O Mercado de Sárria( século XIII a 1965 )
O MERCADO DE ÁRRIA.- A máis antiga referenza ao Mercado sarriao xorde darredor do mercado que se celebraba darredor da chamada capela de Santiago do Mercado, na parte traseira do actual Campo da Feira ( século XIV ) , cara a Veiga de Arriba, no espazo primeiramente ocupado pola Vila Nova de Sárria.
Andando o tempo o Mercado foi trasladao a carón da Fortaleza, onde unha das torres era coñecida como Torre do Mercado. Este castelete foi derrubado na Revolta Irmandiña, reconstruído e finalmente botado por terra no ano 1843.
Levaron máis adiante o Mercado á traseira da igrexa de Santa Mariña, onde houbo alpendres. Para ampliar o Mercado o Concelllo mercoulle á viuva de Solance unha casa cun tarreo e pozo ao norte da igrexa, espazo que foi despois arranxado alzando o Murallón para salvar o desnivel. Para servizo do Mercado puxeron bancos de pedra. A Praza do Mercado, despois de rematadas as obras da nova igrexa, foi nomeada Praza de Xoán María López, e tamén se coñece como Praza de Santa Mariña.
Os mozos afeizoados á música, promoveron a construcción dun Palco que estivo en pé uns 60 anos
Na Praza do Mercado tiveron lugar mitíns políticos, santas misións , festexos e verbeas, actos militares das tropas de garnición na vila, paseos e xogos da xente moza.
.A partir do século XIX o Mercado celebrábase todos os domingos, e as tendas e comerzos da vila permanencían abertas, sendo ademáis ocasión para organizar "o paseo", ás veces amenizado polas músicas, que permitía que mozos e mozas se relacionasen.
Os produtos de venda habitual eran centeo, trigo e millo, froitas no seu tempo, pan e pequenas ferramentas.Este mercado mantívose activo ata a década de 1950, e deixou de se celebrar polas presións dos comerciantes que entendían lle facía unha competencia indesexable.
En 1909 o Goberno pretendeu a supresión do Mercado, amparado na prohibición de apertura do comerzo nos días domimgo. Só se autorizarían naqueles casos nos que fosen declarados tradicionais.
....." A Corporación municipal visto o acordo de 28 de abil último . relativo ao mercado tradicional en domingo , e enterada da comunicación do Sr. Gobernador civil da provincia nº 401 do 24 anterior ordenando non se consinta a apertura de comerzos en domingo mentres de Real orde non se declare que é tradicional o mercado desta vila; en votación nominal e por unanimidade , acorda: Que para que sexa declarada a condición de tradicional e consuetudinario do mercado , único semnanal para este Concello e os demáis do partido, que se celebra todos os domingos desta vila, dende tempo inmemoriable , se incoe o oportuno espediente que se xustificará con información que se se recibirá no Xulgado de Primeiri Instancia, para perpetua memoria ; con certificación ou copia dos antecedentes que existan no arquivo municipal relativos ao mercado ; con información que se interesará dos demásis concellos do partido, xa que o mercado desta vila e utilizable e asumido para todos eles; e en fin con cantos datos e antecedentes se crean pertinentes e demostrativos de que non existe quen poda recordar a fundación do Mercado de Sárria, pola súa antigüidade, e para que así sexa recoñecido de Real orde"....
Na Rúa Matías López estableceu, para venda diaria, as chamadas Tablaxerías, mercado consistente
en varias casiñas para postos cun patio alongado no que había un pozo provisto dunha bomba de auga. Tamén tiña acceso pola corguexo da Alvarediña e o conxunto era coñecido popularmente como "As Carnicerías".
Sesión do Concello de Sárria, de 2 de febreiro de 1963.- obra cosistente na trasformación das antigas tablaxerías en mercado urbán. ( Alcalde: Xabier López-Acevedo López )
Dada conta do proxecto técnico da referida obra, así como de todos os antecedentes á mesma referidos, a Corporación, por unanimidade acorda:
1º.- Aprobar o proxecto técnico confeionado polo Arquitecto Don Luis Pérez Barja, con un orzamnento total de 870.000 pesetas.
2º.- Aceptar e aprobar a financiación da dita obra , de conformidade co disposto no Plan Provincial da Comisión de Servizos Técnicos para 1962, que prevé unha subvención a cargo do dito Plan , de 754.000 pesetas, facéndose cargo o Concello dos honorarios do técnico que confecionou o Proxecto.
3º.- Recoñecer a favor do Tesouro Público o débito de de 106.000 pesetas a que ascende a aportación deste Concello figurada na financición da citada obra , de acordo co que determina a disposición 4ª do título 2º da Orde do Ministerio de Facenda de 2 de abril de 1959.
Comprometéndose a ingresar na Delegación de Facenda desta provincia a parte correspondente a cada unha das das certificacións de obra executada a medida que estas vaian sendo expedidas , unha vez aprobadas pola Comisión e notificada a dita aprobación á Corporación, así como admitir as retencións que a Delegación de Facenda poda levar a cabo para facer efectivs os importes das ditas certificacións de obra cos recursos locais que este Concello faga perciba de dito Organismo.
Para atender ao dito compromiso, esta Corporación habilita con cargo ás 451.916,83 pesetas, superavit do exercizo de 1962, a expresada cantidade de 106.000 pesetas, a que ascende a dita aportación municipal , para facer fronte ao pagamento das citadas certificacións na cuantía que no mesmo figuran as ditas aportacións.
Andando o tempo o Mercado foi trasladao a carón da Fortaleza, onde unha das torres era coñecida como Torre do Mercado. Este castelete foi derrubado na Revolta Irmandiña, reconstruído e finalmente botado por terra no ano 1843.
Levaron máis adiante o Mercado á traseira da igrexa de Santa Mariña, onde houbo alpendres. Para ampliar o Mercado o Concelllo mercoulle á viuva de Solance unha casa cun tarreo e pozo ao norte da igrexa, espazo que foi despois arranxado alzando o Murallón para salvar o desnivel. Para servizo do Mercado puxeron bancos de pedra. A Praza do Mercado, despois de rematadas as obras da nova igrexa, foi nomeada Praza de Xoán María López, e tamén se coñece como Praza de Santa Mariña.
Os mozos afeizoados á música, promoveron a construcción dun Palco que estivo en pé uns 60 anos
Na Praza do Mercado tiveron lugar mitíns políticos, santas misións , festexos e verbeas, actos militares das tropas de garnición na vila, paseos e xogos da xente moza.
.A partir do século XIX o Mercado celebrábase todos os domingos, e as tendas e comerzos da vila permanencían abertas, sendo ademáis ocasión para organizar "o paseo", ás veces amenizado polas músicas, que permitía que mozos e mozas se relacionasen.
Os produtos de venda habitual eran centeo, trigo e millo, froitas no seu tempo, pan e pequenas ferramentas.Este mercado mantívose activo ata a década de 1950, e deixou de se celebrar polas presións dos comerciantes que entendían lle facía unha competencia indesexable.
En 1909 o Goberno pretendeu a supresión do Mercado, amparado na prohibición de apertura do comerzo nos días domimgo. Só se autorizarían naqueles casos nos que fosen declarados tradicionais.
....." A Corporación municipal visto o acordo de 28 de abil último . relativo ao mercado tradicional en domingo , e enterada da comunicación do Sr. Gobernador civil da provincia nº 401 do 24 anterior ordenando non se consinta a apertura de comerzos en domingo mentres de Real orde non se declare que é tradicional o mercado desta vila; en votación nominal e por unanimidade , acorda: Que para que sexa declarada a condición de tradicional e consuetudinario do mercado , único semnanal para este Concello e os demáis do partido, que se celebra todos os domingos desta vila, dende tempo inmemoriable , se incoe o oportuno espediente que se xustificará con información que se se recibirá no Xulgado de Primeiri Instancia, para perpetua memoria ; con certificación ou copia dos antecedentes que existan no arquivo municipal relativos ao mercado ; con información que se interesará dos demásis concellos do partido, xa que o mercado desta vila e utilizable e asumido para todos eles; e en fin con cantos datos e antecedentes se crean pertinentes e demostrativos de que non existe quen poda recordar a fundación do Mercado de Sárria, pola súa antigüidade, e para que así sexa recoñecido de Real orde"....
Na Rúa Matías López estableceu, para venda diaria, as chamadas Tablaxerías, mercado consistente
en varias casiñas para postos cun patio alongado no que había un pozo provisto dunha bomba de auga. Tamén tiña acceso pola corguexo da Alvarediña e o conxunto era coñecido popularmente como "As Carnicerías".
Sesión do Concello de Sárria, de 2 de febreiro de 1963.- obra cosistente na trasformación das antigas tablaxerías en mercado urbán. ( Alcalde: Xabier López-Acevedo López )
Dada conta do proxecto técnico da referida obra, así como de todos os antecedentes á mesma referidos, a Corporación, por unanimidade acorda:
1º.- Aprobar o proxecto técnico confeionado polo Arquitecto Don Luis Pérez Barja, con un orzamnento total de 870.000 pesetas.
2º.- Aceptar e aprobar a financiación da dita obra , de conformidade co disposto no Plan Provincial da Comisión de Servizos Técnicos para 1962, que prevé unha subvención a cargo do dito Plan , de 754.000 pesetas, facéndose cargo o Concello dos honorarios do técnico que confecionou o Proxecto.
3º.- Recoñecer a favor do Tesouro Público o débito de de 106.000 pesetas a que ascende a aportación deste Concello figurada na financición da citada obra , de acordo co que determina a disposición 4ª do título 2º da Orde do Ministerio de Facenda de 2 de abril de 1959.
Comprometéndose a ingresar na Delegación de Facenda desta provincia a parte correspondente a cada unha das das certificacións de obra executada a medida que estas vaian sendo expedidas , unha vez aprobadas pola Comisión e notificada a dita aprobación á Corporación, así como admitir as retencións que a Delegación de Facenda poda levar a cabo para facer efectivs os importes das ditas certificacións de obra cos recursos locais que este Concello faga perciba de dito Organismo.
Para atender ao dito compromiso, esta Corporación habilita con cargo ás 451.916,83 pesetas, superavit do exercizo de 1962, a expresada cantidade de 106.000 pesetas, a que ascende a dita aportación municipal , para facer fronte ao pagamento das citadas certificacións na cuantía que no mesmo figuran as ditas aportacións.
A nova Praza de Abastos, edificación cuberta con fibrocemento e sinxelo deseño , con postos na pranta baixa e un andar na parte posterior, só se conseguiu que estivese ocupada en parte con carniczarías , peixaría e frutarías. A Praza de Abastos nunca tivo demasiada aceptación e cando se autorizaron establementos simiares en toda vila, e máis adiante se instalaron supermercados, pechouse toda posibildade de que fose un centro refererncial regularizador, que serían as funcións propias dun mercado público. con implantación
Comentarios
Publicar un comentario