VENANCIO VÁZQUEZ LÓPEZ, EMPRESARIO SARRIAO ( 644 )

 VENANCIO VÁZQUEZ LÓPEZ, EMPRESARIO SARRIAO                         (  644 )

VENANCIO VÁZQUEZ LÓPEZ, da familia " Moreno de Sárria", fillo de Xosé Vázquez Mourelo e de Manuela López López, foi un recoñecido industrial chocolateiro e politico residente en Madrid. Foi presidente do primeiro Centro Galego de Madrid,  e un dos promotores da Cámara Oficial de Comerzo e Industria de Sárria.

En Sárria  edificóu " Villa Aurelia" ( actual edificio  de La Unión ), e unha casa-hotel na Rúa do Porvir, que acabóu  sendo coñecida como Casa Quiroga ( na actual Rúa Marqués de Ugena.

 Xestos seus   en Sárria  foron  a doazón de vidreiras para as fiestras góticas da igrexa do Convento Mercedario,  a concesión de premios nas feiras gandeiras, a  colaboración en xestións politicas para  conseguir  a apertura de estradas na comarca  ou o apoio ao comerzo e a industria de  Sárria.

                                           ******************************

Diccionario Biográfico  de Comerciantes, Agricultores  e Industriales  ( Madrid . Escuela Tipográfica del Hospicio . Fuencarral. 1894 )

VENANCIO VÁZQUEZ LÓPEZ.-  Non é posible  ter, como temos nós  , concebida  unha idea  elevada   do que é Madrid  como poboación  industrial  e productora , sen unir  a esta idea  un concepto non menos elevado  de aqueles  que máis contribuiron  coa súa intelixenza  e os seus constantes esforzos  a que  Madrid  figure a carón dos pobos máis dos traballadores da Nación.

Entre os que neste caso se achan  figura o intelixente  industrial D. Venancio Vázquez e  López , cuxo retrato ofrecemos  como homenaxe rendida  ao home   que chegóu a unha  posición folgada , semeando  beneficios  ao país  no que vive  e servindo  de exemplo , polo seu  amor  ao traballo , a esa xuventude  que percura , cega, a fortuna , por outros medios  que só conducen  á miseria e o anbandono.

D. VENANCIO VÁZQUEZ  viu a luz en SÁRRIA, pintoresca vila  da provincia de Lugo, ese encantador país onde, por un dos contrastes  tan presentes na realidade da vida , a un clima  dondo  e a un ceo espléndido , corresponde unha pobreza que obriga  aos seus laboriosos  fillos a percurar  o sustento  lonxe do fogar e a familia.

Corría o ano  de 1859  cando o noso biografado , máis cheo de esperanzas ca  de medios para alcanzas a fortuna  coa que soña sempre o que consagra ao traballo honrado  os mellores anos da súa vida , chegóu a Madrid , onde dende o primeiro momento  soubo despregar  a fe, a esperanza  e a constanza  que constitúen o fondo do seu carácter , cualidades  que non tardaron  en abrirlle camiño  á súa nobre e lexítima  ambición.

Non trascorreran moitos anos  cando Vázquez se achóu  á fronte dun acreditado muiño  de chocolate e  do almacén central , situado nas Cuatro Calles.  No mesmo  un que o outro sofreron  moi axiña importantes modificacións , até se colocar  á altura  na que hoxe se atopa, porque D. Venancio  Vázquez une , á súa  actividade incansible , unha intelixenza esquisita  e un gosto delicado  que, apartándoo  do trollado da rotina , lévano ao perfecionamente  que fan honra aos seus coidados  e honran á industria  española.

O muiño recibiu a forza motriz  do vapor,  a tenda convertiuse en  iquísimo estuche  que encerra  preciosidades no xénero ao que se adica, e despóis da última e costosa  reforma,  o establecemento das Cuatro Caller  pode competir cos mellores de Madrid  e do extranxeiro.

A fábrica , instalada hai algúns anos  na calle Caracas ,  é un edificio  espacioso  e perfeitamente axeitado  ao obxecto ao que se destina, ofrece ese espectáculo  admirable propio  dos grandes establecementos fabrís . Máis de cen obreiros  achan ali ocupación, e é  por todo extremo grato  contemplar aquela   actividade, aquel movemento  que denuncia, dende lonxe , a manifestación do traballo , que é a vida , o porvir  e a gloria dos pobos civilizados.

Todo isto demostra  que D. Venancio Vázquez  non é  só o home  que debe a súa fortuna  ao traballo ,  senón tamén o xenio , que non se con producir , senón que quere  e sabe producir ben.

Se como industrial  o nome de D. Venancio Vázquez  figura, con xustiza, entre os  escollidos , como particular  ocupa lugar preferente  no cariño do pobo de Madrid  e no aprezo dos seus concidadáns. A súa bolsa  non se acha  xamáis pecha  para socorrer  os grandes infortunios , e esa actividade, inxénita nel, aplicaa o mesmo ao desenvolvemento  da industria  á que debe a súa fortuna , que ao remedio  da desgraza ou á cooperación  de todo pensamento patriótico.

Dígao senón  a provincia de Granada nos días  terribles do tremor.  Formando parte  da comisión do Círculo  de la Unión Mercantil, como presidente e tesoureiro , de cuxa  Sociedade é membro  inluinte, D. Venancio Vázquez  acudiu solicito  ao socorro das desgraciadas   vítimas , valéndolle os seus traballos  ser nomeato fillo adoptivo de  Santa Cruz de Alhama .

Na época do cólera , non faltaron os seus coidados e auxilios  aos atacados da mortífera  doenza en Madrid, e o seu nome  vai unido  á fundación  da segunda Tenda- Asilo.

Ten importantes condecoracións,  entre elas a Gran Cruz de Isabel la Católica.

O voto dos seus conveciños elixiuno  Concelleiro  nas eleccións  da coalición , e o do Concello  Tenente Alcalde do Distrito de Buenavista. 

Os seus electores quedaron moi satisfeitos  da súa xestión   administrativa no Concello , onde, como en todas as partes , se distinguiu pola súa actividade  e a súa honradez.

Un xornal da oposición  dicía do señor Vázquez  : " Con homes coma el , non nos extrañará  que o Sr. Abascal  consiga demostrar  que Madrid ten máis importancia , baixo do punto de vista  da producción , que outras  moitas capitáis de provincia  de España , que nos acusan de  consumir sen producir".

Ficamos conformes.

************************************************************************************* 

VENANCIO VÁZQUEZ.-  PROVEEDOR DA REAL CASA.-  CHOCOLATES.-  CARACAS 7. MADRID

***********************************************************************************