A MORTE TRÁXICA DUN SARRIAO NA FERRARÍA DE RUGANDO ( 1904)

                                           O CRIME DE QUIROGA

Como ocorreu o suceso, os ladróns dentro da Ferraría.- Loitando cos bandidos.- Un ancián enfermo.- Os detidos

Comunícannos desde Quiroga  novos e interesantes detalles do horroroso crime cometido na Ferraría do casar de Rugando, do que xa demos conta,

Na madrugada do venres  practicouse a autopsia  do infortunado propietario da citada Ferraría don VICENZO LÓPEZ, natural dun pobo de Sárria. Era este señor solteiro, vivía só , sen máis compaña  ca do seu sobriño NICOLAU LÓPEZ,  tamén natural de Sárris, e tendo ao seu servizo na casa  un criado e unha criada. A noite na que foi asaltada a Ferraría pasaba alí a noite a nai da serventa , que é veciña de Cereixido.

Os malfeitores  entraron na morada do Sr López, darredor das doce da noite, pero un dos facinerosos , polo menos,  debeu entrar sendo día, agochándose  nalgún dos espazos  para despois franquearlle  a entrada aos seus compañeiros, pois sabía perfetamente  canto se falara  aquela noite na casa  e a cea que lle deran a don Vicenzo  López, que se achaba  doente e deitado na cama.

Os bandidos apareceron nos corredores  na medianoite , poñendo en acción o seu premeditado plan. dirixíndose  un ao cuarto  onde dormía tranquilamente o sobriño do interfecto.  O Nicolau refire que  como en soños viu unha sombra  que se achegaba á cama , que se lanzóu  rápidamente riba del , loitando corpo a corpo co malfeitor  e recibindo  nesta pelexa  un tiro de revólver-

A loita foi breve, pero encarnizda, o bandido, home sen dúbida  de máis forza, pelexba con ventaxa , mais a casualidade quixo  que batese nunha cadeira e caíse no chan e riba del o Nicolau< Este tiña xa vencido  ao seu inimigo , e cando estaba a punto  de quitarlle o revólver  o descoñecido  deu a voz de ! Todos aquí !.

Efectivamente , moi axiña,  chegaron algúns da partida , botándose riba do Nicolau que, esgotadas as súa forzas, ferido polo disparo  e maltratado polos ladróns , tivo que se someter , sendo atado fortemente.

Despois foron cara o cuarto da criada, onde tamén estaba a súa nai;  a anciá muller  ao se dar conta  do que acontecía, perdeu por completo o coñecemento , chea de medo , arrepiada  e quedando como morta  ; a criada , impresionada con tanta peripecia , deixou que a  amarrasen  sen protesta de ningunha clase. O criado pola súa parte , que despertara co disparo  e ouservara dende o seu cuarto o que pasaba, colleu medo de tal xeito que non tivo máis coidado  que o de pecharse , asegurando ben a porta do seu cuatro e negándose a brila.Os bandidos querían botala abaixo  e entón o Nicolau díxolle que se entregase  e non fixera resistenza para evitar ulteriores  represalias.

Criada e criado ,  ben atados , puxéronos boca baixo e coa cabeza tapada , quedando ao coidado  da súa vixianza un dos bandidos.

Os demais, co sobriño de don Vicenzo , a quen obrigaron  a que os acompañase , dirixíndose ao cuarto do dono da casa.

O pobre  ancián estaba na cama moi inquedo, tremendo, cheo  de pavor. Sen consideración de ningunha clas , descargaronriba del bárbaros  golpes  ao tempo que lle esixían a entrega de diñeiro.

Queixábase o  pacente con laios  lastimeiros, ped edo conmiseración , manifestadno o seu mal estado de saúde, e dicíndolles que non tiña diñeiro;  que  estaban errados  se supoñian qu era home adiñeirado ; mais os bandidos , implacables,  con ameazas , seguiron a darlle golpes e atarono de pés e mans, queimándoo na fogueira que  prepararan.

A horrible tortura realizárona collendo  ao pacente pacente  un dos ladróns  pola cabeza e outro polos pés , deixándoo caer repetidas veces  de espalda no vivo lume  da fogueira,

Vendo que non lograban arrincar a D. Vicenzo unha declaración do diñeiro que posuía, abandonárono practicando minucioso rexistro nos mobles , levando o diñeiro que atoparon  e que ascendía pouco máis ou menos   a uns 250 pesos, que estaban no fondo dun baúl.

Baixaron deseguido á adega, onde comeron e beberon, marchando entre risas e bromas  na  maneira que xa dixemos.

O Xulgado de Quiroga traballa activamente para descobrir e capturas aos facinerosos.

Polo de agorasó hai dous detidos . Chámanse  Dimas e Xoá Arrojo,  e son veciño do pobo Paradapiñol.

O Nicolau López, sobriño do morto,presenta varias feridas , entre elas as que lle produciron co disparo.Por fortuna non son graves-

A medida que son coñecidos os detalles  do horrible delito,  medra  a indinación en Quiroga  e pobos da contorna.

( DIARIO DE PONTEVEDRA,  3 de novembro de 1904 )