ENTROIDO DE SÁRRIA ( 1889 )

                                                 O ENTROIDO DE SÁRRIA ( 1889 )

(1889 )

Mes de marzo-- Domingo: Unha orquestra de instrumentos metálicos fixo un pasarrúas. No Casino, ás 10 da noite, houbo baile que rematou ás 4 da madrugada.Os mozos ofreceronlles ás mozas camelias , doces, viño de Xerez e Manzanilla e Champán. . Tamén celebraron do Domingo de Piñata.

( EL REGIONAL, 15/03/1889)

                                                                    EN SÁRRIA

 Malia o tempo crú  de choiva e frío que se deixou sentir  os días de Entroido, estes estiveron animados na vila de Sárria.

O domingo pola tarde  unha orquestra de instrumentos metálicos e composta por mozos de bon humor, deixou ouvir  os seus melodiosos acordes saíndo a percorrer as rúas . Distinguiuse nela  a afinación e o  mellor gusto, así como o seu direitor,cuxa batuta  era un robusto salchichón manexado hábilmente  e dando con el as entradas  e finais, aos que  respondía a orquestra  cunha marcada exactitude.

Ás dez da noite  principiou o baile dado polo Casino.

Simpàticas e fermosas señoritas , acompañadas algunhas polas súas mamás e demáis señoras, cruzaron o salón, e moi axiña  este convertiuse  nun Edén  , profusamente alumeado  r decorado con tanta elegancia  e bo gusto, que presentaba un brillantísimo aspecto. Quixera  lembrar neste intre a denominación dos traxes que con tanta elegancia  locían as encantadoras mociñas que formaban aquel precioso conxunto, mais non é posible,  e contanteríame  con dicir   que arrebataban e fascionaban  coas súas grazas , como fascina un soño fantástico. Estivo animadísimo, e durou até as catro, grazas ao seu presdente  e xoves de recepción  que coa galantería e finura que os caracteriza  fixeron que tan amena velada se alongase tanto para ben das namoradas parellas.

O luns houbo baile de nenos, que resultou algo desanimado por falla destes, xa pola mala noite que fixo ou xa polas circunstancias especiais  nas que se achaban algunhas familias.

O do martes, tan deslumbrante como o do domingo ; moitas e ocorrentes  máscaras  e os traxes das belas máis bonitos, se se quer,  reinando como no outro a orde e a animación que ben pode ennobrecer  aos xoves da dita vila é á xunta do Casino que con tanta delicadeza  saben responder a  todos estes actos, sentindo pola miña parte, dados os meus anos e eivas, non poder partillar  con eles  as mesmas alegrías, as mesmas ilusións, os mesmos encantos"