PEDRO SACO PRADEDA
PEDRO SACO PRADEDA
O médico sarriao Pedro Saco Pradeda, membro da familia da Casa Saco da Rúa Maior, que procedente de San Miguel de Vila de Mouros se establecera na vila , foi unha persoa afable e que se adicou ao exercizo profesional cunha adicación vocacional e de asistenza aos doentes sen motivacións económicas , compatibilizada coas funcións de médico forense do Partido Xudicial de Sárria.
A EPIDEMIA DA GRIPE EN SÁRRIA ( 1918 )
A EPIDEMIA.- " E satisfatorio xas o estado sanitario do termo municipal de Sárria, Tanto que xa comeza a afcerse vida ordinaria na vila, véndose moitas persoas convalecentes e franca melloría.
O labor do Concello r do seu celoso alcalde Sr. Gutiérrez no tempo da pandemia foi notabilísima , pois faciltárosne medicinas e socorros aos doentes da lista de pobreds, e a aqueles que se crían necesitados, por non se poderen adicar a gañar a sustentación por mor da enfirmidade reinante.
A comezar a epidemia todos os médicos da vila estiveron dispostos a atenderen con singular solicitude aos enfermos que ían aparecendo, pero moi axiña figuran no número destacados dous dos tres médicos que exercen en Sárria a súa profesión e quedou só D. Pedro Saco, facendo unha campaña verdadeiramente notable polo seu grande intrerese a prol da saída pública.
Fan grande eloxio do Sr. Saco, moi xustificado por certo. LILIPUTIENSE
( EL PROGRESO, 23 /11/1918 )
.....................................................................................................................................................................
FALECEMENTO.- " Äs dez da mañá do día de onte ( 27.11.1939 ) deixou de existir na súa casa de Sárria o médico forense daquel partido don Pedro Saco Pradeda.
Era o finado persoa que gozaba de grande prestixio naquela localidade onde era querido moi de veras pola súa grande afabilidade entre os moitos amigos cos que contaba. A súa morte ao ser coñecida produciu moito pesar.
Hoxe terán lugar en Sárria os actos do seu enterro, funciós que servirán para poñer de manifesto as grandes simpatías que tiña entre os seus conveciños .
Aos seus irmáns e demáis familia , acompañámolos no sentimento"
(EL PROGRESO, 28.11.1939 )
..................................................................................................................................................................
Comentarios
Publicar un comentario