pregoeiro do pregón / que tódolos anos vai, quero falarvos das Festas /  que nesta vila vos hai, /

Son festas, ¡ e vaia Festas !, / de bombas de sete estalos , / que sirven pra festexar  / morte de inocentes galos , / mercados aló no Vinte / e en salsa  ben afogados./

Se queredes ver pasear  / a moita xente mangante /  facendo a súa dixestión /  andarán por Vilasante. /

Ali hai Feira-Exposición /  e chigres e tenderetes , /  alegres  sons dos gaiteiros /  e estoupar de foguetes./

Son festas, ¡ e vaia  festas ! /  para os bons e para os maos /  que sirven  pra festexar / morte de inocentes  años,/

Se queredes ver brincar  / á moi leda garulaxe / pra aló da Ponte Ribeira / levade esquelete e traxe,/

Salsa , rock e quintagaita /  metidas nun mesmo cesto /  permitirán...... achegarse /  ¡ pois dín que o importante  é.... esto ! /

Son festas, ¡ e vaia festas ! /  de moi queridos lambóns , / alugados na seitura , / de rematar  cos xamóns./

Hai fútbol e baloncesto,  / carreiras , ¡ e non hai touros,  ! /  mais non teñades vos pena / que non han faltar bons cornos,/

De seguro hai ocasións / en calquera destes días /  pra darlle quentura  ós corpos / despóis da longa invernía. /

Son festas, ¡ e vaia festas !, /  de antiga devoción , / dende vello tivo o Santo / sona de que era bon. /

Mirádeo ben, rapaciños, /  non todo vos é bailar /  ó San  Xoanciño de Sárria / algo lle haberá que rezar./  e pedídelle todos xuntos / que nos faga cavilar /  o xeito de que os cartiños /  se poñan a traballar /  e que a pantasma do paro  / non veña eiquí  aniñar /  e se abran moitas portas .... / ¡ non todo se vai  pechar.! /

E eu como bon pregoeiro, / pois son de bon conformar , / para o remate da festa /  ben forte hei aturuxar: /

" ¡ Vivan   as xentes da vila  / e tamén os da aldea  ! / ¡ Vivan os corazóns ledos /   de toda a  xente gañlega !"         

                                                                                                            O Tamborileiro Municipal

**************************************************************************************

                            PREGÓN DO SAN XOÁN DO ANO 1984

                                            PREGÓN

Novo pregoeiro son  /  e non quero andar de roga,  /  ben sabedes que non cobro  / e papo da sopa boba . / e por  iso homildoso , / pois de homildade do proba , / só lle pido ao meu santiño  / o agarimo dunha nova , / para que me alede e me ature / que unha nova nunca estorba./

E postos xa a pidir / poidamos vivir de gorra ,  / cobrando sempre do paro , / que hei facer boa estopa / con puntos, pluses, café , / faria da Cruña  e máis copa, / con cretos a punta pala , subvencións e moita bola,  /  que cando se chupa bote  / todo o demáis evos trola. /

O  meu pregón é doado, / e axiña o vou botar :/ " ¡ Poñédevos ledos todos, / que na   Vils está San Xoán !"

E para acaba-lo pregón , / pois a cousa vai de coña , / quero pidir un  miragre / xa que ven xente de fora: /...¡ Este ano,  meu santiño, / fai que  nas festas... non choa !".

Pídecho  con agarimo / e agarimo sinceiro /  este mal nado  e moi toco  / fillo venial e aneiro / que por  herdo vos deixóu / o vello Tamborileiro.

                                                     O  FILLO TOCO DO TAMBORILEIRO MUNICIPAL

************************************************************************************ 

                                                  FESTAS DO SAN XOÁN DO ANO 1989

                                                          PREGÓN  ' 89

 Porróm-prorróm-pom-pom ! /Poñede atención , veciños, / acodide ben lizgairos / arrexuntádevos  todos / o mesmo cos pitos cairos /    Porróm-porróm- porrón-pom !   Por orde  do señor Alcalde  / co permiso dos presentes  / voulles botar un pregón / e non me rinchen os dentes, /   Só cinco días de troula / preparóu a Comisiónm / son días de festa grande  / e de sana diversión. /   O vintetrés pola noite, / como este ano non chove / hai augardente de proba / para quen a queira e probe. /  É unha noite fermosa /  a c arón da lumenirada / e quentor non vai faltar / ó repartiren queimada, /  Vintecatro en paseata / hai que poñer ao Padrón /  a ver se nesta nosa vila / descobre un sorriso bon ./  Bandas, fútbol e carreiras, / cabaliños, baloncesto / e xogos de toda caste / serven para gastar ben pesos. /  O Vintecinco é domingo  / e é festivo o Vinteséis  / que nolo regala o Concello / ó amparo das novas leis. /   Vintecinco todo o día  / agasallo ós lancarinos / facerá Sárria con gosto / pois son comúns os destinos. /   E rematará a trouleada Vintesete pola noite , / que como a festa é longa  / nada restará no pote . /  Porróm-porróm-pom-pom ! /  Todos calados, ¡ retroño!, / que o pregón vou rematar / e traioo aquí apuntado / pois pódomo trabucar. /  Noso San Xoán bendito,  / Padroeiro desta Vila, / mándanos a túa axuda / para termos boa vida, /  Non te esquezas dos sarriaos  / e nestes días de festa  / non deixes chover ás nubes  / que inda moito ano resta / para encher os encoros/ e verduxeen as xestas. / E a ises forasteiros / que Sárria pisan e pasan / dicídelles moi sorridentes / que en Sárria está a súa casa, /

                                O TAMBORILEIRO MUNICIPAL                                                                                   ( Que moi respetuosamente solicita autovía e tren de alta velocidade )

                                                           *********************

                             ¡ TOUROS DE VERDADE E MÚSICAS PARA A MOCEDADE !

Mirade de que son capaces ,  / ¡ volve na vila a haber touros ! / pois son os cornos tesouros  / para vellos e rapaces / ( ¡ coidado boi onde paces ! ) /  Veñen "maestros" de sona / e moita xente lapona / poñerase a maxinar  / de filetes un xantar / con becerros doutra zona./

Un castelo queimarán  / co seu aquel de meigallo , / arderá se non hai falla / Vintecatro de San Xoán , /que as festas tamén se fan  / para disfrute dos nenos, /pois inda que son pequenos / tamén teñen ilusións / e nas festas e folións , /  ¡ non van seren eles memos ! /

A cousa xa está arada / que ven " Siniestro Total ",/ A leria  non vos ven mal / nin anda desencamiñado, / así teñan  boa fada, / que d ,eicían de carrozas / eran as festas, e as mozas  / só se sabían queixar / de que co pouco bailar / non se producen as cozas. /

Novos tempos, novos xeitos  / e pois  quere a mocedade  / outras maneiras, ¡ Calade ! / que todos teñen dereitos  /  e aniñan soños nos petos / para as horas de lecer  / e terá que frolecer / seiva nova , raíz forte ; / eles teñen o seu norte / ¡ outros xeitos queren ver  !.

                         O TAMBORILEIRO MUNICIPAL                                                                                         ( que coida estará nas Insuas   dalle que te pego na tocata )                                  

*************************************************************************************