O CRIME DE SABADELLE ( SÁRRIA )
CANTAR DE CEGO DO CRIME DE SABADELLE DE FROIÁN
SÁRRIA
Atención pido señores Su hermano y su cuñado un momento , por favor, y hasta también sus sobrinos para poder explicar todos están preparados un suceso de dolor , para matar a su tío. C En la provincia de Lugo Cuando el pobre llegó en el distrito de Sárria sobre el se abalanzaron habia resentimientos con palos, hoces , cuchillos por la herencia maldita y al pobre lo asesinaron En esta tranquila aldea Su padre fue el primero un matrimonio habitaba que con un palo le dio en muy buena posición al hijo de sus entrañas según la letra declara sin piedad ni compasión.
Un hijo casado en casa Al mismo tiepo su hermano el matrimonio tenía preparado de una hoz con el que tranquilamente con cinismo y sangre fría desde hace tiempo vivía varios cortes le pegó.
Además de este hijo Su cuñada con un cuchillo tenía otros dos solteros de esos de sangrar los cerdos que uno de ellos era sastre al pobre de su cuñado y el otro zapatero se lo clavó en el pecho.
Este rico matrimonio Mientras que estos asesinos trató de hacer testamento su víctima asesinaban queriendo desheredar con una luz una niña a los dos hijos solteros, la triste escena alumbraba
Pues aquel ingrato padre Estando en esta faena por la nuera camelado llegó el hijo zapatero todo lo quiere dejar que horrorizado quedó al hijo que está casado al ver a su hermano muerto.
Pero su buena mujer Al verlo los criminales con sentimiento de madre como lobos carniceros dice que todos son hijos se disponen a matarlo y que deben ser iguales pero este escapó corriendo.
Por estos y otros motivos Y así pudo librarse entre aquella familia de aquellos perros malvados había resentimientos dando cuenta a los vecinos por la herencia maldita de lo que estaba pasando.
Y aquel padre sin conciencia Entonces los asesinos maltrataba a su mujer detuvieron su matanza ya que con modestas palabras y al ver que eran descubiertos no le puede convencer tratan de ocultar su infamia.
Y entre la nuera y el hijo Para despistar el crimen los tres se ponen de acuerdo aquellos tres bandoleros para matarlos a todos tratan de echar la culpa sin temer a Dios en el cielo al infeliz zapatero.
Una noche su esposa Y el que estaba casado en la cocina se hallaba a dar parte se marchó cociendo para los cerdos pero ya en el camino cuando su esposo llegaba con los guardias encontró.
Y sin causa ni motivo Y al verlo de aquellas horas empieza a reñir con ella le llamaron la atención formándose aquella noche y él les cuenta un crimen la más terrible tragedia en su casa ocurrió.
La emprendió a patadas " Mi hermano el zapatero aquel hombre traicionero con el sastre regañó y lo que estaba en la lumbre y dándole de puñaladas se lo tiró por el suelo al infeliz lo mató".
Al oir esto el hijo Cuando los guardias soltero que era el sastre, todos habían de negar baja de su habitación pero al ver que eran perdidos para auxiliar a su madre . declararon la verdad,
Pero aquel padre traidor Para Sárria los llevaron sin temer a la justicia donde están encarcelados escondido lo espera hasta el día del juicio para quitarle la vida en que serán sentenciados.
Aquí termina la historia de este trágico suceso que en la comarca de Sárria causó gran sentimiento,
FIN
VERSIÓN EN GALEGO (XAFA )
O TRISTE SUCESO DE SABADELLE
Atención pido, señores/ un momento por favor / para poder expricar / un suceso de gran dor // Nesta provincia de Lugo / e no distrito de Sárria / na aldea de Sabadelle / tivo lugar esta infamia // Nesta moi tranquila aldea / un matrimonio habitaba / en moi boa posición / segundo a letra decrara // Un fillo casado en casa / aquel matrimonio tiña / co que con tranquilidade / dende hai tempo vivía // Ademias de este fillo / tiñan outros dous solteiros / que un deles era xastre / e o outro zapateiro // Este rico matrimonio / tratou de facer testamento / querendo el desherdar / aos dous fillos solteiros // Pois auqel ingrato pai / pola nora enguedellado / todo llo quere deixar / ao fillo que está casado // Máis a boa da muller / con sentimento de nai / di que todos son seus fillos / e que deben ser iguais // Por estes e outros motivos / entre aquela familia / había resentimentos / por esa herdanza maldita // E aquel pai sen conciencia / maltrataba á súa muller / xa que co mellores palabras / no o pode convencer // E entre a nora e o fillo / póñense os tres dacordo / para matalos a todos / con rancor moi louco e xordo // Unha noite a súa esposa / que nun caldeiro estaba / facendo a calda dos porcos / cando o esposo chegaba // E sen causa nin motivo / comezou a rifar con ela / formándose naquela noite /unha terrible gtraxedia // E emprendeuna a patas / aquel home traicioneiro / e o que tiña no lume / por terra botou lixeiro // Ao ouvir o bruido o fillo, / o solteiro, que era xastre / baixou axiña do cuarto / para evitar o desastre // Mais aquel pai traidor / sen ter temor de xustiza / agochado o agardou / para lle quitar a vida // O irmán maila cuñada / e tamén deles os fillos / todos están preparados / para matar ao seu tío // E cando o pobre baixou / riba del todos botaron / con paus, fouces e coitelo / e ao malpocado mataron // O seu pai foi o primeiro /que cun pau o atacou / e ao fillo das súas entrañas / sen piedade o maltratou // Ao mesmo tempo o irmán / preparado cun fuciño / varios cortes lle pegou / con cinismo e sangue frío / A cuñada cun coitelo / deses de sangar os porcos /ao pobre do seu cuñado / vai e crávallo no corpo // Mentres estes asasiños / a súa vítima mataban / con un candil unha nena / a triste escea alumaba // Estando nesta faena / chega o fillo zapateiro / que quedou arrepiado / vendo ao irmán daquel xeito // Ao velo os criminais / como lobos carniceiros / dispuxéronse a matal, / mais el escapou correndo // E así puidose librar / daqueles cans tan malvados / dando razón aos veciños / do que ali está pasando // Entón os crueis asasiños / pararon a súa magtanza / ao se veren descobertos / tratan de ocultar a infamia // Para despistar o crime / aqueles tres bandoleiros / tratan de botarlle a culpa / ao infeliz zapateiro // E o que estaba casaso / a dar parte se marchou , / mais andando de camiño / cos garas se alcontrou // E ao velo a aquelas horas / chamáronlle a atención / e el contoulles o crime / que na súa casa pasou :// " O meu irmán, zapateiro, / co que é xastre el rifou / e dándolle coiteladas / ao coitado el matou,"// Cando o gardas chegaron / todos habían negar , / mais ao se veren peerdidos / nada poideron calar.// Leváronos para Sárria // onde están encar cerados / atá o día do xuizo / en que serán sentenciados,.// Aquí remata a historia / deste tráxico suceso / que en toda a terra de Sárria / causou grande sentimento //....FIN.......
O crime de Sabadelle causou grande impresión en Sárria e nos concellos da contorna. O cantar de cego foi impreso en papel e vendido polas feiras da comarca . Esquecido o seu texto só grazas a que unha familia gardara un daqueles papeis se pode publicar . A versión en galego atende só ao desexo de recuperación desta lingua para unha tradición interrompida.
a
Comentarios
Publicar un comentario