A Orde da Mercé en Sárria
CONVENTO MERCEDARIO DE SÁRRIA
COMENDADORES / SUPERIORES DO CONVENTO DA MERCÉ DE SÁRRIA
01.- Padre ANTONIO HORTAS ( 1896 - 1900 )
02.- Padre INOCENCIO LÓPEZ SANTAMARÍA ( 1900-1906 )
03.- Padre PEDRO PASCUAL MIGUEL ( 1907-1907 )
04.- Padre NOLASCO GAITE ( 1907-1914 )
05.- Padre MIGUEL LÓPEZ ( 1914-1918 )
06.- Padre SEVERINO VEGA CID ( 1918-1921 )
07.- Padre ANTONIO RODRÍGUEZ ( 1921-1924 )
08.- Padre SEVERINO VEGA CID ( 1924-1930 )
09.- Padre FERNANDO DÍA ( 1930-
NOVAS EDIFICACIÓNS
POSTULANTADO.-
PRECEPTORÍA.-
COLEXIO PADRE SEVERINO.-
COLEXIO A MERCÉ
ORDE TERCEIRA.-
APOSTOLADO DA ORACIÓN
ADORACIÓN NOTURNA
INICIOS DE CÁRITAS PARROQUIAL
SCHOLA CANTORUM
CATECISMO DA MERCÉ
O NACEMENTO DO CONVENTO
Durante décadas os mercedarios organizaron en cada Nadal un grande nacemento , moi ben ambientado, que contaba mesmo con alumeado eléctrico e figuras móbiles, que instalaban na Capela do Santo Cristo. Gozaba de moito creto e era obxecto de moitas visitas, especialmente Día de Reis, porque todas as xentes que viñan á feira dende as parroquias da contorna pasaban a velo.
ALBERGUE DE PEREGRINOS
ECÓNOMOS DAS PARROQUIAS ADSCRITAS
DEVOCIÓNS E CULTO
VIRXE DA MERCÉ
"Viva la Virgen de las Mercedes / que en el Convento tiene su altar /.Ella es la Madre de los Sarrianos ........./
Durante décadas unha capeliña-imaxe da Virxe da Mercé andivo polos fogares sarriaos en visita domiciliar.
SALVE SABATINA
Mentres houbo postulantes, e a imitación do que se facía no Mosteiro de Poio, os sábados , ao rematar os cultos ordinarios do serán era cantada, en latin a "Salve Regina". En procissión, levando velas, saían dende a sacristía dous fieiras formadas polos postulantes e frades , presdidos polo Padre Comendador. Con ben afinadas voces ocupando os laterais do prebiterio eo corredor central.
Eran moitos os veciños de Sárria que adoitaban asistir a este acto.
SAGRADO CORAZÓN DE XESÚS
SAN PEDRO NOLASCO
SAN SERAPIO
VIRXE DO ROSARIO
VIRXE DE FÁTIMA
SAN BRAIS
SANTIAGO APÓSTOLO
SANTA MARÍA MADALENA
SAN XOSÉ
SANTO ANTÓN ABADE
SANTA LUCÍA
SANTO CRISTO, VIRXE MARÍA, SAN XOÁN EVANXELISTA
SANTO CRISTO DA ESCALEIRA
***********************************************************************************
MERCEDARIOS DESTACADOS
PADRE MARIANO ELIZONDO GARMENDÍA. (+ 10.08.1900)
......................................................................................................................................................................
PADRE RAMÓN GONZÁLEZ DOMÍNGUEZ ( + 9.11.1915)
......................................................................................................................................................................
FREI LEÓN CORREDOIRA ARMAS ( + 21.07.1929 )
.......................................................................................................................................................................
FREI MANUEL PRIETO GONZÁLEZ ( + 2.03.1930 )
......................................................................................................................................................................
PADRE HENRIQUE SACO PRADEDA ( + 24.08.1936 )
Rlixioso mercedario.
......................................................................................................................................................................
FREI RICARDO DIÉGUEZ PÉREZ ( + 16.12.1938 )
.......................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO FÉLIX CADAVEIRA FOLLA ( + 25.09.1943 )
......................................................................................................................................................................
PADRE CARLOS SILVA CASTRO ( + 2.10.1946 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE SEVERINO VEGA CID ( + 2.08.1951)
Comendador do Convento de Sárria. Ecónomo de San Salvador de Sárria. Foi declrado Fillo Adoptivo de Sárria
......................................................................................................................................................................
FREI LUIS MARÍA DA COBA ( + 4.10.1961)
Relixioso mercedario que gozou fama de santidade na vila de Sárria, onde formou parte da comunidade mercedaria durante moitos anos.
Estevo da Cova González naceu o 1 de agosto de 1871 na parroquia de Santalla de Boimorto , no concello de Vilamarín ( Ourense ). Foi batizado o 3 do mesmo mes.
Ingresou como novicio na Orde Mercedaria o día 27 de xuño de 1900, no convento de Sárria Formalizou votos como Irmán de Obediencia en 1de agosto de 1901.
No mesmo convento sarriao profesou de votos simples o día 1 de marzo de 1903, e os solemnes o 8 de marzo de 1960, cambiando entón o seu nome de pía polo de Luis María.
O entón Comedador de Sárria, o Ilm. e Rvdmo. P. Inocencio López Santamaría foi quen lle deu o hábito de novicio e del recibiu ámbalas dúas profisións. Estes dous relixiosos sempre profesaron grande veneración mutua.
Durante a súa vida relixiosa estivo nas Casas de Ferrol, Herencia, Poio , Madrid e Sárria, Aquí pasou a maior parte da súa longa vida relixiosa.
Aqueixado de bronquite crónica , sempre levou adiante as súas obrigas , especialmente como sancristán e xastre.
" A vida de Frei Luis trascorreu en unión ímtima e contina con Deus. Xa antes de ingresar na Orde, a súa vida era exemplar, como o testemuña o párroco do seu pobo nadal nos informes para a toma de hábito; " É de intachable vida, fama e costumes, ben educado, frecuenta os Santos Sacramentos semanalemente , moi de contino ten asistenza ás prácticas piadosas e tanto nesta parroquia como nas da contorna é considerado como exemplar na virtude ".
Xa en relixión , as súas leituras continas e prediletas foron os libros dos Místicos e as vidas dos santos. Así foi ascendendo na santidde ata o punto de que todas as persos que o trtaban , que foron moitisimas quedaban admiradas da súa alta unión co Señor. Seglres e eclesiásticos acodiron a Frei Luis percurando consello e encarecéndolle encomendase ao Señor os seus asuntos de toda orde, pois sabían da súa virtud , e das longas hoars que pasaba diante do Sagrario.
Foron moitos os pecadores que polas oracións e pláticas desde santo varón de Deus, volveron ao bon camiño.
Infindade de anécdotas se poderían referir que amosan o poder de Deus obrado por medio do seu servo.
Na vida relixiosa foi sempre amantísimo da santa pobreza, coidando das cousas da Casa, da sancrístìa e igrexa con moito esmero, Na obediencia rendidìsimo , acatando con humildade e en silenzo calquera disposiciòn dos Superiores. A pureza resplandeceu nel como perfumada azucena e por amor a esa virtude mudou o nome de pía ( Estevo ) polo de Luis María ".
( Tomado da semblanza necrolóxic publicada na revista LA MERCED - Ano XVIII. Nº 146 , de novembro de 1961.
A cantos eramos rapazolos no remate da década de 1950, chamábanos moito a atención a figura de aquel frade que pasaba horas a rezar diante do altar , axeonllado nun reclinatorio, e tamén no coriño con celosía que dá ao claustro alto.
Os maiores referíanse a el como " O Santo", e percurbaan os seus consellos.
Faleceu o 4 de outubro de 1961 e está enterado no cemiterio de Sárria.
......................................................................................................................................................................
FREI RAMÓN LÓPEZ CARROZAS
Relixioso mercedario, bispo do Piauí ( Brasil)
*********************************************************************************
Cantar da Virxe da Mercé
Viva la Virgen de las Mercedes Viva nosa Virxe da Mercé
que en el Convento tiene su altar que no Convento ten o altar
Ella es la Madre de los Sarrianos Ela é a Nai dos bons Sarriaos
por eso la tienen que invocar. por iso a teñen que invocar.
Es nuestra madre la más hermosa, É a nosa Nai a mías fermosa,
más cariñosa, más ideal, máis agarimosa , máis ideal,
que cualquier cosa que se le pida que calquera cousa que se lle pida
en el momento ya nos la dá. xa no momento ela a dá.
Queremos todos los de esta Villa Queremos todos os desta Vila
vivir unidos llenos de amor vivir unidos , cheos de amor,
bajo el amparo de nuestra Madre baixo do amparo da nosa Nai
a quien amamos de corazón á que amamos de corazón.
Por tus mercedes eres portento Polas túas mercedes es Ti portento
y Dios por eso te concedió e Deus por iso aquí alzou
un trono augusto en el Convento un trono augusto no teu Convento
donde nos brindas tu protección. onde nos brindas gran proteción.
( Versionado en galego por XAFA )
*********************************************************************************
CONVENTO DAS MADRES MERCEDARIAS DE SÁRRIA
RELIXIOSAS MERCEDARIAS
As Relixiosas Mercedarias mantiveron durante varios anos un Convento na Vila de Sárria, na Rúa Matías López, onde atenderon un colexio privado de ensino primario.
MADRE MARÍA DEL CONSUELO SACO PRADEDA
Relixiosa mercedaria. Filla do médico sarriao Manuel Saco Quiroga. En 1913 profesou no convento de Sárria . Pasada a guera civil integrouse no Mosteiro mercedario de Alarcón en Madrid. Falecu o 24 de xuño de 1961.
MADRE VICTORIA SACO RIVERA
MADRE TAREIXA LÓPEZ CARROZAS
En 3 agosto do ano 1896 un grupo de relixiosos mercedarios chegou á Estación do Ferrocarril de Sárria, para tomar posesión do antigo Mosteiro de Santa María Madalena de Sárria, que en 1835 ,forzados polo proceso de Desamortización deixara valeiro a derradeira comunidade agostiña , e do que só estaban en uso a igrexa e as dependenzas que ocupara o Cárcere do Partido e a casa do Carcereiro.
O 3 de agosto de 1896 o correspondente sarriao do diario da capital da provincia EL LUCENSE enviou a seguinte crónica:
DESDE SÁRRIA
Sr Direitor de El Lucense:
Hoxe no tren correo das sete do serán , chegaron a esta doce novicios dos Relixiosos Mercedarios de San Xoán de Poio, cos Rvdos. PP Pascual e Luis, que cos Rvdos. PP Comendador deste Convento de Sárria P. Hortas e Frei Ramón, que habitan nel dende o 30 de xullo último , suman 16.
O concello de Sárria , interpretando fielmente os católicos sentimentos dos seus administrados, acordou nomear una comisión composta dos Srs. Alcalde ,Don Camilo González Cabarcos , primeiro tenente alcalde D. Manuel Saco Pradeda , concelleiro D. Víctor Castro López e secretario do axuntamento D. Amador Macía López , para recibir na estación aos referidos relixiosos.
Media hora antes da chegada do tren achábase xa invadida a plataforma de aquela, por numerosos habitantes de todas clases, desta vila.
Grande foi a ansiedade coa que o pobo se dirixiu aos coches do tren ao cruzar este por diante da estación , na percura dos Reverendos Relixiosos , por non telos visto nas xaneliñas,. A sorpresa foi agradabilísima cando , non ben parou o tren comezaron a baixar do seu coche de 3ª os ditos señores relixiosos , saudando ao seu superior e bicándolle o hábito con humildade encantadora.
Formados de dous en fondo e á súa cabeza o simpático padre Hortas , dirixíronse á sala de espera , punto por onde se sae da estación , e encontrando nela a mencionada Comisión , da que tamén formaba parte o ilustrísimo señor don Camilo García Vaamonde , deputado provincial e vicepresidente da Deputación. O dito padre Comendadro fixo presesentación dos seus irmáns, , dicindo ao Sr, Saco Pradeda como o seu presidente ( e en sustitución do Sr. González Cabarcos, que non puido concorrer por ter falecido onte un seu cuñado ) , que tiña o gosto de lles presentar aos seus irmáns e ofrecerlles os seus servizos. Aquel contestoulle que interpretando os desexos do pobo dábaos por benvindos e que os felicitaba por iso. O Sr. García Vaamonde tamén dirixiu frases cariñosas ao Sr. Hortas, felicitándoo e aos seus irmáns pola chegada.
Despois de que sairon da estación , soaron os acordes da banda do Barrido, e fortes bombas atroaron o espazo cos seus estouridos. Comezou a marcha indo por diante os xoves e humildes relixiosos, en dúas fieiras, , despois a expresada Comisión , e no medio desta o Rvdo. Comendador , mozo tamén , de 27 anos, véndose ao lado e por tras grandes pelotóns de persoas de ámbolos dous sexos, acompañándoos todos ata entraren no convento, escoitándose durante o traxecto moitas marchas e sen parar o estourido das bombas.
A expresada Comisión despediu á Comunidade no Claustro do Convento , repetíndolle o dito Comendador as grazas e manifestándolle canto sentía non poderlle ofrecer a decente habitación na que poderan descansar , e e amosarlles cun pequeno refrixerio o seu agradecemento, mais que ben sabía o estado deteriorado do edificio , e que carecían do máis indispensable para convidalos.
O dia de hoxe formará época nos anais da historia desta pequena vila e os seus católicos habitantes non deixarán de dar incesantes grazas ao Todopoderoso porque se dignou distinguir este pobo , enviando os seus fillos prediletos , que veñen acuñados no seu traballo e na Divina Providencia a restaurar un edificio arruinado, que tanto ha contribuir despois de restaurado ao embelecemento material desta bonita vila e por riba de todo a salvar aos seus habitantes da devastadora corrupción de inmoralidade que por toda parte os rodea e pretende convertilos en bestas que a fin terán do home impío , sen fe , e que todo o quere someter á súa limitada e estraviada razón.
Ditos nós se somos dóciles aos avisos dos enviados do Señor : Pero desgraciadamente se as desbotamos , porque entón, verificaranse en nós os terribles anatemas do que dispón de ceos e terra.
" E onde quer que vos desbotasen , se queren escoitarvos , retirádevos de alí , sacodide o poo dos vos s pés en testemuño en contra deles " Evanxello de San Marco, cap.5º ver. 11.
" Pero se na cidade onde teñades entrado , non queren recibirvos, saíndo ás prazas dicide :"
" Ata o poo que se nos pegou da vosa cidade o sacudimos contra de vós , mais emporiso , sabede que o Reino de Deus está perto".
"Eu asegúrovos que Sodoma será tratada no día do xuizo con menos rigor que a tal cidade".
" Ai de ti Coratain ! Ai de ti Bethsaida porque se en Tiro e Sidón , se fixesen os miragres que se fixeron con vós , tempo hai que terían feito penitenza cobertas de cicilio e xacendo riba de cinza".
" Por iso Tiro e Sidón serán xulgadas con mási clemenuza que vosotras" ( San Lucas, versículos 10 a 11, Cap 10 )
Perseveremos pois na obra comezada protexendo cada un segundo os seus posibles aos novos Apóstolos do Señor, e teremos a dita sen igual de que se cumpran en nós as consoladoras palabras que sairon dos seus divinos labios.
Xesús falando cos seus Apóstolos : " Quen a vós vos recibe , a min me recibe; e quen a min me recibe recibe a Aquel que a min me enviou".
"O que hospeda a un Profeta , recibirá premio de Profeta , e o que hospeda a un Xusto , en atención a que é xusto, terá galardón de xusto"-
" E calquera que dese de beber a un destes pequeniños un vaso de auga fresca , somente por ser discípulo meu , dóuvos a miña palabra que non perderá a súa recompensa" ( San Mateu, Cap X, vers. 41 e 42).
E sen máis por hoxe repítese de vde. afm. amigo e. s.s.q.b.s.m.
O Correspondente
Sárria, 3 de Agosto de 1896.
PD.- Sairon tamén a recibiren aos Rvdos. Relixiosos Mercedarios e acompañaronos ata o Convento os presbíteros D, Casiano Otero e Ulloa, beneficiado de Tortosa, don Antonio López Vaamonde, ecónomo de San Salvador , e Don Henrique Saco Pradeda. O señor cura de San Salvador , malia os seus padecementos , acompañounos dende a Igrexa ao Convento,
( EL LUCENSE, 6 de Agosto de 1996 )
O 3 de agosto de 1896 o correspondente sarriao do diario da capital da provincia EL LUCENSE enviou a seguinte crónica:
DESDE SÁRRIA
Sr Direitor de El Lucense:
Hoxe no tren correo das sete do serán , chegaron a esta doce novicios dos Relixiosos Mercedarios de San Xoán de Poio, cos Rvdos. PP Pascual e Luis, que cos Rvdos. PP Comendador deste Convento de Sárria P. Hortas e Frei Ramón, que habitan nel dende o 30 de xullo último , suman 16.
O concello de Sárria , interpretando fielmente os católicos sentimentos dos seus administrados, acordou nomear una comisión composta dos Srs. Alcalde ,Don Camilo González Cabarcos , primeiro tenente alcalde D. Manuel Saco Pradeda , concelleiro D. Víctor Castro López e secretario do axuntamento D. Amador Macía López , para recibir na estación aos referidos relixiosos.
Media hora antes da chegada do tren achábase xa invadida a plataforma de aquela, por numerosos habitantes de todas clases, desta vila.
Grande foi a ansiedade coa que o pobo se dirixiu aos coches do tren ao cruzar este por diante da estación , na percura dos Reverendos Relixiosos , por non telos visto nas xaneliñas,. A sorpresa foi agradabilísima cando , non ben parou o tren comezaron a baixar do seu coche de 3ª os ditos señores relixiosos , saudando ao seu superior e bicándolle o hábito con humildade encantadora.
Formados de dous en fondo e á súa cabeza o simpático padre Hortas , dirixíronse á sala de espera , punto por onde se sae da estación , e encontrando nela a mencionada Comisión , da que tamén formaba parte o ilustrísimo señor don Camilo García Vaamonde , deputado provincial e vicepresidente da Deputación. O dito padre Comendadro fixo presesentación dos seus irmáns, , dicindo ao Sr, Saco Pradeda como o seu presidente ( e en sustitución do Sr. González Cabarcos, que non puido concorrer por ter falecido onte un seu cuñado ) , que tiña o gosto de lles presentar aos seus irmáns e ofrecerlles os seus servizos. Aquel contestoulle que interpretando os desexos do pobo dábaos por benvindos e que os felicitaba por iso. O Sr. García Vaamonde tamén dirixiu frases cariñosas ao Sr. Hortas, felicitándoo e aos seus irmáns pola chegada.
Despois de que sairon da estación , soaron os acordes da banda do Barrido, e fortes bombas atroaron o espazo cos seus estouridos. Comezou a marcha indo por diante os xoves e humildes relixiosos, en dúas fieiras, , despois a expresada Comisión , e no medio desta o Rvdo. Comendador , mozo tamén , de 27 anos, véndose ao lado e por tras grandes pelotóns de persoas de ámbolos dous sexos, acompañándoos todos ata entraren no convento, escoitándose durante o traxecto moitas marchas e sen parar o estourido das bombas.
A expresada Comisión despediu á Comunidade no Claustro do Convento , repetíndolle o dito Comendador as grazas e manifestándolle canto sentía non poderlle ofrecer a decente habitación na que poderan descansar , e e amosarlles cun pequeno refrixerio o seu agradecemento, mais que ben sabía o estado deteriorado do edificio , e que carecían do máis indispensable para convidalos.
O dia de hoxe formará época nos anais da historia desta pequena vila e os seus católicos habitantes non deixarán de dar incesantes grazas ao Todopoderoso porque se dignou distinguir este pobo , enviando os seus fillos prediletos , que veñen acuñados no seu traballo e na Divina Providencia a restaurar un edificio arruinado, que tanto ha contribuir despois de restaurado ao embelecemento material desta bonita vila e por riba de todo a salvar aos seus habitantes da devastadora corrupción de inmoralidade que por toda parte os rodea e pretende convertilos en bestas que a fin terán do home impío , sen fe , e que todo o quere someter á súa limitada e estraviada razón.
Ditos nós se somos dóciles aos avisos dos enviados do Señor : Pero desgraciadamente se as desbotamos , porque entón, verificaranse en nós os terribles anatemas do que dispón de ceos e terra.
" E onde quer que vos desbotasen , se queren escoitarvos , retirádevos de alí , sacodide o poo dos vos s pés en testemuño en contra deles " Evanxello de San Marco, cap.5º ver. 11.
" Pero se na cidade onde teñades entrado , non queren recibirvos, saíndo ás prazas dicide :"
" Ata o poo que se nos pegou da vosa cidade o sacudimos contra de vós , mais emporiso , sabede que o Reino de Deus está perto".
"Eu asegúrovos que Sodoma será tratada no día do xuizo con menos rigor que a tal cidade".
" Ai de ti Coratain ! Ai de ti Bethsaida porque se en Tiro e Sidón , se fixesen os miragres que se fixeron con vós , tempo hai que terían feito penitenza cobertas de cicilio e xacendo riba de cinza".
" Por iso Tiro e Sidón serán xulgadas con mási clemenuza que vosotras" ( San Lucas, versículos 10 a 11, Cap 10 )
Perseveremos pois na obra comezada protexendo cada un segundo os seus posibles aos novos Apóstolos do Señor, e teremos a dita sen igual de que se cumpran en nós as consoladoras palabras que sairon dos seus divinos labios.
Xesús falando cos seus Apóstolos : " Quen a vós vos recibe , a min me recibe; e quen a min me recibe recibe a Aquel que a min me enviou".
"O que hospeda a un Profeta , recibirá premio de Profeta , e o que hospeda a un Xusto , en atención a que é xusto, terá galardón de xusto"-
" E calquera que dese de beber a un destes pequeniños un vaso de auga fresca , somente por ser discípulo meu , dóuvos a miña palabra que non perderá a súa recompensa" ( San Mateu, Cap X, vers. 41 e 42).
E sen máis por hoxe repítese de vde. afm. amigo e. s.s.q.b.s.m.
O Correspondente
Sárria, 3 de Agosto de 1896.
PD.- Sairon tamén a recibiren aos Rvdos. Relixiosos Mercedarios e acompañaronos ata o Convento os presbíteros D, Casiano Otero e Ulloa, beneficiado de Tortosa, don Antonio López Vaamonde, ecónomo de San Salvador , e Don Henrique Saco Pradeda. O señor cura de San Salvador , malia os seus padecementos , acompañounos dende a Igrexa ao Convento,
( EL LUCENSE, 6 de Agosto de 1996 )
COMENDADORES / SUPERIORES DO CONVENTO DA MERCÉ DE SÁRRIA
01.- Padre ANTONIO HORTAS ( 1896 - 1900 )
02.- Padre INOCENCIO LÓPEZ SANTAMARÍA ( 1900-1906 )
03.- Padre PEDRO PASCUAL MIGUEL ( 1907-1907 )
04.- Padre NOLASCO GAITE ( 1907-1914 )
05.- Padre MIGUEL LÓPEZ ( 1914-1918 )
06.- Padre SEVERINO VEGA CID ( 1918-1921 )
07.- Padre ANTONIO RODRÍGUEZ ( 1921-1924 )
08.- Padre SEVERINO VEGA CID ( 1924-1930 )
09.- Padre FERNANDO DÍA ( 1930-
NOVAS EDIFICACIÓNS
POSTULANTADO.-
PRECEPTORÍA.-
Con autorización do Bispo de Lugo tivo a súa sede no Convento Mercedario unha Preceptoría onde seguiron estudos mozos da comarca que aspiraban ao sacerdocio. Esta Precepctoría non tivo continuidade, en tanto que as de Samos e Monterroso pasaron a atender a moitos futuros seminaristas dicosesanos,
COLEXIO PADRE SEVERINO.-
COLEXIO A MERCÉ
ORDE TERCEIRA.-
APOSTOLADO DA ORACIÓN
ADORACIÓN NOTURNA
INICIOS DE CÁRITAS PARROQUIAL
SCHOLA CANTORUM
CATECISMO DA MERCÉ
Dentro das actividades asumidas polas comunidades mercedarias ao encargarse la levanza das parroquias de San Salvador de Sárria, Farbán e Requeixo, destacou a organización da catequese para nenos e nenas. Todos os domingos ás 12 da mañá reuníanse os pequenos diante da igrexa conventual e organizados en dúas fieiras de nenos e nenas entraban ao templo, situándose nos bancos , os nenos, nos da dereita ( entrando) e as nenas nos da esquerda.Ao entrar cada un recibía un vale de Un punto, para premiar a asistenza. As cancións que entoaban eran "Vamos niños al Sagrario...", "Viva la Virgen de las Mercedes..." e outras. Despois dunhas oracións , repartidos en grupos por idade ("coros") , pasaban ao claustro e á sacristia, en rigorsa separación de sexos, onde baixo da direción de catequistas contestabn as difrentes preguntas do catecismo. O catecismo do Padre Astete foi sutituido polos de grado primeiro e segundo, que tamén se estudaban na escola. Os catequistas podían dar vales de 1, 2 , 5 e máis puntos para premio dos que mellor memorizado tivesesn o catecismo ou recitasen sen fallos as oracións habituias. Á unha da tarde pasaban todos para a igrexa, onde oían misa, ocupando sempre os bancos dianteiros, mentres que os adultos ocupaban os da parte traseira e os da capela do Rosario,
A preparación para a Primeria Comuñón esixía maior intensidade de estudo, para o que se facían grupos específicos, que nas semana anteriores á celebración tiñan que asistir varios días polas tardes, sufrindo continos exames de recitación memoristica e de respostas ás preguntas que formaban o catrecimo, e só cando probababn un bon coñecemento eran autorizados para a comuñón. Facíase unha misa de comuñón colectiva, aínda que moitos pais organizaban comuñóns individuais, e como era costume levar vestidos de gala, para os nenos e nenas de pais con poucos recursos, facilitábanselles traxes sinxelos ou de segundo uso.
Rematada a misa de primeiras comuñóns todos os participantes na catequese recibían unha bolsiña de papel con onzas de chocolate , melindres, galetas e caramelos, adquiridos na confeitaría "La Sarriana", de Matías Loureiro.
Relacionadas coa activide catequística estaban as viaxes , nos coches de Raul e Alfredo López Loureiro, nos que os padres mercedarios , de xeito gratuito, levaban a menores de trece anos a lugares como Sada, Xixón, Poio e a Toxa, ou a puntos da comarca, como Os Remedios ou a Ferraría do Incio.
Para xogos nos domingos , solicitaron do concello de Sárria autorización para poñer acanadoiros e otros xogos no Campo da Feira, sendo a primeira vez que na vila houbo tróndeas ao dispor dos nenos.
En algús anos , con carácter extraordinario, facían un concurso catequetico, sendo examinados polo frade diretor da catequese os nenos que se presentaban ao certamen , sendo premiados con títulos de Rei-Raíña, Príncipe-Princesa, Duque-Duquesa, Marqués -Marquesa. , Conde-Condesa e Baron-Baronesa. Despois dun acto relixios no Convento , celebraban unha grande Gala no Cinema Cissa, con actuaciósn musicis e teatrais e outras actividades de lecer , e toda a corte catequética, engalanada con traxes de época, que as nais tiñan que facer, presidía o solemne acto. No desenvolvemento destas Galas Catequéticas destacaron sobre todo os padres Carlos Silva de Castro e Carlos Casaldeiro.
Darredor do Día de Reis ( 6 de xaneiro ) facían unha exposición de xoguetes, roupa, etc , ás veces nas Escolas Públicas, marcados con puntos, e nesa ocación podían os nenos e nenas recebiren xoguetes a cambio dos vales, segundo o valor que lles poñían.
Para a promoción da actividade catequética , durante varios anos, editaron unha publicación de pequeno tamaño, chamada "La Cadenita de Oro".
A Catequese da Mercé constituiu un elemento integrador moi importante porque era o lugar de contacto entre nenos e nenas dos diferentes barrios e parroquias e dos diferentes colexios. Tamén hai que sinalar que podían asistir a proxeccións de peliculas, de maneira gratuita, no Salón de Actos, en días domingo e festivos.
O NACEMENTO DO CONVENTO
Durante décadas os mercedarios organizaron en cada Nadal un grande nacemento , moi ben ambientado, que contaba mesmo con alumeado eléctrico e figuras móbiles, que instalaban na Capela do Santo Cristo. Gozaba de moito creto e era obxecto de moitas visitas, especialmente Día de Reis, porque todas as xentes que viñan á feira dende as parroquias da contorna pasaban a velo.
ALBERGUE DE PEREGRINOS
ECÓNOMOS DAS PARROQUIAS ADSCRITAS
DEVOCIÓNS E CULTO
VIRXE DA MERCÉ
Coa chegada a Sárria do Orde da Mercé houbo a introdución de novas devocións, e así a imixe de Santo Agosiiño, feita por Gregorio Fernández " pai", que ocupaba a fornela central do altar maior, foi desprazada para a do ático, deixando lugar para a Virxe mercedaria.
Foi así como ao tempo que se introduciu en Sárria a imaxe da Virxe da Mercé , foi retirada do culto a da Nosa Señora de Graza ( auspiciada séculos antes polos agostiños ).
A imaxe, de feitura catalana, procedente dos obradoiros de Olot, pasou a ser moi axiña obxecto de veneración, recibindo o calificativo de "Nai dos Sarriaos".
A Novena da Virxe da Mercé, que remata o día 24 de setembro, pasou a ser ocasión de expresións de fervor e participación multitudnaria, con presenza de pregadores doctos de recoñecida fama na oratoria elixiosa , e a procisión final deses cultos contou sempre con grande participación de devotos.
Ä veneración á Virxe , baixo a advocación de Nosa Señora das Mercedes , está recollida na cantiga que en Sárria se lle adica:"Viva la Virgen de las Mercedes / que en el Convento tiene su altar /.Ella es la Madre de los Sarrianos ........./
Durante décadas unha capeliña-imaxe da Virxe da Mercé andivo polos fogares sarriaos en visita domiciliar.
SALVE SABATINA
Mentres houbo postulantes, e a imitación do que se facía no Mosteiro de Poio, os sábados , ao rematar os cultos ordinarios do serán era cantada, en latin a "Salve Regina". En procissión, levando velas, saían dende a sacristía dous fieiras formadas polos postulantes e frades , presdidos polo Padre Comendador. Con ben afinadas voces ocupando os laterais do prebiterio eo corredor central.
Eran moitos os veciños de Sárria que adoitaban asistir a este acto.
SAGRADO CORAZÓN DE XESÚS
SAN PEDRO NOLASCO
SAN SERAPIO
VIRXE DO ROSARIO
VIRXE DE FÁTIMA
SAN BRAIS
SANTIAGO APÓSTOLO
SANTA MARÍA MADALENA
SAN XOSÉ
SANTO ANTÓN ABADE
SANTA LUCÍA
SANTO CRISTO, VIRXE MARÍA, SAN XOÁN EVANXELISTA
SANTO CRISTO DA ESCALEIRA
***********************************************************************************
MERCEDARIOS DESTACADOS
PADRE MARIANO ELIZONDO GARMENDÍA. (+ 10.08.1900)
......................................................................................................................................................................
PADRE RAMÓN GONZÁLEZ DOMÍNGUEZ ( + 9.11.1915)
......................................................................................................................................................................
FREI LEÓN CORREDOIRA ARMAS ( + 21.07.1929 )
.......................................................................................................................................................................
FREI MANUEL PRIETO GONZÁLEZ ( + 2.03.1930 )
......................................................................................................................................................................
PADRE HENRIQUE SACO PRADEDA ( + 24.08.1936 )
Rlixioso mercedario.
......................................................................................................................................................................
FREI RICARDO DIÉGUEZ PÉREZ ( + 16.12.1938 )
.......................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO FÉLIX CADAVEIRA FOLLA ( + 25.09.1943 )
......................................................................................................................................................................
PADRE CARLOS SILVA CASTRO ( + 2.10.1946 )
Natural de Mondín- Lier ( Sárria ) onde o seu pai era mestre na Escola de Padroado.Naceu en febreiro de 1908. En febreiro de 1923 tomou o hábito en Sárria, sendo o seu mestre o P. Guillerme Vázquez Núñez, profesando no ano seguinte , nas mans do comendador P. Antonio Rodríguez. En Poio estudou Filosofía e e Teoloxía ordeándose de sacerdote en Tui o 15 de agosto de 1931. A súa afeizón polas línguas e a Sagrada Escritura levouno a publiacr a "Harmonía de los Evangelios", moi loubada pola crítica, e deixou sen rematar varias traducións de diversos libros da Sagrada Escritura.
De grandes dotes pedagóxicas foi moi amante da Catequese dos nenos ( Catecismo Mercedario) dirixindo os de Xunqueira de Ambía. Sárria, Ferrol, Palma de Mallorca e Ferrol. Para os nenos compuxo algunhas obriñas de piedade , levando adiante unha Biblioteca de Pedagoxía Eucarística , da que editou tres volumes e varios folletos anexos , obra na que estaba traballando , no Convento de Poio, cando faleceu o 2 de outubro de 1946.
.....................................................................................................................................................................
PADRE SEVERINO VEGA CID ( + 2.08.1951)
Comendador do Convento de Sárria. Ecónomo de San Salvador de Sárria. Foi declrado Fillo Adoptivo de Sárria
......................................................................................................................................................................
FREI LUIS MARÍA DA COBA ( + 4.10.1961)
Relixioso mercedario que gozou fama de santidade na vila de Sárria, onde formou parte da comunidade mercedaria durante moitos anos.
Estevo da Cova González naceu o 1 de agosto de 1871 na parroquia de Santalla de Boimorto , no concello de Vilamarín ( Ourense ). Foi batizado o 3 do mesmo mes.
Ingresou como novicio na Orde Mercedaria o día 27 de xuño de 1900, no convento de Sárria Formalizou votos como Irmán de Obediencia en 1de agosto de 1901.
No mesmo convento sarriao profesou de votos simples o día 1 de marzo de 1903, e os solemnes o 8 de marzo de 1960, cambiando entón o seu nome de pía polo de Luis María.
O entón Comedador de Sárria, o Ilm. e Rvdmo. P. Inocencio López Santamaría foi quen lle deu o hábito de novicio e del recibiu ámbalas dúas profisións. Estes dous relixiosos sempre profesaron grande veneración mutua.
Durante a súa vida relixiosa estivo nas Casas de Ferrol, Herencia, Poio , Madrid e Sárria, Aquí pasou a maior parte da súa longa vida relixiosa.
Aqueixado de bronquite crónica , sempre levou adiante as súas obrigas , especialmente como sancristán e xastre.
" A vida de Frei Luis trascorreu en unión ímtima e contina con Deus. Xa antes de ingresar na Orde, a súa vida era exemplar, como o testemuña o párroco do seu pobo nadal nos informes para a toma de hábito; " É de intachable vida, fama e costumes, ben educado, frecuenta os Santos Sacramentos semanalemente , moi de contino ten asistenza ás prácticas piadosas e tanto nesta parroquia como nas da contorna é considerado como exemplar na virtude ".
Xa en relixión , as súas leituras continas e prediletas foron os libros dos Místicos e as vidas dos santos. Así foi ascendendo na santidde ata o punto de que todas as persos que o trtaban , que foron moitisimas quedaban admiradas da súa alta unión co Señor. Seglres e eclesiásticos acodiron a Frei Luis percurando consello e encarecéndolle encomendase ao Señor os seus asuntos de toda orde, pois sabían da súa virtud , e das longas hoars que pasaba diante do Sagrario.
Foron moitos os pecadores que polas oracións e pláticas desde santo varón de Deus, volveron ao bon camiño.
Infindade de anécdotas se poderían referir que amosan o poder de Deus obrado por medio do seu servo.
Na vida relixiosa foi sempre amantísimo da santa pobreza, coidando das cousas da Casa, da sancrístìa e igrexa con moito esmero, Na obediencia rendidìsimo , acatando con humildade e en silenzo calquera disposiciòn dos Superiores. A pureza resplandeceu nel como perfumada azucena e por amor a esa virtude mudou o nome de pía ( Estevo ) polo de Luis María ".
( Tomado da semblanza necrolóxic publicada na revista LA MERCED - Ano XVIII. Nº 146 , de novembro de 1961.
A cantos eramos rapazolos no remate da década de 1950, chamábanos moito a atención a figura de aquel frade que pasaba horas a rezar diante do altar , axeonllado nun reclinatorio, e tamén no coriño con celosía que dá ao claustro alto.
Os maiores referíanse a el como " O Santo", e percurbaan os seus consellos.
Faleceu o 4 de outubro de 1961 e está enterado no cemiterio de Sárria.
Recollo aquí a semblanza daquel velliño que tantas interrogantes causaba en nós, porque a súa longa estanza en Sárria, deixou fonda memoria, e sería desexable poder recoller de entre as sus vivenzas canto poidera servir de exemplo e recordo das súas virtudes para as xerazóns que non o coñeceron.
.....................................................................................................................................................................
FREI ANXO DIÉGUEZ PÉREZ ( + 19.05.1965 )
......................................................................................................................................................................
FREI XOSÉ MANUEL PRIETO PÉREZ ( + 14.06.1966 )
......................................................................................................................................................................
PADRE RICARDO DELGADO CAPEÁNS ( + 2.11.1968 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE XOÁN GINZO CARRO ( + 19.11.1969 )
Foi Comendador do Conveneo de Sárria. Excelente pintor
......................................................................................................................................................................
PADRE EULOXIO ACHA APOITEA ( + 23.08.1971 )
......................................................................................................................................................................
FREI LUIS GARCÍA BLANCO ( + 21.11.1979 )
....................................................................................................................................................................
FREI XESÚS RODRÍGUEZ VALLE ( + 24.07.1985 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO MARÍA SILVA DE CASTRO ( + 12.02.1990 )
......................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO NÚÑEZ DÍAZ ( + 31.01.1992)
Natural de San Salvador de Sárria ( Casa Capón de Baixo) .- Ordeado de sacerdote diocesano en Lugo , foi párroco en Santiago de Nespereira . Profesou de mercedario e despois foi pàrroco en
Santiago de Ferroi ( Guntín de Pallraes ). Reincorporouse ao Orde Mercedario e faleceu an residenza da Buena Dicha o 31 de xaneiro de 1992.
......................................................................................................................................................................
PADRE ELISEO TOURÓN DEL PINO ( + 21.12.1996 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE EMILIO SILVA DE CASTRO ( + 1996 )
Naceu en Mondín-Lier ( Sárria ), onde o seu pai era mestre da Escola de Padroado. Iniciou os seus estudos no Convento Mercedario de Sárria.Foi ordeado sacerdote no Convento de Poio en 1925.. Frecuentou a Academia Tomás de Aquino de Roma, onde defendeu tese de doutorado. Para exercer funcións designadas pola Curia Romana , trasladouse ao Brasil en 1935, tendo residido no Piaui e na Bahía, trasferíndose en 1946 para o Río de Xaneiro onde se radicou. Deixou a orde mercedaria integrándose no clero regular , tendo cargos no clero catedralicio do Río. Grande amador dos libros reuniu a máis grande biblioteca privada de Sudamérica. Interviu na creación da igrexa parroquial da Nosa Señora das Mercés, en Río, encomendada á orde mercedaria.
Exerceu as seguintes actiivdades docentes: rexenza de cursos na antiga Faculdade Nacional de Filosofía, da Universidade do Brasil, de 1948 a 1950, e durante largo período na PUC, Tornouse aínda profesor emérito e decano da Faculdade de Dereito da Universidade Gama Filho e catedrático de Filosofía na Universidade do Estado de Guanabara ( actual Universidade Estatal do Río de Xaneiro ) . Polo seu traballo de difusión da culttura hispánica no Brasil ,foi nomeado membro titular do Instituto de Cultura Hispánica de Madrid, e recibiu a encomenda da Orde de Sabela Católica, formando parte do Instituto Brasileir de Cultura Hispánica , con sede no Río de Xaneiro.
Faleceu nesa cidade en 1996.
Bibliografía:
Filosófica:
" De demonstratione tum deductive tum inductiva ". ( Roma: Academia San Tomás,1930)- Tese de doutoramento.
"Filosofía da hora e filosofía perene" ( Río de Xaneiro, Universidade do Estado de Guanabara, 1962)-Tese de libre docencia.
"Nova fundamentaçao metafisica da ordem moral" ( Río de Xaneiro: Universidade do Estado de Guanabara )-Concurso de Cátedra.
"A filosofía perene ,Apresentaçao Antonio Paim" ( Sao Paulo:GRD, 1990)
Relixiosa
"Estado de la Iglesia de Galicia en el siglo IV" ( Pontevedra,1926)-Traballo galardoado con premio extraordinario no certame conmemorativo do Concilio de Nicea.
"Manual de piedade cristá "( Río de Xaneiro, Imprensa Nacional, 1949)
"Por que el dia de acción de gracias en Hispanoamérica" ( Madrid,1950)
"O pao nosso de cada día "( Río de Xaneiro, 1955) Libro en homenaxe ao Congeso Eucarístico Internacional )
" El magisterio espiritual de Santa Teresa de Jesús"( Recife:Editorial Universitaria(sen data)
Política
"Variaçoes sobre a pena de morte" ( Belo Horizonte, 1961)
"A Igreja entre as naçoes : curso de Direito Público e Constitucional da Igreja Católica"- ( Río de Xaneiro, 1965)
"A promoçao social dever de todos os cidadao"( 2 ed. Rio de Xaneiro: Presença, 1980)
" Pena de morte, ja". Prólogo de Italo Galli ( Río de Xaneiro: Revista Continente, 1986)
"Pena de muerte, ya "(tradución española) Presentación P.Bernardo Monsegu. México, 1987.
" Sentido auténtico da democracia ". (Rìo de Xaneiro: Presença, 1989)
Cultura hispánica
"Centenario del nacimietno de Menéndez Pelayo" ( Rio de Xaneiro, 1957)
" Exposiçao bibliográfica retrospectiva de Menéndez Pelayo" ( Río de Xaneiro , 1957 )- Constituiu a bibliografía máis completa de Menéndez Pelayo ata entón publicada no mundo )
"Caminho de Santiago e cultura medieval Galaico-Portuguesa" ( Río de Xaneiro:Imprensa Naci"onal , 1966)
Diversos
" El plan de estudios y arreglo general de las universidades españolas de 1824"( Roma, 1926)
"Mercedarios no Brasil, ontem e hoje" ( Río de Xaneiro: Borzoi, 1963)
"La orden de la Merce en el Brasil y fichas para una bibliografía mercedaria"( Río de Xaneiro: Imprensa Nacionl, 1966)
Estudos sobre o autor
"El Padre Emilio Silva de Castro , natural de Sárria, posee la mayor biblioteca particular de toda Sudamérica ( La Voz de Galicia, A Coruña)
Ladusans, Stanislavs: "Rumos da filosofia atual no Brasil en autorretratos"( Sao Paulo: Loyola, 1976)
Á súa morte unha boa parte da súa biblioteca particular pasou para o Mosteiro de Poio.
.......................................................................................................................................................................
PADRE EMILIO SOBRADO DE CASTRO ( + 18.02.1997)
......................................................................................................................................................................
FREI MIGUEL GONZÁLEZ GONZÁLEZ ( + 11.04.1997 )
.......................................................................................................................................................................
PADRE CARLOS CASALDEIRO FERNÁNDEZ ( + 30.09.1998 )
......................................................................................................................................................................
PADRE BENXAMÍN FERNÁNDEZ VILLAR ( + 14.02,2000 )
FREI LEOPOLDO FERNÁNDEZ PRIETO ( + 29.07.2004 )
......................................................................................................................................................................
FREI VALENTÍN CASADO PÉREZ ( + 11.06.2005 )
.......................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO ESTÉVEZ RODRÍGUEZ ( + 15.09.2008 )
Mestre de Postulantes.
.......................................................................................................................................................................
PADRE LAUREANO GARCÍA SAN MILLÁN ( + 19.09.2013 )
Foi Superior do Convento da Mercé de Sárria . Promotor da Escola de Canteiros de Poio-Pontevedra . Profesor na Escola Obradoiro de Sárria. Son da súa autoría ou colaborou na elaboración do mosaico mural do Claustro Pequeno de Poio, adicado ao Camiño de Santiago, e que fora convebido para o Claustro de Sárria; o mosaico co escudo mercedario na lonxa do Convento ; o San Pedro Nolasco da parede lateral dereita de Santiago de Farbán e os mosaicos das beirarrúas da rúa José Antonio de Sárria deseñados por Xosé Díaz Fuentes.
......................................................................................................................................................................
PADRE FELIPE BLANCO VAZ ( + 30.01,2916 )
Ecónomo de San Salavdor de Sárria. Fixo obras de restauro en San Salvador, onde elimonou os encalados e ampliou o adro por cesión de atrreos que logro da familia Ferreiró, e en San Martiño de Requeixo.
.....................................................................................................................................................................
FREI ANXO DIÉGUEZ PÉREZ ( + 19.05.1965 )
......................................................................................................................................................................
FREI XOSÉ MANUEL PRIETO PÉREZ ( + 14.06.1966 )
......................................................................................................................................................................
PADRE RICARDO DELGADO CAPEÁNS ( + 2.11.1968 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE XOÁN GINZO CARRO ( + 19.11.1969 )
Foi Comendador do Conveneo de Sárria. Excelente pintor
......................................................................................................................................................................
PADRE EULOXIO ACHA APOITEA ( + 23.08.1971 )
......................................................................................................................................................................
FREI LUIS GARCÍA BLANCO ( + 21.11.1979 )
....................................................................................................................................................................
FREI XESÚS RODRÍGUEZ VALLE ( + 24.07.1985 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO MARÍA SILVA DE CASTRO ( + 12.02.1990 )
......................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO NÚÑEZ DÍAZ ( + 31.01.1992)
Natural de San Salvador de Sárria ( Casa Capón de Baixo) .- Ordeado de sacerdote diocesano en Lugo , foi párroco en Santiago de Nespereira . Profesou de mercedario e despois foi pàrroco en
Santiago de Ferroi ( Guntín de Pallraes ). Reincorporouse ao Orde Mercedario e faleceu an residenza da Buena Dicha o 31 de xaneiro de 1992.
......................................................................................................................................................................
PADRE ELISEO TOURÓN DEL PINO ( + 21.12.1996 )
.....................................................................................................................................................................
PADRE EMILIO SILVA DE CASTRO ( + 1996 )
Naceu en Mondín-Lier ( Sárria ), onde o seu pai era mestre da Escola de Padroado. Iniciou os seus estudos no Convento Mercedario de Sárria.Foi ordeado sacerdote no Convento de Poio en 1925.. Frecuentou a Academia Tomás de Aquino de Roma, onde defendeu tese de doutorado. Para exercer funcións designadas pola Curia Romana , trasladouse ao Brasil en 1935, tendo residido no Piaui e na Bahía, trasferíndose en 1946 para o Río de Xaneiro onde se radicou. Deixou a orde mercedaria integrándose no clero regular , tendo cargos no clero catedralicio do Río. Grande amador dos libros reuniu a máis grande biblioteca privada de Sudamérica. Interviu na creación da igrexa parroquial da Nosa Señora das Mercés, en Río, encomendada á orde mercedaria.
Exerceu as seguintes actiivdades docentes: rexenza de cursos na antiga Faculdade Nacional de Filosofía, da Universidade do Brasil, de 1948 a 1950, e durante largo período na PUC, Tornouse aínda profesor emérito e decano da Faculdade de Dereito da Universidade Gama Filho e catedrático de Filosofía na Universidade do Estado de Guanabara ( actual Universidade Estatal do Río de Xaneiro ) . Polo seu traballo de difusión da culttura hispánica no Brasil ,foi nomeado membro titular do Instituto de Cultura Hispánica de Madrid, e recibiu a encomenda da Orde de Sabela Católica, formando parte do Instituto Brasileir de Cultura Hispánica , con sede no Río de Xaneiro.
Faleceu nesa cidade en 1996.
Bibliografía:
Filosófica:
" De demonstratione tum deductive tum inductiva ". ( Roma: Academia San Tomás,1930)- Tese de doutoramento.
"Filosofía da hora e filosofía perene" ( Río de Xaneiro, Universidade do Estado de Guanabara, 1962)-Tese de libre docencia.
"Nova fundamentaçao metafisica da ordem moral" ( Río de Xaneiro: Universidade do Estado de Guanabara )-Concurso de Cátedra.
"A filosofía perene ,Apresentaçao Antonio Paim" ( Sao Paulo:GRD, 1990)
Relixiosa
"Estado de la Iglesia de Galicia en el siglo IV" ( Pontevedra,1926)-Traballo galardoado con premio extraordinario no certame conmemorativo do Concilio de Nicea.
"Manual de piedade cristá "( Río de Xaneiro, Imprensa Nacional, 1949)
"Por que el dia de acción de gracias en Hispanoamérica" ( Madrid,1950)
"O pao nosso de cada día "( Río de Xaneiro, 1955) Libro en homenaxe ao Congeso Eucarístico Internacional )
" El magisterio espiritual de Santa Teresa de Jesús"( Recife:Editorial Universitaria(sen data)
Política
"Variaçoes sobre a pena de morte" ( Belo Horizonte, 1961)
"A Igreja entre as naçoes : curso de Direito Público e Constitucional da Igreja Católica"- ( Río de Xaneiro, 1965)
"A promoçao social dever de todos os cidadao"( 2 ed. Rio de Xaneiro: Presença, 1980)
" Pena de morte, ja". Prólogo de Italo Galli ( Río de Xaneiro: Revista Continente, 1986)
"Pena de muerte, ya "(tradución española) Presentación P.Bernardo Monsegu. México, 1987.
" Sentido auténtico da democracia ". (Rìo de Xaneiro: Presença, 1989)
Cultura hispánica
"Centenario del nacimietno de Menéndez Pelayo" ( Rio de Xaneiro, 1957)
" Exposiçao bibliográfica retrospectiva de Menéndez Pelayo" ( Río de Xaneiro , 1957 )- Constituiu a bibliografía máis completa de Menéndez Pelayo ata entón publicada no mundo )
"Caminho de Santiago e cultura medieval Galaico-Portuguesa" ( Río de Xaneiro:Imprensa Naci"onal , 1966)
Diversos
" El plan de estudios y arreglo general de las universidades españolas de 1824"( Roma, 1926)
"Mercedarios no Brasil, ontem e hoje" ( Río de Xaneiro: Borzoi, 1963)
"La orden de la Merce en el Brasil y fichas para una bibliografía mercedaria"( Río de Xaneiro: Imprensa Nacionl, 1966)
Estudos sobre o autor
"El Padre Emilio Silva de Castro , natural de Sárria, posee la mayor biblioteca particular de toda Sudamérica ( La Voz de Galicia, A Coruña)
Ladusans, Stanislavs: "Rumos da filosofia atual no Brasil en autorretratos"( Sao Paulo: Loyola, 1976)
Á súa morte unha boa parte da súa biblioteca particular pasou para o Mosteiro de Poio.
.......................................................................................................................................................................
PADRE EMILIO SOBRADO DE CASTRO ( + 18.02.1997)
......................................................................................................................................................................
FREI MIGUEL GONZÁLEZ GONZÁLEZ ( + 11.04.1997 )
.......................................................................................................................................................................
PADRE CARLOS CASALDEIRO FERNÁNDEZ ( + 30.09.1998 )
......................................................................................................................................................................
PADRE BENXAMÍN FERNÁNDEZ VILLAR ( + 14.02,2000 )
Natural de Chandrexa de Queixa ( Ourense ).- Estivo á fronte da parroquia de Nossa Sehora das Mercés, na rúa Roberto Silva do Río de Xaneira ( Brasil ). Destacado como pregador deu sonados sermósn en Sevilla, Foi Comendador de Sárria e Ecónomo de San Salvador de Sárria, con coidado das parroquias de San Martiño de Requeixo, Santiago de Farbán e San Vicenzo de Betote. No seu tempo fixo obras na igrexa de San Salvador , co concurso económico dos fregueses, alzando a Sacristía Nova, para o que abriron porta nova cara o presbiterio. Esta sacristía foi eliminada nas obras de restauro dos anos 2014/2015. Promoveu a recuperación da Confraria do Santo Enterro, adqurindo hábitos, e adquirindo unha imaxe do Cristo Xacente para a que encargou unha urna a Manuel Limeres "Curvos". Sendo Comemdador fíxsron a obra do Postulantado ( actual Colexio da Mercé ) e eelebrose no Convento o Capítulo da Provincia de Castela. Foi tamén o primeiro introdutor de Caritas na vila. Trasladado a Los Peñascales-Torrelodones .Faleceu na residnecia mercedaria de la Buena Dicha, en Madrid, en 14 de setembro de 2000.
...................................................................................................................................................................... FREI LEOPOLDO FERNÁNDEZ PRIETO ( + 29.07.2004 )
......................................................................................................................................................................
FREI VALENTÍN CASADO PÉREZ ( + 11.06.2005 )
.......................................................................................................................................................................
PADRE ANTONIO ESTÉVEZ RODRÍGUEZ ( + 15.09.2008 )
Mestre de Postulantes.
.......................................................................................................................................................................
PADRE LAUREANO GARCÍA SAN MILLÁN ( + 19.09.2013 )
Foi Superior do Convento da Mercé de Sárria . Promotor da Escola de Canteiros de Poio-Pontevedra . Profesor na Escola Obradoiro de Sárria. Son da súa autoría ou colaborou na elaboración do mosaico mural do Claustro Pequeno de Poio, adicado ao Camiño de Santiago, e que fora convebido para o Claustro de Sárria; o mosaico co escudo mercedario na lonxa do Convento ; o San Pedro Nolasco da parede lateral dereita de Santiago de Farbán e os mosaicos das beirarrúas da rúa José Antonio de Sárria deseñados por Xosé Díaz Fuentes.
......................................................................................................................................................................
PADRE FELIPE BLANCO VAZ ( + 30.01,2916 )
Ecónomo de San Salavdor de Sárria. Fixo obras de restauro en San Salvador, onde elimonou os encalados e ampliou o adro por cesión de atrreos que logro da familia Ferreiró, e en San Martiño de Requeixo.
......................................................................................................................................................................
FREI RAMÓN LÓPEZ CARROZAS
Relixioso mercedario, bispo do Piauí ( Brasil)
*********************************************************************************
Cantar da Virxe da Mercé
Viva la Virgen de las Mercedes Viva nosa Virxe da Mercé
que en el Convento tiene su altar que no Convento ten o altar
Ella es la Madre de los Sarrianos Ela é a Nai dos bons Sarriaos
por eso la tienen que invocar. por iso a teñen que invocar.
Es nuestra madre la más hermosa, É a nosa Nai a mías fermosa,
más cariñosa, más ideal, máis agarimosa , máis ideal,
que cualquier cosa que se le pida que calquera cousa que se lle pida
en el momento ya nos la dá. xa no momento ela a dá.
Queremos todos los de esta Villa Queremos todos os desta Vila
vivir unidos llenos de amor vivir unidos , cheos de amor,
bajo el amparo de nuestra Madre baixo do amparo da nosa Nai
a quien amamos de corazón á que amamos de corazón.
Por tus mercedes eres portento Polas túas mercedes es Ti portento
y Dios por eso te concedió e Deus por iso aquí alzou
un trono augusto en el Convento un trono augusto no teu Convento
donde nos brindas tu protección. onde nos brindas gran proteción.
( Versionado en galego por XAFA )
*********************************************************************************
CONVENTO DAS MADRES MERCEDARIAS DE SÁRRIA
RELIXIOSAS MERCEDARIAS
As Relixiosas Mercedarias mantiveron durante varios anos un Convento na Vila de Sárria, na Rúa Matías López, onde atenderon un colexio privado de ensino primario.
MADRE MARÍA DEL CONSUELO SACO PRADEDA
Relixiosa mercedaria. Filla do médico sarriao Manuel Saco Quiroga. En 1913 profesou no convento de Sárria . Pasada a guera civil integrouse no Mosteiro mercedario de Alarcón en Madrid. Falecu o 24 de xuño de 1961.
MADRE VICTORIA SACO RIVERA
MADRE TAREIXA LÓPEZ CARROZAS
Comentarios
Publicar un comentario