SÁRRIA: PREGOEIROS E PREGOEIRAS DAS FESTAS DO SAN XOÁN ( 550 )
PREGOEIROS E TAMBORILEIROS DE HONRA NAS FESTAS DO SAN XOÁN DE SÁRRIA ( 550 )
1950.- Avelino Pousa Antelo. 1953.- Fr. Ricardo Sanlés / Avelino Pousa Antelo . 1960.- Anónimo ( Os vosos amigos ). 1964.- Xosé Trapero Pardo. 1965.- Manuel Rodríguez Díaz ( Rodim ), 1967.- Xosé Trapero Pardo. 1970.- Uxío López Prado. 1972.- Euxenio López López-..............
I- 1973.- Manuel María Fernández Teixeiro.II- 1978.- Xosé Xulio Quindós Pardo. III- 1980.- Xosé Trapero Pardo. IV.- 1985.- Ramón Piñeiro López.
PREGOEIROS DO SAN XOÁN / TAMBORILEIROS DE HONRA
1.- 1986. Avelino Pousa Antelo ( Creador do Tamborileiro Municipal ). 2.- 1987. María do Carme Parada López. 3.- 1988. Iolanda Díaz Gallego. 4 .- 1989.Anxo Rodríguez Castedo. 5 .- 1990. Román García Varela. 6 .- 1991. María Elvira Yebra Villanueva. 7 .- 1992. Xesús Vázquez Gallego. 8 .- 1993. Xosé Peña Guitián. 9.- 1994. María do Carme Pena Fernández.10.- 1995. Manuel Arturo Pombo Arias. 11.- 1996. María Carretero. 12.- 1997. Valentín Arias López. 13.- 1998. Xoán Luis López Díaz. 14.- 1999. Raúl López López ( * ). 15 .- 2000. Ernesto Sánchez Pombo. 16.- 2001.Alcaldes de Sárria ( Século XX ). 17.- 2002. Sonia López Sánchez.18.- 2003. Victor López Villarabid. 19.- 2004. Xosé Ramón Gayoso Bonigno ( ** fora de norma** ). 20.- 2005.Carmela González Ruiz.21. - 2006. Amando Losada Losada. 22.- 2007 . Manuel Rodríguez Díaz ( Rodim). 23.- 2008. Manuel de las Heras Briones. 24.- 2009. Xesús María Martínez Rodríguez. 25.- 2010 . Pilar Hombreiro de la Torre . 26. - 2011. Manuel F. Rodríguez Fernández. 27 . - 2012. Siro López Fernández. 28 .- 2013. Raúl López López(** 2ª vez ).29 .- 2014.Cruz Vermella de Sárria. 30. - 2015. Cáritas Interparroquial de Sárria. 31. - 2016.Banda de Música / Escola Municipal de Música. 32 .- 2017. Anxo Rodríguez Castedo ( ** 2ª vez ). 33 .- 2018. Violeta Bernardo Vázquez. 34 . - 2019. Asociación Española Contra o Cancro. - 2020. Festas suspendidas ......... .- 2021. Festas suspendidas......... .35. - 2022. Oscar Puente Santiago 36.- 2023. Abraham Cupeiro.- 37.- 2024. Xaime Félix López Arias.
( ** ) Segunda vez.
***********************************************************************************
PREGÓN DO ANO 1950
AVELINO POUSA ANTELO ( Publicado no Programa ) :
Repenica, repenica,/ Non deixes folgar a man, / Repenica pregoneiro , / Pol-as festas do San Xoán,// Grandes festas relixiosas / Misa grande con sermón / E no remate d ' a misa / D' o Señor a proceseón. // Festas de día e de noite, / Festas de noite e de día : / Verbenas deic ' a mañán, Troula desque romp `o día, // Festas de San Xoán en Sárria , / Forasteiro, ¿ no-n-as viches ? / ¿ Non estiveches n-elas ?..... / ¡ Non sabes o que perdiches ! // Repenica, repenica / Tamboril hastra romper / Qu ' outras festas como elas / N ' has houbo nin ha d ' haber .//
PREGÓN RELIXIOSO ( 1953 )
FR. RICARDO SANLÉS, COMENDADOR DA MERCÉ: ( Publicado no Programa )ç
" O ano 15 do reinado de Tiberio César, ou sexa, o 26 da nosa era, " Xoán Bautista" aparecéu no deserto pregando un bautismo de penitenza para a remisión dos pecados.
A vida do fillo de Zacarías e de Sabela , do Bautista , que en frase de Xesús foi " o máis grande dos nados de muller " e " en cuxo nacemento alegráronse moitos " , é un exemplo de fe e de penitencia. Durante a súa permanenza en lugares desertos e escasos froitos levóu unha vida silandeira e austera. Aparecía en publico vestido de peles de camelo , cinguido cunha larga faixa de pel e comendo dos pobres e escasos froitos que o deserto lle podía ofrecer: lagostas e mel silvestre. A súa habitación era unha cova caliza onde permancéu anos e anos .
A súa misión foi anunciar a Cristo , preparando os corazóns para recoñecelo como o Mesías que viña para a redención do mundo.
O exemplo do Bautista debe ser para nós " ensino" e " animación" . Ensino para crermos na providenza e recoñecermos a superioridade de Xesucristo. Con belisima frase dicíao o Precursor . " Convén que El creza e eu diminúa ".
E trascorridos os días de xexún do Señor, cando Xesús pasa por diante do Bautista, este sinálao co dedo dicindo " Velaí o Año de Deus, o que quita o pecado do mundo".
Non o esquezamos: O Bautista amósanos o camiño; Cristo Xesús.
Ben está que toque a música, que as bombas resoen na veiga, que aparezan as barracas para mozos e grandes e que o tío-vivo dea voltas e máis voltas. Todo iso amostra que estamos alegres.
O importante con todo é asimilarmos un anaco desta marabillosa vista do Bautista e seguirmos o seu ensino tan saudable e os seus exemplos tan heroicos. Iso é o que ten verdadeiro valor para nós, homes cristiáns.Por iso dixen que debe servirnos de animación.
E ao nos felicitar neste día , sinto o desexo de que fagades unha oración pedindo por todos os que formamos a vila de Sárria, esta fermosa e acolledora vila , polos que vivimos nela e polos ausentes dela , que lembran todos a casa soarenga e do ceo ca cobre, do agarimo que a habita, dos ríos, dos prados, do fresco e verde ramaxe dos bosques.....
Os seus desexos , o seu debezo é erstaren connosco , viren á nosa beira,
Sen dúbida que hoxe dos seus beizos xurdirán espontáneas as notas sentimentáis da cantiga morriñosa : Non che nego a bonitura / ceíño desta terriña, / ceíño d' a terra allea, / ¡ Quen che me dera n ' a miña ! / ¡Os que pra aló vades / con vós me levái !....
************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1953
¡ Ei carballeira.... ! dirán / os rapaces da bisbarra / cando veñan para Sárria / o día de San Xohán ,/ ¡ Ei carballeira !..... dirán / as rapaciñas solteiras / que virán moi garuleiras , / con aire ledo e levián . / ¡ Ei carballeira... ! Quizàis / digan c ' a lingua pequena / o Sr. Xurxo da Pena / e Manoel de Farbán . / ¡ Ei carballeira.... ! i-o eco / irá pol ' as carballeiras , / pol ' os soutos verdecentes , / pol 'os montes e as veigas .../ anunciando de San Xohán / as sempre sonadas festas / qu ' iste ano han de ser feitas / como nunca se farán / Abride , pois, o programa / e vereis si, canto digo, / non é pouco comparado / c 'o que dentro hedes achar, / e ,sobre todo pensade / que n ' istes días de festa / Sárria cos brazos abertos / a todos recibirá. A. POUSA
***********************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1954
PREGÓN
Son o d ' o ano pasado / ¿ Relembraisme ?.... ¡ Vel ' ahí ! / Teño o tamboril rachado / de tanto que malléi n ' il, // Son cego... de tanto ver / dende xa fai moitos anos, / pero oir oio tan ben / cal se tivera quince anos . // As pernas téñoas tollidas / de tanto andar riba d ' elas ... / ¡ Moito macéi cando mozo ! / i-agora non quero séculas. // Canso e vello como estóu / cando de festa se trata, / c ' as tripas de corazón / ind ' hei rachar unhas calzas , // Eramos catro gaiteiros / orgulo de todo o val, / quedo eu sol, esmendrallado / de tanto repinicar. / / Fai vint ' anos que toquéi / nas festas de San Xohán ; / cando pasen outros vinte / ¡ ¡ Deos sabe quen quen tocará ! // Pre.... ¡ que caracio ! as festas / son feitas para troulear / que pra sentir angurias / tempo nos ha de sobrar. // Poñamos, pois, leda cara / e redobremos tan forte / que se escoite este pregón / dende Lugo hastra Monforte. // As músecas son xeitosas, / os gaiteiros dos millores, / as festas van ser sonadas / pra paisanos e siñores. // Estouparán os foguetes / facendo eco no val , / as mozas rebulideiras / non pararán de bailar / /.............../ Pol ' o mesmo , tamboril, / repinica hastra estoupar : / ¡ Vivan as festas de Sárria / y - o grorioso San Xohán !.
A. Pousa Antelo
***************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO: 1955
**************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1956 PREGÓN
DAS SONADAS FESTAS DO SAN XOHÁN
Atención poñan señores / que o pregón bate o tambor , / para que corran a ouvilo / todos postos de arredor.// As festas van comenzare / o mesmo que noutros anos / vinde todos a bailare , / que saúde o baile danos. // Os de Betote e Farbán , / de Fontao..... i-outros veciños / se queren catar bôs viños / nas festas os beberán // Pois bebere e trouleare / dalle lor ao curazón , / acudí , que havos dare / nosa festa boa sazón, // Meniñas a mozarría hade nas festas topar / e que despois algún día / han ser xoyas no fogar // Vinde , vinde divertirvos, / vinde ás festas do San Xohán : nuncio de boas colleitas / de patacas e bon pan / e porta aberta ao verán.// Vinde a Sárria que vos brinda / farra, baile ,viño e frores, / e garimosos amores ..... / e cousa millor aínda... ! / empanadas superiores.//
O Tamborileiro Municipal ( * Avelino Pousa Antelo * )
************************************************************************************** PREGÓN VERSIFICADO: 1958
PREGÓN
Veciños........ veciños / de toda a bisbarra : / acodide ás festas / da vila de Sárrai // Co-as roupas millores / que tebndes nas uchas / vinde pasearvos / da vila nas rúas // Traede nos petos / boa presa de cartos , / que en Sárria a maus cheas / podedes gastalos,// Tanto os forasteiros / coma os sarrianos, / terán ao seu gusto / recreios a bao.// A San Xohán Bautista , / glorioso patrón,/ en Santa Mariña / farase a función. // Fútbol e outros xogos / nas Insoas veredes / e andare nas rúas / mui lindas mulleres,.// Fanfarria e foguetes / non han de mancar, / merendas e bailes / onde troulear.// Nas festas de Sárria / ditosos seredes , / pois hai moito baile / e moitos foguetes.// A todos, o Alcalde, / dará convidada: / se quen coma e bea / o seu gasto paga, // Quen diñeiro ceibe / sen dôr de ele ter : / poderá a fartanza / lampar e beber .// Esto vo-lo anuncia / pol-a Comisión , / con nobre fachenda / quen fai o Pregón.
O Tamborileiro Municipal
**************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1959
PREGÓN
As festas de Sárria / han ter este ano, / a mesma guapeza / das que máis gastaron; / más que chover queira / ( coma o ano pasado ), e que neste andemos / mui floxos de cartos. / pos baile e foguetes / non han de mancarnos, / nen bombas que estouren / coma cañonazos, / nen ricas merendas / na casa ou no campo, / con viño esquisito / pra botar bós tragos, // Rapazas fermosas / en Sárria hai a bao ;/ e mozos compridos / e ben campechanos ; / quedarás ás festas / un ambente grato, // Haberá cucañas, / carreiras en sacos, / fútbol e verbenas / por alto e por baixo,// Que a Comisión quere / botar este ano / o resto,, e que todos / veciños i-estranos / na vila de Sárria / as sintan folgados : / e canten e rían , / e rompan zapatos, / en leda folia / con gozo bailando,//
O Tamborileiro Municipal
************************************************************************************** PREGÓN DO ANO 1960
PREGÓN
SÁRRIA EN FESTAS. AS FESTAS GRANDES. SAN XOÁN
A vós, os que queimades etapas na dureza do cemento da cidade, no labirinto da fábrica, do outro lado da fronteira , onde a saudade do pobo é moito na vosa vida, aos que nos coñecedes, a todos, a nosa CONVIDADA . A convidada , dos vosos, dos que quedan para dicirvos onde queda a vosa casa.
Queremos que se conserve a tradición , co seu encanto ; si, é preciso que deixemos , unha vez máis, as pétalas riba da auga, que bailemos á lucencia da fogueira, que madruguemos para cacharmos ao sol no seu baile . Quéreno os nosos vellos , Non, non son teimas , é a forza sá dunha tradición . Pedimos unha participación nas festas campestres e avogamos por un rexurdir do corido nos nosos bailes, da inocencia
O noso anuncio de festas soa a bruido de augas, de tardes encantadoras vividas na apacibilidade das Aceas, xardín natural e caprichoso co encanto da sorpresa en cada un dos recantos de arrecendos de empanada, de fogaza grande ; de saboriños de año trufado pola sabia man da nai boa. Aquí vos agardamos.
Cada un dos lugrexos encerrando o seu encanto. A subida ao alto da Mercé, a Santa Cristiña , á Cha, para ollarmos un val que loita por se esluir entre o verde, para nel a Veiga cristal de fantasía , onde se saborea o bon gusto de xantares, de esmorgas, de señorío.
Tomade o voso novo de augas ferras na fonte nas Insuas que curóu da vellez aos nosos avós, Rebuldar nas Insuas onde é frescor é compaña,
Facemos a convidada coa fonte chea de xamón, da chourizada, de boas cousas. Brindamos hospitalidade a todos, simpatía das nosas xentes novas; así ALEGRÍA.
Sárria convídate a axeonllarte diante do seu Padrón para marmurar un prego, a te sentir en familia ; a participar no seu boureo, a vivir en La Unión a sinceridade dunha mocidade que canta e sorrí á ilusión de amar.
Convidados, sumarédesvos aos festexos que falan de lembranzas da nenez , do mellor da vosa vida.
O Pregón alongase a traveso dun programa para vós , sacado do mellor con cariño: musica, deportes , luz , descanso, ledicia.
Os vosos amigos
*************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1961
PREGÓN.......
Se eu tivera un foguete / como os que empregan agora / pra dar a volta ó mundo / en pouco máis dunha hora / habíalle meter drento / o vello tamborileiro / pra anunciar , do San Xoán , / as festas no mundo enteiro.//------ Pro, xa que non hai foguetes / como os dos cosmonautas / haberá abondo dos outros / pra facer festas sonadas,//--------- Dádelle grasa ás canelas, / rapaciños e rapazas , / que vades poder beilar / de beilar tedes ganas, / Vinde, pois, todos a Sárria / ás festas do San Xoán, / Eu pódovos adiantar / que a todos vos gustarán, //
Avelino Pousa Antelo
**************************************************************************************
PREGÓN DE XOSÉ TRAPERO PARDO ( 1964 )
PREGÓN
No aire morno deste mes de San Xoán, poñemos como primeira lumieira das súas festas, este pregón das patronáis de Sárria.
Dnde a acrópole onde oraron monxes e montaron garda soldados , até a chaira , onde perfuma o aire a flor nova do sabugueiro polas pinas rúas da vila antiga e polas chas avenidas da nova, un aire de gozo percorre o ambiente, diante da inminencia dun feito que todos no seu interior formulan así ; ¡ VAN COMEZAR AS NOSAS FESTAS DE SAN XOÁN !.
O parece que, como programa, é dicir pouco. Mais é dicir pouco. Pois equivale a lembrar que os sarriaos saben organizaren festas cun elevado senso de alegre prestanza , que saben recibir ao amigo "ao xeito" de Sárria", que val tanto dicir con cordialidade que saben ofreceren ao visitante os atractivos necesarios para que nel deixen os festexos un recordo grato.
E dicir tamén á provincia enteira que esta vila vai despregar toda a sinfonía e toda a policromía das súas festas - que non teñen par noutras partes - para que rúas e prazas , sociedades de recreo e campos viciños sintan o latexo dunhas xornadas nas que o relixioso e o deportivo , a conversa e o espectáculo dean un intenso latexo novo ao conxunto urbán e ofreceranlle ao forasteiro e ao amigo unhas horas de inesquecible lecer.
A poucas datas da súa iniciación, Sárria manda a todas as partes esta mensaxe do SEU SAN XOÁN . Para a xente mozam promesa e até seguridade de amores novos ou de novo elo para afirmaren os vellos, Para quen peitean canas, seguridade de ledas evocacións doutras festas. Para todos , atractivo, gozo, beleza de luz e ritmos suaves ou loucos de música.
Aquí está xa a primeira lumieira das festas.
¡ Imos acender na noite de San Xoá, chea de tradicións e perfumada de recordos , a fogueira brillante das de Sárria, nas que poñerán tamén o seu misterio e o seu encanto os "ollos meigos" das sarriás , luces marabillosas dun "lume novo" anovado a traveso dos tempos !.
Trapero Pardo
*************************************************************************************
PREGÓN DE MANUEL RODRÍGUEZ DÍAZ ( RODIM): 1965
PREGÓN
Unha vez máis a nosa vila disponse a celebrar as tradicionáis festas de San Xoán.
É a nosa intención que estas liñas sexan o pregón optimista e cordial de xornadas inmediatas de alegría, que axiña invadirán o noso ambiente. Porque se ben é certo , que Sárria se caracteriza polo seu ambiente alegre e acolledor ao longo de todo o ano nos días das súas Festas Tradicionáis alcanza maior entusiasmo proporcionando xornadas inesquecibles a quen nos horan coa súa presenza e aos que nos sentimos orgullosos de termos nacido aquí.
Sárria divírtese nas súas Festas Patronáis tomando un aspecto novo e alabarante coas súas rúas invadidas por multitude de luces multicolores , refrexo fiel do noso entusiasmo e alegría.
É indiferente que a calidade de determinados números festeiros poida variar dun ano a outro- O que importa é divertírense , mais animados sempre dun espiritu e alegría sans.
Non nos queda máis que expresarmos a nosa máis sincera gratitude á industria, comerzo e viciños de Sárria a todos os que nos prestaron a súa desinteresda e valiosa colaboración.
M.R.D.
*************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1966
( Reproducen o Pregón do ano 1953 ) A Pousa.
*************************************************************************************
PREGÓN DE XOSÉ TRAPERO PARDO ( 1967 )
PREGÓN
Fíxose costume o facer pregón dunha festa. Porén pregón, como o dia a súa etimoloxía , equivale a dar coñecemento previo dunha cousa. ¿ E será preciso que Sárria faga louvor das súas festas de San Xoán , se ano a tras ano, con unha tradición xa secular , veu delas dando novas tan difundidas que en todo o ámbito provincial teñen xa sona, arraigo , prestixio e atractivo suficeinte para que co seu só nome teñan logrado iso que todos procuran, é dicir a popularidade ?,
Non sería necesario , pois, que á fronte deste programa de festas puxeramos o pregón das de San Xoán de Sárria, se o costume non impuxera, como servidume, esta obriga.
Máis non queremos nós lanzarmos como un grito estridente o anuncio desas festas , senón poñer nelas o que teñen de evocación e de grata celebración, lembrando sinxelamente o marco no que se desenvolven - Sárria, vila branca , outeando os verdores dun val extenso e fértil- e poñendo o acento nesa especial distinción coa que a vila se nos amosa , para dar ás súas festas un especial carácter mediante a que adquiren, por así dicilo, persoalidade propia.
Dende os chaos , por onde o río corre, até a acrópole onde se alzóu o castelo e rezaron, e aínda rezan , moradores do convento , as rúas van ascendeno , selando un testemuño dun vello senso señorial, cos brasóns cos que se amosan as edificacións.
E nestes días todas esas rúas fan festa. Que, dada a configuración de Sárria, son festas por todo o alto e por todo o chao, facendo bulir nos salóns e nas prazas, na terra e no aire a música e a lumieira , o ledo parolar e o demorado paseo , do que son flor e gala - xardín sempre fecundo do amor - as mozas , que teñen tamén nos seus ollos luz e festa. Festa e luz , que cecáis prendan na alma xemelga, que até Sárria chegue nestes días descoidada , mais que achará aquí o que ha perdurar toda unha vida.
Deberiamos cecáis dicirmos , como en todos os pregóns : ¡ Acodide ás festas de San Xoán de Sárria !. Mais non será necesario.
Porque como dende hai moitos anos ven ocorrendo , abondará con dicirmos que Sárria celebra as súas festas para que nas terras luguesas se sinta o desexo, e até a necesidade , de acodir a elas.
¡ Todos saben que Sárria sabe celebrar , dende o cume do vello castro, até a planura de rúas direitas , as festas patronáis con un senso propio, no que andan mesturados o número festeiro , o concerto musical e a cordialidade dos sarriaos !. Que cecáis estea nela principalmente o maior atractivo do San Xoán de Sárria.
Trapero Pardo
**************************************************************************************
PREGÓN DO ANO 1970
PREGÓN
Xa de novo, un ano máis, dende os píncaros da nosa vila, soltan os seus sons as campás e, o retumbo dos tambores do eco , anuncian cheas de ledicia a chegada das festas de SAN XOÁN-
E a ilusión brila nos ollos das mociñas e fenden os ventos os aturuxos que sain da gorxa dod mozos ; os vellos rin retranqueiros e mercan sedas as nais das rapaciñas casadeiras.
"¿ Gústache ... ? ¡ Ai Maruxiña que fermosa has de ire ". Din as mais , cheas de cariño. " ¡ Meus catros alo van ". Din os pais , retorcendo o fuciño. "¡ Bo ! e despois de todo , ¡ sonche as festas de San Xoán... ! ". Din todos a unha.
E voltarán a alumarse as tebras, rachadas por luces multicolores ; teremos un recordo ou unha aperta prós nosos seres queridos e, a lus dos foguetes, envoltas nos panos da enfancisa, voltarán a nós as vellas aventuras e a múseca porá a uns no mundo de fai moitos anos e , pra outros , será un fermoso presente. Dempois cando todo seña hestoria , será o comenzo de unha nova etapa , coas mesmas parolas que fai anos e co mesmo fondo e deseio ." De hoxe nun ano... ".
Citámosvos pois equí neste encontro , a todos, sarriáns e non sarriáns, vellos, mozos ou nenos. Equí recibiremosvos cos brazos en crux e unha sonrisa nos beizos. Vinde todos os que con nós queirades disfrutar de unhes días de sana ledicia, honrando o noso SAN XOÁN.
Xa se sabe que non haberá as mesmas atraciós que fai vinte anos , faltarán recordos que moito amades, pro, en troque , atoparedes outras novas , que terán a mesma finalidá e como aquelas estarán tamén cheas de beleza.
As campás inda siguen dicindo co seu enadeado badaleio : Festas de San Xoán, festa de SAN XOÁN, festas de SAN XOÁN.... O sol xa vai na buraca pro elas seguirán , correndo de boca en boca e de ouido en ouido, como volvoretas portadoras de ilusión.
¡ Ei carballeira !
E. L. Prado ( Uxío López Prado )
********************************************************************************************** PREGOEIROS E PREGOEIRAS DAS FESTAS DO SAN XOÁN DE SÁRRIA QUE LERON OS SEUS PREGÓNS EN ACTOS PÚBLICOS ( NA SOCIEDADE LA UNIÓ, CASA DA CULTURA E CASA DO CONCELLO.
I
PREGÓN DO SAN XOÁN DO ANO 1972
EUXENIO CASIMIRO LÓPEZ LÓPEZ
Presentación : ¡ Grazas !
Ademáis do saúdo que a Comisión de Festas que me honro en presidir dirixe por medio deste Programa , quero, na esperanza de non incorrer en impropias repeticións , expresar , a todos e cada un , a palabra coa que se encabeza esta páxina : GRAZAS.
Porque é moito o que teño que agradecer a todos: Alcalde e Corporación Municipal, diversas Autoridades provinciáis , aos incansables membros da comisión festeira, a moitas entidades que só facilidades deron e, como non, ao comerzo e industria e ao pobo en xeral , que coas súas aportacións contribúe a que os festexos acaden o seu debido esplendor.
Mais esta gratitude acada a súa nota emocionada cando se trata de facela presente ao noso querido paisán D. EUXENIO LÓPEZ E LÓPEZ , Direitor Xeral de Formación Profisional e Extensión Educativa, por se ter dignado aceptar o convite que lle fixen para que fose PREGOEIRO DAS FESTAS DE SAN XOÁN 1972, imponnos a obriga de loitar para conseguirmos que os festexos alcancen o alto nivel que o Pregoeiros e iniciador dos mesmos simboliza coa súa presenza.
Sárria, xuño de 1972
Víctor L. Villarabid ( Presidenza da Comisión de Festas )
..................................................................
EUXENIO CASIMIRO LÓPEZ LÓPEZ
Nacéu en Ourense , sendo fillo de sarriao, e sempre tivo grande relación con Sárria. Pertencéu á carreira xudicial, foi Gobernador Civil , Delegado Nacional de Xuventudes e Direitor Xeral de Ensino Primario-
Ao seu impulso debeuse a creación en Sárria do Colexio Nacional Mixto Comarcal ( Actualmente CEIP Frei Luis de Granada ) e a Escola Fogar, derivados do proceso de concentración escolar na vila de escolar do medio rural nos concellos de Sárria, Samos e Láncara. Ao mesmo tempo foron creados os colexios comarcáis de Carballo ( A Coruña ), Viana do Bolo ( Ourense ) e Forcaréi ( Pontevedra ), que foron os primeiros que levaron aparellada a xeralización do trasporte escolar e os comedores escolares de Galicia ,
Foi nomeado FILLO ADOPTIVO DE SÁRRIA e o seu retrato forma parte da GALERÍA DE SARRIAOS ILUSTRES.
........................................................
O pasado día 8 de xaneiro, Sárria e a súa comarca, sumándose xente de toda Galicia, rendéu unha cálida homenaxe a don Euxenio López López, nomeándoo Fillo Adoptivo de Sárria.
Unha das facetas máis destacables entón, resultaba ser , o que esta xusta homenaxe , cando xa o amigo "Genín" nada tiña que ver no mundo da política, foi algo que honróu entón aos habitantes desta comarca. E ao mesmo tempo, que era un pobo agradecido con quen tanto o axudara.
Foi unha data histórica o pasado día 8 de xaneiro.
************************************************************************************** II
PREGÓN DO SAN XOÁN DO ANO 1973
PEQUENO PREGÓN PRÁS FESTAS DO SAN XOÁN DE SÁRRIA
POR MANUEL MARÍA
Sárria é unha das terras luguesas e galegas máis defiñidas e fermosas. Tamén das máis fértiles . A vila érguese no cume dun monte i esparéxese polo val. No cume do monte está ben asentado o convento da Mercede , o torreón do castelo que xa non pon medo i a gracia románica da eirexa do Salvador . Un pouco máis abaixo álzase a torre da eirexa de Santa Mariña, lixeira i esguía, como se lle quixera marcar o rumbo ás aves vagamundas. Na veiga o rumor do río- ¿ Sárria ou Ouribio ? - homilde, ledo e cantareiro, que sabe de cabadas e sementeiras, arrolando coa súa música , doce e pequeniña , o arboredo que se espella nas súas augas .
Sárria é unha vila ancorada no seu pasado que ten vontade de facer o seu porvir. Esto nótaselle no seu comercio , na súa industria - algunha dela moi importante - e nas súa instituciónd o "Casino" e " La Unión", tan popular, tan fondamente afincada no vivir de Sárria i en "Meigas e Trasgos" , tan intelixentemente dirixida e que tanto leva feito pra erguer o nivel cultural da vila , con escelentes resultados. Os compoñentes de " Meigas e Trasgos "entenden a cultura como ten que ser : algo concreto enraizado nunha terra e nun tempo e non algo astrato , sin raigañas e sin unha base auténticamente popular. O esprito de Sárria está aberto ó mundo. Por algo a vila está ó pé do Camiño de Santiago que foi por onde entróu nas Hespañas , na Edade Media, o esprito de Europa i a súa cultura. Según Alfredo Brañas en Sárria houbo unha importante escola poética aló polo século XIII. O nome do xograr Afonso Gómez é dabondo siñificativo . Os versos do poeta sarriano , aínda nos días de oxe, firen como espiñas de toxo bravo e montesío. Dende Afonso Gómez deica don Francisco Vázquez Saco , pasando polos antecesores de fray Luis de Granada e do P. Sarmiento nas veciñas terras de Samos , por Matías López e polo cronista Diego Pazos, hai unha chea de nomes ilustres que son o mellor espoñente do esprito destas xentes e destas terras. Que son a testimuña irrebatibel de como os sarrianos tiveron sempre aberta a súa sensibilidade á beleza i a súa intelixencia ao saber.
Sárria celebra , dende vello, as festas do San Xohán. A noite de San Xohán é unha - por non decir a máis - das noites máis misteriosas e poéticas de todo o ano . As fogueiras purificadoras érguense no cume dos montes , nos recodos dos camiños e nas encrucilladas das aldeas. O orballo da noite de San Xohán ten virtudes máxicas. O resprandor das fogueiras cega os nosos ollos. O seu lume queima as morallas do esprito. Entón é o intre xusto no que un ten pureza dabondo pra abrir o seu corazón á ledicia festeira. A ledicia é un don que é preciso ganar. Daquela as rapazas son máis fermosas i os mozos máis comprensivos e xenerosos; os homes feitos adeprenden a sorrir, os vellos sinten rexurdir a espranza i os nenos non paran de brincar. É entón, deste xeito, cando a vida se fai maravillosa . Cando un sinte degaros de vivir. A musica acada toda a súa pureza i a súa linguaxe fálanos dun xeito novo. Todo o povo de Sárria esquence, por uns dias, a loita diaria contra a vida , pra ofrecer nestes primeiros días do vrau recén estrenado , noviño do trinque, a propios i a estranos , a súa cordial hospitalidade. Foi un poeta destas terras, Félix Vergara Vilariño, o que escribiu estes versos:
¡ Ouh Sárria ! / bandeira de lecer / ergueita / ós catro ventos; / magnolia / que perfumas / a miña tristura / inefábel. / Pronunciar / o teu nome / é decir: / xente sinxelas. val garimoso , / río solermiño..... /
Un poeta sempre ten razón. Vide, pois, meus amigos, ás festas do San Xohán de Sárria. A paisaxe da vila encherá de beleza os vosos ollos. A cordialidade i a simpatía dos sarrianos quedará sempre no voso afeto. A beleza das mociñas e das mulleres desta terra será un soño que soñaredes arreo. A ledici das festas faravos compaña por moito tempo. Cecáis pra toda a vida.
************************************************************************************
III
PREGÓN DO SAN XOÁN DO ANO 1978
DON XULIO DO HOSPITAL.- SEMBLANZA DUN SARRIAO DE ADOPCIÓN
DON XOSÉ XULIO QUINDÓS PARDO, coa carga inmensa da súa bondade e humanismo profundo, recalóu un día na Sárra durmiñenta e morriñosa da década dos cincuenta.
Sárria gañouno. Nunha vintena de anos de convivencia , dende o seu cas reitiro da cela da capelanía, a súa presencia servíu para facer o ben nun labor calado , máis de xestos ca de palabras...
( ¡ Que tristeiros eran aqueles enterros dos velliños ! ) Case furtivamente . cecías para non molestarnos, a cruz alzada , o cadaleito levado polos empregados do Concello , don Xulio e un pequeno acompañamento . ¡ Que sós os deixamos pasar entón !. Subían paseniño a pina Corga do Convento... )
Non prodigaba as súas saídas, o seu lugar estaba, e segue a estar, no medio deses anciáns aos que inmisericordes arrecantamos entre paredes, porque estorban nos nosos fogares.
Home culto no máis amplo senso da palabra , sen a fachenda ao uso, os seus libros a súa capacidade de traballo poideron , se a sinxeleza de espíritu non fose tan grande , nel , levalo a escalar postos no escalón eclesial. Estaba agusto en Sárria e a Sárria viñan a falar con el, inmensa forza a da palabra, xentes que nel achaban a fortaleza e o amigable consello.
O Asilo pechóu as súas portas e comezóu o éxodo. Don Xulio tamén se foi e de primeiras non nos prodecatamos da súa ausencia. Se se tratase doutra persoa teríase celebrado unha homenaxe desas que se estilan e con ambiente de tres garfos e outras argalladas, máis non o perdoaría don Xulio . Tamén sabemos que non nos perdoará estas liñas recordatorias.
O seu labor entre a xuventude sarriá, que tantos camiños abríu , faríao acreedor de eterno agradecimento, se a memoria colectiva dos pobos non fose tan fraca. O seu desinterese e humanidade serviron de exemplo e orientación a moitos e por iso será a súa palabra o preludio das festas deste vano.
Hai anos, da súa pruma sairon colaboracións recollidas en libros-programas , nos que falaba de Xoán, o Precursor , o que preparóu os camiños e o Pregón co que abrirá as festas de 1978 será o adro gozoso cara unhas xornadas de alegría.
Sárria perdera a don Xosé Xulio e agora volta a gañalo, aínda que somente sexa por unhas horas . Aínda que a verdade é que creo que nunca o perdéu de todo, neste rencontro vese que é así, está pronto, aínda que lle custa dabondo. vir a Sárria nos ofrecer o Pregón. ¡ GRAZAS !.
Sárria , fidalga de pro, non esquece a quen lle deu algo do seu ser e axudóu a conformala dende o grito do seu labor calada.
A COMISIÓN DE FESTAS
( O Pregón do San Xoán de 1978 foi pronunciado por don Xosé Xulio Quindós Pardo, Capelán do Hospital-Asilo do Mazadoiro, natural de Cervantes, no Salón de Actos da Biblioteca Publica Municipal de Sárria- Rúa Pedro Saco ).
************************************************************************************
III
PREGOEIRO DO ANO 1980
XOSÉ TRAPERO PARDO
DIA 21 DE XUÑO
Ás sete : PREGÖN que pronunciará o xornalista D. Xosé Trapero Pardo.Ao remate concerto pola Banda da Escola de Música,
************************************************************************************
IV
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1985
RAMÓN PIÑEIRO LÓPEZ
( Láncara, / Santiago de Compostela )
( O Pregón foi lido no Parque da Sociedade Cultural " La Unión"
*************************************************************************************
REGULAMENTO DE HONRAS DO CONCELLO DE SÁRRIA
" Artigo 44.- Con ocasión das Festas de San Xoán serrá nomeado / a un /unha Tamborileiro / a de Honra, á quen lle corresponderá facer o Pregón das Festas, e presidir co Alcalde todos os actos oficiáis que se programen.
A nominación recaerá en persoas, asociacións ou entidades que pola súa especial vinculación con Sárria e a súa vida social, cultural, económica , asistencial ou educativa teñan contribuido á defensa e difusión dos valores propios da comunidade local, ou que polo seu altruismo e méritos persoáis se fagan acreedores dos seus concidadáns.
Como expresión desta homenaxe seralles entregada, preferentemente, unha representación artística da figura do " Tamborileiro Municipal" tradicionalmente unida a esta celebración festiva , e que constitúe o icono representativo das Festas Populares".
..........................................................................
1
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1986
PRIMEIRO TAMBORILEIRO MUNICIPAL
DON AVELINO POUSA ANTELO
Nacéu en A Barcala ( A Coruña ) o 4 de maio de 1914.Fíxose mestre de primeiro ensino e xerente de Cooperativas, Puxo escola eb traballóu en diversos lugares de Galicia, en Zaragoza e en Tenerife.Organizóu e dirixiu a Escola Primaria de Orientación Agrícola da Granxa de Barreiros ( Ortoá-Sárria ) e ensinóu nos Cursiños de Formación Agropecuaria para Mestres ruráis da provincia de Lugo, que axudóu a programar.
Colaborador incansable na prensa e na radio, entre outros xornáis en El Progreso e El Pueblo Gallego, pronuncióu conferencias en Galicia ,Madrid, Canarias, Euskadi , Cataluña , Arxentina, Cuba, Urugay, Brasil......, procurando a reafirmación da identidade galega para soerguer o país e promovendo o cooperativismo para desenvolver o mundo agrario.
Foi dirixente das Mocidades Galeguistas antes da Guerra de 1936 / 1939 e presidiu o Partido Galeguista despóis da Ditadura. Participóu na campaña a prol do Estatuto Galego de 1936 e tamén na elaboración estatutaria e no plebiscito deb 1981, Promovéu a Fundación Castelao da que foi presidente.
Publicacións : " Temas de Agricultura" , " ¿ Valen ou non as Cooperativas de Explotación Comunitaria para o campo galego ?", " Reforma das estruturas agrarias de Galicia ", " Capitalismo e cooperativismo na Galicia rural", " Aqueles mozos dos anos 30...", " Unha escola para a Galicia rural. A Escola Agrícola da Granxa de Barreiros ( Sárria- Lugo ) ", " Memorias dun galego inconformista ", " Fiestra", "Galicia tarefa urxente".
Distincións: Premios de xornalismo Ramón Mourente e Sánchez Hardinguey, Alexandre Bóveda, San Martño "polo labor de toda unha vida" ; Irmandade Ramón Valcarce ;Socio de Honra de Nova Escola Galega ; Socio de Honra do Seminario de Educadores para a Paz ; "Medalla Castelao á lealdade galeguista", Insignia de ouro e esmalte da Unión de Cooperativas; Recoñecemento da Escola Normal de Santiago " por vivir con intensidade o seu labor diario como mestre" ; Padriño de Honra de varias promocións de Diplomados de Ciencias da Educación; Insignia de Ouro da Universidade de Santiago de Compostela; Pedra de Honra no Campo da Feira de Negreira ; Parque Avelino Pousa Antelo en Teo; Tamborileiro de Honra en Sárria,,,,
Mentres dirixiu a Escola de Barreiros promovéu diversas actividades de tipo cultural e dirixiu un grupo de música e danzas populares coñecido como " Os Argalleiros de Barreiros". Ademáis organizóu un grupo teatral escolar.
Colaborador asiduo do Libro-Programa das Festas de San Xoán foi o creador do "Tamborileiro Municipal" e doutro personaxe, "O Vello dos Contos" ) , cos que a partir de entón introduciu a presencia da lingua galega nesa publicación, No ano 2008 foi galardoado en Láncara no VII Premio Ramón Piñeiro de "Facer País ".
Falecéu en Teo o 20 de agosto de 2012
************************************************************************************ 2
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 1987
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA MARÍA DEL CARMEN PARADA
Natural de Sárria, filla de Raimundo Parada Lolo e Pilar López Melle, da Casa Cubano de Vilar de Sárria. Casóu a con Segundo Mariño, director da Emisora
Radiocadena de Vigo. Nai de dous fillo.
Foi redactora da revista " Marca" , en Madrid, e colaboradora , atá a súa desaparición , das revistas " Gaceta Ilustrada" e " El Español".
Redactora de " El Pueblo Gallego " atá o ano 1972 e dende ese ano a 1975 redactora de " Faro de Vigo", mentres foi direitor Álvaro Cunqueiro. Dende 1975 foi redactora de " La Voz de Galicia" , na súa Delegación de Vigo.
Realizóu numerosas viaxes e reportaxes, como enviada especial e é autora dun coñecido liro culinario tiduado " Recetas de Cociña Galega". A gastronomía é unha das súas afeizóns.
Preparóu un libro sobor dos pazos de Galicia e outro adicado ao Camiño de Santiago.
O nomeamento de " Tamborileira Municipal de Honra " que nas festas do San Xoán de 1987 lle foi entregado é proba do recoñece,mentoi dos méritos dunha filla de Sárria que, na cidade olivica, leva adiante o seu labor de xornalista e escritora co máis fondo sentimento de galeguidade.
*************************************************************************************
3
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DE 1988
DONA YOLANDA DÍAZ GALLEGO
Yolanda Díaz Gallego nacéu en Sárria o 2 de xaneiro de 1934- Logo de estudar o Bacharelato e Peritaxe Mercantil emigróu a Uruguay coa súa nai e irmáns , onde ficarían atá o ano 1978.
Neses vinte e cinco anos pasados no Uruguay a súa actividade cultural e social foi moi grande. Fundadora do "Teatro Popular Galego" de Montevideo, onde foi a súa primeira actriz, colaboradora da emisión en galego " Sempre en Galicia", conferenciante, participóu no Primeiro Congreso da Emigración Galego en Ultramar, publicóu moitos artigos de prensa , foi membro da Delegación do Padroado Rosalía de Castro, da Comisión de Cultura di Centro Galego de Montevideo, segredaria xeral do Padroado da Cultura Galega no Uruguay, membro da comisión que conseguiu para algunhas rúas de Montevideo a denominación con egrexias figuras galegas.
No ano 1975 foi encargada da colocaciòn en Rianxo dun busto de Castelao , doazón da colectividade galega e tamén colaboróu nas xestións para a colocación dun monolito adicado a Rosalia de Castro en Montevideo.
Dende 1978 vive en Barcelona, onde presta a súa valiosa colaboración ás colectividades galegas da cidade e da área metropolitana.
Dende a súa fundación no ano 1983 é Presidenta de O Penedo -Fogar Galego".
Viaxeira incansábel por terras de América e Europa, a súa imaxe é a dunha muller que, dende a emigración, traballa por Galicia. E , dende logo , esta muller nada en Sárrias , ten dado amostras dun grande amor pola Terra, aínda por riba das dificultades dos longos anos de pedra da nenez e da mocedade , que a levaron a pasá-lo mar . Esa imaxe rexa e forte de quen ergue a bandeira da galeguidade, ben merece que na súa vila nadal se lle renda homenaxe de admiración.
¡ Benvida !.
Adenda
Colaboradora na publicación da Historia de Galicia de Otero Pedrayo . Medalla do Centro Galego de Barcelona ( 2012 ) . Tivo destacada actividade no irmandamento de Sárria co Distrito de Sarría-San Gervasi e das xuntanzas Sarriá-Sárria-Sarriá de Ter-Callosa d' en Sarriá que se celebraron en Barcelona. Creadora do grupo de teatro Zarabanda integrada no Penedo-Fogar Galego e despóis na asociación " Saudade". En 2023 publicóu " Decidín desvelar o proceso".
*************************************************************************************
4
PREGOEIRO DO SAN XOÁN 1989
ILMO SR. D. ANXO RODRÍGUEZ CASTEDO
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
Nacéu en Sárria o 22 de agosto de 1947. Seguiu estudos en Sárria e en Lugo.
Dos seus tempos de mocedade tódolos sarriaos recordamos a súa integración e traballo en grupos xuvenís , e en especial a coordenación de actividades teatráis que, dalgún xeito, viñan a encher o valeiro cultural daqueles tempos.
Licenciado na Universidade Pontificia de Comillas, Licenciado pola Universidade Complutense ( Filosofía e Letras ) , Diplomado en Psicoloxía Pedagóxica . Diplomado en Psicoloxía Industrial . Cursiños Monográficos de Doutorado , C.A.P. ( Universidade Complutense ) e estudos de postgraduado na Universidade da Sorbona , son os rasgos que perfilan a traxectoria dun sarriao que polos seus propios méritos está chamado a altas responsabilidades . Logo de traballar catro anos no ensino privado, foi Xefe do Departamento de Psicoloxía e Orientación do antigo Ministerio de Mariña. Dende febreiro de 1978 a febreiro de 1983 foi Xefe de Sección e Orientación e Traballo Social do Instituto Nacional de Aistencia Social , Subdirector Xeral de Coordenación na Dirección Xeral de Acción Social, responsable do Instituo Nacional de Asistencia Social ( 1983-1985 ) , pasa en maio de 1985 a desempeñar o cargo de Direitor Xeral do Instituto Nacional de Servizos Sociáis ( INSERSO ), agora dependnete do Ministerio de Asuntos Sociáis,
Participóu en diversos Congresos e Seminario sobre educación, emprego , orientación escolar e profesional , servizos sociáis e rehabilitación de minusválidos.
Amáis tivo participación en Congresos , Seminarios e cursos tanto en España como no estranxeiro.
É autor de estudos e publicacións , merecendo destacar os seguintes:
Evaluación de Programasy Servicios Sociales para el bienestar Social. Universidad Internacional Menéndez Pelayo. Santander.
Los Servicios Sociales. Principios Sociales , Principios Ideologicos y Criterios de Actuación de una política socialista de Servicios Sociales, Centro de Estudios de la Administración.
La Violencia y los Medios de Comunicación de Masas.
Los Minusválidos en una Sociedad Injusta,
Los servicios Sociales, Organización y Gestión, Centro de Estudios de la Administración.
El Psicólogo y los Servicios Sociales. Funciones y Ámbitos de Intervención . Funciones y Ámbitos de Intervención, Colegio Oficial de Psicólogos de Galicia.
É membro do Protectorado da ONCE, da Comisión Interministerial para a concesión de Auxilio e Recoñecemento da Condición de Refuxiado , da Comisión de seguemento de Inversións do Ministerio de Traballo e seguridade social , da Comisión de Contas e Balances da Seguridade Social e Secretario Nacional de Rehabilitación Internacional.
Tódolos sarriaos somos coñecedores de que por tras de tantas responsabilidades hai aínda moito daquel "Gelucho" estudoso, sorridente , emprendedor , cheo de inquietudes , que era quen de arrincar , nesta vila preguiceira, a outros rapaces para tarefas de proxección social.
Coa súa presenza enchía os períodos vacacionáis , unha Sárria que ía de vagar.
Esta vila hospitalaria e fidalga , que na ruta xacobea tivo a súa razón de ser, ve agora, polo desexo feito realidade por Rodríguez Castedo, potenciado ese sentimento de acollida. O Centro que para atención de Diminuidos Psíquicos e Físicos vai a ser axiña realidade na nosa vila, recibiu o pulo, o apoio e a forza deste sarriao que co seu pregón vai abrir as portas do San Xoán 1989.
TAMBORILEIRO DE HONRA é neste ano Anxo Rodríguez Castedo. Nestas datas ledas Sárria e o pobo de Sárria queren amosarlle aplauso e gratitude.
Aínda na lonxanía dos anos e das situacións , Sárria segue a estar presente na acción e no corazón,
¡ Grazas !
************************************************************************************
5
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1990
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
ILMO. SR. D. ROMÁN GARCÍA VARELA
Nacéu en Sárria o día 23 de decembro de 1940.
Obtivo a Licenciatura en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela no ano 1962. Ingresóu na Carreira Xudicial no ano 1966- Exercéu como Xuiz, entre outras prazas, na de Ateca, Amurrio, San Clemente, A Estrada e Granollers. No ano 1979 ascende a Maxistrado , desempeñando funcións da citada categorí en Vitoria-Gasteiz e Madrid-
Foi promovido a Maxistrado do Tribunal Supremo o 12 de abril de 1989. O 27 de abril de 1989 tomóu posesión do cargo de Xefe de Servizo de Inspección do Consello Superior do Poder Xudicial.
Colaborador en diversas publicacións diarias ( El País, La Voz de Galicia... )é tamén autor de diversas publicacións xurídica. Foille concedida a Cruz Distinguida de San Raimundo de Peñafort e a Medalla Castelao.
Creador das Xornadas Xurídicas " Ayuntamiento de Sárria ", que agora levan o seu nome , fixo posible que as persoas máis representativas da vida xurídica española á fronte de altas institucións , da xudicatura e do mundo universitario impartan en Sárria maxistráis leccións con participación de profesionáis , dirixidas tamén a estudantes universitario.
Román García Varela, moi vencellado a Sárria por pertencer a unha das familias de máis antiga e rexa raigame na vila , amosóu sempre un forte sentimento de sarrianidade, recibindo o nomeamento de Tamborileiro de Honra e como "Fillo Predileto de Sárria " o seu retrato figura na Galería de Sarriaos Ilustres.
********************************************************************************** 6
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 1991
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA MARÍA ELVIRA YEBRA VILLANUEVA
Nacéu en Sárria o 3 de setembro de 1957, filla de Luis Yebra e de Milagros Villanueva. Estudóu na Academia Felipe II ,no Colexio das Xosefinas de Lugo e no Instituto de Bacharelato de Sárria. Licenciada en Ciencias da Información pola Universidade Complutense, é tamén Técnica en Relacións Públicas.
Comezóu a súa carreira profisional no diario " Ya " de Madird, alternando este traballo cos seus estudos. Durante varios veráns fixo prácticas na Delegación de " El Ideal Gallego" en Lugo. Tamén colabora nas revistas "La Gaceta Iliustrada" e " Debate Escolar".
En 1979 entróu a traballar no gabinete de prensa da sé central da UCD , onde participóu en numerosas xornadas de traballo en tódalas provincias españolas. Na Campaña do 82 acompañóu aos candidato á presidencia do Goberno, Landelino Lavilla, polo país ocupàndose dos medios de comunicación.
En 1983 colabora coa Fundación Konrad Adenauer a traveso da Fundación Humanismo e Democracia . Neste ano traballa para o Partido Liberal e para Federación Española do Consumidor, ao tempo que comeza coas súas colaboracións na sección de cultura do diario "ABC". A fináis deste mesmo ano é nomeada xefe de prensa do Presidente da Xunta de Galicia, tendo por iso que se trasladar a Santiago de Compostela. No ano 1985é nomeada Direitora de Relacións Externas da Xunta de Galicia en Madrid. Durante este ano crea o Clube de Periodistas Galegos de Madrid e a Federación Cultural de Gastrónomos Galegos.
Alterna o seu traballo na Xunta co do diario "ABC", onde é nomeada xefe da sección de Vida Social. No verán de 1986 é enviada especial de "ABC" en Marbella.
Está na posesión dos galardóns " T " de triunfador e a Venus de Marbella, sendo a creadora do premio "Galego do Ano".
En 1990 deixa a Xunta de Galicia para se facer cargo da Delegación de "ABC" para a Costa do Sol. Neste mesmo ano crea o " Club Internacional de Marbella " que entra en funcionamento en 1991, e que está por ela presidido , contando con cento trinta socios. NestEs momentos está a crear a Asociación de Empresarios Galegos da Costa do Sol.
ADENDA
Novela: " El fuego del flamboyán" ( 2016 ).- " La última condesa nazi" ( 2021 )
************************************************************************************
7
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1992
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON XESÚS VÁZQUEZ GALLEGO
Nacéu en Sárria o 21 de outubro de 1940, no seo dunha familia de fonda sarrianidade . Estuda mediciña e Santiago de Compostela e dende 1974 foi Xefe de Servizo de Rehabilitación do Hospital Xeral o Servizo Galego de Saúde, en Lugo.
Especialista en Traumatoloxía e Cirurxía Ortopédica. Especialista en rehabilitación, Direitor e Profeos da Escola Universitaria de Enfermaría do Complexo Hospitalario Xeral-Calde de Lugo....
Membro numerario da Sociedade Española de Traumatoloxía e Cirurxía Ortopédoca e da Sociedade Española de Rehabilitación , da Federación Española de Medicina Deportiva e da "Socitè Française de Reeducation Fonctionelle , de Réadaptation et de Médecine Phisique ". Tamén membro da Xunta Direitiva da Sociedade Española de Rehabilitaciób e Vicepresidente da Asociación Galega de Medicina Deportiva. Foi presidente da Sociedade Galega de Rehabilitación.
Nos anos estudiantís tivo activa presencia nas actividades asociativas e tamén destaca pola súa presencia nos órgaos médicos colexiáis de A Coruña e Lugo. Foi concelleiro e tenente de alcalde do Concello de Lugo.
É un dos mellores especialistas en Medicina Deportiva, sendo seleccionado como Médico Olímpico para as Olimpiadas Barcelona 92.
Ten publicado moitos libros , entre os que destacan: "Cinesiterapia en el tratamiento en el tratamiento de la escoliosis ", " El masaje terapéutico ", " Como ponerse en forma", " Tradiciones, Mitos, Creencias y Curanderismo en Medicina Popular de Galicia ", " Medicina Física en el Fútbol". Ë colaborador en moitas revistas e xornáis, onde revalida a súa condición de valioso especialiesta.
Como pintor afeizoado e autor de obra de recoñecida calidade.
Sárria está sempre moi presente na actividade do Dr. Vázquez Gallego, quen en numerosas ocasións ten amosado o seu amor pola vila nadal, sendo de destacar a aportación de traballos do seu tío don Francisco Vázquez Saco, que de xeito desinteresado, ven facendo para o Arquivo Comarcal, podendo ser considerado, con toda xustiza, como un dos seus impulsores.
Ao nomealo TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA Sárria quere amosarlle de xeito publico o agradecemento polas atencións e agarimo que para Sárria e os sarriaos ten sempre.
************************************************************************************
8
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1993
TAMORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
MEDALLA DE OURO " CASTELAO"
DOUTOR XOSÉ PEÑA GUITIÁN
Nacéu en Armillán, parroquia de San Vicenzo de Toldaos, no Concello de Láncara. Os estudos de primeiro ensino fíxoos na Escola de Monseiro. o Bacharelato en Lugo e a Licenciatura en Medicina en Santiago de Compostela. Doutor pola Universidade Complutense de Madrid, Os estudos de Especialidade efectuounos co Prof. Suárez Perdiguero en Santiago. Amplióu estudos en Bruxelas, París e Giessen ( Alemania ). Na carreira académica obtivo en 1966 , por oposición , a praza de Catedrático de Pediatría e é Xefe do Departamento de Pediatría do Hospital Xeral de Galicia desde 1972. Direitor da Escola de Puericultura de Galicia desde 1961. Decano da Faculdade de Medicina ( 1978 / 79 ).
É Académico Numerario electo da Real Academia de Medicina de Galicia , Presidente electo e de Honra da Sociedade de Pediatría de Galicia , Presidente da Asociación Española de Pediatría ( reelexido ), Membro electo do Clube Europeo de Investigación en Pediatría, Membro electo do Grupo Latino de Pediatría, Membro do Comité Europeo para o tratamento da Sida pediátrica ( grupo Penta ) e experto en terapéutica pediátrica da Asociación Internacional de Pediatría.
Ten pronunciado máis de 200 conferencias en España e no Extranxeiro. Ten máis de 200 publicacións científicas en revistas nacionáis e extranxeiras e presentóu máis de 250 comunicacións científicas en Congresos e Simposios , dentro e fora de España. O seu maior orgullo é ter dirixido a formación da meirande parte dos pediatras de Galicia.
Posúe a Orde Civil de Sanidade ( Encomenda ) e foi distinguido polo Presidente da Xunta de Galicia coa Medalla de Ouro " Castelao" en 1993.
Co nomeamento de " Tamborileiro Municipal de Honra" , Sárria quere amosarlle ao doutor Peña Guitián o fondo sentimento de admiración que, entre os seus coterraños, desperta co seu importante labor.
***********************************************************************************
9
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 1994
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA MARIA DO CARME PENA FERNÁNDEZ
Es tudóu o bacharelato na Academia Felipe II de Sárria. Licenciada en Medicina e Cirurxía pola Universidade de Santiago ( 1972 ). É tamén Especialista en Cirurxía Plástica e Reeparadora ( Universidade de Madrid, 1976 ), ten o tíduo de Médico de Empresa ( Escola Nacional do Traballo, 1977 ) e obtivo o Doutorado en Medicina e Cirurxía pola Universidade de Oviedo ( 1985 ).
Un amplo exercizo profisional en Vigo, Bilbao e Madrid, ten a súa revalidación como médica adxunta e posteriormente Xefa de Servizo de Cirurxía Plástica do Hospital Ntra. Señora de Covadonga de Oviedo , estando actualmente en situación de excedencia voluntaria. Na actualidade é Cirurxana Plástica. Estética e Microcirurxía , en Oviedo.
Traballóu en hospitáis de Glasgow e Milano.
É membro da Comisión Nacional da Especialidade de Cirurxía Plástica , socia fundadora e vogal da Unidade de Cirurxía Plástica, Estética e Microcirurxía , Delegada Nacional da Sociedade Internacional de Microcirurxía para Reimplantes . En decembro de 1978 realizóu con éxito o primeiro reimplante de dedo en España . Ten no seu haber a iniciación e posta en funcionamento das Técnicas Microcirúrxicas en Asturias.
Son moi numerosos os traballos publicados en revistas nacionáis e estranxeiras , e participóu como poñente, profesora e instrutora en numerosos congresos , symposiums ou mesas redondas.
Sárria , onde pasóu os seus primeiros anos, e onde ,como membro dunha familia de forte raigame na localidade , bebéu as esencias dunha sólida formación , é punto de referencia para quen hoxe é figura sobranceira no campo da Microcirurxía.
**************************************************************************************
10
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1995
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON MANUEL ARTURO POMBO ARIAS
MANUEL ARTURO POMBO ARIAS ( Sárria, 1.05.1943 ). Licenciado en Medicina pola Universidade de Santiago e Doutor pola mesma coa calificación de sobresaínte cum laude ; especialista en Pueicultura e Pediatría e en Endocrinoloxía e Nutrición, áreas sobor das que realizóu estudos en diferentes centros españóis e extranxeiros ; catedrático de Pediatría da Faculdade de Medicina de Santiago ; Xefe de Servizo de Pediatría e Direitor da Unidade de Endocrinoloxía e Crecemento do Departamento de Pediatría do Hospital Xeral de Galicia de Santiago de Compostela;
Manuel Pombo Arias foi un dos principáis impulsores da especialidade de Endocrinoloxía Pediátrica en España. Foi membro fundador e Presidente de Honra da mesma, e Membro de Honra de diferentes Sociedades Científicas. Amáis , formóu parte da Xunta Direitiva da Sociedade Española de Endocrinoloxía , foi vicepresidente da Sociedade de Pediatría de Galicia dende 1983 e é membro correspondente da Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia.
Forma parte de varias sociedades científicas extranxeiras ( European Society for Paedratic Endocrinology, Lawson Wilkins Pedriatic Endocrine Society dos Estados Unidos, Growth Hormone Reesearch Society , International Council for Control Iodine Deficiency Disorders ) . Formóu parte do Consello Nacional da especialidade de Pediatría. Membro de diferentes comisións asesoras relacionadas coa Pediatría e a Endocrinoloxía e do Comité Editorial de varias publicacións científicas. Dirixiu 17 tesinas e teses doutoráis , ten presentado máis de 200 comunicacións en cogresos e en reunións científicas nacionáis e extranxeiras e publicóu máis de 200 traballos, dos que moitos apareceron nas revistasa de máis recoñecido prestixio internacional. É autor de 10 libros ou monografías, sendo de destacar o " Manual de Pedria Práctica " ( Editorial Díaz de Santos , Madrid ) o primeiro editado en España encol deste tema , e" Two Decades of Experience in Growth" ( Raven Press, New York ). Pronuncióu máis dun cento de conferencias en España e no estranxeiro. Entre outros galardóns , recibiu premios da Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia . Recibiu o premio "Suárez Perdiguero " de investigación en nutrición infantil ( 1990 ).
Manuel Pombo foi presidente do Comité organizador de diversas reunións científicas e promotor dun grande número de Cursos e simposios encol da Endocrinoloxía Pediátrica aos que foron convocados expertos de moi diferentes países. No seu Servizo realizaron estancias de formación investigadores doutros centros nacionáis e extranxeiros . Na actualidade dirixe un Tratado internacional encol da Endocrinoloxía Pedriática que vai aparecer proximamente e recentemente foi becado para realizar unha estancia no National Institute of Child Healt an Human Development ( Bethseda , EEUU ) que vai efectuar nos vindeiros meses.
************************************************************************************* 11
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 1996
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA MARIA CARRETERO
Escultura e artista multidisciplinar do espacio exterior , ten realizado numerosas exposicións tanto individuáis colectivas , sendo un dos seus máis recentes traballos o " I Encontro de Escultura Ibérica Actual " achegando a escultura española e portuguesa.
Desde 1991 é a única española membro do Comité Internacional de Espacios Exteriores ISC de Washintong, Estados Unidos.
Aínda que nacéu en Madrid ( 1963 ) , síntese cidadá do mundo e galega de pro, dada a súa vinculación familiar con Sárria , onde permanecéu longos períodos de tempo , e onde pensa establecer unha das súas residencias habituáis en Galicia.
Traballóu con arquitécticos de grande prestixio en numerosos proxectos e participóu en bienáis internacionáis de escultura e arquitecrura , entre as que destacan :
- Bienal de Arquitectura de Buenos Aires. Argentina 91.
- Fujisanki Bienale. Tokio 1993.
- Bienal de Escultura de San Francisco . Estados Unidos 1994.
Durante o mes de xuño estará en Rhode Island , Estados Unidos , representando a España nun Comité Internacional de Espacios Exteriores e dando a coñecer a " Homenaxe ao Peregrino" na vila de Sárria.
Ten recibido numerosas distincións , entre as que se encontran a Primeira e Terceira Medallas " Salón de Otoño de Madrid".
A súa obra encóntrase representada en prestixiosas coleccións nacionáis e internacionáis , públicas e privadas-
Entre as súas obras destacadas , encóntrase unha peza monumental na Residencia de Estudiantes da Universidade Carlos III-
Obras monumentáis en Parques Públicas de Madrid , Poligonos Industriáis e espazos históricos como a Muralla de Alcalá de Henares , do S. XV , entre outras, avalan a traxectoria desta escultura, que moi axiña verá instalada a súa obra " Peregrino de Sárria" , na Rúa do Peregrino, á beira do río Sárria.
As súas raíces sarriás e o forte simbolismo da súa obra que , neste ano 1996 , lle rindamos homenaxe ao seu bon facer , porque esa monumental escultura vai ser o mellor símbolo do xesto de acollida que desde sempre caracterizóu a Sárria.
************************************************************************************
12
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1997
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON VALENTÍN ARIAS LÓPEZ
Valentín Arias López nacéu na aldea da Vilerma-Maside . Sárria , o ano 1934.
Foi alumno da Escola de Orientación Agraria da Granxa de Barreiros ( Ortoá ) , De 1955 a 1965 dirixiu este centro e colaboróu co Servizo de Extensión Agraria en Sárria. Logo, tivo ao seu cargo o establecemento de explotación froitíferas en Chantada e Outeiro de Rei.
Desde 1969 reside en Vigo , como profesor de EXB nun centro vigués, Ensinóu lingua galega a un milleiro de profesores de primaria , de bacharelato , universitarios , médicos , funcionarios de Xustiza , da Facenda, etc.
Traballóu na Fundación Penzol, dirixiu a Editorial Galaxia, relaciónase profesionalmente con Edicións Xeráis de Galicia, Edicións do Cumio, etc.
Loitóu contra o franquismo desde os presupostos do nacionalismo democrático de esquerdas.
Colaboróu asiduamente en case toda a prensa galega, deu charlas e promocionóu conferencias prácticamente en toda Galicia , en Salamanca, Barcelona , As Palmasb de Gran Canaria, Xenebra ... sempre a prol da educación , a cultura e a lingua galega.
Participa nas campañas de fomento da lectura organizadas pola Consellería de Cultura da Xunta de Galicia.
É autor do primeirro libro de lectura escolar en galego , de varias publicacións destinadas á aprendizaxe da língua galega , coautor do primeiro libro galego de ciencias naturáis e sociáis para uso na escola, traballa no primeiro diccionario enciclopédico galego .
Cofundador da Asociación de Tradutores Galegos - que preside actualmente - dirixiu a traducción galega do " Enxeñoso Fidalgo don Quixote da Mancha " e traduciu á nosa lingua ( do castelán, do portugués , do italiano e do francés ) medio cento máis de libros : a serie denominada As aventuras de Tintín, de Hergé, A volta ao mundo en 80 días , de Verne, Marcelino, pan e viño, de Sánchez Silva , Contos á máquina, de Rodari, Trobadores e xograres , de Remesende, A fractura de miocardio , de Fansten , O Estranxeiro, de Camus... É responsable da forma galega dunha dúcia de milleiros de páxinas correspondentes aos máis diversos xéneros.
Gañador do premio de traducción " Ramón Cabanillas " da Xunta de Galicia , pola traducción da obra " O Can de Barkeville ". Foi Premio Nacional de Literatura Infantil .
É autor de diversos traballos publicados no Libro-Programa das festas do San Xoán nos Libros Programa dos anos sesenta e nos máis recentes anos.
*************************************************************************************
13
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1998
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON XOÁN LUIS LÓPEZ DÍAZ
Xoán Luis López Díaz nacéu en Sárria o 16 de xullo de 1952.Estudóu en Sárria e Lugo e licenciouse en Ciencias Políticas e Socioloxía na Universidade Complutense de Madrid.
- Funcionario de Carreira da Administración do Estado e da Xunta de Galicia.
- Desempeñóu funcións de técnico no Departamento de Emprego do Ministerio de Traballo de Madrid.
- Técnico no mesmo departamento no INEM ( A Coruña ).
- Xefe de Negociado de Formación Ocupacional en A Coruña.
-Xefe da Unidade Provincial de Control de Emprego en A Coruña.
- Responsable da Unidade Estatística do INEM-A Coruña.
- Xefe de Servizo de Promoción da Dirección Xeral de Comerzo e Consumo da Xunta en Santiago de Compostela.
- Xefe de Sección de Control Administrativo de Concertos no SERGAS - A Coruña.
- Xefe do Servizo de Turismo en Lugo.
A constante vinculación de Xoán Luis López Díaz coa súa vila nadal. os fortes elos de amizade mantidos malia a que a súa vida profisional o teña levado a outros lugares , a preocupación constante por canto a Sárria e á súa comarca se refire, son motivos máis que suficientes para que, como TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA abra as nosas Festas Maiores.
*************************************************************************************
14
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 1999
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON RAÚL LÓPEZ
Raúl López nacéu en Sárria hai 48 anos. Aquí pasóu a súa infancia e parte da súa xuventude , atá que en 1978 contrae matrimonio cunha lucense e traslada a súa residencia a Lugo. Ten dous fillos e é empresario do transporte de viaxeiros por estrada.
Cursóu bacharelato nas academias da vila, obtendo as correspondentes títulos no Instituto Masculino de Lugo.
Dende moi novo colabora co seu pai no negocio familiara de transporte de viaxeiros, con quen aprende todo o relacionado co mundo do motor , que o apaixoa. Acostumado desde nena a sacrificar o placer do ocio a prol da satisfacción que produce un "traballo rematado e ben feito" e dotado dunha grande tenacidade , inicia a súa andadura profisional aos 18 anos, como profesor de autoescola.
Forma parte da sociedade creadora da Autoescola Siji e ao mesmo tempo fai inversión na empresa familiar , mellorando a flota e pasando de facer servizos de "feiras e mercados" aos discrecionáis que en "autopullmans de luxo " pasearían por todo o país o nome de RAÚL SÁRRIA , que con tanto orgullo dispuxera o seu pai Raúl López Loureiro.
No ano 1978 decide a compra da EMPRESA MONFORTE S.A., inversión á que o seu pai, xa enfermo de gravidade, se amosa temeroso e escéptico , aínda que lle dá o seu apoio, facéndolle saber a confianza plena na capacidade xestora , intelixencia e tesón do fillo. Nese mesmo ano contrae matrimonio e pouco despóis falece o seu pai.
O carácter emprendedor e a visión empresarial deste sarriao son merecentes da homenaxe das xentes da súa vila nadal, que aparte da súa actividade é coñecido pola súa participación activa no mundo deportivo lucense , como Presidente do C.B. Breogán Universidde, equipo co que acada, neste ano, o ascenso á Liga A.C.B.
*************************************************************************************
15
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2000
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON ERNESTO SÁNCHEZ POMBO
ERNESTO SÁNCHEZ POMBO , fillo de galegos, con raíces familiares na comarca de Sárria, nacéu en San Sebastián en 1954.
Licenciado en Ciencias da Información pola Universidade Complutense de Madrid, desenvolvéu toda a súa vida profisional en Lugo, atá que en abril de 1999 se traslada á sede central de " La Voz de Galicia" para se facer cargo da direición do periódico. Pasando días atrás a dirixir o Proxecto Editorial do Grupo Voz.
En 1977 comeza a súa traxectoria como xornalista en " El Progreso" de Lugo , compaxinando o seu labor de colaborador fixo co de comentarista de Radio Lugo, da Cadea Ser. Por espazo de dez anos exerce de correspondente de El País para esta provincia. Tras a súa incorporación á plantilla de El Progreso, en 1982 , é nomeado redactor xefe , e pasa a ocupar o posto de direitor adxunto do diario lucense en 1991, na súa nova xeira de reconversión.
O Grupo Voz incorpórao ao seu staff en 1996, en calidade de Delegado Provincial para Lugo e Asturias onde, amáis de se responsabilizar direitamente das edicións de Lugo, A Mariña e Lemos, encárgase tamén da programación de Radio Voz de Lugo. Durante algún tempo dirixiu e presentóu nesta cadea a tertulia política , " Camiño de volta", con audiencia en toda Galicia.
Sendo vicepresidente da Asociación de Prensa de Lugo, participóu nas negociacións para a criación do Colexio Profisional de Xornalistas de Galicia, recentemente constituído.
Autor e coautor de diversas obras , entre elas " Cien años" e " La memoria ajena", tamén é responsable da posta en marcha de varias publicacións, entre elas a da Cámara Oficial de Comerzo de Lugo, cuxa oficina de prensa creóu e dirixiu.
Tivo unha decidida participación na posta en marcha da delegación de La Voz de Galicia en Sárria e da emisora de Radio Voz Sárria.
O seu decidido labor de colaboración con múltiples iniciativas sarriás, fai que sexa o noso Tamborileiro de Honra no ano en que o século XX morre.
************************************************************************************
16PREGOEIROS DO SAN XOÁN DO ANO 2001
ALCALDES DE SÁRRIA NO SÉCULO XX
Alcaldes Constitucionáis: Modesto Rivas Viñas.- Camilo González Cabarcos.- Amadeo Macía Vázquez.- Annxo Fernández López.- Castor Fernández López.- Manuel Gutiérrez Castro.- Antonio Sánchez Teijelo.
Diteitorio Militar: Xosé Álvarez Méndez ( Garda Civil ).- Manuel Valiña Somoza.- Fermín Somoza García.- Pedro Xoán López Armesto.- Cándido Xusto López López.
II República: Camilo González Macía.- Xoán Manuel Somoza García.- Antonio Páramo Sánchez.
Ditadura franquista : ( 1936 ) Francisco Gullón Baladrón ( Garda Civil ).- Pedro González Vázquez ( Garda Civil ).- Fermín Somoza García.- Castor Fernández López.- Casiano Rodríguez Fernández.- Valentín López Vázquez.- Matías Vázquez Rodríguez.- Fernando Taboada de Zuñiga.- Antonio Viñas López.- Alfredo López Vázquez.... ( 1939 ) Manuel López Mosteiro.- Román López Rubín.- Manuel López López.- Antonio Carrozas Varela- Antonio Peña Villamarín.- Xosé Gayoso.- Alfredo López Vázquez.- Manuel López-Vizcaíno Rodríguez.- Xabier López-Acevedo López.- Xesús Vázquez Rivas.- Euxenio Xosé Quiroga Vázquez...... ( 1979 )
Concellos Democráticos: Manuel Lence López.- Xosé Luis López López.- Aturo Corral Guitián.,- Claudio Melquíades Garrido Martínez.
...................................................................................
OS ALCALDES E O CONCELLO DE SÁRRIA NAS FESTAS DO SAN XOÁN
Aínda que as Festas do San Xoán de Sárria non tiñan o carácter de festa oficial do Concello os alcaldes e concelleiros sarriaos foron pouco a pouco incrementando a axuda municipal que se enadía ás aportacións que os ramistas recollían porta a porta pola vila.
A partir de 1939 o concello tomóu as rendas da organización das festas coa formación dunha Comisión Oficial baixo a presidenza, efectiva ou de honra, do Alcalde e coa fixación dunha aportación con cargo ao orzamento municipal. Finalmente a Comisión de Festas foi seguindo diferentes etapas con participación de representacións das entidades culturáis, do comerzo e da industria , que acabaron repetindo funcións por varios anos até que en 1963 o sistema entróu en crise. Ao non se dar formado unha comisión de varóns voluntarios, con toda presa, e poucos días antes do día do Padrón . un grupo de mulleres encargouse da organización dos festexos.
O papel dos Alcaldes sarriaos nas Festas do San Xoán , aparte da colaboración coas aportacións económicas para a organización das festas e na recollida de axudas dos veciños, estivo na presenza nos actos oficiáis do día 24: Recepción de autoridades e representacións na Casa do Concello, presenza corporativa na Misa Maior e na Procisión e participación no "viño español" co que a Comisión de Festas agasallaba ao concello e representacións nos salóns do Casino.
Outra maneira de participación nos festexos foi en varias ocasións o convite oficial a figuras politicas provinciáis ( gobernador civil, alcalde de Lugo... ) para a Cea Americana organizada pola sociedade " A Unión".
Dende o ano 1979 o xeito de organización das festas mudóu sustancialmente ao tomar o Concello a dirección e presidenza da comisión levada adiante por un concelleiro, auxiliado por algún outro edil e contando coa axuda de colaboradores saídos de clubes e asociacións. Esta nova maneira de organización fixo dar por rematada a postulación dos ramistas por rúas e casas, encomendando esa tarefa a dous policías locáis que recibían unha pequena comisión sobre a recadación polo seu traballo.
Finalmente o Concello acabóu fixando os fondos precisos para a organización das festas , abandoando o sistema tradicional das aportacións voluntarias de veciños, comerzo e industria.
Como actuacións de interese persoal dalgúns alcaldes, con relación ás festas do San Xoán , hai que sinalar :
a) Sendo alcalde Manuel López-Vizacíno Rodríguez tratóu de revitalizar a FOGUEIRA da Noite do San Xoán, co acendido de grandes fogueiras no Monte Pequeno de Treilán, Seteventos e dous puntos máis das beiras do Val de Sárria.
b) O alcalde Xabier López-Acevedo López inicióu a formación dunha fogueira na parte alta do Prado de Batallón , que se viu consolidada e mantida en anos sucesivos.
c) O alcalde Xesús Vázquez Rivas tivo activa participación na adquisición de dous xigantes e varios cabezudos que servirán máis adiante como base para o equipo de PAMPÓNIGAS .
**********************************************************************************+ 17
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 2002
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA SONIA LÓPEZ SÁNCHEZ
Sonia López Sánchez nacéu en Vilar de Sárria en 1977. É filla de Miguel Sánchez e Araceli Sánchez.
Cursóu estudos en Sárria e A Coruña e malia a súa xuventude é a sarriá máis coñecida na actualidade , tanto pola súa participación activa no mundo da moda como pola presencia nos medios audiovisuáis.
Miss Lugo e Miss Galicia no ano 1998, esa designación abriulle as portas das pasarelas de moda e das programacións favoritas, facéndose acreedora da estima de cantos a coñecen e tratan, pola súa simpatía e sinxeleza.
Esta xentil sarriá , que á súa beleza une a preparación e ampla visión de miras propias da muller moderna, fai sempre gala da súa sarrianidade , sendo a máis activa embaixadora dos nosos valores, alí onde se encontra , colaborando desinteresadamente en cantos eventos sociáis e culturáis da comarca se lle pide a súa presencia.
* Copresentadora de Luar.Temporada 98 /99.TVG.
* Presentadora Galas Xacobeo 99.- Viaxdeiros na lembranza.- Pontevedra.TVG,
* Concertos Pop-Rock. Praia de Baltar -Sanxenso.TVG
* Presentadora " Galicia Cidade Única " Vilalba. Verán do 2000.- TVG
* Presentadora " Mar a Mar" . Catro galas desde Cambados a Sada ( Xunto con Xosé Luis Blanco Campaña ).TVG
* Presentadora magazine nocturna para a Asociación Galega de Televisións Locáis ( 14 televisións ) ASGATEL. Veráns 2000 e 2001
** Condutora espacio de moda Programa "Tardes de Verán " Produtora Getmusic para TVG. Verán 1998
* Colaboradora en Tertulia Programa "Tardes de Verán " . Produtora Gestmusic para TVG. Verán 2000
* Presentadora de "Desde Galicia para o mundo". Ano 2000. Sete programas en TVE-2
Ten participado en pasarelas en " Moda do Norte " . Portugal / Noviaespaña- Barcelona / Ifema Madrid / Gala de la Piel Galicia / Campus Stellae- Galicia / Pontus Veteris ( Galicia ),
Representante da nova Galicia que se abre ao século XXI , Sonia López Sánchez amosa de cote os seus sentimentos de sarrianidade e galeguidade , razóns que moveron á Comisión de Festas e ao Concello a propoñela como pregoeira do San Xoán 2002 e darlle o nomeamento de " Tamborileira Municipal de Honra" , ao que se fan acreedores que con san orgullo fan a loa da súa Sárria nadal.
**************************************************************************************
18
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2003
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON VÍCTOR LÓPEZ VILLARABID
Nacéu en San Miguel de Vilapedre ( 1936 ) . Delegado de El Progreso na comarca de Sárria, medio no que ingresóu como correspondente en 1964.
Entre os anos 1961 a 1964 foi responsable da Emisora Radio Sárria de Ondas Populares ingresóu no Colexio Profisional de Xornalistas de Galicia no momento da súa creación. Colabora ao mesmo tempo en diversos medios informativos escritos e de radio.
Autor de numerosos traballos relacionados coas peregrinacións xacobeas é tamén autor de varios libros -guía adicados a Sárria, Portomarín , Paradela, Samos e o Camiño de Santiago, tendo outros en prensa.
Gañador de premios xornalisticos : Meigas e Trasgos , Belén de Begonte, Día da Provincia, "Xacobeo 93 ", Xornadas Gastronómicas, etc. Foi premiado en certames fotográficos e realizóu exposicións recollendo a súa obra gráfica. Varias das exposicións fotográficas estiveron adicadas, coincidindo coas festas do San Xoán, aos concellos das Terras de Sárria.
En sesión de 23 de agosto de 1986 o veciño concello miñoto nomeouno Cronista Oficial de Portomarín.
Dentro da súa variada actividade profesional tomóu parte na fundación da Federación de Libreiros de Galicia, desempeñando a vicepresidencia durante doce anos, e ocupóu o mesmo c argo na Cooperativa de Libreiro. Formóu parte, representando a Galicia, da CEGAL, Confederación Española do Gremio Asociado de Libreiros. Foi m embro da Cámara de Comerzo e Navegación de Lugo, durante sete anos, en representación da comarca de Sárria. Como empresario, xunto coa súa esposa Rocío Rodríguez Núñez., promovéu a recuperación da imprenta que fora fundada por Felipe Rodríguez consolidada , xunto cunha librería, baixo a denominación Librería-Imprenta Galicia. Ademáis puxo en marcha unha tenda especializada en receptores de televisión e abríu unha tenda , " Sargadelos", especializada na venda de cerámica desa recoñecida factoría da Mariña luguesa.
Foi concelleiro con responsabilidades na implantación da recollida de lixo e como comisionado levóu a presidencia das Festas do San Xoán nos anos 1972 e 1973, integrándose ademáis en varias ocasións como ramista en sucesivas comisións festeiras. Baixo da súa dirección, e con numerosas aportacións de artigos e gráficas, sairon durante décadas Libros-Programa das festas sanxoaneiras. E fixo posible que os números extraordinarios de El Progreso polas festas do San Xoán alcanzasen grande riqueza de contidos.
Participante activo no movemento social e cultural da vila , formóu parte de diversas asociacións ( Acción Católica, Asemblea Local da Cruz Vermella, Padroado Rosalía de Castro, sociedade deportivas e asociacións xacobeas ) nas que ocupóu cargos direitivos , tanto na Sociedade Deportiva Sarriana, como na Presidencia do Centro Cultural Meigas e Trasgos- CIT de Sárria.
O seu labor profesional como correspondente-delegado de El Progreso , tanto na publicación de novas como en artigos de opinión , converte a Villarabid nunha das voces máis representativas da Sárria do noso tempo , estando a súa pluma e a súa cámara presentes en cantos feitos relevantes teñen acontecido nos últimos sesenta anos.
É sen dúbida un dos sarriaos que ten levado o nome de Sárria a máis partes , e nas súas colaboracións xornalisticas pódese seguir o pulso vital da nosa comarca.
*************************************************************************************
19
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2004
DON XOSÉ RAMÓN GAYOSO BONIGNO
Xosé Ramón Gayoso Bonigno nacéu na Coruña o 25 de abril de 1956. É un coñecido presentador da Televisión de Galicia ( TVG ) e un dos personaxes públicos máis coñecidos de Galicia.
Licenciado en Dereito na Universidade de Santiago de Compostela. Grabóu en 1978 un disco con Álvaro Someso , con quen formara o grupo " Keltía" , producido por CBS , e a metade das cancións estaban interpretadas en galego.
Con posterioridade estableceuse en Madrid onde traballóu nun bufete especialziado en asuntos matrimoniáis.
Traballa na Televisión de Galicia dende o mesmo día da súa inauguración o día 25 de xullo de 1985. O seu primeiro programa presentouno xunto con Mercedes Bouzón.
Dende entón ten presentado programas como " Entre Nós", " Boa Noite", " Lúa Nova " , " O veciño do xoves ", "Corazonada", " Adiviña quen ven esta noite" e " Pensando en tí " , mais foi con " Luar" , iniciado en 1992, cando a súa popularidade alcanzóu os cumios máis altos.
.........................................................................
A Comisión de Festas de 2004 convidouno a que dese o Pregón, con base á súa popularidade , e deixando de seguir o criterio establecido de facer a encarga a quen teña vencellos direitos con Sárria e as Festas do San Xoán.
**************************************************************************************
20
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 2005
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA CARMELA GONZÁLEZ RUIZ
Carmela González Ruiz, creadora e dinamizadora do Centro Cultural "Meigas e Trasgos" -CIT desenvolvéu unha actividade plena e enriquecedora da vida social e cultural sarriá, durante varios lustros, levando adiante co seu contaxioso entusiasmo moitas programacións que hoxe conforman o noso quefacer colectivo.
As festas do San Xoán, baixo o seu impulso persoal , enriquecéronse coas actuacións da Coral Polifónica , coa presenza dos grupos de gaiteiros e das " Burbuxiñas" ( cestiños con flores e arcos floridos ) e "Garulaxe de Sárria" no desfile procisional, cos seus pasarrúas e certames de gaitas, coas actuacións dos grupos de danza en " La Unión" , cos días de exaltación do traxe galego, co "Carreto" cos carros engalanados, con mostras e exposicións de antigüidades ou a inesquecible ".... Sárria de onte a hoxe", que foi o xermolo do Arquivo Histórico Comarcal...
Foi ademáis impulsora de iniciativas como a de " Embelecer Sárria" , que conseguiu que moitas amas de casa adornasen con flores as fachadas das súas casas, as actuacións coráis e de música popular da Romaría da Virxe dos Remedios, as Xornadas Gastronómicas ( porco, cabrito, troita.... ), as Cabalgadas de Reis. o Antroido na Rúa, a " Noite Meiga" , ciclos de conferencias, aa Bienáis de Arte, os certames literarios e de fotografía,
Ao seu persoal e teimudo empeño débese o achar fondos para a adqusición dun terreo e a constución, no Chanto, do Lar Social, onde se pode visitar un Museo que recolle a obra de moitos artistas galegos.
Animada en todo momento polo apoio do seu esposo don Álvaro López-Vizcaíno Rodríguez, a súa presenza en actos benéficos, culturáis e de participación cidadá fixeron dela obrigada referenza ao falar de Sárria.
Autora da música e letra de " Galicia ten..." declarada himno oficial do Concello, ben merece o agradecemento dos sarriaos pola súa entusiasta adicación a "facer Sárria",
A Pregoeira do San Xoán 2005, dona Carmela, contribuiu como poucos ao afianzamento da nosa sarrianidade.
Nota.- Foi concelleira e tenente de alcalde en Sárria. É da súa autoría a cantiga que acompaña á moi recoñecida "Danza da Noite Meiga. **************************************************************************************
21
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2006
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
SEGREDARIO DO CONCELLO DE SÁRRIA
DON AMANDO LOSADA LOSADA
Nace en Vilaesteva ( O Saviñao ) o día 27 de maio de 1936. Estudóu bacharelato no colexio dos Escolapios, en Monforte de Lemos , e a carreira de Dereito en Santiago de Compostela.
Oposita ao Corpo Nacional de Segredarios de Concello e presta servizo en propiedade en Begonte, Pol, O Vicedo, Láncara e Sárria, e como acumulados en Becerreá, Palas de Rei, Guntín de Pallares, Portomarín, O Incio e Samos.
A súa calificación técnica e profisional deixan impronta nos diversos concellos onde desenvolve a súa actividade, impregnado ademáis o seu actuar de fortes sentimentos de galeguidade e compromiso social, aos que non foron alleos o ensino e exemplo do seu tío, o avogado Amando Losada, loitador pola democracia e os dereitos cidadáns, defensor do Camiño Xacobeo, que en Palas de Rei mantivo aceso o lume da acción cidadá nos difíciles anos da ditadura.
No ano 1988 é nomeado Delegado da Consellería da Presidencia en Lugo, onde a súa experiencia municipalista, mentres o goberno do Tripartito estivo vixente, o levóu a unha activa colaboración coas iniciativas dos concellos lugueses, e en especial co de Sárria, non sendo alleo ao bon suceso das obras de adaptación e ampliación da Casa Vaamonde, conseguindo a dignificación dun edificio anacrónico e obsoleto , que pasóu a ser a anovada Casa do Concello.
En 23 de xuño de 1975 toma posesión como Segredario do Concello de Sárria , e nas alcaldías de don Euxenio Quiroga Vázquez , don Manuel Lence López , don Arturo Corral Guiián , don Claudio M. Garrido Martínez e don Xosé Antonio García López , a leal colaboración prestada , a axuda técnica e os elos de amizade tecidos, fixeron posible a consolidación de relacións froitíferas , a modernización e ampliación de plantillas, cun proceso modélico de transición cara os novos xeitos de facer politica e de entender a participación cidadá nos procedementos administrativos . A súa capacidade e rigor xurídico , sobexamente coñecidos, foron estímulo para os compañeiros da administración local e unha verdadeira garantía para aqueles que a el reorreron en busca de consello ou asesoramento.
Comprometido coa reañidade sarriá , asumiu a presidencia da Cruz Vermella de Sárria , durante moitos anos , conseguindo a incardinación desta institución na realidade social da comarca coa implantación de servizos sanitarios e sociáis, organización de cursos formativos , consecución de locáis en Callás e na Rúa Anxel Fole, formación de voluntariado e do servizo social sustitutorio , etc. que foron empeño persoal seu, contando coa colaboración de outros activos membros da sociedade sarriá.
Membro fundador da Asociación de Amigos do Camiño de Santiago en Lugo, xunto con outros sarriaos e lucenses , aportóu moito do seu saber xurídico para a súa consolidación e tamén no proceso de formación da Asemblea e Alcaldes e Corporacións do Camiño de Santiago en Galicia e outras actividades de promoción e defensa da ruta xacobea .
Estes 31 anos de actividade profesional en Sárria, nos que participóu activamente na vida cultural e social da vila, trouxeron, como feliz consecuencia fonda, a amizade con moitas persoas da localidade.
Cando chega a hora da actividade profisional , como Tamborileiro de Honra do ano 2006, don Amando Losada Losada recibe a homenaxe dos sarriaos por un labor de anos a prol da mellora da nosa comuniadade , coa satisfación da obra ben feita e recoñecemento da súa aportación á modernización do noso Concello.
Dende a privilexiada atalaia do despacho segredarial , foi testemuña das tres décadas de maior cambio na nosa historia , a carón de cinco alcaldes, e deu fe , levantando as actas de corporacións comprometidas con Sárria , do nacemento da Sárria que mira o futuro con optimismo, seguindo a cálida lumeira da Democracia e a Liberdade.
XAFA
*************************************************************************************
22
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2007
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON MANUEL RODRÍGUEZ DÍAZ
Manuel Rodríguez Díaz, " RODIM " nacéu en Sárria o 19 de novembro de 1938 no seo da famila da Casa do Roxo do Barrio de San Lázaro. Dende a súa infancia amosóu grande interese por todo o relacionado coa arte en xeral.
Cando só contaba dez anos realizóu os seus primeiros debuxos a carbón e prumiña . A partir de entón a súa vocación artística foise consolidando atá dar os seus primeiros pasos na pintura , como autoddacta , iniciándose na técnica do óleo conxuntamente co seu amigo, tamén pintor, Ramón Castro. Como muralista fixo obra no baptisterio de Santa Mariña, nas paredes do Bar Polo e na galería da súa casa familiar en Vilaverde de Chorente
Na década dos cincuenta , cando aína era estudante de bacharelato, realizóu a súa primeira exposición colectiva en Sárria , xunto con outros mozos da súa mesma idade. Posteriormente participa en actividades culturáis e deportivas, organizadas naquela época pola Delegación Nacionañ da Xuventude, e despóis de participar en cursos nacionáis , enoméndaselle a direición dunha sección cultural e deportiva , o Círculo Xuvenil Gregorio Fernández e que desenvolve o seu actuara na súa vila nadal e na provincia de Lugo. Baixo o seu pulo fanse actividades como marchas e acampamentos, baloncesto, revistas oráis, motonáutica, atletismo, edición de prensa xuvenil, actuacións musicáis, unha banda de cornetas e tambores.... Baixo o seu patrocinio e colaboración gráfica sairon á rúa, editadas a ciclostil, as publicacións " Candil " e " Eco".
Recibe a Medalla Nacional da Xuventude en recoñecemento ao seu labor cultural e deportivo , realizado con xoves da comarca.
Realiza máis adiante algunhas experiencias con diversas técnicas pictóricas , motivo polo que se desprazóu a Madrid co gallo de asistir a un curso de pintura mural ao temple ( técnica clásica ) que máis tarde abandoa para se decantar polo óleo , que na actualidade continúa practicando á espátula cunha técnica persoal moi depurada. Por algún tempo deixóu a pintura para se adicar ao ensino do debuxo en Centros Privados de Ensino Medio. Foi Concelleiro, en dúas ocasións, no Concello de Sárria.
En 1978 fundóu o Clube Náutico de Portomarín, no que permanecéu como presidente atá o ano 1993 , data na que comeza de novo a pintar. Programóu e dirixiu cursos para a formación de patróns náuticos.
En 1979 foi nomeado Cabaleiro da Serenísima Orde da Alquitara , na vila de Portomarín.
Actualmente imparte clases de pintura para adultos , nos Obradoiros Municipáis do Concello de Sárria , ao tempo que expón a súa obra na súa galería privada, en diversas capitáis de España e últimamente no estranxeiro .
Colaborador do Arquivo Histórico Comarcal fixo doazón de documentos , publicacións e fotografías-.
Participóu como ramista e colaborador, moi activamente na organización das Festas de San Xoán, e na programación de acontecementos deportivos, e son da súa autoría numerosos cartéis anunciadores das festa patronáis, facéndoo merecente do recoñecemento e agradecemento dos sarriaos por tan desinteresada colaboración.
Por iso foi elixido PREGOEIRO DO SAN XOÁN 2007.
*************************************************************************************
23
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2008
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON MANUEL DE LAS HERAS BRIONES
Nacéu en Lugo en 1948 e pasóu a súa infancia e primeira mocidade na Fonsagrada , onde o seu pai exercía como médico.
Estudóu bacharelato en Lugo e a carreira de Medicina en Santiago de Compostela , lugar de nacemento da súa familia. Interno dos Departamentos de Antropoloxía , Microbioloxía e Cirurxía Xeral , realizóu ademáis o rotatorio no Hospital de Pontevedra , onde inicia a súa colaboración coa Cruz Vermella Española.
Exercéu en Navarra e Monterroso e en 1980 pasóu a residir na vila de Sárria , onde durante cinco anos foi Coordinador do Centro de Saúde , exercendo como médico xeneralista. Posúe o Master en Xestión Sanitaria pola Faculdade de Medicina de Santiago e é especialista en Medicina Familiar e Comunitaria.
Casado con dona María Dolores Camino Sánchez, tamén profesional da Medicina , ten tres fillos, Manuel María, María Dolores e María Cristina , constituindo unha familia de recoñecida sarrianidade e aberta a todas as inquedanzas da nosa comunidade .
Xa dende novo sentiu grande interese pola animación socioculural e foi frecuente a súa presenza en Sárria, onde tiña numerosos amigos, para participar na organización dos Festiváis do Nadal e outras actividades. Residindo en Monterroso foim dinamizador das actividades culturáis no Liceo Recreativo desa localidade , e ao pasar a morar en Sárria esa preocupación cultural traduciuse en colaboración coas asociacións culturáis e centros recreativos, sendo de sinalar o seu ben facer en actividades como a do " Antroido na rúa" e o " Enterro da Sardiña", onde sempre tivo unha participación destacada.
No ano 1982, cun grupo de amigos e afeizoados, creóu o Clube de Tiro " San Juan", que na "Chousa de Padriñán" ten a mellor expresión do labor levado adiante , de maneira tal que o número de deportistas adscritos vai en aumento e as xoves xerazóns alcanzan postos moi destacados nas diversas competicións nas que interveñen, logrando ademáis que a cea anual do Clube constitúa un dos máis importantes actos da vida social sarriá.
Coincidindo coas Festas do San Xoán o Clube de Tiro ven desenvolvendo unha programación moi suxerente que contribúe ao realce destas xornadas de lecer .
A desinteresada colaboración de don Manuel de las Heras Briones nas actuacións da Asemblea Local da Cruz Vermella é salientable e baixo a súa direición organizáronse numerosos cursos para a capacitación de persoal sanitario dirixido a auxiliares de clinica . Isto fala ben do seu espíritu de humanidade e de cooperación do que sempre ten dado probas.
Certamente a autodefinción que del mesmo ten feito, " Nada do humano me é alleo" , fala ben ás claras dos sentimentos de bondade , civismo e solidariedade que animaron sempre o seu curso vital.
Sarriao xeneroso , neste ano 2008, recibe a homenaxe dos seus veciños.
**************************************************************************************
24
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2009
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON XESÚS MARÍA MARTÍNEZ RODRÍGUEZ
Nace en Noia, provincia da Coruña , o 16 de xullo de 1944. Realizóu os estudos de Bacharelato Elemental no Instituto de Ensino Medio de Santiago de Compostela. Inicia e finaliza os seus estudos de Bacharelato Superior e Preuniversitario no Colexio dos Xesuitas, Santiago Apóstolo de Vigo. Realiza os seus estudos de Licenciatura en Ciencias Químicas na Universidade compostelá.
No ano 1968 inicia os traballos da súa Tese Doutoral na Cátedra de Enerxía Química, que interrumpe en maio do ano 1969, para incorporarse como técnico en prácticas na fábrica de Cementos Noroeste, no Oural.
En xaneiro de 1970 incorpórase na plantilla da fábrica como Xefe de Producción, posto no que se mantén atá que no mes de xaneiro do ano 1976, é nomeado Direitor da Fábrica do Oural.
En 1985 é nomeado Direitor Industrial de Cementos Cosmos SA, con responsabilidades sobre as factoría do Oural e de Toral de los Vados ( León ).
No ano 1992 , coa adquisición por parte de CIMPOR dos activos de Corporación Noroeste, accionista maioritario de Cementos Cosmos SA, continúa desenvolvendo as funcións da Direición Industrial das fábricas de CIMPOR en España.
No ano 2005 incorpora baixo da súa direición a fábrica de Materiales del Atlántico ( MATSA ), situada en Narón.
Vencellado profesional e familiarmente a Sárria, e dende os seus postos de responsabilidade, amosóu sempre a mellor disposición para a colaboración con todas as iniciativas veciñáis , deportivas , asistenciáis , culturáis e sociáis promovidas tanto na localidade do Oural como nas demáis da comarca de Sárria, mantendo sempre unha liña de compromiso con esas iniciativas , o que ven sendo unha constante nos sucesivos equipos direitivos.
Con ocasión dos 50 anos de funcionamento da fábrica cementeira do Oural, e na persoas de don Xesús María Martínez Rodríguez, nomeado " Tamborileiro de Honra" das Festas do San Xoán do ano 2009 , quérese significar o agradecemento de Sárria para todos aqueles que fixeron e fan realidade un proxecto industrial que soubo poñer en xogo recursos humáns e de potenciación da riqueza do noso sochán e que en definitiva servíu de motor e elemento dinamizador para toda a comarca.
*************************************************************************************
25
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 2010
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
DONA PILAR HOMBREIRO DE LA TORRE
Dona Pilar Hombreiro de la Torre nacéu en La Habana, filla de emigrantes galegos, sendo a súa nai natural de Maside, o que explica que aquí asentase.
Con moito esforzo, adicación e sentido da responsabilidade seguiu os estudos de comadrona e practicante na Universidade de Santiago , denominacións que hoxe sonan arcaicas ao seren sustituidas terminoloxías moito máis asépticas e en nada definidoras do que foi o seu traballo cotián a cabalo do apostolado e dun altruismo hoxe menos patente . Só con vinte anos consegue praza na vila de Sárria , onde, agás un curto período de excedencia, alcanza 45 anos de exercizo profisional.
Aquela Sárria atrasada e chea de prexuizos acolle con certa desconfianza a presenza dunha muller nova, que ama a súa profisión e ten que loitar contra as limitacións mentáis daqueles a quen ofrece o seu ben facer,
Son anos de recorrer congostras , de asistir a parturentas e enfermos, en curtirse en evacuacións de urxenzas con rudimentarios medios, loitando contra a distancia e a falta de colaboración , recorrendo a pé as parroquias e lugares máis afastados, ao tempo que, con sucesión de horas boas e horas acedas vai xurdindo unha familia á que hai que furtarlle horas, porque os nacementos e as doenzas non teñen horario.
Milleiros de nenos e nenas son recibidos por dona Pilar, porque aínda non hai un sistema hospitalario xeralizado, e as clínicas particulares quedan lonxe, nas cidades, e non son asequibles para todos. No seu labor colabora e goza da enteira confianza dos médicos sarriaos, participando nas campañas de vacinación, que permiten a erradicación de moitas enfirmidades que neses tempos duros da posguerra son azoute para as familias e se ceban en moitos daqueles nenos e nenas que saudóu ao nacer e facendo un labor de seguimento nos doentes nas longas convalecencias nos domicilios particulares da vila e da máis afastada das aldeas da comarca.
Poucos profesináis poden presumir de ter axudado a nacer a membros de tres xeracións familiares. O longo vínculo de 45 anos de traballo ben feito, permite a dona Pilar, ser testemuña activa na chegada á vida de milleiros de sarriaos.
Os tempos mudaron e a asistencia aos partos e a axuda aos enfermos tomaron outros roteiros : Centros de Saúde, Hospitáis e clínicas con medios materiáis e labor en equipo sustitúen ao case heroico labor persoalizado dos vellos profesionáis , e por iso, na historia de Sárria , dona Pilar Hombreiro de la Torrel, sen dúbida, figurará como a persoa que máis veciños e veciñas axudóu a traer ao mundo, o que non é pequeno mérito, se temos en conta a carencia de medios coa que tiveron que loitar os profesináis da medicina atá que se abriron mentes e camiños e se xeralizóu un sistema público de saúde aberto a todos os cidadáns.
Neste ano 2010 recibe o nomeamento de Tamborileira Municipal de Honra como expresión de agradecemento de todos aqueles nenos e nenas nados nas catro décadas e media do seu exercizo profisional como " comadrona " , e porque nos anos da divulgación da penicilina e doutras medicacións que permitiron salvar tantas vidas, como " practicante ", entróu a todas horas, do día e da noite, en miles de fogares, onde tamén levóu adiante o seu labor didáctico de dar normas de conduta e normas de mellora da saúde individual e colectiva.
Ser muller e profisional activa, neses xa lonxanos anos de escurantismo e prexuizos, dá duplo mérito ao seu labor.Dona Pilar Hombreiro de la Torre abríu camiño a cantos despóis dela asumen o labor que ela inicióu , cando era unha "rapaciña", madura, seria e responsable, á que aínda lle faltaban cinco anos para a súa maioría de idade legal-
Eran outos tempos. Grazas. ( XAFA )
************************************************************************************
26
PREGOEIRO DO SAN XOÁN 2011
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON MANUEL F. RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ
Natural de Sárria, don Manuel F. Rodríguez Fernández é licenciado en Ciencias da Información ( Universidade Complutense de Madrid ) e Doutor en Ciencias da Información pola Universidade de Santiago de Compostela.
Entre 1982 e 1992 traballóu en diversos medios de comunicación : Radio Cadena Española, El Progreso de Lugo, Antena 3 de Radio Galicia, La Voz de Galicia, Diario 16 e COPE de Santiago.
Dende 199 2 é técnico cultural da SA de Xestión do Plan Xacobeo , da Xunta de Galicia. Foi membro fundador da Asociación de Periodistas e Estudosos do Camiño de Santiago (APECSA ) e dende o 2003 profesor de Comunicación Audiovisual e Publicidade da Faculdade de Ciencias da comunicación da USAC, sendo ademáis membro do Comité Asesor do Arquivo Sonoro de Galicia, do Consello da Cultura Galega, en Santiago de Compostela.
É autor das seguintes publicacións; " Manuel García Barros. O home, o xornalista, o mestre, o escritor·. Xunta de Galicia.Santiago de Compostela.1996. " Os Anos Santos Composteláns do século XX, Unha mirada desde os xornáis santiagueses". Asociación de Periodistas e Estudosos do Camiño de Santiago (APECSA),Santiago de Compostestela, 2001. " Noticias de Galicia na radio de fin de século". Edicións Lea. Santiago de Compostela, 2003, " Los Años Santos Compostelanos del siglo XX, Crónica de un renacimiento". Xunta de Galiciam Santiago de Compostela, 2005. " Comarca de Verín". Fundación comarcal de Verín, Santiago de Compostela. 2008.
Participa na direición de diversos proxectos editoriáis ( Enciclopedia del Camino de Santiago, Diccionario de Cultura Jacobea ; Galicia pola radio. A historia falada ). En colaboración con outros autores participóu nas seguintes publicacións ; "A ruta de Arousa. A irresistible chamada do mar", " Santiago de Compostela", " A prensa , a radio e a prensa da Galicia autonómica ", " A información de Galicia na radio de Galicia ", " Los Caminos de Santiago en Galicia", " El cierre en la prensa ; armonía y actualidad ", "A derradeira lección dun mestre" e ten en preparación " El cuento de Xubi".
Outras actividades ; Direitror das I Xornadas sobre o presente e o futuro da Radio en Galivcia" ( 1991 ) e do Congreso " Galicia pola radio. Desde os anos trinta á actualidade" ( 2008 ) ; Comisario da Exposición " Galicia pola radio.A historia falada 1933-2008" ( 2009 ) ; Comisario da Exposición " Galicia nas ondas" (1933- 2010 ) Vigo. Participa en grupos de investigación en Comunicació Audiovisual da USAC ; publica artigos en publicacións periódicas especializasa ; colabora con temas xacobeos no xornal El Correo Gallego e participa como conferenciante sobre o Camiño de Santiago e os medios de comunicación en Galicia , en distintos congresos , xornadas, cursos de verán e encontros en España, Portugal e América ( 2000-2011 ).
Activo participante en numerosas iniciativas relacionadas co Camiño de Santiago e sarriao exercente , foi designado Pregoeiro das Festas do San Xoán do ano 2011, e polo tanto nomeado Tamborileiro Municipal de Honra.
*************************************************************************************
27
PREGOEIRO DO SAN XOÁN 2012
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON SIRO LÓPEZ FERNÁNDEZ
Siro López Fernández nacéu en Sárria o 20 de marzo de 1956. Xornalista. Traballa na Cadea COPE e en televisión, sendo contertulio habitual do programa "Estudio Estadio" en Teledeporte.
Desde os 10 anos viviu coa súa familia en Barcelona onde estudóu e se graduóu en xornalismo na Faculdade de Ciencias da Información de Bellaterra da Universidade Autónoma de Barcelona.
Foi direitor de deportes de Telemadrid , entre 2000 e 2010 e desde 2004 presentador da sección de deportes dos Telenoticias desa canle, xefe de prensa do Real Clube Deportivo da Coruña, redactor e narrador de baloncesto no equipo de José María García en Antena 3 Radio, xefe de deportes para A Coruña e Santiago de Onda Cero e posteriormente redactor-xefe de " Don Balón" e dirixe a wb chamada " Defensacentral.com".
****************************
Foi un dos tertuliáns fundadores de " Punto Pelota ", onde permanecéu entre 2008 e 2013. Desde 2014 colaboróu como contertulio no programa de Atresmedia " El Chiringuito dejugones " e no programa " Tiki-Taka" en Energy, colaborando tamén en " Deportes Cuatro".
Foi narrador principal dos partidos de España na Copa do Mundo 2014 e no Eurobasket de 2015.
Entre outubro de 2014 e febreiro de 2015 presentóu a tertulia deportiva de medianoite " La goleada" de 13TV,
************************************************************************************* 28
PREGOEIRO DO SAN XOÁN 2013
DON RAÚL LÓPEZ LÓPEZ ( 2ª vez )
Empresario de transporte de viaxeiros. Raúl López Louteiro, pai de Raúl López López, inicia en 1936 a actividade de transporte de viaxeiros cunha camioneta e posteriormente adícase aos viaxes discrecionáis a feiras e mercados ( "Raúl Sárria" ) Nos anos 1970 comeza a súa actividade de transporte escolar. En 1975 toma as rendas da empresa familiar Raúl López López.
En 1977, xunto con outros socios , adquire a Empresa Monforte e créase RUACASA ( Rutas a Cataluña SA ) para o servizo regular entre Lugo e Barcelona. Obtivo ademáis as concesións de liñas Cataluña-Galicia e Galicia-País Vasco, dando lugar ao nacemento en 1991 da empresa VIBASA, composta polas sociedades Mombús , a catalá Molist e a vasca Cuadra.
De 1999 en diante adquiren as empresas Transportes La Unión, Autobuses de Pontevedra, Gómez de Castro, Miño, etc, creándose o grupo Transmombus, formado nun 66 % por Monbús e nun 34 % por Caixa Nova. Logróu consolidarse como a primeira compañía en Galicia polo número de viaxeiros.
Deu forza á súa presenza no territorio nacional e comunitario coa adquisición de participacións en empresas Monfobús, Autobuses Urbanos de Lugo, Empresa Monforte, Gómez de Castro, Autobuses de Pontevedra, Autos Arcade, Transportes La Unión, Viuda de J. Domínguez, Autoindustrial , Castromil, Aguas de Incio, Eurolines Peninsular, Alsina, La Directa, Rialsa, Tralusa, Autobuses Alcalá e Hispano Igualadina.
Monbús presta servizo de transporte de viaxeiros regular, servizos discrecionáis e transporte escolar e urbán, ademáis da actividade de aluguer de autobuses e coches de alta gama con condutor , renting a curto e longo prazo, etc,
Mombús ten presenza en oito comunidades autónomas españolas, centrando a súa actividade espeialmente en Galicia, Cataluña, Comunidade de Madrid e País Vasco.
Dende as súas orixes Monbús destacóu polo seu apoio e patrocinio ás actividades deportivas, axudando a clubes lucenses e sarriaos , tanto de fútbol como de baloncesto e colaborando tamén no equipamento de instalacións deportivas,
Monbús , en 2009, asociouse coa empresa Blus:Sens no patrocinio da ACB Obradoiro Clube de Amigos do Baloncesto ( Obradoiro CAB ) , que a partir dese momento pasóu a se chamar Blus: Sens -Monbús.
Desde a tempada 2012-2013 tamén patrocina ao Clube Deportivo Lugo da Liga Adelante. Monbús contnuóu como patrocinador do Obradoiro CAB, esta vez da man do Grupo Leche Río, pasando o equipo a recibir a denominación oficial de Río Natura Monbús.
A colaboración cos clubes sarriaos, CB Sárria e SD sarriana e en equipamentos e dotacións nas sedes de xogo , da man de Raúl López López, é moi salientable e amosa a súa probada sarrianidade.
**********************************************************************************
29
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 2014
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
ASEMBLEA LOCAL DA CRUZ VERMELLA
Coincidindo co 150 aniversario da fundación da Cruz Vermella , e como recoñecemento ao seu altruista labor, personificado en Sárria no quefacer diario da súa Asemblea Local, nas Festas do San Xoán 2014 recibe a distinción de TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA, como sinal de agradecemento polos perto de 125 anos de presenza activa na Vila e Terras de Sárria,
Institución altruista, defensora dos valores humáns e constante no apoio aos máis necesitados, tiña en 1898 como Presidente na vila a Camilo García Vaamonde e, malia a que a perda de documentación non permite unha continuidade no coñecemento do labor social da Asemblea , sabemos que en 1928 tiña por Presidente a don Antonio González Macía e como segredario a Antonio Puche e que colaboraron activamente , por exemplo, para que os nenos máis necesitados poidesen participar en colonias escolares de verán na costa coruñesa,
A mocidade da época organizba representacións teatráis e outros actos para achegaren fondos para os benéficos fins da Asemblea, e a xuventude e entusiasmo de Rosa María de Oñate fixeron que a influenza da Cruz Vermella se extendese por toda a comarca.
Máis adiante a Festa da Bandeiriña foi actividade que fixo coincidir coa festa oficial do Concello, Corpus Christi , e sempre gozóu do favor das empresas e veciños de Sárria.
Recórdase tamén o traballo , á fronte da institución e a nivel local, de dona Clementina López-Acevedo López e don Laureano Álvarez Armada.
Os últimos 40 anos apuntan cada vez máis a compromiso e accións sociáis no ámbito comarcal, actuacións iniciadas baixo a presidencia de don Amando Losada Losada e continuadas pola actual Asemblea Local presidida por don Xaime Capellá Pérez.
Dende as sucesivas sedes en Callás, Rúa Anxel Fole e Rúa da Liberdade a Cruz Vermella levóu e leva adiante unha presenza activa, contando coas aportacións de voluntarios e voluntarias , e colaboradores, con accións de carácter social e asistencial que gozan de xeral recoñecemento : primeiros auxilios , cursiños divulgativos e formativos, ambulancias, atención á infancia e persoas co mal de alzheimer, presenza preventiva en actos ludicos e deprtivos, cea de irmandade, atención a inmigrantes e peregrinos, reparto de alimentos......
A cidadanía sarriá , testemuña do labor calado da Asemblea Local da Cruz Vermella en Sárria , amósalle o seu agradecemento con ocasión das Festas do San Xoán a cantos, dende hai máis dun século, fixeron posible esta presenza e aos que hoxe a manteñen.
Tamborileira de Honra
( Como símbolo da ASEMBLEA LOCAL DA CRUZ VERMELLA EN SÁRRIA , na sede da institución figura a obra do artista RUBÉN SANTIAGO, que foi membro voluntario da mesma no servizo sustitutorio, como obxector de conciencia , que titulada " Homenaxe á Asemblea Local" )
***********************************************************************************
30
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2015
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
CÁRITAS INTERPARROQUIAL DE SÁRRIA
Don Xosé Regal e don Máximo Salinas Valencia , no seu desexo de destacaren o valor do esforzo común de cantos forman parte do colectivo, fuxindo de personalismos e falsas honras declinaron a súa presenza neste balcón abrideiro de ilusións festivas e fixeron recaer nos voluntarios e colaboradores de Cáritas Interparroquial a gozosa misión de pregoarmos a chegada do verán e das nosas festas populares , nas que, xuntos amosamos as mellores expresións dos valores persoáis e colectivos.
Coa ocasión dos cincuenta anos de actividade de Cáritas Interparroquial de Sárria , Concello e ramistas concederon a honra de pregoar as Festas do San Xoán a unha institución católica , asistencial, caritativa e sen afán de lucro , fortemente arraigañada nesta nosa comunidade, que se sostén grazas ás aportacións das xentes de Sárria e de outros benfeitores , e que fai posible o seu labor co traballo das voluntarias e voluntarios que adican moito do seu tempo a un traballo solidario.
Cáritas Interparroquial de Sárria, formada inicialmente polas parroquias de San Salvador , Santa Mariña de Sárria, San Salvador de Vilar de Sárria e Santiago de Farbán , dependentes da Diocese de Lugo, medróu coa integración da parroquia da Nosa Señora do Rposario, e nestes últimos anos a súa actividade vense intensificando como consecuencia das exixenzas case que de emerxenza social , propias deste tempo de crise que estamos a atravesar , nestes anos das vacas fracas, nas que ti, Sárria, estás a amosar os teus mellores sentimentos.
Ti ,Sárria , es vila aberta nos camiños, aberta nos corazóns de xentes de mans desprendidas e xenerosoas... Sárriatí que sostiveches atá cinco hospitáis ao longo dos séculos e once máis na comarca, para consolo dos necesitados aos que nunca lles negaches axuda...
A tí, Sárria, sempre presta para o xesto da solidariedade , hoxe queremos devolverche as imaxes do teu esforzo e da túa desinteresada colaboración...
Sabemos que, cando as ledas musicas e os foguetes anuncian festas , parece un contrasentido falarmos de marxinación de pobreza de necesidades angurentas...
Sabemos que estamos en tempos difíciles e que semella pouco indicado nestas horas propias para a ledicia , pintarmos o cadro nada idílico dos dramas persoáis e familiares que non podem alcanzar a atención das súas máis mínimas necesidades .
Non queremos falar de caridade de salón ou de esmolas que poideran semellar farisaicas, quremos falar de xestos de xustiza, dos xestos de desprendemento e compromiso cos que moitos sarriaos responden, diante deste panorama difícil e de carenzas xeralizadas, a esa pregunta á que nos enfrontamos cando a ferida viva da pobreza aparece diante de nós con toda a súa crueza :
" ¿ E logo que temos que facer ?....
....................................................
Cáritas Interparroquial de Sárria : Construindo espazos de esperanza. Precisamos da vosa axuda.
.....................................................
( O Pregón foi lido polas voluntarias Elvira Pallares Gallego e Ana López López )
*************************************************************************************
31
PREGOEIRAS DO SAN XOÁN DO ANO 2016
TAMBORILEIRAS MUNICIPÁIS DE HONRA
BANDA DE MÚSICA DE SÁRRIA / ESCOLA DE MÚSICA DE SÁRRIA
A BMS que hoxe coñecemos , con case cento cincuenta anos de historia , canaliza as inquedanzas musicáis dun grande número de sarriaos, A súa irmá pequena, a ESMUSA , acolle a máis de dous centos de nenos e nenas aos que ensina a se expresaren a traveso dun instrumento. Unha vez trascorrido o periodo de formación inicial pasan a se integraren na banda infantil e máis tarde chegará o momento agardado... o momento de compartiren atril e vivenzas con compañeiros de todas as idades, estudantes de grao profesional, de grao superior, cos seus propios profesores e con musicos para os que a BMS é sinxelamente un vincallo coas súas orixes, coas súas amizades, co seu pobo.
A actual BMS ten as súas orixes en 1870 na parroquia de Farbán, Nos anos 1950, despóis de pasar por diferentes nomes, mesmo de se transformar noutras formacións, o Concello de Sárria, con Xosé Gayoso como alcalde, faise cargo dunha banda que reuniría a músicos de Sárria, Farbán e Vilapedre para o que posteriormente contrataría a don André Piquero como direitor.
Despóis de desaparecer entre 1961 e 1979 a corporación municipal do entón alcalde don Manuel Lence , xunto coa "Asociación de Amigos da Banda de Música " conseguen poñela a funcionar, contando nos primeiros tempos coa axuda do mestre Méndez , direitor que fora da Banda de Música de Lugo, e moi axiña contrataron a don Enrique García Rey, direitor que ademáis de levar a batuta tería a difícil tarefa de crear unha escola de educandos que nutrise e garantise o futuro dunha banda en Sárria.
Nacéu entón a Escola de Música, que tanto don Manuel Gato Soengas, anos máis tarde, como don Xosé Antonio González Rodríguez ( actual direitor ) souberon traer atá os nosos días e que, hoxe por hoxe , con máis de tres centos de matrículas no último curso e unha banda que supera os cincuenta atrís , están no mellor dos momentos.
Banda e Escola , tan intimamente ligados ás festas do San Xoán, ao recibiren a encomenda de daren o Pregón que abre estes días de xolda e lecer, reciben a sincera homenaxe dos sarriaos e sarriás, que recoñecen así o labor de cantos homes e mulleres, nenas e nenos, engaiolados pola Musica, nos viñeron e veñen ofrecendo a flor do seu esforzo desde 146 anos atrás, Labor que ten o seu mellor froito nos nenos e nenas que na Escola de Música andan a se formaren nun exemplo de responsabilidade de responsabilidade e constanza.
¡ Grazas a todos vós, porque nos dades a regalía dos belos e harmoniosos sons das musicas de todos os tempos, de todos os aires e de todas as terras !.
**************************************************************************************
32
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2017
( POR SEGUNDA VEZ )
DON ANXO RODRÍGUEZ CASTEDO
FILLO PREDILETO DE SÁRRIA
Don Anxo Rodríguez Castedo, por segunda vez Pregoeiro do San Xoán de Sárris, por uns días recuperará a lembranza das súas vivenzas de neno e de mozo naquela Sárria un tanto grisenta das décadas posteriores á posguerra, compartindo connosco as horas festivas da nosa Festa Maior.
Anos aqueles nos que xa se abríu á acción solidaria nas programacións que el lideraba con mozos e mozas da vila , e que foron escola viva para a súa decidida aposta e preocupación por resolver problemas sociáis.
Falamos aquí do veciño que merecéu o recoñecemento de Fillo Predileto da súa vila, porque a nenez e a adolescencia son a patria inesquecible, á que sempre volvemos , porque é a columna que nos sostén e o lume que nos vivifica.
A súa opción persoal e a súa firme acción politica e social de anos levárono a alcanzar postos de responsibilidade e é cousa ben sabida que o seu benfacer e compromiso estiveron por trás de actuacións de tan bon suceso como as levadas adiante a prol das persoas diminuidas, os programas de viaxes do Imserso, ou a promoción do Fondo de Apoio ás Dependenzas.
Foi Direitor Xeral do Imserso, segredario xeral do Consello Económico e Social ( CES ) , responsable da elaboración do Plan Xerontolóxico Nacional e do Libro Branco sobre a Atención ás Persoas en Situación de Dependenza, e finalmente, responsable de Sepides desde onde se impulsan iniciativas para o desenvolvemento de proxectos de infraestruturas e servizos de apoio á dependenza,
Na Galería de Sarriaos Ilustres, no Salón de Plenos do Concello de Sárria, figura o seu retrato amosando así a admiración e agradecemento que por el sentimos os seus coterraños.
( Nota: Recibiu, por segunda vez, a encomenda de facer o Pregón das Festas do San Xoán )
*************************************************************************************
33
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 2018
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
Profesora de Ensino Primario e graduada en Artes Aplicadas na especialidade de cerámica e escultura.
Nacéu en Sárria o 7 de outubro de 1853 e en Sárria desenvolve a súa actividade profesional e artística.
Formóu parteb da Corporación Municipal Sarriá e participa en actividades e institucións culturáis e feministas.
Dende 1996 dirixiu e colaboróu activamente na criación dos tapices floráis que polo Corpus viñeron a sustituir a vella tradición de poñer espadanas e fiuncho para o paso da procisión eucarística , algúns ano coincidente coa procisión de San Xoán.
Obras da súa autoría foron colocadas na Praza Xoán María López de Almance , na Gran Vía Alfonso IX , no Museu de Arte Contemporánea de " Meigas e Trasgos" e na Ruta Fiz Vergara Vilariño en Lóuzara.
Participóu en exposicións individuáis no Espai Culturl Pere Prune, de Barcelona;Sociedade Cultural e Recreativa " A Unión" ( 1998 ) ; Hotel Alfonso IX, de Sárria ( 1999 ); Galería Sargadelos, de Monforte de Lemos e Capela do Fogar de Santa María ( 2002 ).......
Recibiu diversos premios e entre outras exposicións colectivas tomóu parte nas do Centro Sociocultural Uxío Novoneyra, de Lugo; Casa da Cultura de Sárria; Galería Almirante, de Lugo ; Finalista da XXVII Bienal de Meigas e Trasgos ; Primeiro Premio de Escultura XXVIII Bienal de Arte Galega de Meigas e Trasgos ; Galería Burela, de Burela;Finalistana V Mostra Unión Fenosa,de A Cooruña ( 1997 ), Finalista do Premio de Escultura Cidade de Lugo ( 1998 ); Finalista do V Certame de Arte Galería Burela ( 2000 ) ; Segundo premio de Escultura , no Certame de Arte Galería Burela ( 2001 ); Primeiro Premio no VII Certame de Arte Galería Burela ( 2002 ) ; Muséu Ramón María Aller, de Lalín ( 2003 ); Seleccionada na VI Bienal Laxeiro, de Lalín ( 2003 ).
Como Tamborileira Municipal de Honra e Pregoeira das Festas de San Xoán do ano 2018 Violeta Bernardo García recibe o recoñecemento e admiración do seu pobo nadal e das súas xentes por toda unha vida e un labor constante a prol dunha Sárria sempre anovada e ao tempo mantedora das súas mellores tradicións.
Unha vila na que o "feminino singular" está sempre presente.
*************************************************************************************
34
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DO ANO 2019
TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
ASOCIACIÓN ESPAÑOLA CONTRA O CANCRO
A Asociación Española contra o Cancro é unha asociación sen ánimo de lucro formada por pacentes, familiares, persoas voluntarias e profesionáis relacionados coa oncoloxía , que desenvolve a súa actividade en toda España. O seu principal obxectivo é diminuir o impacto causado polo cancro e mellorar a calidade de vida dos pacientes.
Foi fundada en 1953, máis os seus primeiros pasos déronse en 1951 , pola acción de Xosé Biosca facéndose cargo dos tratamentos de persoas con poucos recursos económicos e adquiriu a primeira bomba de cobalto para tratamento radioterápico e cedéu 12 unidades encolóxicas.
Foi declarada Asociación de Utilidade Publica en 24 de abril de 1970.
En 1979 comeza a ofrecer mamografías en 1983 , creóu o Programa de Diagnóstico Precoz , con campañas de detección precoz e cribado de cancro de mama.
En 2013 creóu o Observatorio do Cancro para coñecer a realidade do cancro e aportar información real a autoridades e pacentes.
En 1971 creouse a Fundación Científica para dar pulo á investigación co obxecto de aumentar os índices de supervivencia , financiando máis de 500 proxectos de investigación con máis de 1.000 investigadores .
En 1991 deseñaron o plan de apoio a rexistros hospitalares ( RH + ) e dende 2007 apoia a investigación do cancro infantil.
Servizos gratuitos para pacentes e familiares.- Voluntariado: Asesoramento médico-nanitario, Atención psicoloxica, Actuacións sociáis, Apoio material e ortopédico, Asistenza xurídico.laboral,Axuda á inserción laboral, Atención á vulnerabilidade, Axuda administrativa, Adaptación de vivendas, Pisos e residenzas para pacentes a tratamento, Orientación familiar e axuda para a realización de vontades anticipados.
Colaborando coa organización lucense da Asociación, e coincidindo co Día de San Xoán, nos últimos anos , voluntarias, instalaron mesas petitorias e sairon con boetas polas rúas da vila recollendo as aportacións da veciñanza, figurando como sucesivas coordinadoras Carmela González Ruiz, Rocío Rodríguez Núñez , Ana López López e María Paz López González.
Tamén foron programadas reunións informativas, conferencias e coloquyis para dar a coñecer aspectos relacionados coa enfirmidade e as actuacións programadas pola Asociación.
O labor realizado e a presenza da Asociación en todos os días grandes das festas de San Xoán fan posible que a xenerosidade dos sarriaos sexa enteiramente colaborativa . E a Asociación Española contra o Cancro , polo seu benfacer e altruismo, faise acreedora do nomeamento de Tamborileira Municipl de Honra, e así na persoa da súa delegada local, María Paz López González, Sárria rende homenaxe a todos os voluntarios, pacentes, familiares e investigadores que son o capital humán loitador contra esa doanza , abrindo camiños de esperanza a prol da desexada erradicación.
**************************************************************************************
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2020
Como consecuencia da pandemia da COVID que supuxo fortes limitacións nos desprazamentos e nas concentracións de persoas non se puideron celebrar as festas da vila. Ocasión extraordinaria esta que se sumóu á suspensión dos festexos dos anos 1937 e 1938 por causa da guerra civil. Tampouco houbo festas do San Xoán no ano 1941, sen que o publicista don Antonio Peña Villamarín poidera dar razón do motivo de non se celebrar.
*************************************************************************************
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2021
Suespendidas formalmente as Festas do San Xoán non houbo designación de Pregoeiro e únicamente se programaron algúns actos suxeitos ás restricións impostas por mor da pandemia da Covid.
**************************************************************************************
35
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2022
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON OSCAR PUENTE SANTIAGO
OSCAR PUENTE SANTIAGO é licenciado en Dereito pola Universidade de Valladolid e avogado en exercizo dende 1995 até a súa toma de posesión como Alcalde de Valladolid en 2015, cargo que segue desempeñando na actualidade logo de ser reelexido en 2019. Previamente, dende 2007 ,fora concelleiro do Ayuntamiento vallisoletán formando parte do Grupo Municipal Socialista.
Foi elexido vogal da " Junta de Gobierno de la Federación Española de Municipios y Provincias " e representante desta no " Foro Local para la Agenda Urbana Española " . É ademáis vicepresidente primeiro da " Organización Iberoamericana de Cooperación Internacional" e Vicepresidente do " Foro de Desarrollo Económico de Eurocitis"-
Dende 2021 é segredario xeral do PSOE de Valladolid, no que comezóu a militar en 1990.
O alcalde de Valladolid fai decote gala da súa ascendencia sarriá , tal e como ocorréu, por exemplo, no seu discurso de investidura como rexedor en 2015, no que lembróu que o seu pai Oscar Puente Varela, nacéu o 27 de decembro de 1939 no lugar de O Mazo, así denominado por estar rente a unha antiga fragua, que pertence á parroquia de Santalla de Arxemil.
Na súa visita realizada a Sárria en 2017, na que tivo a oportunidade de coñecer os restos da casa nadal paterna, asinóu no Libro de Ouro do Concello, onde expresóu que "aquí están las raíces de mi familia, profundas como las de los carballos del sitio do Mazo" e que " esta tierra ha estado y estuvo siempre estará en mi corazón".
Ademáis o Alcalde de Valladolid soe lembrar o nexo existente entre Sárria e a cidade castelá que se establece a traveso dese grande imaxineiro que foi Gregorio Fernández, sarriao de nacemento e que desenvolvéu boa parte da súa carreira artística en Valladolid, onde se conservan as súas mellores obras e onde falecéu en 1636. E en Valladolid don Dinís de Castro e Portugal acordóu a fundación e dotación do hospital de peregrinos de Santo Antón Abade alzado fronte á igrexa de San Salvador de Sárria.
( ** ) Oscar Puente Santiago integrouse no Goberno de España, presidido por don Pedro Sánchez , como Minstro de Transportes ).
**************************************************************************************
36
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2023
TAMBORILEIRO MUNICIPAL DE HONRA
DON ABRAHAM CUPEIRO
ABRAHAM CUPEIRO ( Sárria, 1980 ) é un multiinstrumentista con grande prestixio internacional que recupera e constrúe instrumentos esquecidos no tempo para crear novas sonoridades Toc da perto de 100 instrumentos que pertencen á súa colección de máis de 200 de todo o mundo e de distintas épocas. Deles, darredor de 50 foron construidos coas súas propias mans. A súa formación é clásica , pero desde moi pequeno sentíuse atraído por todo tipo de músicas e forma parte de grupos de folk, jazz ou música antiga.
Estudóu trompeta no Real Consevatorio Superior de Música de Madrid e un Master de Interprteación da Música Antiga na Universidade Autónoma de Barcelona.
Abraham Cupeiro destaca por ser unha das poucas persoas que toca o Karnyx ( trompeta celta da Idade de Ferro ) . Foi invitado para probar o Karnyx de Tintinagc , o único que aparecéu no mundo . Rescatóu do esquecemento instrumentos enraizados na cultura clásica occidental como o Aulós grego ou o Corno Romano. Ademáis é impulsor dun instrumento presente na tradición galega, a corna, instrumento que xa tocaba o seu avó e que xa aparece mencionado nas ilustracións de Alfonso X. O seu interese por este instrumento medróu grazas a Carlos Tallón , un veciño de Sárria, que lle cedéu unha corna orixinal atopada na inmensidade da foresta preto da súa vila nadal.
Nos últimos anos ofrecéu uns 259 concertos compartindo escenario con prestixiosas orquestras como son a Orquestra Sinfónica de Galicia, a Real Filharmonía de Galicia , a Royal Philarmonic de Londres, a Mahler Chamber Orchestra, a Filarmónica de Gran Canaria, Orquestra Sinfónica de Bilbao, a Orchestre National de Bretagne, a Kymi Sinfonietta ou a Vaasa City, entre outras.
Para Abraham Cupeiro escribiron música diferentes compositores como Wladimir Rosinski, Bernd Rodiman, Enrique Rueda ou Mark Pogolski , entre outros.
" Os Sons Esquecidos " foi o seu primeiro traballo discográfico proxecto gravado coa Filarmónica de Galicia baixo o selo Warner Classics. Tras a súa estrea foi presentado con distintas orquestras de España, Europa e América. En 2018 estreóu o seu proxecto " Pangea" , gravadso en 2019 coa Royal Philarmonic de Londres nos estudos Abby Road da devandita cidade. O album publicouse en 202o en Rarner Classics.
Cupeiro foi elixido por Patricia Kopatchlinskaja , unha das mellores violinistas da actualidade, para o proxecto "Les Adieux " , que foi interpretado Philarmonic de Berlín, ou na Laeiszhalle de Hamburgo. Compuxo a banda sonora da película "María Solinha " e colabora coa compañía "4th Street Music", sita en Los Ángeles e dirixida polo oscarizado Hans Zimmer . Así mesmo colabora habitualmente nos desfiles de Adolfo Domínguez realizando perfomances en directo. E tamén traballa para o proxecto de divulgación científica " Neuston 3 " que trata de sensibilizar aos cidadadáns sobre a importancia do Océano nas nosas vidas.
A carreira musical de Abraham Cupeiro non esixistiría sen a Banda de Musica de Sárria e sen Meigas e Trasgos , agrupacións fundamentáis nos seus primeiros tempos de formación e onde aprendéu a amar e a respectar tanto a música académica coma a popular.
**************************************************************************************
37
PREGOEIRO DO SAN XOÁN DO ANO 2024
SEGUNDO TAMBORILEIRO MUNICIPAL
DON XAIME FÉLIX LÓPEZ ARIAS
Xaime Félix Arlindo López Arias nacéu na Hermida-Nespereira ( 1949 ) , residente Sárria dende 1957 , foi profesor de ensino de adultos en Noceda - As Nogáis e no Centro de EPA e o IES " Gregorio Fernández " ( entre 1969 e 2010 ) e exerce como avogado.
Cursóu por libre, no Colexio Felipe II estudos de bacharelato e maxisterio ( de deles só un ano por oficial na Escola de Maxisterio de Lugo ),de Graduado Social ( pola Escola de Santiago de Compostela ) e de Dereito ( UNED , entre 1973 e 1978 ).
Foi Concelleiro. Delegado de Promoción Cultural ( 1973 a 1979 ) e Segredario da Asemblea de Alcaldes e Corporacións do Camiño de Santiago en Galicia.
Ten publicado numerosos artigos de opinión e divulgación en "Candil", " El Clavo" ( Lugo ), " El Ideal Gallego", " La Voz de Galicia", " El Progreso", " Libro-Programa das Festas de San Xoán", " ¡ Aleluia !!ª, "Atavis et Armis" ( Madrid ), " Casagrande", " Corga" ( O Corgo ) e "Libredón" ( Santiago de Compostela ).
Tivo ou ten actividade e exercéu responsabilidades nas asociacións "Meigas e Trasgos-CIT de Sárria". " Asociación de Amigos do Camiño de Santiago na Provincia de Lugo", " Asociación Culturas Arcas", " Irmandade Sárria-Guérlèdan ", " Foro Xurídico Sarriao Diego Pazos", " Asociación Galega de Amigo do Camiño de Santiago" e "Asemblea Local da Cruz Vermella".
É autor das obras: " O Mosteiro de Santa María Madalena de Sárria", " A Primeira Deputación Provincial de Lugo ( 1822/1823)", " O Trasno da Cervela", " As augas toldas" , " Cuco-Rei", " Sárria ", "Fole en Sárria", " Libro de Ouro de La Unión" e " Matías López. De Sárria a El Escorial" ( con Gregorio Sánchez Meco ) e editóu " Primeira aceifa ", obra na que recolle traballos literarios do seu pai Xesús López González " El Patriarca del Loyo".
Ten inéditas as obras: " Versión en galego do Tombo de Samos", " Os Hospitáis de Sárria", " San Pedro de Portomarín: Xurisdición e vila", e outras.
Recibiu premios como a Camelia de Ouro, en Vilagarcía de Arousa, accesits no Pedrón de Ouro ( relatos ), " Convivio" de Guimaraes ( Portugal ); Meigas e Trasgos ( prosa ); Xogos Floráis de Betanzos ; "Premio á Sarrianidade" ( A Unión ) e "O Caxado de Avelino" ( Teo ). O seu traballo de investigación " O Camiño Francés de Viduedo a Lugo" foi premiado nun certame xornalistico convocado por El Progreso.
Dentro das programacións de ensino de adultos tivo presenza na promoción de Cursos Abertos no Centro de EPA , en especial no Curso de Xeografía e Historia Comarcáis , de onde sairon studos sobre as parroquias de Sárria e as publicacións " Río Sárria", " Seurros" ( 3 números ), " Boletín do Seminariod e Estudos Sarriaos Francisco Vázquez Saco" ( 23 números ) e " O Tamborileiro". Estes cursos foron complementados con diversas exposicións referidas á historia da comarcs e co Grupo Excursionista e o Grupo Sendeirista programáronse visitas a cidades de España e Portugal e roteiros pola comarca e Galicia, ademáis da peregrinación por etapas dende Sainte Jean Pied-de-Port até Fisterra.
Entre os anos 1991 e 2011 , coa proposta das asociacións culturáis da vila de Sárria, foi Cronista Oficial, promovendo a dotación de sináis identificadores do Concello ( escudo e bandeira ), a celebración do Oitavo Centenario da Vila de Sárria ( 1994 ) e a promoción e aporttación de fondos para a formación do Arquivo Histórico Comarcal ( en formación ) ubicado na Casa da Cultura.
Na actualdiade a súa actividade investigadora está recollida no "Tesauro Sarriense " con datos ordeados alfabéticamente de persoas, institucións , referenzas de hemerotecas e publicacións da Terra de Sárria ( máis de 4.500 páxinas ) e ademáis sostén o blog de divulgación " sarriaacentogalego" ( con máis de 450 artigos ) e a publicación de " Fornos de Atrás" ( El Progreso ) e " Cousas Xacobeas " ( en Xornal de Lemos).
Como sanxoaneiro formóu parte de varias comisións das Festas do San Xoán . Cos compañeiros ramistas da Comisión de 1971 interviu na organización da primeira Queimada Popular da noite de San Xoán, hoxe tradición consolidada. Colaboróu e aportóu o contido literario dos Libros-Programas das Festas do San Xoán, aos que aportóu numerosos artigos relativos á historia sarriá e da bisbarra. Seguindo o ronsel aberto por Avelino Pousa Antelo aportóu un total de 34 Pregóns versificados polo " Tamborileiro Municipal ", segundo encargado desa misión , seguida agora pola" Tamborileira Municipal " María Elena López González. Colabora na exaltación das novas Pampónigas xurdidas da man de Verónica Quintela, ás que ten adicado unha "décima" a cada unha delas.
Como Pregoeiro das Festas do San Xoán 2024 o seu nome únese ao daqueles que nas xornadas das festas patronáis de anos pasados recibiron o recoñecemento dos sarriaos e sarriás pola súa contribución á exaltación da sarrianidade e dos nosos valores como comunidade.
************************************************************************************
Comentarios
Publicar un comentario