SÁRRIA : ORDENANZAS MUNICIPÁIS DO CONCELLO DE SÁRRIA ( 1907 ) ( 637 )
SÁRRIA: ORDENANZAS MUNICIPÁIS DO CONCELLO DE SÁRRIA ( 1907 ) ( 637 )
Públicanse por vez primeira, anosadas, as Ordenanzas Municipáis do Concello de Sárria, elaboradas en 1906 e postas en vigor no ano 1907, elaboradas sendo alcalde AMADEO MACÍA VÁZQUEZ, un dos máis destacados rexedores municipáis da Restauración.
Foron recollidas nunha publicación de 29 páxinas editada en Lugo nos Talleres Tipográficos Xerardo Castro, da que se conserva un exemplar gardado no Arquivo Histórico Comarcal ( Casa da Cultura de Sárria ).
Trátase dunha compilación reguladora de diversos asuntos e campos de competencia municipal, coa que pretendía regular as obrigas dos veciños e o bon goberno , sinalando trámites, funcións da Alcaldía e demáis autoridades locáis.
Non tivo moita fortuna esta regularización que froito da nugalla dos compoñentes da corporación municipal, o escaso compromiso desta no establecemento de liñas de progreso e mesmo a consagración dos procedementos caciquís, enquistados na Casa Consistorial ,por terra os meritorios prantexamentos recollidos nas Ordenanzas.
Os bons desexos e o rigor desta normativa non tivero bon suceso. O Ditreitorio de Primo de Rivera, o paréntese dos concellos repúblicáns, e os longos anos da Ditadura franquista, foron outros tantos períodos nos que non se deu cumprimento á maioría dos artigos das Ordenanzas.
As boas normas entón fixadas , por exemplo, en materia de camiños ou de licenzas de obras, morreron afogadas pola nugalla municipal, o amiguismo, o "deixar facer " ... resultando que non fose até os anos 1970 cando se xeralizóu a esixenza de presentación de proxectos técnicos para a realización de obras particulares, ou que para poder ver camiños de 5 e máis metros , como establecían as ordenanzas, houbo que agardar máis de 70 anos.
.............................................................................................................................................
ORDENANZAS MUNICIPÁIS
DO
CONCELLO DE SÁRRIA
Aprobadas pola Autoidade gubernativa
Lugo
Talleres Tipográficos de Castro
San Pedro 29
1907
.................................................................................................................................................................
ORDENANZAS MUNICIPÁIS
DO
CONCELLO DE SÁRRIA
Título I
Policía Urbá
Sección 1ª
Establecementos públicos
ARTIGO 1º.- Para abrir destinados ao servizo de café , billar, taberna , bodegón , casa de comidas , pousada, fonda ou outros semellantes , precisarase licenza da Alcaldía , e a ela se dará conta de calquera cambio de domicilio que os donos dos mesmos leven a cabo.
ARTIGO 2º.- Os ditos establecementos só permanecerán abertos até as once da noite , dende 1º de novembro a 1 de abril, e os meses restantes até as doce.
Quedan exceptuadas as pousadas e fondas , que poderán recibir aos seus hóspedes durante a noite.
ARTIGO 3º.- O dono dun establecemento a quen despóis da hora sinalada , a aínda tendo pechado, se achase nel algunha persoa extraña e que provocase escándalo , sufrirá unha multa proporcionada á súa falta : caso de reincidencia a máxima autorizada e se nova,mente reincidise poderáselle pechar o establecimento e ser entregado aos Tribunáis por desobediencia.
ARTIGO 4º.- É aplicable o artigo anterior aos que despóis das horas autorizadas abrisen o establecemento para o despacho de xéneros , aínda que este tivese lugar a porta pechada.
ARTIGO 5º.- Nas tabernas, billares, chigres , etc. non se permitirá ningunha clas de xogos que figuren entre os proibidos , e a permanencia de mozos menores de 16 anos que non vaian acompañadas de persoas que os representen . e individuos que estexan bébedos.
ARTIGO 6º.- As fondas e pousadas levarán un libro rexistro no que consten o nome , veciñanza dos hóspedes e días que neles pernotan.
ARTIGO 7º.- Os establecemento mencionados no artigo 1º poderán ser obxecto de inspeción pola Autoridade local.
Sección segunda
Lugares públicos
ARTIGO 9º.- Os artigos destinados á venda nas feiras e mercados , non serán obxecto de transación fora do lugar no que aquelas e ests se celebren.
Tampouco se permitirá o establecemento de acaparadores nas entradas das mesmas e nas vías que a elas conducen.
ARTIGO 10º.- Os infractores do artigo anterior serán detidos ou multados. inorrendo ademáis en comiso da mercancía que lles fose achada.
ARTIGO 11º.- O Alcalde , por si, ou por medio dos seus dependentes , ordenará a colocación e distribución de froitos ,efectos e gados , e adoptará as demáis medidas conducentes ao réxime de feiras e mercados.
ARTIGO 12 º.- Ninguén poderá establecer nuns e noutros puntos de venda , sen permiso da Autoridade municipal e previo pagamento dos dereitos en vigor ou que no sucesivo se sinalen.
ARTIGO 13º.- O que expenda artigos de consumo adulterados , en estado de fermentación ou procedentes de animáis mortos , por consecuencia de enfiormidade ou accidente , sufrirá o comiso dos mesmos e a multa correspondente.
ARTIGO 14º.- Ninngún vendedor baixo pretesto de oferta mínima , proferirá aldraxes , nin palabras mal soantes , contra o comprador.
ARTIGO 15 º.- Nas feiras , mercados e toda clas de establecementos públicos , fixos ou ambulantes , se usarán os pesos e medidas legáis establecidos con arranxo aos padróns que posúe o Concello.
A infración do exposto no párrafo anterior dará lugar á multa correspondente e recollida de aqueles, pasano o tanto da culpa aos Tribunáis de Xustiza , no caso de reincidencia.
ARTIGO 16 º.- Proíbese o estacionamento nas feiras e mercados e as súas avenidas , de carros e cabalerías , que só poderán permanecer o tempo preciso para carga e descarga.
ARTIGO 17 º.- Non se permitirá establecer nas feiras e mercados o xogo chamado de " billar romano" , nin outros cuxo obxecto sexa lucrarse con engano.
ARTIGO 18º.- Proibese guindar pedras ás árbores dos paseos, prazas , feiras e rúas públicas , sacudilos , recoller o seu froito, agatuñar a eles , ou causarlles de calquera outra maneira perxuizo.
ARTIGO 19 º.- O que arrinque ou corte algunha árbore na rúa, paseo ou paraxe publica , indemnizará o valor da mesma e pagará a multa que lle sexa imposta,
ARTIGO 20º .- Os pais ou titores, cuxos fillos ou menores causen danos nas rúas ou paseos, en árbores ou ramaxes , en portas, vidreiras , faróis do alumeado , fontes, muros, canos , lastrados , encachado de rúas, baixantes de augas , pías das fontes , etc. que se engtreteñan en luxar as paredess , o de calquera outro xeito causen perxuizo ,serán responsables del , e incorrerán en multa proporcionada á entidade da falta.
A mesma penalidade será imposta solidaria e mancomunadamente aos autores deses feitos se fosen responsables civil ou criminalmente.
Sección 3 ª
Espectáculos e diverticións públicos
ARTIGO 21 º.- Ningún espectáculo poderá celebrarse sen licenza da Autoridade administrativa.
ARTIGO 22 º.- O Alcalde terá que concedela nos casos seguintes:
1º,. Se non se opón á moral , aos bons costumes, e ao disposto polas leis vixentes.
2º.- Se sendo ao ar libre , se celebra durante o día en lugar axeitado e sen molestias para a veciñanza.
3º.- No caso de ser de noite de vai ter en recinto pechado e que reúna condicións de solideza, ventilación e capacidade , con relación ao número de asistentes.
4º.- Cando non haxa que temer desordes.
ARTIGO 23 º.- En todo o caso a Autoridade local poderá suspender calquera espectáculo se se infrinxise o preceptuado no artigo anterior.
ARTIGO 25 º.- Non se interromperán as entradas eaídas do local no que vaia dar o espectáculo , debedo este e aquelas permanecer alumeados axeitadamente mentres non sexa desaloxado enteiramente por todas as persoas.
ARTIGO 26 º.- Ningún espectador molestará, perturbará , nin impedirá a outro con berros ou ademáns . ollar ou ouvir , o que se represente e lle sexa dable presenciar dende o seu asento.
ARTIGO 27º.- O que infrinxa o artigo anterior , será obligado a abandoar o local sen opción ao reintegro da cantade por el satisfeita.
ARTIGO 28 º .- A suspensión dun espectáculo que se estexa celebrando e aprazaento para o día segunte levará anexa a devolución ao público da cantidade recadada como prezo para asistir ao mesmo.
ARTIGO 29 º,. Nos tres días de Entroido permitirase andar polas rúas con disfrace , máis só ao anoitecer , proibíndose o uso de tgraxes relixiosos e de uniformes e insignias militares e toda clas de armas.
A Autoridade local ten dereito a mandar quitar o antiface , ou a ordear que lle sexa quitado , a quen resistise o seu mandado.
ARTIGO 30 º.- A Autoridade administrativa encargada de regulamentar eses regocixos , proibiraos se non se suxeitan ao por ela disposto , como tamén por causas xustificadas.
Impedirá ao mesmo tempo a continuación dos mesmos se fosen pretesto para impoñer multas ou vexacións ás persoas, ou derrame das cousas,
ARTIGO 31º.- Non se poderán dar bailes público , xa sexan pagando, por suscrición , ou de calquera outra maneira , sen permiso da Autoridade administrativa.
ARTIGO 32 º.- Os asisntentes aos bailes non entrarán neles con armas , caxados nin paraugas , quedando porén reservado ás autoridades , faceren uso das insignias e armas que lles correspondan.
ARTIGO 33 º.- Aínda tendo en conta a animación destes días proíbese facer uso de instrumentos que poidan moestar aos concorrentes . valerse de verbas e ademáns inconvintes , e en fin, fumar no local destinado a baile.
Tampoiuco se permitirá a estenza no salón ás persoás bébedas.
ARTIGO 34 º,. O servizo de viños, licores, refrescos, pastelaría, café , e máis compreendidos neste ramo , estará suxeito á inspeción e á tarifa aprobada polo Alcalde , e selada co do Concello, que se expoñerá no local no que se preste aquel.
ARTIGO 35 º.- As disposicións consinuadas nos artigos 31 , 32, 33 e 34 , son aplicables a toda clas de bailes que teñan ou non lugar nesta època.
Sección 4 ª
Festas populares
ARTIGO 36 º .- Para a celebración das festas populares precisarase a competente autorización- O Alcalde fixará a duración das mesmas podendo suspendelas no caso de desorde.
ARTIGO 37 º.- Os concorrentes ás mencionadas festas gardarán a maior compostura , sen molestar cos seus berros , ademáns , apreixaduras e verbas inconvintes aos demáis asistentes.
Queda pproibido alterar de calquera xeito a marcha de aquelas.
ARTIGO 38 º .- No tempo no que poideran producir incendio nos campos ou nas eiras , non estará permitido o disparo de fogos artificiáis con luzaría , nin a elevación de globos con mecha,
Sección 5 ª
Manifestacións públicas
ARTIGO 39 ª.- As manifestacións públicas do culto católico autorizadas pola Constitución do Estado e que teñan lugar na vía publica , non interromperán o libre tránsito pola mesma , nin entorpecerán nela os labores e traballos aos que se adica a poboación nos días non feriados . A Autoridade local poderá impedir ou suspender aquelas por causas de orde pública.ARTIGO 40 º,- As procisións con exposición do Sacramento e aquelas que respondan a festas populares tradicionáis no distrito , discorrerán libremente pola vía pública , que previaemnte será dealoxada de todo obstáculo nela existente.
ARTIGO 41 º.- Non será permitido proferir insultos nin executar actos que interrompan a devoción dos fieis asistentes ás manifestacións consinuadas nos artigos anteriores, ataquen os seus sentimentos relixiosos , ou tendan a impedir o libre exercizo do culto católico.
ARTIGO 42 º.- É aplicable o artigo 39, ás manifestacións de carácter civil e político que teñan lugar na vía pública , obtido que sexa con suxeición á Lei de reunións o competente permiso para levalas a cabo , e fixada pola Autoridade administrativa a carreira ou itinerario que as mesmas teñan que seguir.
ARTIGO 43 º.- As reunións en local pechado , terán que se someter ás disposicións da expresada Lei.
ARTIGO 44 º,. Proíbense as colectas a domicilio , o mesmo as de carácter relixioso ca civil, que non sexan precisamente autorizdas polo Alcalde , debendo en todo o caso, presentar a licenza aos axentes da autoridade se a demandasen.
ARTIGO 45 º.- En caso ningún poderá ser concedida licenza para establecer con fronte á vía publica , petitorios, boetas, caixas especiáis e canto atenda, en fin, a recoller recursos entre os transeúntes.
Sección 6 º
Moralidade e tranquilidade público
ARTIGO 46 º.- As blasfemias , expresións obscenas , accións e ademáns indecorosos e cantos ofendan a moral pública , serán obxecto de correción e sofrirán os seus actores a penalidade que pola Autoridade local lles sexa imposta.
ARTIGO 47 º .- Serán obxecto da sanción penal establecida no Código correspondente os que promovesen escándalo, aldraxasen e causasen estragos na vía e paraxes públicos , e tamén os que cos seus berros , liarazas, liortas ,ademáns ou outros actos realizados , en ou desde as súas vivendas , perturbasen a tranquilidade dos habitantes de perto ,ou dos transeúntes.
O Alcalde está facultado ademáis , para impoñer a correción oportuna na maneira que establece o apítulo referente a infracións e penalidades.
ARTIGO 48 º.- O que sexa achado estando bébedo será acompañado ao seu domicilio polos axentes da autoridade ; mais, se carecese del dentro da localidade ou promovese escándalo , será conducido en calidade de detido , ao lugar axeitado a un e outro caso , sen perxuizo de lle esixir , no segundo, a responsabilidade conseguinte.
ARTIGO 49 º,. Os xogos da billarda , pelota e calisquer outros que impidan o libre tránsito polas rúas e prazas , ou perxudiquen dalgún xeito aos habitantes e transeúntes, quedan proiblidos.
Á Autoridade local incúmbelle sinalar os puntos nos que serán permitidas as distracións e entretementos que poidan servir de lecer e recreo.
ARTIGO 50 º .- Proíbese disparar armas de fogo en poboado e a menos de 250 metros do último edificio , guindar pedras , estoupar petardos , bombas, foguetes e fogo de artificio , en ou á vía pública,
ARTIGO 51 º.- Os saltimbanquis , músicos , cantores ambulantes , danzantes, xogadores de man , e industrias similares, non poderán estacionarse nas rúas e paraxes públicos sen permiso da Autoridade administrativa .
ARTIGO 52 ª.- Nignuén poderá cantar , vocear , nin facer música nas rúas, prazas e demáis paraxes públicos , se non se acha previamente autorizado pola Alcaldía.
ARTIGO 53 º,- Proíbese o renxido dos carros no interior da poboación , e obbigaráse a baixar o seu rozamento con xabrón ou outra matería, para evitar o incómodo bruído que producen.
Sección 7 ª
Mendicidade
ARTIGO 54 º, - Proíbese a mendicidade a quen non estexa debidamente autorizado para exercela , demostrando o tal permiso coa exhibición dunha chapa metálica que o Concello facilitará gratuitamente ao que, acreditando ser pobre de solemnidade , a solicite , pertenza ao distrito , e estexa físicamente impedido para o traballo pola súa idade ou as súas eivas.
ARTIGO 55 º .- Para o cumprimento do anterior . ouvirase o informe da Segredaría do Concello , do Cura párroco e do Alcalde de barrio correspòndente.
ARTIGO 56º .- O Concello xestionará o ingreso nos asiloa sostidos polo Estado pu pola provincia , dos indixentes deste termo municipal , sendo só aplicable oartigo 54 , a aqueñles que non o obtivesen.
ARTIGO 57 º.- Os contraventores do que prevén o artigo 54, serán expulsos deste termo municipal se non fose veciños do mesmo ; mais, caso afirmativo, sofrirán a multa de cionco, dez e quince pesetas, por primeira, segunda e terceira vez , que se fará efectiva nos bens que posúa, se fosen solventes, e a medio de prisión subsidiaria, a razón de cinco pesetas por día se sucedes o contrario.
ARTIGO 58 º,. A persoa á que se teña imposto a penalidade de quince pesetas , oo o seu similar, será enregada aos Tribunáis , polo delito de desobediencia se reincidise.
ARTIGO 59 º.. Pola Segredaría do Concello abrirase un libro rexistro que faga referenza ás materias das que se ocupa esta sección e no que se consinúen:
1º.- As licenzas solicitadas e informes sobre elas recaídos.
2º.- As concedidas e denegadas.
3º.- As correcións impostas.
ARTIGO 60 º.- Serán responsables do cumprimento das precedntes disposición, tratándose de persoas non suxeitas a responsabildiade civil nin penal, os pais das mesmas e no seu defecto os encargados da súa tutela.
CAPÍTULO II
SEGURIDADE PERSOAL
Sección 1ª
Vía pública
ARTIGO 61 º,. Os condutores de carros ou carruaxes , cabalkerías e demáis animáis , non poderám abandoalos na vía pública.
ARTIGO 62 º.- Proíbese o paso de calquera veículo polas beirarrúas , e tamén conducir polas mesmas obxectos de carga no ombnreiro,
ARTIGO 63 º.- As cabalerías serán conducidas áos pións suxeitádoas do ramal e a pé a persoa que as guíe.
ARTIGO 65 º,. Cando se encontren nunha rúa dous ou máis carros , cada un levará a súa dereita ; se algún tivese que retroceder , verificarao o que vaia valeiro ; se ambos fosen nas mesmas condicións , o máis de perto á esquina inmediata e se a rúa fixese costa retrocederá o que suba,
ARTIGO 66 º,. Proíbese correr e trotar polas rúas e paseos.
ARTIGO 67 º.- Proíbese que os porcos e o gado anden soltos , ou estexan detidos nas rúas e prazas desta pobloación.
ARTIGO 68 º,.A condución de toda clas de gado ou animáis, farase polo centro das rúas , e de ningún xeito polas beirarrúas.
ARTIGO 69 º.. Non se perimiirá deixar atadas as cabalerías nas portas e reixa das casas, nas árbores dos paseos , nin en paraxe algunha da vía pública que estexa destinado ao efecto.
ARTIGO 70 º,. Os vendedores ambulantes situaranse fora das beirarrúas ; non sendo permiitidom a ninguén tenderse ou acougar nelas.
ARTIGO 71 º,. non se poderá intercetar o paso polas beirarrúas formadno rodas de xente nas mesmas.
ARTIGO 72 º.- Proíbese deixar nas rúas e de noite reblo, leñas, estrume, trabes , en fin, obxectos que enttorpezan o libre tránsito.
Polo que se refire aos materiáis de construción, estarase ao disposto nestas Ordenanzas na sección correspondente.
ARTIGO 73 º .- Para a colocación de escaparates , barras de ferro e mostrarios saíntes, movible ou fixos , precísase licenza da Alcaldía, mais en caso ningún poderán sair máis de cinco centímetros do plano da parede na que se coloquen.
ARTIGO 74 º,. Proíbese colocar con fronte á vía pública , leñas, estrume, palla, en fin , canto sigmifique alteración, en pouco ou en moito, do que ao ornato público se debe.
Sección 2 ª
Edificacións e obras
ARTIGO 75 º,. Ninguén poderá edificar ou reedifi ar casas, abrir ocos, facer revocos , nin constuir obras cuxas frenteiras miren ás rúas ou sitios publicos , sen autorizaciòn do Concello, que se solicitará por medio de instancia , acompañada dos planos ou deseños correspondnetes. O Concello, ouvida a comisión do conceto, concederá aquela coas modificacións que pola súa aliñación e estrutura esixe o ornato publico , e determinará o terreo que, previa indemnización, ha quedar en beneficio do ancheamento , ou aliñación das rúas e prazas,
ARTIGO 76 º.- Os que deixasen de solkicitar a licenza previda , ou non cumprisen as condicións impostas , sufrirán como consecuencia e da súa conta , desfacer a obra executada.
ARIGO 77 º .- Calquera modificación que sexa introducida con posterioridade á petición de licenza , tendendo a alterar no pñlano a fronte á rúa , será obxecto de nova autorización , suxeitándose na súa tramitación ao disposto no artigo seguinte.
ARTIGO 78 º.- O Concello resolvera respecto ás solicitudes de licenza de construción no prazo de corenta días dende a presentación das mesmas, e trascorridos estes o propietario poderá construir con arranxo ao plano ou deseños presentados , se a Corporación non tomase acordo.
ARTIGO 79 º.- Se o Concello estimase necesario por razóns de ornato publico o revoco dalgunha casa ou edificación , o branqueo da mesma , ou a reparación de ocos ou portas de peche , o seu dono estará obrigado a executar as obras oportunas , realizándoas en caso negativo o Concello por conta do propietario , se este demorase emprendelas máis de quince días da data na que para iso fose notificado.
ARTIGO 80º.- As madeiras de peche das portas e fiestras non abrirán cara a vía publica , debendo facerse desaparecer as que na actualidade existen en tal maneira.
ARTIGO 81 º.- Os materiáis de construción non poderán oupar a vía publica máis ca o tempo preciso para o seu traslado con obxecto de proceder á súa colocación. A Alcaldía , se o fixese o Concello ao conceder a licenza de construción , fixará os puntos nos que terán que se depositar aqueles . elixindo de preferenza as prazas ou outros lugares que ofrezan amplitude dabondo e sexan os de máis perto á obra.
ARTIGO 82 º.- Se polo Concello ou Alcaldía non se fixesen os lugares aos que se refire o artigo anterior , o propietario da finca en construción , poderá , no momento que estexa en condicións legáis para comezar a mesma , situar os materiáis na vía publica e fronte da súa casa , para proceder a traballalos , sempre que deixe espazo dabondo ao libre tránsito.
ARTIGO 83 º.- Nos lugares destinados a depósitos de materiáis de construción , o dono destes terá que poñer pola noite un farol aceso, se aqueles estivesen na vía publica ou puntos de tránsito,
Os que destrozasen ou fixesen desaparecer ese útil incorrerán nas responsabilidades que impoñen os Códigos e estas Ordenanzas,
ARIGO 84 º,. O reblo procedente do derrube de edificacións, non se poderán depositarse na vía pública.
ARTIGO 85 º.- Os donos dos edifcios que amenacen ruina procederán a desfacelos , ou o seu reparo até poñelos en condicións de seguridade , Se non o fixesen , o Concello acordará as obras que, previo informe de persoa facultativa , sexa preciso realizar, sempre con cargo ao valor do soas ou edificio de que se trate,
ARTIGO 86 º.- O Concello poderá acordar a modificación ou desaparición dos balcóns, galerías ou miradoiro moi saíntes , contrarios á seguridade . Se non o fixesen ou ornato , así como os tambores, corpos avanzados e irregularidades dos edificios que estreite a rúa ou destrúan a aliñación das casas do lado.
Tamén establecerá e será obriga para os veciños un método regular e uniforme para recoller as augas pluviáis, que baixen dos tellados, armonizando o interese particular coa pública comunidade e ornato.
ARTIGO 87 º.- A Autoridade poderá dispoñer sexan desalxados polos seus moradores aqueles edificios que amenacen ruina.
Igualmente ordenará o apuntalamento e apeo dos que teñan que ser derrubados , para evitar que sufran os edificios veciños , sendo de gasto que se ocasione da conta do propietario da finca que se derruba.
ARTIGO 88º.- Non se precisa licenza para reparar os desperfeto causados por derrube ou reedificación , proceder ao branqueo , encintado ou pintado dos edificios e madeiras de peche dos ocos dos mesmos.
ARTIGO 89º.- As licenzas caducan ao ano da súa entrega ao interesado , se non se comezóu a obra.
ARTIGO 90 º.- O Concello poderá impoñer un imposto riba da concesión de licenzas de construción , que non excederá de quince pesetas por cada unha.
ARTIGO 91 º.- As dimensións dos ocos das casas de nova construción, suxeitaranse como mínimo ás seguintes:
Postas na planta baixs : altura dous metros setenta e cinco centímetros, largo proporcionado.
Taboeiros ou medias portas , un metro setenta e cinco centímetros , largo proporcionado.
Andar principal : vinte e cinco centímetros menos.
Segundo e sucesivos : vinte e cinco centímetros menos ca o principal.
Abufardado : un metro.
ARTIGO 92 º.- O vo dos balconciños e galerías pon poderá pasar de trinta e cinco centímetros , nin o das cornixas de corenta e cinco , sendo o máximo para o tellado de cincuenta e cinco.
ARTIGO 93 º.- Cando se trate de construcións que van ser obxecto de aperura de novos ocos, ben para aumento dos mesmos en planta ou piso que estexa construido , xa por elevación do edificio e aumento de novos andares , as dimensións dos ocos serán as dos xa existentes na mesma edificación ; mais se a edificación fose dun abufardado concederánselle dimensións menores , aída que proporcionadas ás existentes , para que resulte un todo armónico.
ARTIGO 94 º.- En andar principal non se permitirá a construción de miradoiros, corredores e galerías dando fronte á rúa , en non sendo en casas antigas , e para mellorar a súa ornamentación,
ARTIGO 95 º.- O Concello reserva a faculdade de recoñecer a medio de persoa facultativa se calquera construción nova reviste as condicións de solideza necesarias para ser destinada a vivenda , sen perigo para os que a habitan,
ARTIGO 96 º.- Calquera edificación que se realice someterase na súa aliñación unha vez levantado que sexa por persoa intelixente e aprobado por quen corresponda ; entendéndose que se con arranxo ao mesmo se gañase ou perdese terreo , será este taxado e indemnizado ao tipo previamente fixado no prego de condicións que lle sexa adxunto.
ARTIGO 97 º.- A colocación dos retretes ocupará o centro ou parte posterior dos edificios , non permitindo en maneira algunha verter as augas dos mesmos ás rúas ou paraxes públicos , e si ao alcantarillado , logo que este reúna condicións que permitan a súa limpeza e lavado constante.
ARTIGO 98 º.- Toda obra comezada terá que se rematar na súa parte exterior de maneira que non desdiga do público ornato; maís se quedase interrompida , a Autoridade municipal ordenaralle ao dono da mesma que conclúa a fachada, unha vez trascorridos oito meses desde a suspensión das obras; e se este se negase ou resistise procederá a verificalo con cargo ao soar e edificio.
Exceptúase disto cando a causa da suspensión sexa litixiosa , pois nese caso o termo correrá catro meses despóis de rematada aquela.
ARTIGO 99º.- Os soares estarán pechados na frenteira á vía publica con muro de pedra ou valo de madeira , axeitadamente enlucido ou pintado.
ARTIGO 100º.- Ao practicar o derrube coidarase de interceptar a rúa , na parte da beirarrúa que dea fronte á casa . Igual precaución terá lugar durante a construción.
ARTIGO 101 º.-Se ñpor necesidades de construción houbese que levantar parte da beirarrúa ou lastrado , quedará obrigado o dono da casa que o fixese, a practicar a reparación da mesma dentro das cuarenta e oito horas seguintes ao desperfeto.
Sección 3ª
Obxetos pendurados riba da vía pública
ARTIGO 102 º.- Proíbese pendurar dos balcóns ou fiestras que dan á vía publica testos nin efecto algún que se poida desprender.
O rego dos colocados no interior non se poderá facer despóis das sete da mañá no verán e das oito no inverno e sempre sen molestias para o público-
Sección 4ª
Establecementos perigosos e materias inflamables
ARTIGO 103 º.-Precísase loicenza da Autoridade para abrir calquera establecemento que sexa destinado á venda de materias inflamables ou capaces de alimentar o lume , no caso de se producir un incendio.
ARTIGO 104 º.- Os expendedores de materias inflamables e explosivas , aqueles que precisen das mesmas para fins industriáis e os obradoiros de fogos artificiáis terán que situar os seus depositos e os puntos destinados ás súas manufacturas á distancia de douscentod cincuenta metros da última casa da poboación.
Non poderán ter nos estableceentos para a venda máis cas sustancias que se mencionan: catro quilos de pólvora, dúas caixas de petróleo e sesenta quilogramos de calquera outra sustancia inflamable e non detonante.
ARTIGO 105 º.- Proíbese almacenar precisamente dentro das vivendas combustibles de palla, folla, toxo, xesta, estrume, leña, herba, etc. , en cantidade superior á que se prfecisa para o consumo de oito días.
ARTIGO 106 º.- Os fornos e todo establecemento que necesite apilar combustible deberán situarse nas aforas da poboación e en paraxes isolados polos catro costados , tendo que deixar ao construilos o espazo de cinco metros entre eles e calquera finca ou vía coas que estremen.
Permanecerán os existentes nos seus actuáis sitios, se do recoñecem ento que deles se faga resultase que non ofrecen perigo para as edificacións inmediatas.
ARTIGO 107 º.- Os depósitos de combustibles para o servizo dos fornos poderán estar inmediatos a estes, mais sempre gardando con relación a eles e ás fincas de ao seu carón de cinco metros.
ARTIGO 108 º.- Non se permitirá o establecemento de fraguas de ferreiros, cerralleiros e forxadores dentro do casco da poboación, sen ouvir antes aos veciños compreendidos nunha zona de dez metros de radio do punto onde se pretenda establecelas.
Se algún dos mencionados veciños se opuxese ao establecemento dos mesmos por incómodo e perigoso, denegarase a pretensión do solciitante, quen poderá situalos no extrarradio e á distancia de cinco metros da vía pública e da casa máis de perto ; mais se a licenza fose concedida sen oposición , reputarase extemporánea toda reclamación sobrevida.
Polo que respecta ás existentes continuarán como até dagora , sen que se poidan reedificar.
ARTIGO 109 º .- Proíbese sacar os fumes por fora das paredes das fachadas, xa procedan aqueles de estufas, chemineas , fornos, fraguas, etc.
ARTIGO 110 º .- Os donos das edificacións destinadas a vivendas que carezan de chimenea terán que proceder á súa construción no prazo de dous meses , despois de ter sido requeridos a iso pola Autoridade local : no caso de negativa o Concello farás da súa conta e con cargo ao valor da edificación.
Sección 5ª
Incendios
ARTIGO 111 º.- Notado que sexa o comezo dun incendio , a persoa que del se teña enterado , comunicarao inmediatamente á igrexa parroquial para que dende besta se dea aviso co repenique de campás.
ARTIGO 112 º.- A Autoridade constituirase no lugar do sinistro e ditará as medidas conducentes á boa orde dos traballos para a extinción do incendio e vixianza dos obxectos que con ese motivo haxa necesidade de trasladalos á vía pública.
Sección 6 ª
Baños
ARTIGO 113 º.- Non se poderán bañar xuntas persoas de diferente sexo.
Naquelas piscina que necesariamnte teñan que seren usada para un e outro , fixaránse pola Autoridade horas distintas para cada un.
ARTIGO 114 º.- Proíbese o tránsito de persoas de diefrente sexo de aquelas que estexan no baño polos lugares inmediatos , se desde o punto ao que se fai referenza poden presenciaren tal acto.
ARTIGO 115 º.- Non poderán acompañar a persoa algunha no acto de se bañar outra ou outras de diferente sexo maiores de catro anos.
ARTIGO 116 º.- Os nenos e nenas menores de dez anos precisarán a vixianza de persoa encargada dos mesmos.
ARTIGO 117 º .- Os que promoveran escándalo ou faltaren dalgún xeito á decenza serán castigados severamente.
Sección 7ª
Dementes
ARTIGO 118 º.- Proíbese que os encargados da garda e custodia dun demente o deixen vagar por sitios públicos.
ARTIGO 119 º.- Serán responsables dos danos que o mesmo produza os seus pñais, cónxuxes , titores ou aqueles con quen vivise formando familia.
ARTIGO 120 º .- A Autoridade ordenará a reclusión do que se ache en estado de demencia ás persoas que expresa o artigo anterior , as que, de non verificalo , incorrerán en desobediencia , sendo entregadas polo tal delito aos Tribunáis, ademáis de sufriren a multa correspondente.
ARTIGO 121 º.- Se as persoas designadas no artigo 120 como responsables, carecesen de recursos cos que atenderen á vixianza do demente , a Autoridade por medio dos seus axentes, deterao e recluirao, instruindo o oportuno expediente , para o seu ingreso no manicomio.
Sección 8 ª
Animáis perigosos
ARTIGO 122 º.- Os animáis que son naturalmente salvaxes non poderán ser exhibidos en estado de domesticidade , sen licenza da Alcaldía , que, de concedela disporá as condicións nas que a súa exposición deberá ter lugar.
ARTIGO 123 º.- Non se permite que vaguen os cans sen colar ou bozo, que lles impida morder, sendo obriga dos donos telos pechados se fosen perigosos ou molestasen ao público.
ARTIGO 124 º.- Todo transeúnte ou veciño que se vexa atacado ou danado por un can ou animal solto , ten dereito de morte riba do mesmo, sen responsabilidade algunha da súa parte.
ARTIGO 125 º.- Se algún can presentase síntomas da rabia , dispoñerá o dono que sexa matado , ou dende logo verificarano os axentes da Autoridade ou persoas da súa orde.
ARTIGO 126 º.- Proíbese encirrar os cans para a loita . incitalos e facelos correr trás dos transeúntes,
CAPÍTULO III
Sección 1ª
Limpeza da vía pública
ARTIGO 127 º.- Proíbese:
1º,- Mexar ou defecar nas rúas , prazas e sitios públicos , así como arroxar augas , lixo , porcalladas ou calquera outra cousa contraria ao aseo.
2º.- Facer tendáis, limpeza de gra ou outros actos semellantes.
3º- Amorear esterco e materiáis que poidan seren obxecto de descomposición.
4º.- Sacudir alfombras , felpudos ou roupas nos balcóns que dean vista á rúa , ou botar as varreduras por eles.
5º.- Depositar na vía pública, ríos, fontes , propiedades e camiños de perto da poboación , animáis mortos e toda sustancia incorruptible.
Sección 2 ª
Cemiterios
ARTIGO 128 º.- Proíbese depostar os cadavres nas casas por máis tempo ca o indispensable para o seu sepelio despóis das vinte e catro horas seguintes á da defunción.
ARTIGO 129 º.- Os cadavres seran trasladados ao cemiterio en féretros pechados ou convintemente cobertos, pola vía máis curta , e sen que os que os conduzan poidan deterse no tránsito.
ARTIGO 130 º.- Cando haxa fundados temores de infeción ou contaxiom , serán conducidos no tempo máis breve posible ao depósito do cemiterio e pola vía máis isolada que exsita e que a Autoridade local sinale.
ARTIGO 131 º .- Non se poderán verificar inhumacións máis que nos cemiterios públicos e previa licenza respecto aos municipáis , da Autoridade local.
ARTIGO 132 º.- As sepulturas terán polo menos un metro cincuenta centímetros de profundiade, dous con vinte de lonxitude e oitenta centímetros de latitude.
Sección 3ª
Focos de infección
ARTIGO 133 º,- Diante do temor de epidemia practicaranse pola Autoridade e Xunta local de Sanidade recoñece mentos nos establecementos públicos, obrigando aos que se achen á fronre dos mesmos á maior limpeza nos locáis e ordeando a desinfeción que as circunstancias esixan.
ARTIGO 134 º,. As casas e establecementos que polas súas deletéreas emanacións ou escasa ventilación e aseo sexam un peridgo para a saúde pública, pecharanse unha vez desinfetadas , permanecendo así até que teñan desaparecido os riscos da invasión epidémica e adoptándose pola Autoridade local as medidas conducentes ao saneamento desas vivendas , antes de seren novamente habitadas.
ARTIGO 135 º.- As letrinas , cloacas, cortes , condutos e vertedoiros de augas suxa non terán saídas nin respiradoiros á rúa.
Tampouco poderán permancer ao descoberto, aída estando na parte posterior dos edificios , nin establecer servidumes de desaugadoiro das mesmas polas fincas colindantes , rústicas ou urbanas, que pertenzan a outro dono , nin a menor distancia delas da de dpous metros, aínda dándolla en terreo propio.
ARTIGO 136 º,. Se osoar riba do que se edificase carecese do largo necesario para cumprir as condicións fixadas no artigo anteiriro , establecerase o aliviadoiro e depósito das mencionadas letrina, cloacas , cortes ,etc.polo medio do mesmo.
Sección 4 ª
Ríos e fontes
ARTIGO 137 º.- Proíbese o lavado de persoas , roupas, verduras, peixes, carnes e efectos que precisen seren obxecto de limpeza , nas pías das fontes públicas e o memso botar nele s refugallo das comidas e inmundicias e que sirvan de bebedoiro para o gado.
ARTIGO 138 º.- Os concorrnets a sacar auga das fontes , garadarán quenda, polaorde na que etñan chegado . retirándose unha vez chea a súa vasixa.
Quedan excluídas da dita quenda as vasixas menores, que terán vez inmediatamente que quede algún cano libre.
ARTIGO 139 º,. Queda proibido encher pipotes e bocois nas fontes publicas, se con tal operacióm se entorpece a estración de auga a medio de vasixas menores.
Sección 5ª
Artigos de consumo
ARTIGO 140 º.- O pan será fabricado con fariña de trigo, centeo , millo ou outra gramíena destinada ao efecto, sen mestura doutras féculas, ben amasado e cocho, e expendido ao público por peso.
O que carecese do peso que lle corresponda será decomisado e se a referida falta tivese lugar por segund vez incorrerá ademáis en multa, entregándoo aos Tribunáis se aínda así reincidise.
ARTIGO 141 º.- O transporte do pan e a súa presentación verificaranse en perfetas condicións de limpeza.
ARTIGO 142 º.- Proíbese a venda de leite, viño e outros artigos de consumo, previam,ente adulterados , baixo pena de comiso e multa gubernativa.
ARTIGO 143 º .- Os animáis dos que se extraia o leite con destino ao consumo revestirán perfetas condicións de robusteza e saúde e ocuparán cortes axeitadamente ventiladas e enxoitas.
ARTIGO 144 º .- Os demáis artigos de consumo, xa sexan de comer, xa de beber, xa de arder . estarán en condicións de pureza e conservación, incorrendo en comiso e multa aqueles que sexan adicados á venda dos que non as reúnan.
Sección 6 ª
Matadoiro
ARTIGO 145 º.- Todas as reses vacunas, de la ou de calquera clas destinadas ao consumo publico deberán ser sacrificdas no matadoiro municipal , baixo a vixianza e previo permiso dun delegado da Autoridade que responda da sanidade das mesmas.
ARTIGO 146 º.- Proíbese na entrada do matadorio de reses mlortas , con feridas ou fraturas.
ARTIGO 147 º,. O degolamento non comezará até unha hora despóis de ter entrado as reses no matadoiro.
ARTIGO 148 º,. Todas as reses deberán entrar polo seu pei no macelo , sendo condición indispensable para o sacrificio do gado vacún , que ningunha baixe de cincuenta quilogramos de peso abertos e que os becerros se pasan de dez meses estexan capados.
ARTIGO 149 º.- A carne non será expendida sen estaren tres horas ao oreo, nin pasadas dende o degolamento trinta e seis no verán , nin sesenta no inverno.
ARTIGO 150 º.- Postas as reses ao oreo practicarase segundo recoñecemento , sendo inutilziada a arne insana , sen que o seu dono teña dereito a indemnización algunha.
ARTIGO 151 º.- Cando o encargado do Concello dudase do peso, idade ou sanidade das reses suspenderase o degolamento e practicado segundo recoñecemento de aquelas, dictará o Alcalde a resolución que proceda que se executará sen posterior reclamación.
ARTIGO 152 º,- Cando as calores sexan intensas bañaranse as reses antes de sacrificalas e descasarán algún tempo á sombra.
ARTIGO 153 º.- Será obriga dos matachíns ter sempre limpo o matadoiro , sen que se permita arroxar os despoxos nas inmediacións deste.
ARTIGO 154 º.- Os matadores e os seus dependentes que faltasen ao respecto aos empregados do concello , se presenten bébedos . promovesen liarazas e incorresen en fraudes , serán despedidos do establcemento e sometidos á sanción penal autorizada por estas Ordenanzas.
ARTIGO 155 º.- O matadoiro terá chaves distintas , unha delas entregaráselle ao representante da Autoridade e as demáis, unha a cada matachín que teña que realizar o sacrificio das reses.
ARTIGO 156 º .- Se antes do degolamento morrese algunha res, impedirase a venda da súa carne e devolverán os dereitos de ingreso no matadoiro, se estivesen satisfeitos.
ARTIGO 157 º .- A venda de carnes terá lugar nas tablaxarías municipáis e interin non se constrúan estas nos locáis previamente designados polo Concello.
ARTIGO 158 º.- A carne pesarase para o seu expendimento ao público , en balanza ou báscuka con pratos de latón e por orde de chegada dos compradores , sen preferenza algunha.
ARTIGO 159 º .- Polo Concello procederase á construción de postos pechados , destinados á venda de carnes e peixe.
Os expendedores dos ditos artigos pagarán polos referidos postos os dereitos que se fixen en tarifa.
ARTIGO 160 º .- Proíbese manexar carne destinada á venda , aos que padezan enfirmidade contaxiosa ou de aspecto repugnante.
Observarase a maior limpeza e escrupuloso aseo nos locáis e efectos que se relacionen co referido artigo de consumo.
ARTIGO 161 º .- Cada tablaxaría terá dúas chaves distintas unha da outra e no poder da Autoridade e do arrendagtario cada unha delas.
ARTIGO 162 º.- A entrada de carnes e peixe terá lugar ás seis no verán e ás sete en inverno , pechándose ás doce da mañá , para voltar a abrir de tres a sete da tarde.
ARTIGO 163 º.- A saída de carnes do matadoiro e entrada na tablaxaría será presenciada pola Autoridade ou o seu representante, quen asitirá a todas as operacións de compra-venda , pechando o establecemento coa súa chave ás horas fixadas e abríndoo nas designadas.
ARTIGO 164 º.- Non poderán entgrar nas tablaxarías municipáis carnes procedente de animáis que non fosen sacrificados no local desitado ao efecto polo Concello.
ARTIGO 165 º.- Os peixes serán traslados do punto de descarga aos destinados á súa venda, que non poderá facerse polas rúas , e só anunciala a medio de pregóns.
CAPITULO IV
Policía de seguridade
ARTIGO 166 º.- Os que nun incendio, inundación ou agresión de persoas , ou outro infortunio,,se negasen ao servizo persosal que a desgraza esixere, podendo facelo sen grave risco, sufrirán a multa máxima que permiten estas Ordenanzas.
ARTIGO 167 º.- Os que neguen os seus auxilios e cooperacióm á Autoridade , cando para algún servizo llo demande, incorrerán na mesma pena se non a establece maior o Código, en cuxo caso será solicitada a súa aplicación.
ARTIGO 168 º.- Os que non avisasen á Autoridade de se ter declarado un incendio , ou perpetración dalgún delito , no máis breve termo , podendo facelo sufrirán unha multa gubernativa e ademáis as penas que impón o Código aos encobridores.
Título 2º
Policía rural
ARTIGO 169 º.- Queda proibida toda alteración nos camiños veciñáis e carreiras establñecidas.
ARTIGO 170 º.- Os veciños do distrito están obrigados a repararen as vías de comunicación por medio de prestación persoal , de maneira que todos faciliten o servizo que lles corresponde de peonaxe , xugada, cabalería e carro cando sexan citados polos Alcaldes de Barrio. As prestacións non excederán de vinte anuáis , nin de dez continas e alcanzarán a todos os maiores de dezaséis anos e menores de cincuenta.
ARTIGO 171 º.- Sempre que se poñan en execución obras de interese xeral no distrito que requiran prestación persoal, formarase o padrón correspondente para esixir as que foran votadas , dentro dos límites establecidos no artigo 79 da Lei municipal, tomando á conta as sufridas xa por consecuencia do disposto no artigo anterior.
ARTIGO 172 º, - Os que deixen de concorreren ao punto e no día que se lles designe ou non permanezan todas as horas hábiles nos traballos, enténdese que redimen a prestación e esixiráselles o seu importe por vía de apremio , con destino á mesma obra, ao tipo de dúas pesetas a peonada e sete cincienta céntimos o carro , xa sexa coa súa xugada , xa contiro de gado cabalar ou mular.
ARTIGO 173 º.- Reputanse horas hábiles para o traballo as compreendidas dende a saída á posta do sol, con dúas de descanso ao mediodía dende o primeiro de maio a 15 de setembro, e unha o resto do ano.
ARTIGO 174 º,- Cando o requiran as obras eos fondos municipàis o permitan, o Concello destinará ás mesmas a cantiade precisa como complemento da prestación persoal.
ARTIGO 175 º.- Ningún camiño poderá ter menor largo que o de cinco metros : os que carezan dela adqurirano tomando das fincas colindantes o terreo necesario , previo convenio cos seus donos , ou expropiación se se fixera preciso.
ARTIGO 176 º.- Para o ancheamento dos referidos camiños veciñáis e ruráis utilizarase até dez centímetros por fora dos peches lateráis na liña visible dos cimentos , cando sexa parede , e deixando unha inclinación do dez por cento se fora valado.
ARTIGO 177 º.- Non se permitirá o curso das augas ao descoberto a traveso dos camiños ; o que estexa na posesión de conducilas ao outro lado dos mesmos faráo por cal coberta ou taxea, coas dimensións e solideza necesarias.
As discorran por sitios públicos non poderán ser utilizadas por particular algún e menos impedir o seu libre curso se así convén aos intereses xeráis.
ARTIGO 178 º.- As intrusións dos donos de fincas de fincas estremeiras aos terreos do común, serán reivindicadas obrigando a aqueles a deixaren o erreo abusivamente agregado, baixo pena de eliminación pola súa conta da obra, reparo do dano causado e máximo de multa.
ARTIGO 179 º.- Os donos de terreos a carón dos camiños limparán estes de silvas, ramallos , broza e estorbos , arrincarán as árbores que interrompan o libre tránsito , darán a necesaria saída ás augas lamacentas e recollerán as pluviáis.
ARTIGO 180 º.- As fincas de propiedade particular que prestaren serividume de camiño público anual ou bianual ( a unha ou dúas mans ) poderán seren pechadas na súa entrada e saída con cancelas que se abran doadamente, Despóis de que se teña recollido o froito deixarase libre o mencionado camiño, que nunca poderá ser iterceptado con xancias nin outros obstáculos.
ARTIGO 181 º ,. Poderase permitir nos camiños ruráis a putrefación de xestas , toxos , silvas , etc. para esterco , mais só durante o inverso e con tal que a capa superior sexa de palla e non dificulten o libre tránsito ( estrado de camiños ).
Os propietarios so estrarán con aqueles e ao longo das súas fincas até a metade do camiño , en non sendo que o predio de enfrente lles pertenza tamén.
ARTIGO 182 º .- Cando a paralización dos muiños fariñeiros por escaseza de auga sexa motivo de conflito para a subsistencia, os ribeiraos superiores non distraerán cantidade algunha do río , e a Autoridade queda queda faculdada para subvir aquela necesidade , compensando o perxuizo que a estes se lles cause co aumento de horas de rega en días posteriores.
O tempo no que as augas de rega se destinarán en caso necesario á molaxe de cereáis será o puramente indispensable , e a providencia administrativa que así o determine , deixará a salvo os dereitos civís de calquera interesado.
ARTIGO 183 º.- Proíbese a percura de espigas e a rebusca sen permiso do dono , antes de levantala do todo a colleita e introducir gado nas restrevas até que se verifique a total recolleita das mesmas.
ARTIGO 184 º,. Durante a colleita da castaña retraerán os porcos do campo, fixándose pola Autoridade a época na que esta terá lugar.
Sección 2 ª
Caza e pesca
ARTIGO 185 º.- Nas cuestións relativas á caza e pesca , estarase ao establecido nas leis e regulamento do concepto , proibíndose todo o que tenda a destruir as especies que son obxecto das mesmas.
Penalidades
ARTIGO 186 º,. Os que contraveñan os artigos anteriores ou as disposicións dos bandos que para a súa execución se publiquen serán castigados coa multa de unha a vinte e cinco pesetas , segundo as circunstancias das faltas , sen perxuizo do resarcimento de danos, cando proceda.
Porén a correción das faltas compreendidas no Código penal , non poderá exceder a multa do límite fixado por este.
ARTIGO 187 º.- No caso de coexistir delito, ou de punible desobediencia , pasarase o tanto de culpa aos Tribunáis ordinarios das penas que o Código estableza.
Artigos adicionáis
1º.- Queda proibido abrir xancias , regos e rairos nas rúas, prazas , camiños e paraxes públicos sen permiso do Concello.
2º.- Chantar árbores e establecer postos públicos ao ar libre.
3 º.- Entenderase por rúas públicas as do interior da poboación e os camiños de entrada até a distancia de cincocentos metros dende a última casa habitada e por paraxes públicos os terreos que son propiedade do municipio , xa sexan destinados a sitios de recreo, de tránsito , a feiras e mercados , ou estexan a poulo.
4º.- Ninguén poderá apropiarse de terreos que pertenzan ao municipio , ou sexan do común, nin cultivalos.
5 º.- Quedan encargados da aplicación e execución destas Ordenanzas , na parte que respectivamente lles corresponde , o Alcalde, os Tenentes de Alcalde con xurisdición propia e os delegados da Autoridade municipal.
***************************
Aprobadas,. Lugo, 22 de outubro 1906. O Gobernador Civil..- Xoán Ovejero.
Hai un selo en tinta que di: Goberno da Provincia de Lugo,
Aprobadas estas Ordenanzas pola Corporación Municipal en sesión de seis de xuño de mil novecentos seis e polo Sr. Gobernador Civil , o Concello acordóu en vinte e catro seguinte , poñelas en vigor e imprimilas,
Sárria, 1º de xaneiro de 1907.- O Alcalde : Amadeo Macía. O Segredario: Santiago Sarry Valcarce.
*****************************
Comentarios
Publicar un comentario