ARRENDAMENTO DA CORTIÑA DE SAN LÁZARO-MASIDE ( SÁRRIA ) - 1578- ( 593 )

 ARRENDAMENTO DA CORTIÑA DE SAN LÁZARO, NA PARROQUIA DE SAN VICENZO DE MASIDE ( 1578 )                                                                                                              ( 593 )

 A Cortiña de San Lázaro, na desaparecida parroquia de  San Vicenzo de  Maside, pechada riba de sí,  foi dada en arrendamento foi dada en arrendaento por Pedro Pardo de Riba de Neira ao escribán sarriao  Gregorio Fernández, coetáneo  do Gregorio Fernández, entallador residente  na Pobra de Sárria, pai do grande escultor Gregorio Fernández ( " O Novo" ), nado na vila .

                                                      ( Orixinal en castelán )

Da Cortiña de San Lázaro                           paga unha fanega

Na vila de Sárria  a catorce días do mes de abril de mil e cincocentos e setenta e oito anos, perante min  o escribán e testemuñas  parecéu presente PEDRO PARDO  DE RIBA DE NEIRA, veciño do Couto  de Meles e señor  da Casa de Lebices, e dixo que arrendaba e  arrendó  e daba en arrendamento  a GREGORIO FERNÁNDEZ DE MOURE , escribán, veciño da vila de Sárria que estaba presente para el e os seus herdeiros é  a saber que así lle arrendaba e daba en arrendamento a  súa  CORTIÑA DE SAN LÁZARO , segundo está cerrada  e demarcada riba de si e segundo a soía traguer  e posuir MARÍA  DÍAZ DE GUITIÁN, defunta, e segundo é de  foro  do seu lugar de SAN VICENZO DE MASIDE.

A que vos arrendo  por todo o tempo e espazo  que non haxa mester dela para min propio, porque habéndoa de arrendar, aforar e traspasar  a outro  non vola poida quitar con que  a traiades e reparedes e tendo mester dela para min e para a labrar e granxear ma deades  cada e cando que por min propio volo requra  con que a dita herdade, ao tempo que vos requira non estexa semeada porque estando o sexades obrigado a coller o froito que nela estiver semeado e aínda que sexa obrigado  a pagar os perfetos  e melloramentos que nela tivesedes feitos e perfetados e melloramentos, así parede, árbores como outra cousa que sexa útil  e necesaria para a dita cortiña.

A cal vola arrendo  dende  hoxe, día da data desta escritura polo visto tempo e aínda que a teñades ben labrada e reparada de todos os labores necesarios e me deades e paguedes de renda e pensión  a min ou á persoa  que no meu nome  a houber  de haber , CATRO TEGAS DE CENTEO en cada un ano , bon  pan limpo e seco de poo e pallas e paga medida pola medida direita  e  tega de Ávila , pagas nesta  vila de Sarria , e pagando a dita renda  e cumprindo as ditas condicións  obrígome  a min e aos meus bens  habidos e por haber  a facérvola certa  e segura, sa e de paz e que  a ela nin a parte delas non haberá contradición  nin impedimento algún , so pena que si o houber ou impedimento a ela vos fose posto  sairéi ao preito e seguireino á miña costa até deixarvos coa dita herdade libre e desembargada, baixo pena de darvos outra herdade  en tan boa parte  como o está  a que vos arrendo  e  máis pagareivos os ditos perfetos  e melloramentos.  a vista de dous homes labregos  tomados e nomeados  cada un de nós o seu e máis pagareivos  as costas e danos que riba dele se vos seguiren  e recrearen .

E  o dito Gregorio Fernández, escribán,  que estaba presente  dixo que así tomaba e recibía a dita cortiña da man do dito Pedro Pardo de Ribadeneira  coas ditas condicións  e pagar a dita renda  por Santa María de Agosto  até Santa María de Setembro , sen preito nin revolta algunha  e polo cumprir e pagar  e haber por firme ámbalasdúas partes  dixeron que daban  e deron todo o seu poder cumprido  a tódolos Xuíces e Xustizas  dos reinos da Súa Maxestade  e renunciaron  o seu propio,  foro, xurisdición e domicilio e a lei  sit conbenit  de jurisdicione onium  Judicum  para que as ditas Xustizas  lle lo fagan cumprir como sentenza  pasada en cousa xulgada e renunciaba  todas as leis  no seu favor e a lei xeral que di  que xeral renunciación  de Leis  feita  non valla  e ámbalas dúas partes  asinárono  dos seus nomes , ao que  presentes foron por testemuñas  PEDRO DE SOUTO, aguacil, e XOÁN LÓPEZ, ferrador,   veciños  da vila, e  FRANCISCO RODRÍGUEZ,  criado do dito Pedro Pardo de Riba de Neira,  e eu escribán.

/ Valia  entre renglóns o dí a del, si.

E eu o dito GREGORIO DE PEDRAZA E NOBOA, escribán público  e aprobado pola Súa Maxestade  e veciño da dita vila , presente fun  ao outorgamento  da dita escritura  e segundo perante diante de min pasóu  totalmente e por man doutro  fixen escribir  e segundo perante min pasóu . do teor que no meu poder queda, como por verdade o asino , como por verdade  o asino  do meu nome  e asino esta,

                                                      En testemuña  de verdade

                                                       Gregorio  Pedraza e Noboa

                                                             ( sine dia )