SÁRRIA: PREGOEIROS E PREGOEIRAS DAS FESTAS DO SAN XOÁN
PREGOEIROS E TAMBORILEIROS DE HONRA NAS FESTAS DO SAN XOÁN DE SÁRRIA
1950.- Avelino Pousa Antelo. 1953.- Fr. Ricardo Sanlés / Avelino Pousa Antelo . 1960.- Anónimo ( Os vosos amigos ). 1964.- Xosé Trapero Pardo. 1965.- Manuel Rodríguez Díaz ( Rodim ), 1967.- Xosé Trapero Pardo. 1970.- Uxío López Prado. 1972.- Euxenio López López-..............
1973.- Manuel María Fernández Teixeiro. 1978.- Xosé Xulio Quindós Pardo. 1980.- Xosé Trapero Pardo.
TAMBORILEIROS DE HONRA
1985.- Ramón Piñeiro López. 1986.- Avelino Pousa Antelo ( Creador do Tamborileiro Municipal )- 1987.- María do Carme Parada López. 1988.- Iolanda Díaz Gallego. 1989.- Anxo Rodríguez Castedo. 1990.- Román García Varela. 1991.- María Elvira Yebra Villanueva. 1992.- Xesús Vázquez Gallego. 1993.- Xosé Peña Guitián. 1994.- María do Carme Pena Fernández. 1995.- Manuel Arturo Pombo Arias. 1996.- María Carretero. 1997.- Valentín Arias López. 1998.- Xoán Luis López Díaz. 1999.- Raúl López López ( * ). 2000.- Ernesto Sánchez Pombo. 2001.- Alcaldes de Sárria ( Século XX ). 2002.- Sonia López Sánchez. 2003.- Victor López Villarabid. 2004.- Xosé Ramón Gayoso Bonigno ( ** )- 2005.- Carmela González Ruiz. 2006.- Amando Losada Losada. 2007.- Manuel Rodríguez Díaz ( Rodim). 2008.- Manuel de las Heras Briones. 2009.- Xesús María Martínez Rodríguez. 2010.- Pilar Hombreiro de la Torre . 2011.- Manuel F. Rodríguez Fernández. 2012.- Siro López Fernández. 2013.- Raúl López López(** ). 2014.- Cruz Vermella de Sárria. 2015.- Cáritas Interparroquial de Sárria. 2016.- Banda de Música / Escola Municipal de Musica, 2017.- Anxo Rodríguez Castedo ( ** ).2018.- . 2019.- . 2020.- . 2021.- . 2022.
PREGÓN DO ANO 1950
AVELINO POUSA ANTELO ( Publicado no Programa ) :
Repenica, repenica,/ Non deixes folgar a man, / Repenica pregoneiro , / Pol-as festas do San Xoán,// Grandes festas relixiosas / Misa grande con sermón / E no remate d ' a misa / D' o Señor a proceseón. // Festas de día e de noite, / Festas de noite e de día : / Verbenas deic ' a mañán, Troula desque romp `o día, // Festas de San Xoán en Sárria , / Forasteiro, ¿ no-n-as viches ? / ¿ Non estiveches n-elas ?..... / ¡ Non sabes o que perdiches ! // Repenica, repenica / Tamboril hastra romper / Qu ' outras festas como elas / N ' has houbo nin ha d ' haber .//
PREGÓN RELIXIOSO ( 1953 )
FR. RICARDO SANLÉS, COMENDADOR DA MERCÉ: ( Publicado no Programa )ç
" O ano 15 do reinado de Tiberio César, ou sexa, o 26 da nosa era, " Xoán Bautista" aparecéu no deserto pregando un bautismo de penitenza para a remisión dos pecados.
A vida do fillo de Zacarías e de Sabela , do Bautista , que en frase de Xesús foi " o máis grande dos nados de muller " e " en cuxo nacemento alegráronse moitos " , é un exemplo de fe e de penitencia. Durante a súa permanenza en lugares desertos e escasos froitos levóu unha vida silandeira e austera. Aparecía en publico vestido de peles de camelo , cinguido cunha larga faixa de pel e comendo dos pobres e escasos froitos que o deserto lle podía ofrecer: lagostas e mel silvestre. A súa habitación era unha cova caliza onde permancéu anos e anos .
A súa misión foi anunciar a Cristo , preparando os corazóns para recoñecelo como o Mesías que viña para a redención do mundo.
O exemplo do Bautista debe ser para nós " ensino" e " animación" . Ensino para crermos na providenza e recoñecermos a superioridade de Xesucristo. Con belisima frase dicíao o Precursor . " Convén que El creza e eu diminúa ".
E trascorridos os días de xexún do Señor, cando Xesús pasa por diante do Bautista, este sinálao co dedo dicindo " Velaí o Año de Deus, o que quita o pecado do mundo".
Non o esquezamos: O Bautista amósanos o camiño; Cristo Xesús.
Ben está que toque a música, que as bombas resoen na veiga, que aparezan as barracas para mozos e grandes e que o tío-vivo dea voltas e máis voltas. Todo iso amostra que estamos alegres.
O importante con todo é asimilarmos un anaco desta marabillosa vista do Bautista e seguirmos o seu ensino tan saudable e os seus exemplos tan heroicos. Iso é o que ten verdadeiro valor para nós, homes cristiáns.Por iso dixen que debe servirnos de animación.
E ao nos felicitar neste día , sinto o desexo de que fagades unha oración pedindo por todos os que formamos a vila de Sárria, esta fermosa e acolledora vila , polos que vivimos nela e polos ausentes dela , que lembran todos a casa soarenga e do ceo ca cobre, do agarimo que a habita, dos ríos, dos prados, do fresco e verde ramaxe dos bosques.....
Os seus desexos , o seu debezo é erstaren connosco , viren á nosa beira,
Sen dúbida que hoxe dos seus beizos xurdirán espontáneas as notas sentimentáis da cantiga morriñosa : Non che nego a bonitura / ceíño desta terriña, / ceíño d' a terra allea, / ¡ Quen che me dera n ' a miña ! / ¡Os que pra aló vades / con vós me levái !....
************************************************************************************
PREGÓN VERSIFICADO : 1953
************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 1987
MARÍA DEL CARMEN PARADA
Natural de Sárria, filla de Raimundo Parada Lolo e Pilar López Melle, da Casa Cubano de Vilar de Sárria. Casóu a con Segundo Mariño, director da Emisora Radiocadena de Vigo. Nai de dous fillo.
Foi redactora da revista " Marca" , en Madrid, e colaboradora , atá a súa desaparición , das revistas " Gaceta Ilustrada" e " El Español".
Redactora de " El Pueblo Gallego " atá o ano 1972 e dende ese ano a 1975 redactora de " Faro de Vigo", mentres foi direitor Álvaro Cunqueiro. Dende 1975 foi redactora de " La Voz de Galicia" , na súa Delegación de Vigo.
Realizóu numerosas viaxes e reportaxes, como enviada especial e é autora dun coñecido liro culinario tiduado " Recetas de Cociña Galega". A gastronomía é unha das súas afeizóns.
Preparóu un libro sobor dos pazos de Galicia e outro adicado ao Camiño de Santiago.
O nomeamento de " Tamborileira Municipal de Honra " que nas festas do San Xoán de 1987 lle foi entregado é proba do recoñece,mentoi dos méritos dunha filla de Sárria que, na cidade olivica, leva adiante o seu labor de xornalista e escritora co máis fondo sentimento de galeguidade.
*************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN DE 1988
YOLANDA DÍAZ GALLEGO
Yolanda Díaz Gallego nacéu en Sárria o 2 de xaneiro de 1934- Logo de estudar o Bacharelato e Peritaxe Mercantil emigróu a Uruguay coa súa nai e irmáns , onde ficarían atá o ano 1978.
Neses vinte e cinco anos pasados no Uruguay a súa actividade cultural e social foi moi grande. Fundadora do "Teatro Popular Galego" de Montevideo, onde foi a súa primeira actriz, colaboradora da emisión en galego " Sempre en Galicia", conferenciante, participóu no Primeiro Congreso da Emigración Galego en Ultramar, publicóu moitos artigos de prensa , foi membro da Delegación do Padroado Rosalía de Castro, da Comisión de Cultura di Centro Galego de Montevideo, segredaria xeral do Padroado da Cultura Galega no Uruguay, membro da comisión que conseguiu para algunhas rúas de Montevideo a denominación con egrexias figuras galegas.
No ano 1975 foi encargada da colocaciòn en Rianxo dun busto de Castelao , doazón da colectividade galega e tamén colaboróu nas xestións para a colocación dun monolito adicado a Rosalia de Castro en Montevideo.
Dende 1978 vive en Barcelona, onde presta a súa valiosa colaboración ás colectividades galegas da cidade e da área metropolitana.
Dende a súa fundación no ano 1983 é Presidenta de O Penedo -Fogar Galego".
Viaxeira incansábel por terras de América e Europa, a súa imaxe é a dunha muller que, dende a emigración, traballa por Galicia. E , dende logo , esta muller nada en Sárrias , ten dado amostras dun grande amor pola Terra, aínda por riba das dificultades dos longos anos de pedra da nenez e da mocedade , que a levaron a pasá-lo mar . Esa imaxe rexa e forte de quen ergue a bandeira da galeguidade, ben merece que na súa vila nadal se lle renda homenaxe de admiración.
¡ Benvida !.
Adenda
Colaboradora na publicación da Historia de Galicia de Otero Pedrayo . Medalla do Centro Galego de Barcelona ( 2012 ) . Tivo destacada actividade no irmandamento de Sárria co Distrito de Sarría-San Gervasi e das xuntanzas Sarriá-Sárria-Sarriá de Ter-Callosa d' en Sarriá que se celebraron en Barcelona. Creadora do grupo de teatro Zarabanda integrada no Penedo-Fogar Galego e despóis na asociación " Saudade". En 2023 publicóu " Decidín desvelar o proceso".
*************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 1991
MARÍA ELVIRA YEBRA VILLANUEVA
Nacéu en Sárria o 3 de setembro de 1957, filla de Luis Yebra e de Milagros Villanueva. Estudóu na Academia Felipe II ,no Colexio das Xosefinas de Lugo e no Instituto de Bacharelato de Sárria. Licenciada en Ciencias da Información pola Universidade Complutense, é tamén Técnica en Relacións Públicas.
Comezóu a súa carreira profisional no diario " Ya " de Madird, alternando este traballo cos seus estudos. Durante varios veráns fixo prácticas na Delegación de " El Ideal Gallego" en Lugo. Tamén colabora nas revistas "La Gaceta Iliustrada" e " Debate Escolar".
En 1979 entróu a traballar no gabinete de prensa da sé central da UCD , onde participóu en numerosas xornadas de traballo en tódalas provincias españolas. Na Campaña do 82 acompañóu aos candidato á presidencia do Goberno, Landelino Lavilla, polo país ocupàndose dos medios de comunicación.
En 1983 colabora coa Fundación Konrad Adenauer a traveso da Fundación Humanismo e Democracia . Neste ano traballa para o Partido Liberal e para Federación Española do Consumidor, ao tempo que comeza coas súas colaboracións na sección de cultura do diario "ABC". A fináis deste mesmo ano é nomeada xefe de prensa do Presidente da Xunta de Galicia, tendo por iso que se trasladar a Santiago de Compostela. No ano 1985é nomeada Direitora de Relacións Externas da Xunta de Galicia en Madrid. Durante este ano crea o Clube de Periodistas Galegos de Madrid e a Federación Cultural de Gastrónomos Galegos.
Alterna o seu traballo na Xunta co do diario "ABC", onde é nomeada xefe da sección de Vida Social. No verán de 1986 é enviada especial de "ABC" en Marbella.
Está na posesión dos galardóns " T " de triunfador e a Venus de Marbella, sendo a creadora do premio "Galego do Ano".
En 1990 deixa a Xunta de Galicia para se facer cargo da Delegación de "ABC" para a Costa do Sol. Neste mesmo ano crea o " Club Internacional de Marbella " que entra en funcionamento en 1991, e que está por ela presidido , contando con cento trinta socios. Nesets momentos está a crear a Asociación de Empresarios Galegos da Costa do Sol.
ADENDA
Novela: " El fuego del flamboyán" ( 2016 ).- " La última condesa nazi" ( 2021 )
************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 1994
MARIA DEL CARMEN PENA FERNÁNDEZ
Natural de Sárria, filla de Antonio Pena Carrozas e Amelia Fernández Vaquero, estudóu o bacharelato na Academia Felipe II de Sárria. Licenciada en Medicina e Cirurxía pola Universidade de Santiago ( 1972 ). É tamén Especialista en Cirurxía Plástica e Reeparadora ( Universidade de Madrid, 1976 ), ten o tíduo de Médico de Empresa ( Escola Nacional do Traballo, 1977 ) e obtivo o Doutorado en Medicina e Cirurxía pola Universidade de Oviedo ( 1985 ).
Un amplo exercizo profisional en Vigo, Bilbao e Madrid, ten a súa revalidación como médica adxunta e posteriormente Xefa de Servizo de Cirurxía Plástica do Hospital Ntra. Señora de Covadonga de Oviedo , estando actualmente en situación de excedencia voluntaria. Na actualidade é Cirurxana Plástica. Estética e Microcirurxía , en Oviedo.
Traballóu en hospitáis de Glasgow e Milano.
É membro da Comisión Nacional da Especialidade de Cirurxía Plástica , socia fundadora e vogal da Unidade de Cirurxía Plástica, Estética e Microcirurxía , Delegada Nacional da Sociedade Internacional de Microcirurxía para Reimplantes . En decembro de 1978 realizóu con éxito o primeiro reimplante de dedo en España . Ten no seu haber a iniciación e posta en funcionamento das Técnicas Microcirúrxicas en Asturias.
Son moi numerosos os traballos publicados en revistas nacionáis e estranxeiras , e participóu como poñente, profesora e instrutora en numerosos congresos , symposiums ou mesas redondas.
Sárria , onde pasóu os seus primeiros anos, e onde ,como membro dunha familia de forte raigame na localidade , bebéu as esencias dunha sólida formación , é punto de referencia para quen hoxe é figura sobranceira no campo da Microcirurxía.
**************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 2002 E TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
SONIA LÓPEZ SÁNCHEZ
Sonia López Sánchez nacéu en Vilar de Sárria en 1977. É filla de Miguel Sánchez e Araceli Sánchez.
Cursóu estudos en Sárria e A Coruña e malia a súa xuventude é a sarriá máis coñecida na actualidade , tanto pola súa participación activa no mundo da moda como pola presencia nos medios audiovisuáis.
Miss Lugo e Miss Galicia no ano 1998, esa designación abriulle as portas das pasarelas de moda e das programacións favoritas, facéndose acreedora da estima de cantos a coñecen e tratan, pola súa simpatía e sinxeleza.
Esta xentil sarriá , que á súa beleza une a preparación e ampla visión de miras propias da muller moderna, fai sempre gala da súa sarrianidade , sendo a máis activa embaixadora dos nosos valores, alí onde se encontra , colaborando desinteresadamente en cantos eventos sociáis e culturáis da comarca se lle pide a súa presencia.
* Copresentadora de Luar.Temporada 98 /99.TVG.
* Presentadora Galas Xacobeo 99.- Viaxdeiros na lembranza.- Pontevedra.TVG,
* Concertos Pop-Rock. Praia de Baltar -Sanxenso.TVG
* Presentadora " Galicia Cidade Única " Vilalba. Verán do 2000.- TVG
* Presentadora " Mar a Mar" . Catro galas desde Cambados a Sada ( Xunto con Xosé Luis Blanco Campaña ).TVG
* Presentadora magazine nocturna para a Asociación Galega de Televisións Locáis ( 14 televisións ) ASGATEL. Veráns 2000 e 2001
** Condutora espacio de moda Programa "Tardes de Verán " Produtora Getmusic para TVG. Verán 1998
* Colaboradora en Tertulia Programa "Tardes de Verán " . Produtora Gestmusic para TVG. Verán 2000
* Presentadora de "Desde Galicia para o mundo". Ano 2000. Sete programas en TVE-2
Ten participado en pasarelas en " Moda do Norte " . Portugal / Noviaespaña- Barcelona / Ifema Madrid / Gala de la Piel Galicia / Campus Stellae- Galicia / Pontus Veteris ( Galicia ),
Representante da nova Galicia que se abre ao século XXI , Sonia López Sánchez amosa de cote os seus sentimentos de sarrianidade e galeguidade , razóns que moveron á Comisión de Festas e ao Concello a propoñela como pregoeira do San Xoán 2002 e darlle o nomeamento de " Tamborileira Municipal de Honra" , ao que se fan acreedores que con san orgullo fan a loa da súa Sárria nadal.
**************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 2005
CARMELA GONZÁLEZ RUIZ
Carmela González Ruiz, creadora e dinamizadora do Centro Cultural "Meigas e Trasgos" -CIT desenvolvéu unha actividade plena e enriquecedora da vida social e cultural sarriá, durante varios lustros, levando adiante co seu contaxioso entusiasmo moitas programacións que hoxe conforman o noso quefacer colectivo.
As festas do San Xoán, baixo o seu impulso persoal , enriquecéronse coas actuacións da Coral Polifónica , coa presenza dos grupos de gaiteiros e das " Burbuxiñas" ( cestiños con flores e arcos floridos ) e "Garulaxe de Sárria" no desfile procisional, cos seus pasarrúas e certames de gaitas, coas actuacións dos grupos de danza en " La Unión" , cos días de exaltación do traxe galego, co "Carreto" cos carros engalanados, con mostras e exposicións de antigüidades ou a inesquecible ".... Sárria de onte a hoxe", que foi o xermolo do Arquivo Histórico Comarcal...
Foi ademáis impulsora de iniciativas como a de " Embelecer Sárria" , que conseguiu que moitas amas de casa adornasen con flores as fachadas das súas casas, as actuacións coráis e de música popular da Romaría da Virxe dos Remedios, as Xornadas Gastronómicas ( porco, cabrito, troita.... ), as Cabalgadas de Reis. o Antroido na Rúa, a " Noite Meiga" , ciclos de conferencias, aa Bienáis de Arte, os certames literarios e de fotografía,
Ao seu persoal e teimudo empeño débese o achar fondos para a adqusición dun terreo e a constución, no Chanto, do Lar Social, onde se pode visitar un Museo que recolle a obra de moitos artistas galegos.
Animada en todo momento polo apoio do seu esposo don Álvaro López-Vizcaíno Rodríguez, a súa presenza en actos benéficos, culturáis e de participación cidadá fixeron dela obrigada referenza ao falar de Sárria.
Autora da música e letra de " Galicia ten..." declarada himno oficial do Concello, ben merece o agradecemento dos sarriaos pola súa entusiasta adicación a "facer Sárria",
A Pregoeira do San Xoán 2005, dona Carmela, contribuiu como poucos ao afianzamento da nosa sarrianidaDE,
Nota.- Foi concelleira e tenente de alcalde en Sárria. É da súa autoría a cantiga que acompaña á moi recoñecida "Danza da Noite Meiga.
**************************************************************************************
PREGOEIRA DO SAN XOÁN 2010 E TAMBORILEIRA MUNICIPAL DE HONRA
PILAR HOMBREIRO DE LA TORRE
Dona Pilar Hombreiro de la Torre nacéu en La Habana, filla de emigrantes galegos, sendo a súa nai natural de Maside, o que explica que aquí asentase.
Con moito esforzo, adicación e sentido da responsabilidade seguiu os estudos de comadrona e practicante na Universidade de Santiago , denominacións que hoxe sonan arcaicas ao seren sustituidas terminoloxías moito máis asépticas e en nada definidoras do que foi o seu traballo cotián a cabalo do apostolado e dun altruismo hoxe menos patente . Só con vinte anos consegue praza na vila de Sárria , onde, agás un curto período de excedencia, alcanza 45 anos de exercizo profisional.
Aquela Sárria atrasada e chea de prexuizos acolle con certa desconfianza a presenza dunha muller nova, que ama a súa profisión e ten que loitar contra as limitacións mentáis daqueles a quen ofrece o seu ben facer,
Son anos de recorrer congostras , de asistir a parturentas e enfermos, en curtirse en evacuacións de urxenzas con rudimentarios medios, loitando contra a distancia e a falta de colaboración , recorrendo a pé as parroquias e lugares máis afastados, ao tempo que, con sucesión de horas boas e horas acedas vai xurdindo unha familia á que hai que furtarlle horas, porque os nacementos e as doenzas non teñen horario.
Milleiros de nenos e nenas son recibidos por dona Pilar, porque aínda non hai un sistema hospitalario xeralizado, e as clínicas particulares quedan lonxe, nas cidades, e non son asequibles para todos. No seu labor colabora e goza da enteira confianza dos médicos sarriaos, participando nas campañas de vacinación, que permiten a erradicación de moitas enfirmidades que neses tempos duros da posguerra son azoute para as familias e se ceban en moitos daqueles nenos e nenas que saudóu ao nacer e facendo un labor de seguimento nos doentes nas longas convalecencias nos domicilios particulares da vila e da máis afastada das aldeas da comarca.
Poucos profesináis poden presumir de ter axudado a nacer a membros de tres xeracións familiares. O longo vínculo de 45 anos de traballo ben feito, permite a dona Pilar, ser testemuña activa na chegada á vida de milleiros de sarriaos.
Os tempos mudaron e a asistencia aos partos e a axuda aos enfermos tomaron outros roteiros : Centros de Saúde, Hospitáis e clínicas con medios materiáis e labor en equipo sustitúen ao case heroico labor persoalizado dos vellos profesionáis , e por iso, na historia de Sárria , dona Pilar Hombreiro de la Torrel, sen dúbida, figurará como a persoa que máis veciños e veciñas axudóu a traer ao mundo, o que non é pequeno mérito, se temos en conta a carencia de medios coa que tiveron que loitar os profesináis da medicina atá que se abriron mentes e camiños e se xeralizóu un sistema público de saúde aberto a todos os cidadáns.
Neste ano 2010 recibe o nomeamento de Tamborileira Municipal de Honra como expresión de agradecemento de todos aqueles nenos e nenas nados nas catro décadas e media do seu exercizo profisional como " comadrona " , e porque nos anos da divulgación da penicilina e doutras medicacións que permitiron salvar tantas vidas, como " practicante ", entróu a todas horas, do día e da noite, en miles de fogares, onde tamén levóu adiante o seu labor didáctico de dar normas de conduta e normas de mellora da saúde individual e colectiva.
Ser muller e profisional activa, neses xa lonxanos anos de escurantismo e prexuizos, dá duplo mérito ao seu labor.Dona Pilar Hombreiro de la Torre abríu camiño a cantos despóis dela asumen o labor que ela inicióu , cando era unha "rapaciña", madura, seria e responsable, á que aínda lle faltaban cinco anos para a súa maioría de idade legal-
Eran outos tempos. Grazas. ( XAFA )
************************************************************************************
*************************************************************************************
Comentarios
Publicar un comentario